Αν και πλέον δε θεωρείται το απόλυτο διαμέτρημα από πλευράς ισχύος, το .357 Magnum αποτελεί αυτή τη χρυσή τομή μεταξύ δύναμης και ευχρηστίας.
Για σαράντα περίπου χρόνια ήταν το αγαπημένο όπλο αστυνομικών, κυνηγών και οπλισμένων πολιτών, συνήθως μέσα από μεσαίου και μεγάλου μεγέθους περίστροφα.
Το 1978, ο ανήσυχος φοιτητής κολεγίου Dan Coonan (Νταν Κούναν) στοιχημάτιζε με ένα συμμαθητή του ότι το “σαρανταπεντάρι” πιστόλι 1911 ήταν το καλύτερο όπλο χειρός.
Ο φίλος του Steve Bornus (Στηβ Μπόρνας) υποστήριζε ότι το περίστροφο .357 Magnum ήταν ανώτερο.
Η διαφωνία κατάληξε με τους δύο φίλους να πυροβολούν άδεια σιδερένια βαρέλια σε ένα παλιό νταμάρι, όπου ο Coonan επέδειξε στο φίλο του τη μεγαλύτερη ταχυβολία και εύκολη επαναγέμιση του αυτόματου πιστολιού απέναντι στο περίστροφο.
Στο σημείο αυτό ο Bornus σχολίασε “Θα ήταν τρομερό αν είχαμε ένα πιστόλι 1911 που να ρίχνει σφαίρες .357 Magnum”.
Τα “γρανάζια” στο μυαλό του Coonan άρχισαν να περιστρέφονται…
Βελτιώνοντας μια καλή ιδέα
Η μεγαλύτερη δυσκολία για να φτιάξει κανείς ένα πιστόλι 1911 που να βάλλει φυσίγγια περιστρόφου είναι η σχεδίαση του γεμιστήρα.
Αν παρατηρήσουμε κάλυκες από πχ. .45 ACP ή 9mm είναι προφανές ότι η διάμετρος τους είναι ομοιόμορφη, ενώ στα φυσίγγια περιστρόφου ένας μεγάλος περιφερειακός δακτύλιος εξέχει στο κάτω άκρο. Αυτός είναι που συγκρατεί τα φυσίγγια στο βυκίο και καθορίζει και την απόσταση του διάκενου στη θαλάμη του περιστρόφου.
Ο Coonan φαντάστηκε ένα γεμιστήρα που περικλείει την “πατούρα” του δακτυλίου.
Σπρώχνει τα φυσίγγια με μεγάλη γωνία, έτσι ώστε οι δακτύλιοι να μην έρχονται σε επαφή μεταξύ τους κατά την τροφοδοσία.
Όταν έλυσε αυτό το πρόβλημα, έπρεπε να επανασχεδιάσει τη λαβή γιατί το συνολικό μήκος του .357 είναι 40 χιλιοστά, απαιτώντας μεγαλύτερο μήκος από το διαθέσιμο. Αφού δημιούργησε μεγαλύτερη λαβή, τοποθέτησε στο σκελετό και μια σκανδάλη που θυμίζει το Browning Hipower.
Από το ίδιο όπλο εμπνεύστηκε και το κλείδωμα της κάνης, απλοποιώντας το αντίστοιχο απάρτιο του Μ1911.
Το εμπρός μέρος του σκελετού εκτείνεται μέχρι το άκρο της κάνης και ο εξολκέας είναι εξωτερικού τύπου (μια λύση που πχ. η Smith & Wesson εφαρμόζει στα δικά της 1911).
Συνολικά το όπλο του Coonan θεωρείται υβρίδιο και περιέχει 18 απάρτια που είναι εναλλάξιμα με το Colt 1911, έξι που ταιριάζουν με κάποιες τροποποιήσεις και τα υπόλοιπα είναι μοναδικά.
Το αποτέλεσμα είναι ένα πιστόλι που έχει την αίσθηση και την εργονομία του 1911, αλλά ξεχωρίζει για τα μοναδικά χαρακτηριστικά και τη δύναμη του διαμετρήματος.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η προσπάθεια ξεκίνησε το 1983 πριν τη δημιουργία του διάσημου Desert Eagle, το οποίο είναι σήμερα γνωστό ως το πιστόλι που χρησιμοποιεί φυσίγγια μάγκνουμ περιστρόφων.
Το σχέδιο του Coonan είναι απλούστερο και πιο αξιόπιστο γιατί λειτουργεί εκμεταλλευόμενο την ανάκρουση, αντί για αέρια και περιστροφικό κλείστρο.
Είναι επίσης ελαφρότερο και με μικρότερες διαστάσεις. Συγκριτικά το Desert Eagle φαντάζει βαρύ, τεράστιο και άβολο.
Χαρακτηριστικά
Με την πρώτη ματιά το Coonan .357 δείχνει πολύ ισορροπημένο σε μέγεθος.
Η εργονομία ακολουθεί το 1911. Υπάρχει μια ασφάλεια σκανδάλης στην αριστερή πλευρά του κορμού και μια ακόμη στη ράχη της λαβής.
Η τελευταία πρέπει να πιέζεται για να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός. Τα σκοπευτικά στα όπλα της δεκαετίας του 1985-1994 προέρχονται από τη Millett.
Στη δεύτερη γενιά (2009-2019) βρίσκουμε ρυθμιζόμενα Novak.
Οι λαβές ήταν αρχικά ξύλινες αλλά αργότερα προστέθηκε επιλογή συνθετικού υλικού.
Οι γεμιστήρες χωρούν οκτώ φυσίγγια .357 ή εναλλακτικά .38 Special (η Coonan διέθετε ένα σετ ελατηρίων χαμηλότερης αντίστασης για να λειτουργούν τα πιο αδύναμα τριανταοκτάρια).
Το αυξημένο βάρος στο εμπρός μέρος του σκελετού και ο μηχανισμός απορροφούν μέρος της ανάκρουσης, καθιστώντας το ευκολότερα διαχειρίσιμο από τα περίστροφα με παρόμοιο βάρος.
Η εμπορική αποτυχία
Ο Dan Coonan είναι εξαίρετος μηχανικός προσηλωμένος στην τεχνική αρτιότητα και ποιότητα κατασκευής.
Τα πιστόλια του επιδεικνύουν υψηλό στάνταρ παραγωγής και φινιρίσματος.
Είναι φτιαγμένα από ανοδείδωτο ατσάλι και με βάρος 1.2 κιλά βρίσκονται στο αποδεκτό όριο για καθημερινή οπλοφορία, είτε για αυτοάμυνα ή για κυνήγι.
Ταυτόχρονα όμως αποτελούν και μνημεία… εμπορικής αποτυχίας.
Ο δημιουργός απέτυχε να κρατήσει την εταιρεία του.
Την πούλησε σε χρηματοδότες για να αντλήσει κεφάλαιο το 1985 και τελικά χρεοκόπησε το 1994. Ξαναπροσπάθησε το 2009, ιδρύοντας την “νέα” Coonan Inc.
Παρήγαγε ένα βελτιωμένο μοντέλο με το όνομα “Coonan .357 Classic”.
Η γκάμα εμπλουτιζόταν από ένα κοντύτερο με κάνη μήκους 10 εκατοστών (αντί 12,5), καθώς και ένα μοντέλο σε διαμέτρημα 10mm Auto.
Δυστυχώς και αυτή η εταιρεία αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία της το 2019, έχοντας παραδόσει ελάχιστες εκατοντάδες πιστολιών στο μεσοδιάστημα.
Αποτελούν σήμερα ένα σπάνιο και ποιοτικό εύρημα που δυστυχώς υπενθυμίζει ότι η καλύτερη ιδέα δεν επιβιώνει πάντοτε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών