Η γενική εμφάνιση παραπέμπει στην έκδοση αραβίδας του Μ-16, που έγινε γνωστό ως ΧΜ-177 ή CAR (Colt Automatic Rifle) -15
Μία από τις καλύτερες στιγμές του Λεονάρντο Ντι Κάπριο σε ταινίες δράσης ήρθε με το “Ματωμένο Διαμάντι”, μια αναφορά στη μαύρη αγορά παράνομων διαμαντιών που εξορύσσονται στην Αφρική.
Τα πολύτιμα πετράδια που καταλήγουν στις αγορές των πλουσιότερων εθνών του κόσμου, μέσω ενός (θεωρητικά) πολύ εποπτευόμενου δικτύου προέρχονται από παράνομες επιχειρήσεις και τα έσοδα στηρίζουν εμφύλιους πολέμους, δικτάτορες και τρομοκρατικές οργανώσεις.
Τοποθετημένη στη Σιέρα Λεόνε το 1999, η ταινία αγγίζει ζητήματα, όπως η βία, τα κατάλοιπα της αποικιοκρατίας, αλλά και η αυτοκαταστροφική διαφθορά των ίδιων των αφρικανικών κρατών.
Καταφέρνει να καταγγείλει, να συγκινήσει, να δείξει τον κυνισμό αλλά ταυτόχρονα να δώσει στο θεατή μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια και όχι ένα μανιφέστο.
Ένας καλόψυχος εγκληματίας
Γυρισμένη το 2006, έχει γίνει σημείο αναφοράς μεταξύ των οπλόφιλων λόγω των ρεαλιστικών σκηνών δράσης και του σωστού χειρισμού που επιδεικνύουν οι πρωταγωνιστές.
Ο Ντάνι Άρτσερ (ο χαρακτήρας του Ντι Κάπριο) είναι ένας πρώην μισθοφόρος από τη Ροδεσία, με διασυνδέσεις στο σκοτεινό κόσμο των λαθρεμπόρων διαμαντιών και παράνομων όπλων.
Προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς κάποιο ηθικό φραγμό και ονειρεύεται το “πετράδι” που θα τον βγάλει από την κόλαση της φτώχειας και της βίας που βιώνει από τα παιδικά του χρόνια.
Θα κάνει πολλά για να το αποκτήσει, αλλά στο τέλος θα κλείσει τον κύκλο του με μία πράξη ανθρωπιάς, έστω και μέσω του μόνου δρόμου που ξέρει – της μάχης.
Ο Ντι Κάπριο καταφέρνει να πείσει ως ο έμπειρος τυχοδιώκτης που προτιμά την πονηριά, αλλά όταν αναγκαστεί χρησιμοποιεί τα όπλα με άνεση.
Κρύβει πάνω του ένα Glock26 και αργότερα (όταν το κατάσχουν) ένα H&K USP Compact.
Ήταν όμως το ασυνήθιστο CAR-15 που προκάλεσε το ενδιαφέρον.
Η γενική εμφάνιση παραπέμπει στην έκδοση αραβίδας του Μ-16, που έγινε γνωστό ως ΧΜ-177 ή CAR (Colt Automatic Rifle) -15.
Λόγω μικρότερου μήκους και βάρους, τα όπλα αυτά ήταν δημοφιλή μεταξύ των ειδικών δυνάμεων στις δεκαετίες του 1970-1980 και αργότερα θα εξελίσσονταν στο σημερινό Μ-4.
Όμως η προσεκτικότερη παρατήρηση δείχνει πως υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες στην ιστορία.
Δύο θρύλοι στην τιμή του ενός
Αποδεικνύεται πως το εικονιζόμενο όπλο στην ταινία δε βγήκε ποτέ σε αυτή τη μορφή από κάποιο εργοστάσιο.
Αποτελεί δημιούργημα του οπλουργού Simon Atherton (Σάημον Άθερτον), ιδιοκτήτη της εταιρείας ZORG στην Αγγλία.
Ο Άθερτον προσφέρει υπηρεσίες οπλουγού, παρόχου οπλισμού και ειδικών πυροτεχνικών εφέ σε κινηματογραφικές παραγωγές.
Για το “Ματωμένο Διαμάντι” προμήθευσε όλα τα όπλα που έριχναν άσφαιρα και τα λαστιχένια αντίγραφα που χρησιμοποιούνται στις σκηνές πάλης.
Το συγκεκριμένο τουφέκι είχε συναρμολογηθεί παλιότερα για την ταινία Blackhawk Down” (του 2001). Σε εκείνη την παραγωγή παρουσιαζόταν ως το όπλο του Αρχιλοχία Γκάρυ Γκόρντον, ο οποίος σκοτώθηκε προστατεύοντας το πλήρωμα του ελικοπτέρου Super 6-4 στο Μογκαντίσου.
Κινηματογραφική Ιδιοκατασκευή
Ο λόγος που η αραβίδα μοιάζει με συνονθύλευμα τυχαίων ανταλλακτικών, οφείλεται στο ότι ο Άθερτον δεν είχε διαθέσιμα αντίστοιχα τουφέκια. Αγόρασε κάποια μεταχειρισμένα Μ-16Α2 από τα πλεονάσματα της Γουατεμάλας και τα μετέτρεψε ώστε να θυμίζουν αραβίδες.
Το σταθερό κοντάκι αντικαταστάθηκε από ένα πτυσόμενο των παλαιότερων CAR-15.
Οι κάνες κόπηκαν στα 26cm και τοποθετήθηκε στο στόμιο ένα ομοίωμα “σιγαστήρα”.
Οι στρογγυλοί χειροφυλακτήρες με τις 8 οπές κόντυναν, ώστε να ταιριάξουν με την κάνη και το στόχαστρο μετακινήθηκε πιο πίσω.
Το πίσω κλισιοσκόπιο πάνω στη λαβή μεταφοράς (που στα -Α2 είναι ρυθμιζόμενο) και η πλαστική χειρολαβή, έμειναν ώς είχαν.
Για να αποδώσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε το 1993 η Delta Force, προσάρμοσε κάτω από την κάνη ένα φακό Surefire 660 και τοποθέτησε ένα ηλεκτρονικό στόχαστρο Aimpoint Comp M2 πάνω από τη λαβή μεταφοράς.
Το συγκεκριμένο οπτικό αποτελεί αναχρονισμό διότι εμφανίστηκε το 2000.
Οπότε στη χρονική περίοδο που αναπαριστούν οι ταινίες (1993 και 1999 αντιστοίχως), απλά δεν υπήρχε.
Τέλος, είχε βαφτεί με σπρέυ σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις μπεζ και καφέ ως καμουφλάζ.
Το 2006 “ανακύκλωσε” τα ίδια όπλα για το “Ματωμένο διαμάντι”.
Μόνο που αυτή τη φορά αντάλλαξαν το σιγαστήρα (που δε θα ταίριαζε σε νοτιαφρικανούς μισθοφόρους) με ένα ομοίωμα φλογοκρύπτη από ΧΜ-177.
Αυτό έδωσε την εικόνα μίας αραβίδας της δεκαετίας του 1970, η οποία με κάποιο τρόπο κατέληξε στη μαύρη ήπειρο.
Το χαμηλό βάρος και η ισχύς πυρός από το διαμέτρημα 5,56Χ45mm θα το καθιστούσαν ιδανικό όπλο αυτοάμυνας για μισθοφόρους.
Η εξασφάλιση πυρομαχικών , θα ήταν σχετικά εύκολη αφού τα ίδια χρησιμοποιούν τα R4 (εγχώριο αντίγραφο του Galil) του στρατού της Νότιας Αφρικής.
Αναπάντεχη επίδραση
Ο Ντι Κάπριο χρησιμοποιεί το όπλο ελάχιστα, προς το τέλος της ταινίας.
Παρόλα αυτά, μετά την προβολή της, πολλοί αναζήτησαν το μοντέλο. Καθώς δεν υπήρχε, αρκετοί χομπίστες άρχισαν να συναρμολογούν “ρέπλικες” του συγκεκριμένου CAR-15 .
Η τάση αυτή οδήγησε σε αναβίωση του ΧΜ-177, ως ελαφρού τυφεκίου γενικής χρήσης, σε σημείο όπου πλέον εταιρείες και οπλουργοί τα προσφέρουν ως στάνταρ προϊόντα.
Μια από αυτές, η BG Defense Co, το στέλνει βαμμένο στα σωστά χρώματα και με τοποθετημένο το στόχαστρο της Aimpoint για το μάλλον λογικό ποσό των 2.700 αμερικανικών δολαρίων.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο πωλήσεων της BG, η ζήτηση είναι “ζωηρή”.
Σε αντίθεση με το όπλο της ταινίας, το αντίγραφο δεν έχει τη δυνατότητα ριπής. Από την άλλη όμως, ρίχνει πραγματικά και όχι άσφαιρα φυσίγγια.
www.bankingnews.gr
Τα πολύτιμα πετράδια που καταλήγουν στις αγορές των πλουσιότερων εθνών του κόσμου, μέσω ενός (θεωρητικά) πολύ εποπτευόμενου δικτύου προέρχονται από παράνομες επιχειρήσεις και τα έσοδα στηρίζουν εμφύλιους πολέμους, δικτάτορες και τρομοκρατικές οργανώσεις.
Τοποθετημένη στη Σιέρα Λεόνε το 1999, η ταινία αγγίζει ζητήματα, όπως η βία, τα κατάλοιπα της αποικιοκρατίας, αλλά και η αυτοκαταστροφική διαφθορά των ίδιων των αφρικανικών κρατών.
Καταφέρνει να καταγγείλει, να συγκινήσει, να δείξει τον κυνισμό αλλά ταυτόχρονα να δώσει στο θεατή μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια και όχι ένα μανιφέστο.
Ένας καλόψυχος εγκληματίας
Γυρισμένη το 2006, έχει γίνει σημείο αναφοράς μεταξύ των οπλόφιλων λόγω των ρεαλιστικών σκηνών δράσης και του σωστού χειρισμού που επιδεικνύουν οι πρωταγωνιστές.
Ο Ντάνι Άρτσερ (ο χαρακτήρας του Ντι Κάπριο) είναι ένας πρώην μισθοφόρος από τη Ροδεσία, με διασυνδέσεις στο σκοτεινό κόσμο των λαθρεμπόρων διαμαντιών και παράνομων όπλων.
Προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς κάποιο ηθικό φραγμό και ονειρεύεται το “πετράδι” που θα τον βγάλει από την κόλαση της φτώχειας και της βίας που βιώνει από τα παιδικά του χρόνια.
Θα κάνει πολλά για να το αποκτήσει, αλλά στο τέλος θα κλείσει τον κύκλο του με μία πράξη ανθρωπιάς, έστω και μέσω του μόνου δρόμου που ξέρει – της μάχης.
Ο Ντι Κάπριο καταφέρνει να πείσει ως ο έμπειρος τυχοδιώκτης που προτιμά την πονηριά, αλλά όταν αναγκαστεί χρησιμοποιεί τα όπλα με άνεση.
Κρύβει πάνω του ένα Glock26 και αργότερα (όταν το κατάσχουν) ένα H&K USP Compact.
Ήταν όμως το ασυνήθιστο CAR-15 που προκάλεσε το ενδιαφέρον.
Η γενική εμφάνιση παραπέμπει στην έκδοση αραβίδας του Μ-16, που έγινε γνωστό ως ΧΜ-177 ή CAR (Colt Automatic Rifle) -15.
Λόγω μικρότερου μήκους και βάρους, τα όπλα αυτά ήταν δημοφιλή μεταξύ των ειδικών δυνάμεων στις δεκαετίες του 1970-1980 και αργότερα θα εξελίσσονταν στο σημερινό Μ-4.
Όμως η προσεκτικότερη παρατήρηση δείχνει πως υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες στην ιστορία.
Δύο θρύλοι στην τιμή του ενός
Αποδεικνύεται πως το εικονιζόμενο όπλο στην ταινία δε βγήκε ποτέ σε αυτή τη μορφή από κάποιο εργοστάσιο.
Αποτελεί δημιούργημα του οπλουργού Simon Atherton (Σάημον Άθερτον), ιδιοκτήτη της εταιρείας ZORG στην Αγγλία.
Ο Άθερτον προσφέρει υπηρεσίες οπλουγού, παρόχου οπλισμού και ειδικών πυροτεχνικών εφέ σε κινηματογραφικές παραγωγές.
Για το “Ματωμένο Διαμάντι” προμήθευσε όλα τα όπλα που έριχναν άσφαιρα και τα λαστιχένια αντίγραφα που χρησιμοποιούνται στις σκηνές πάλης.
Το συγκεκριμένο τουφέκι είχε συναρμολογηθεί παλιότερα για την ταινία Blackhawk Down” (του 2001). Σε εκείνη την παραγωγή παρουσιαζόταν ως το όπλο του Αρχιλοχία Γκάρυ Γκόρντον, ο οποίος σκοτώθηκε προστατεύοντας το πλήρωμα του ελικοπτέρου Super 6-4 στο Μογκαντίσου.
Κινηματογραφική Ιδιοκατασκευή
Ο λόγος που η αραβίδα μοιάζει με συνονθύλευμα τυχαίων ανταλλακτικών, οφείλεται στο ότι ο Άθερτον δεν είχε διαθέσιμα αντίστοιχα τουφέκια. Αγόρασε κάποια μεταχειρισμένα Μ-16Α2 από τα πλεονάσματα της Γουατεμάλας και τα μετέτρεψε ώστε να θυμίζουν αραβίδες.
Το σταθερό κοντάκι αντικαταστάθηκε από ένα πτυσόμενο των παλαιότερων CAR-15.
Οι κάνες κόπηκαν στα 26cm και τοποθετήθηκε στο στόμιο ένα ομοίωμα “σιγαστήρα”.
Οι στρογγυλοί χειροφυλακτήρες με τις 8 οπές κόντυναν, ώστε να ταιριάξουν με την κάνη και το στόχαστρο μετακινήθηκε πιο πίσω.
Το πίσω κλισιοσκόπιο πάνω στη λαβή μεταφοράς (που στα -Α2 είναι ρυθμιζόμενο) και η πλαστική χειρολαβή, έμειναν ώς είχαν.
Για να αποδώσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε το 1993 η Delta Force, προσάρμοσε κάτω από την κάνη ένα φακό Surefire 660 και τοποθέτησε ένα ηλεκτρονικό στόχαστρο Aimpoint Comp M2 πάνω από τη λαβή μεταφοράς.
Το συγκεκριμένο οπτικό αποτελεί αναχρονισμό διότι εμφανίστηκε το 2000.
Οπότε στη χρονική περίοδο που αναπαριστούν οι ταινίες (1993 και 1999 αντιστοίχως), απλά δεν υπήρχε.
Τέλος, είχε βαφτεί με σπρέυ σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις μπεζ και καφέ ως καμουφλάζ.
Το 2006 “ανακύκλωσε” τα ίδια όπλα για το “Ματωμένο διαμάντι”.
Μόνο που αυτή τη φορά αντάλλαξαν το σιγαστήρα (που δε θα ταίριαζε σε νοτιαφρικανούς μισθοφόρους) με ένα ομοίωμα φλογοκρύπτη από ΧΜ-177.
Αυτό έδωσε την εικόνα μίας αραβίδας της δεκαετίας του 1970, η οποία με κάποιο τρόπο κατέληξε στη μαύρη ήπειρο.
Το χαμηλό βάρος και η ισχύς πυρός από το διαμέτρημα 5,56Χ45mm θα το καθιστούσαν ιδανικό όπλο αυτοάμυνας για μισθοφόρους.
Η εξασφάλιση πυρομαχικών , θα ήταν σχετικά εύκολη αφού τα ίδια χρησιμοποιούν τα R4 (εγχώριο αντίγραφο του Galil) του στρατού της Νότιας Αφρικής.
Αναπάντεχη επίδραση
Ο Ντι Κάπριο χρησιμοποιεί το όπλο ελάχιστα, προς το τέλος της ταινίας.
Παρόλα αυτά, μετά την προβολή της, πολλοί αναζήτησαν το μοντέλο. Καθώς δεν υπήρχε, αρκετοί χομπίστες άρχισαν να συναρμολογούν “ρέπλικες” του συγκεκριμένου CAR-15 .
Η τάση αυτή οδήγησε σε αναβίωση του ΧΜ-177, ως ελαφρού τυφεκίου γενικής χρήσης, σε σημείο όπου πλέον εταιρείες και οπλουργοί τα προσφέρουν ως στάνταρ προϊόντα.
Μια από αυτές, η BG Defense Co, το στέλνει βαμμένο στα σωστά χρώματα και με τοποθετημένο το στόχαστρο της Aimpoint για το μάλλον λογικό ποσό των 2.700 αμερικανικών δολαρίων.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο πωλήσεων της BG, η ζήτηση είναι “ζωηρή”.
Σε αντίθεση με το όπλο της ταινίας, το αντίγραφο δεν έχει τη δυνατότητα ριπής. Από την άλλη όμως, ρίχνει πραγματικά και όχι άσφαιρα φυσίγγια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών