“το 6,02 διατηρεί περισσότερη ενέργεια και ευθύτερη τροχιά στα 900 μέτρα, σε σχέση με τα 7,62 και 5,45mm”
Ένα νέο φυσίγγιο φαίνεται ότι εξετάζουν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις για χρήση στο άμεσο μέλλον.
Η ύπαρξη του έγινε γνωστή στα μέσα Δεκεμβρίου του 2023, όταν το ρωσικό περιοδικό “Kalashnikov Gun Magazine” παρουσίασε τα σχέδια της πατέντας RU2809501C1.
Κατατεθημένη στο κρατικό γραφείο ευρασιτεχνιών, αναφέρεται σε ένα νέο “πυρομαχικό για αυτόματα όπλα με αυξημένες ικανότητες διάτρησης”.
Μια κυκλική διαδρομή
Οι Ρώσοι έχουν μεγάλη παράδοση στην καινοτομία πυρομαχικών.
Στα τέλη του 1800 υιοθέτησαν το 7,62Χ54mm R, όντας από τους πρώτους που αγκάλιασαν το συνδυασμό αιχμηρής βολίδας, “άκαπνης” πυρίτιδας και μηχανισμού ουραίου σε ένα όπλο πεζικού.
Το τυφέκιο Mosin-Nagand έμεινε σε υπηρεσία επί 60 σχεδόν χρόνια, ενώ το φυσίγγιο ακόμη αποδεικνύει την αξία του μέσω των πολυβόλων PKM/PKP και των όπλων ακροβολιστή SVD.
Στη δεκαετία του 1940 ανέπτυξαν (ταυτόχρονα με τους Γερμανούς) το “φυσίγγιο μέσης ισχύος”, που αποτελεί το γενήτορα όλων των σύγχρονων στρατιωτικών φυσιγγίων.
Το 7,62Χ39mm, παραμένει το δημοφιλέστερο και πλέον διαδομένο στρατιωτικό διαμέτρημα του κόσμου.
Υπηρέτησε με το σοβιετικό στρατό από το 1949 μέχρι το 1990, ενώ παράλληλα είχε από το 1976 εισέλθη σε υπηρεσία ο διάδοχος του, το μικρότερης διαμέτρου 5,45Χ39mm.
Η αλλαγή αυτή αντικατόπτριζε μια διεθνή τάση για μικρότερες, ταχύτερες βολίδες που επέτρεπαν αυτόματο πυρ και παρουσίαζαν χαμηλότερη ανάκρουση.
Την ίδια εποχή, οι δυτικοί στρατοί περνούσαν από τα μεγαλύτερα 7,62 ΝΑΤΟ (7,62Χ51mm) στα 5,56mm και οι Κινέζοι αντιστοίχως από το “σοβιετικό” 7,62Χ39mm στο δικό τους 5,8mm.
Στις αρχές του 2020 άρχισαν να μελετούν την ανάπτυξη ενός νέου διαμετρήματος, “ενδιάμεσου” στα δύο προηγούμενα.
Ήθελαν έτσι να συγκεράσουν τα καλύτερα στοιχεία του 5,45 (υψηλή ταχύτητα, ευθυτενής τροχιά) με τη δύναμη του 7,62.
Το ενδιάμεσο σημείο
Από τα βαριά 7,62 στα ελαφρά “5 και κάτι” που πετούν ταχύτερα και με μικρότερη καμπύλη προς το στόχο, φαίνεται ότι η παλίροια στρέφει τη ροή της για μια ακόμη φορά.
Αιτία η ολοένα και ευρύτερη ύπαρξη αλεξίσφαιρων θωράκων στα πεδία μάχης.
Με αυξημένη πιθανότητα μάχης εναντίον θωρακοφόρων αντιπάλων, οι στρατοί επιστρέφουν σε ισχυρότερα φυσίγγια και αυτό προϋποθέτει μεγαλύτερη διάμετρο και βάρος βολίδας.
Οι Ρώσοι φαίνεται να κατασταλάζουν στο 6mm, το οποίο παραδόξως αναφέρουν στη βιβλιογραφία ως “6.02X41mm”.
Φυσιολογικά, ένα απλό “6mm” θα αρκούσε.
Μία πιθανή εξήγηση είναι πως κατά την έρευνα υπήρχαν περισσότερα υποδείγματα και έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος διαφοροποίησης, οπότε σημάνθηκαν με αυτό τον ασυνήθιστο τρόπο.
Ρωσικές πηγές παραθέτουν ότι δοκιμάστηκαν επίσης βολίδες 6,5 και 6,7 χιλιοστών πριν καταλήξουν.
Φαίνεται ότι όσον αφορά τα πυρομαχικά τυφεκίων, οι διαστάσεις βολίδας μεταξύ 6 και 7 χιλιοστών είναι η χρησή τομή μεταξύ ικανού βάρους διατρητικού πυρήνα και επίτευξης καλής αεροδυναμικής.
Δεν είναι τυχαίο ότι διαχρονικά τα βλήματα διαμέτρων 6, 6,5 και 6,8mm έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικότερα στο κυνήγι σε σχέση με τα μεγαλύτερα ή μικρότερα.
Σύμφωνα με το εργοστάσιο πυρομαχικών της TULA που το αναπτύσσει, “το 6,02 διατηρεί περισσότερη ενέργεια και ευθύτερη τροχιά στα 900 μέτρα, σε σχέση με τα 7,62 και 5,45mm”.
Αυτό έχει σημασία καθώς η χρήση διοπτρών επιτρέπει στους στρατιώτες να εμπλέκουν αντιπάλους σε μεγαλύτερες αποστάσεις με ένα βλήμα που απαιτεί μικρότερη διόρθωση διευκολύνει το σκοπό τους.
Διατρητικές βολίδες
Οι αυξημένες διαστάσεις επιτρέπουν την κατασκευή πολυμερικών βολίδων που τυπικά αποτελούνται από ένα εξωτερικό χιτώνιο μπρούτζου, έναν αιχμηρό ατσάλινο πυρήνα και κάποιο άλλο υλικό (μολύβι, αλουμίνιο ή ψευδάργυρο) που γεμίζει το κενό.
Μία τέτοια κατασκευή είναι σαφώς σκληρότερη από τις απλές μολύβδινες βολίδες, παραμορφώνεται λιγότερο στην πρόσκρουση και επιτυγχάνει μεγάλη διάτρηση.
Οι πηγές αναφέρουν ότι το βλήμα διαπερνά χαλύβδινη πλάκα πάχους 1cm στα 300 μέτρα.
Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν από τη δεκαετία του 1990 αιχμές από εργαλειοχάλυβα υψηλής σκληρότητας σε όλα τα βλήματα τους, ενώ στη Δύση μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν στο μολύβι.
Συμβατό με υπάρχοντα όπλα
Το μήκος του κάλυκα ορίζεται στα 41mm, πολύ κοντά στα 39mm του σημερινού 5,45Χ39mm, γεγονός που σημαίνει ότι το νέο φυσίγγιο θα λειτουργεί σε μηχανισμούς όπλων όπως το ΑΚ-74 και το νέο ΑΚ-12.
Οπότε δε θα απαιτηθούν ριζικοί επανασχεδιασμοί στα υπάρχοντα τρυφέκια.
Μάλιστα, το πρωτότυπο όπλο που φέρει τη σήμανση διαμετρήματος “6.02Χ41mm” στις δημοσιευμένες φωτογραφίες είναι ένα εσωτερικά τροποποιημένο ΑΚ-12.
Φαίνεται να χρησιμοποιεί τον ίδιο γεμιστήρα, πιθανώς με εσωτερικές αλλαγές στο φορέα και τα χείλη τροφοδοσίας και πιθανότατα θα χωρά λιγότερα από 30 φυσίγγια, λόγω αυξημένης διαμέτρου.
Αναφέρεται πως η Kalashnikov Concern εξελίσσει το εναλλακτικό αυτό τουφέκι και του έχει δωθεί ο χαρακτηρισμός “ΑΚ-22”.
Άμεσες αλλαγές;
Το γεγονός της ύπαρξης του νέου φυσιγγίου και των δοκιμών του δε σημαίνει απαραίτητα και τη μαζική παραγωγή του, πολλώ δε μάλλον την αντικατάσταση του συνδυασμού 5,45/ΑΚ-12 που καλύπτουν τώρα αυτό το ρόλο.
Το συνεχιζόμενο πρόγραμμα RATNIK για τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού των Ρώσων εξελίσσεται ως είχε.
Εξάλλου δε θα ήταν σοφό να εισαχθεί ένα νέο φυσίγγιο σε υπηρεσία τη στιγμή που η πολεμική βιομηχανία της χώρας λειτουργεί σε πλήρη δυναμικότητα για να καλύψει τις ανάγκες του ακήρυχτου πολέμου με το ΝΑΤΟ.
Η πρώτη εξέλιξη που θα περίμενε κανείς είναι η αντικατάσταση των πολυβόλων στις ομάδες από ένα ελαφρότερο, μικρότερο όπλο το οποίο θα δεχόταν το αποδοτικότερο, νέο διαμέτρημα.
Όπως πράττουν επί του παρόντος και οι Αμερικανοί με το πρόγραμμα NGSW-AR.
Τα πολυβόλα αποτελούν τη βάση πυρός και την ισχύ του πεζικού, οπότε οποιαδήποτε αναβάθμιση περνά πρώτα από αυτά.
www.bankingnews.gr
Η ύπαρξη του έγινε γνωστή στα μέσα Δεκεμβρίου του 2023, όταν το ρωσικό περιοδικό “Kalashnikov Gun Magazine” παρουσίασε τα σχέδια της πατέντας RU2809501C1.
Κατατεθημένη στο κρατικό γραφείο ευρασιτεχνιών, αναφέρεται σε ένα νέο “πυρομαχικό για αυτόματα όπλα με αυξημένες ικανότητες διάτρησης”.
Μια κυκλική διαδρομή
Οι Ρώσοι έχουν μεγάλη παράδοση στην καινοτομία πυρομαχικών.
Στα τέλη του 1800 υιοθέτησαν το 7,62Χ54mm R, όντας από τους πρώτους που αγκάλιασαν το συνδυασμό αιχμηρής βολίδας, “άκαπνης” πυρίτιδας και μηχανισμού ουραίου σε ένα όπλο πεζικού.
Το τυφέκιο Mosin-Nagand έμεινε σε υπηρεσία επί 60 σχεδόν χρόνια, ενώ το φυσίγγιο ακόμη αποδεικνύει την αξία του μέσω των πολυβόλων PKM/PKP και των όπλων ακροβολιστή SVD.
Στη δεκαετία του 1940 ανέπτυξαν (ταυτόχρονα με τους Γερμανούς) το “φυσίγγιο μέσης ισχύος”, που αποτελεί το γενήτορα όλων των σύγχρονων στρατιωτικών φυσιγγίων.
Το 7,62Χ39mm, παραμένει το δημοφιλέστερο και πλέον διαδομένο στρατιωτικό διαμέτρημα του κόσμου.
Υπηρέτησε με το σοβιετικό στρατό από το 1949 μέχρι το 1990, ενώ παράλληλα είχε από το 1976 εισέλθη σε υπηρεσία ο διάδοχος του, το μικρότερης διαμέτρου 5,45Χ39mm.
Η αλλαγή αυτή αντικατόπτριζε μια διεθνή τάση για μικρότερες, ταχύτερες βολίδες που επέτρεπαν αυτόματο πυρ και παρουσίαζαν χαμηλότερη ανάκρουση.
Την ίδια εποχή, οι δυτικοί στρατοί περνούσαν από τα μεγαλύτερα 7,62 ΝΑΤΟ (7,62Χ51mm) στα 5,56mm και οι Κινέζοι αντιστοίχως από το “σοβιετικό” 7,62Χ39mm στο δικό τους 5,8mm.
Στις αρχές του 2020 άρχισαν να μελετούν την ανάπτυξη ενός νέου διαμετρήματος, “ενδιάμεσου” στα δύο προηγούμενα.
Ήθελαν έτσι να συγκεράσουν τα καλύτερα στοιχεία του 5,45 (υψηλή ταχύτητα, ευθυτενής τροχιά) με τη δύναμη του 7,62.
Το ενδιάμεσο σημείο
Από τα βαριά 7,62 στα ελαφρά “5 και κάτι” που πετούν ταχύτερα και με μικρότερη καμπύλη προς το στόχο, φαίνεται ότι η παλίροια στρέφει τη ροή της για μια ακόμη φορά.
Αιτία η ολοένα και ευρύτερη ύπαρξη αλεξίσφαιρων θωράκων στα πεδία μάχης.
Με αυξημένη πιθανότητα μάχης εναντίον θωρακοφόρων αντιπάλων, οι στρατοί επιστρέφουν σε ισχυρότερα φυσίγγια και αυτό προϋποθέτει μεγαλύτερη διάμετρο και βάρος βολίδας.
Οι Ρώσοι φαίνεται να κατασταλάζουν στο 6mm, το οποίο παραδόξως αναφέρουν στη βιβλιογραφία ως “6.02X41mm”.
Φυσιολογικά, ένα απλό “6mm” θα αρκούσε.
Μία πιθανή εξήγηση είναι πως κατά την έρευνα υπήρχαν περισσότερα υποδείγματα και έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος διαφοροποίησης, οπότε σημάνθηκαν με αυτό τον ασυνήθιστο τρόπο.
Ρωσικές πηγές παραθέτουν ότι δοκιμάστηκαν επίσης βολίδες 6,5 και 6,7 χιλιοστών πριν καταλήξουν.
Φαίνεται ότι όσον αφορά τα πυρομαχικά τυφεκίων, οι διαστάσεις βολίδας μεταξύ 6 και 7 χιλιοστών είναι η χρησή τομή μεταξύ ικανού βάρους διατρητικού πυρήνα και επίτευξης καλής αεροδυναμικής.
Δεν είναι τυχαίο ότι διαχρονικά τα βλήματα διαμέτρων 6, 6,5 και 6,8mm έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικότερα στο κυνήγι σε σχέση με τα μεγαλύτερα ή μικρότερα.
Σύμφωνα με το εργοστάσιο πυρομαχικών της TULA που το αναπτύσσει, “το 6,02 διατηρεί περισσότερη ενέργεια και ευθύτερη τροχιά στα 900 μέτρα, σε σχέση με τα 7,62 και 5,45mm”.
Αυτό έχει σημασία καθώς η χρήση διοπτρών επιτρέπει στους στρατιώτες να εμπλέκουν αντιπάλους σε μεγαλύτερες αποστάσεις με ένα βλήμα που απαιτεί μικρότερη διόρθωση διευκολύνει το σκοπό τους.
Διατρητικές βολίδες
Οι αυξημένες διαστάσεις επιτρέπουν την κατασκευή πολυμερικών βολίδων που τυπικά αποτελούνται από ένα εξωτερικό χιτώνιο μπρούτζου, έναν αιχμηρό ατσάλινο πυρήνα και κάποιο άλλο υλικό (μολύβι, αλουμίνιο ή ψευδάργυρο) που γεμίζει το κενό.
Μία τέτοια κατασκευή είναι σαφώς σκληρότερη από τις απλές μολύβδινες βολίδες, παραμορφώνεται λιγότερο στην πρόσκρουση και επιτυγχάνει μεγάλη διάτρηση.
Οι πηγές αναφέρουν ότι το βλήμα διαπερνά χαλύβδινη πλάκα πάχους 1cm στα 300 μέτρα.
Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν από τη δεκαετία του 1990 αιχμές από εργαλειοχάλυβα υψηλής σκληρότητας σε όλα τα βλήματα τους, ενώ στη Δύση μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν στο μολύβι.
Συμβατό με υπάρχοντα όπλα
Το μήκος του κάλυκα ορίζεται στα 41mm, πολύ κοντά στα 39mm του σημερινού 5,45Χ39mm, γεγονός που σημαίνει ότι το νέο φυσίγγιο θα λειτουργεί σε μηχανισμούς όπλων όπως το ΑΚ-74 και το νέο ΑΚ-12.
Οπότε δε θα απαιτηθούν ριζικοί επανασχεδιασμοί στα υπάρχοντα τρυφέκια.
Μάλιστα, το πρωτότυπο όπλο που φέρει τη σήμανση διαμετρήματος “6.02Χ41mm” στις δημοσιευμένες φωτογραφίες είναι ένα εσωτερικά τροποποιημένο ΑΚ-12.
Φαίνεται να χρησιμοποιεί τον ίδιο γεμιστήρα, πιθανώς με εσωτερικές αλλαγές στο φορέα και τα χείλη τροφοδοσίας και πιθανότατα θα χωρά λιγότερα από 30 φυσίγγια, λόγω αυξημένης διαμέτρου.
Αναφέρεται πως η Kalashnikov Concern εξελίσσει το εναλλακτικό αυτό τουφέκι και του έχει δωθεί ο χαρακτηρισμός “ΑΚ-22”.
Άμεσες αλλαγές;
Το γεγονός της ύπαρξης του νέου φυσιγγίου και των δοκιμών του δε σημαίνει απαραίτητα και τη μαζική παραγωγή του, πολλώ δε μάλλον την αντικατάσταση του συνδυασμού 5,45/ΑΚ-12 που καλύπτουν τώρα αυτό το ρόλο.
Το συνεχιζόμενο πρόγραμμα RATNIK για τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού των Ρώσων εξελίσσεται ως είχε.
Εξάλλου δε θα ήταν σοφό να εισαχθεί ένα νέο φυσίγγιο σε υπηρεσία τη στιγμή που η πολεμική βιομηχανία της χώρας λειτουργεί σε πλήρη δυναμικότητα για να καλύψει τις ανάγκες του ακήρυχτου πολέμου με το ΝΑΤΟ.
Η πρώτη εξέλιξη που θα περίμενε κανείς είναι η αντικατάσταση των πολυβόλων στις ομάδες από ένα ελαφρότερο, μικρότερο όπλο το οποίο θα δεχόταν το αποδοτικότερο, νέο διαμέτρημα.
Όπως πράττουν επί του παρόντος και οι Αμερικανοί με το πρόγραμμα NGSW-AR.
Τα πολυβόλα αποτελούν τη βάση πυρός και την ισχύ του πεζικού, οπότε οποιαδήποτε αναβάθμιση περνά πρώτα από αυτά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών