(upd)Θα επιδιώξει τη ρήξη ή θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με την τρόικα η κυβέρνηση;
Με την πλάτη στον τοίχο είναι η κυβέρνηση, καθώς καλείται έως τα τέλη του έτους να έχει κλείσει και να έχει διευθετήσει μια σειρά από εκκρεμή και φλέγοντα ζητήματα, τα οποία απειλούν τη συνοχή και κατ’επέκταση τη σταθερότητα της.
Ο πολύπαθος φόρος των ακινήτων, το τεράστιο ζήτημα των πλειστηριασμών, η ψήφιση του προϋπολογισμού, το θέμα των ομαδικών απολύσεων (ακόμα και το ζήτημα με την επέκταση της διατηρησιμότητας του γάλακτος) είναι ζητήματα που έχουν προκαλέσει και εξακολουθούν να προκαλούν τριγμούς και «κόντρες» στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ανάμεσα σε βουλευτές και υπουργούς.
Έχοντας αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος υιοθέτησαν τη ρητορική των «κόκκινων γραμμών», διαμηνύοντας στην τρόικα πως δεν πρόκειται να υποχωρήσουν σε οποιεσδήποτε «παράλογες» απαιτήσεις (π.χ. πλειστηριασμοί) που θα δοκιμάσουν τα όρια της αντοχής των βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Με αυτόν τον τρόπο στέλνουν αφενός μήνυμα αποφασιστικότητας στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, τις οποίες επιχειρούν να καθησυχάσουν ότι δεν θα βρεθούν στη δυσάρεστη για άλλη μια φορά θέση, να περάσουν αντικοινωνικά μέτρα.
Αφετέρου προσπαθούν να «σιγήσουν» όλες εκείνες τις αντιδραστικές φωνές – κυρίως «πράσινων» βουλευτών – που στρέφονται κατά του κυβερνητικού έργου.
Επιπλέον, στέλνουν σαφές μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους και στους δανειστές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω υποχωρήσεις, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της πολιτικής αποσταθεροποίησης με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρωζώνη γενικότερα.
Ωστόσο, οι υψηλοί τόνοι των κ.κ.Σαμαρά και Βενιζέλου, αν και έχουν αντίκρισμα στην κοινωνία, ενέχουν υψηλό πολιτικό ρίσκο.
Αν η τρόικα επιμείνει και εκείνη στην επιθετική της γραμμή και στην άκαμπτη στάση της, τότε το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι ποια θα είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης.
Θα επιδιώξει δηλαδή τη ρήξη ή θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί, τη στιγμή που το παρελθόν έχει δείξει ότι σε αυτό το πολιτικό «μπρα ντε φερ», νικητής αναδεικνύεται ως επί το πλείστον η τρόικα.
Το διακύβευμα είναι τεράστιο και οι αποφάσεις εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης εξαιρετικά κρίσιμες.
Εκτός και αν πρόκειται, όπως κατηγορεί την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, για ένα ακόμα επεισόδιο στο γνωστό «έργο» των διαπραγματεύσεων με τους ίδιους πρωταγωνιστές, την ίδια πλοκή και τα ίδια αποτελέσματα.
ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
www.bankingnews.gr
Ο πολύπαθος φόρος των ακινήτων, το τεράστιο ζήτημα των πλειστηριασμών, η ψήφιση του προϋπολογισμού, το θέμα των ομαδικών απολύσεων (ακόμα και το ζήτημα με την επέκταση της διατηρησιμότητας του γάλακτος) είναι ζητήματα που έχουν προκαλέσει και εξακολουθούν να προκαλούν τριγμούς και «κόντρες» στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ανάμεσα σε βουλευτές και υπουργούς.
Έχοντας αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος υιοθέτησαν τη ρητορική των «κόκκινων γραμμών», διαμηνύοντας στην τρόικα πως δεν πρόκειται να υποχωρήσουν σε οποιεσδήποτε «παράλογες» απαιτήσεις (π.χ. πλειστηριασμοί) που θα δοκιμάσουν τα όρια της αντοχής των βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Με αυτόν τον τρόπο στέλνουν αφενός μήνυμα αποφασιστικότητας στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, τις οποίες επιχειρούν να καθησυχάσουν ότι δεν θα βρεθούν στη δυσάρεστη για άλλη μια φορά θέση, να περάσουν αντικοινωνικά μέτρα.
Αφετέρου προσπαθούν να «σιγήσουν» όλες εκείνες τις αντιδραστικές φωνές – κυρίως «πράσινων» βουλευτών – που στρέφονται κατά του κυβερνητικού έργου.
Επιπλέον, στέλνουν σαφές μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους και στους δανειστές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω υποχωρήσεις, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της πολιτικής αποσταθεροποίησης με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρωζώνη γενικότερα.
Ωστόσο, οι υψηλοί τόνοι των κ.κ.Σαμαρά και Βενιζέλου, αν και έχουν αντίκρισμα στην κοινωνία, ενέχουν υψηλό πολιτικό ρίσκο.
Αν η τρόικα επιμείνει και εκείνη στην επιθετική της γραμμή και στην άκαμπτη στάση της, τότε το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι ποια θα είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης.
Θα επιδιώξει δηλαδή τη ρήξη ή θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί, τη στιγμή που το παρελθόν έχει δείξει ότι σε αυτό το πολιτικό «μπρα ντε φερ», νικητής αναδεικνύεται ως επί το πλείστον η τρόικα.
Το διακύβευμα είναι τεράστιο και οι αποφάσεις εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης εξαιρετικά κρίσιμες.
Εκτός και αν πρόκειται, όπως κατηγορεί την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, για ένα ακόμα επεισόδιο στο γνωστό «έργο» των διαπραγματεύσεων με τους ίδιους πρωταγωνιστές, την ίδια πλοκή και τα ίδια αποτελέσματα.
ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών