Τελευταία Νέα
Διεθνή

IIF: «Ανατέλλει» και πάλι ο διεθνής χρηματοοικονομικός κλάδος - Παρά τις αυστηρές ρυθμίσεις στις διασυνοριακές συναλλαγές

IIF: «Ανατέλλει» και πάλι ο διεθνής χρηματοοικονομικός κλάδος - Παρά τις αυστηρές ρυθμίσεις στις διασυνοριακές συναλλαγές
Οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων επανακτούν τα επίπεδα του 2011 - Εκτιμάται πως δύσκολα θα φθάσουν τα αντίστοιχα του 2007
Η οικονομική ανάκαμψη στις ΗΠΑ ενθαρρύνει τις διασυνοριακές επενδύσεις, με αποτέλεσμα οι χρηματοοικονομικές ροές στην παγκόσμια πλατφόρμα να έχουν επιστρέψει στα προ κρίσης της ευρωζώνης, επίπεδα.
Η ροή διεθνών κεφαλαίων σε ώριμες οικονομίες έφθασαν ήδη στο υψηλότερο σημείο από το 2011, σύμφωνα με έρευνα του Institute of International Finance.
Μάλιστα στο 2ο τρίμηνο του 2014, οι εξωτερικές ροές κεφαλαίων προς τις οικονομίες αυτές αυξήθηκαν στο 5,8% του ΑΕΠ, έναντι λιγότερου από 4% που ήταν στην αντίστοιχη περίοδο του 2013.
Παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο όμως, το παγκόσμιο μέγεθος σε διασυνοριακές ροές, παραμένει στο ένα τρίτο της κορυφής του 2007.
Το στοιχείο αυτό υποδηλώνει ότι η παγκόσμια δραστηριότητα σταθεροποιείται σε χαμηλότερο επίπεδο.
Ίσως μάλιστα να μην επιστρέψει στα υψηλά επίπεδα που βρέθηκε πριν από το οικονομικό κράχ της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
«Μολονότι η διάθεση για ανάληψη ρίσκου επέστρεψε εν μέρει και ώθησε υψηλότερα τις διασυνοριακές ροές το 2014, εν τούτοις σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει αναστροφή τάσης στην δραματική πτώση της ροής των κεφαλαίων»,  δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος IIF Charles Collyns.
Η οικονομική κρίση συρρίκνωσε απότομα τις ξένες επενδύσεις, καθώς οι τράπεζες επλήγησαν από την απομόχλευση των διαθέσιμων κεφαλαίων, αλλά και από τους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Είναι ενδεικτικό, ότι οι ροές κεφαλαίων στην παγκόσμια αγορά κινήθηκαν κατά μέσο όρο γύρω από τα 3 τρις δολάρια ΗΠΑ ετησίως στο διάστημα της τριετίας του 2010 και του 2013, μέγεθος δραστικά χαμηλότερα των 8,5 τρις δολαρίων ΗΠΑ του 2007.
Σε ότι αφορά τις αναδυόμενες αγορές, φαίνεται πως οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων τα πήγαν κάπως καλύτερα, (κινήθηκαν σε περίπου 1 τρις δολάρια ετησίως), καθώς οι κεντρικές τράπεζες στις ανεπτυγμένες χώρες μείωσαν τα επιτόκια και διεύρυναν τους ισολογισμούς τους.
Η εξέλιξη αυτή ενθάρρυνε τους διαχειριστές και τους επενδυτές να κατευθύνουν τη ρευστότητά τους σε τρίτες χώρες αναζητώντας υψηλότερες αποδόσεις.
Τώρα όμως τα κεφάλαια παύουν να ρέουν ομαλά, καθώς η Federal Reserve των ΗΠΑ προσανατολίζεται προς την αύξηση των επιτοκίων.
Η οικονομική παγκοσμιοποίηση έχει επαινεθεί ιστορικά, ως κινητήριος μοχλός της οικονομικής ανάπτυξης.
Πιστώνεται με τη δυνατότητα που προσφέρει σε εκατομμύρια νοικοκυριά στις αναδυόμενες χώρες να έχουν πρόσβαση στις αγορές και να απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα διαβίωσης.
Ωστόσο, η οικονομική κρίση του 2008 και η κατάρρευση της Lehman Brothers έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με τα μακροπρόθεσμα οφέλη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Έγγραφο που δημοσιεύτηκε φέτος από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), υποστηρίζει ότι η στενή αλληλεξάρτηση χρηματοπιστωτικών αγορών, αυξάνει το κίνδυνο οικονομικής φούσκας.
Μάλιστα αυτή ξεσπάει από τη στιγμή που η εισροή ξένων κεφαλαίων ξεπερνάει την εγχώρια πιστωτική δύναμη.
Σε επίρρωση της πιθανότητας αυτής ως ρεαλιστικής, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποίησε επίσημα για τους κινδύνους των ξένων επενδύσεων.
Μάλιστα φέτος κυκλοφόρησε έναν οδηγό για την υποσαχάρια Αφρική δίνοντας συμβουλές για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης των κεφαλαιακών ροών σε ένα ευμετάβλητο, οικονομικά, περιβάλλον.
Η σκληρή δε, αντίδραση των πολιτών, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση συνέβαλε στην άνοδο των εθνικιστικών πολιτικών κομμάτων σε διάφορες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο τώρα αδυνατεί να διαμορφώσει πολιτική για το παγκόσμιο εμπόριο.
Οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, θωράκισαν τα νέα κεφάλαια με ρυθμιστικούς κανόνες ώστε να περιορισθούν οι κίνδυνοι που ενυπάρχουν στις διασυνοριακές ροές.
Ωστόσο, το IIF, το οποίο χρηματοδοτείται από τον κλάδο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, υποστηρίζει ότι η υπερβολική ρύθμιση θα μπορούσε να έχει ακούσιες συνέπειες που απειλούν τα οφέλη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.
«Ανησυχούμε για τις αντιξοότητες που δημιουργεί η κανονιστική μεταρρύθμιση», δήλωσε ο κ Collyns.
«Είναι σημαντικό ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ασφαλές, αλλά είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση για μακροπρόθεσμα σχέδια.
Οι κανονιστικές μεταρρυθμίσεις μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα οφέλη της διασυνοριακής ολοκλήρωσης του κεφαλαίου», συμπληρώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος του IIF (The Institute of International Finance).

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης