H απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων έχει δρομολογηθεί για τις αρχές του 2016 και κακώς έχει καθυστερήσει τόσο πολύ.
Η έννοια πλειστηριασμός ακινήτων είναι σίγουρα φορτισμένη.
Φυσικό ή νομικό πρόσωπο βρέθηκε σε οικονομικό αδιέξοδο, δεν μπόρεσε να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του και το ακίνητο κατέληξε στην τράπεζα.
Σίγουρα η διαδικασία είναι περίπλοκη, φορτισμένη σε μια χώρα που υπάρχει συναισθηματικός δεσμός μεταξύ πολίτη και ακινήτου.
Όμως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική λογική.
Ενώ η τράπεζα μπορεί να κατάσχει ένα ακίνητο που είναι υποθηκευμένο σε δάνειο που δεν αποπληρώνεται δεν μπορεί να το θέσει σε διαδικασία πλειστηριασμού.
Ακόμη και όταν αυτό συμβεί – πλην της πρώτης κατοικίας – η διαδικασία είναι αναχρονιστική.
Οι πλειστηριασμοί έχουν αρχική τιμή εκκίνησης τις αντικειμενικές τιμές και όχι τις εμπορικές που έχουν υποχωρήσει και θα υποχωρήσουν ακόμη περισσότερο.
Το βασικό επιχείρημα, πέραν της μικροπολιτικής ότι δεν μπορεί «οι αιμοσταγείς τραπεζίτες» να βάλουν χέρι στην κατοικία είναι ότι στις τράπεζες έχει δημιουργηθεί μια ακραία στρέβλωση που κανείς δεν μπορεί πλέον να αρνείται να αντιμετωπίσει.
Η ακραία στρέβλωση, η οποία αν η ΕΚΤ αποφάσιζε να αντιμετωπίσει με πολύ αυστηρά κριτήρια δεν θα έφθαναν ούτε τα 25 δισεκ. της νέας ανακεφαλαιοποίησης, ονομάζεται αποτίμηση των εγγυήσεων.
Οι τράπεζες έδιναν δάνεια με ενέχυρο ακίνητα, σπίτια, οικόπεδα.
Οι εμπορικές τιμές έχουν καταρρεύσει αλλά οι τράπεζες συνεχίζουν να αποτιμούν τα ακίνητα με όρους του παρελθόντος.
Αν υποχρεώνονταν οι ελληνικές τράπεζες να αναπροσαρμόσουν βίαια προς τα κάτω τις τιμές αποτίμησης των ακινήτων που διαθέτουν ως εγγύηση για τα δάνεια που έχουν χορηγήσει τότε το πρόβλημα των NPLs ή αναβαλλόμενη φορολογία θα ήταν ασήμαντη δυσκολία κατά μια έννοια.
Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, υποστηρίζουν πολλοί ότι δεν θα βοηθήσει τις τράπεζες, γιατί απλά κανείς δεν αγοράζει.
Αν οι τράπεζες βγάλουν προς πλειστηριασμό 30 χιλιάδες ακίνητα το ενδιαφέρον θα είναι ελάχιστο.
Το επιχείρημα αυτό είναι λογικό μεν αλλά θα δώσουν την δυνατότητα στις τράπεζες να τα πουλήσουν είτε σε έλληνες είτε σε ξένους.
Ενδιαφέρον για τα ακίνητα ακόμη και σε μια κατεστραμμένη οικονομία, όπως η ελληνική πάντα θα υπάρχει.
H απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων έχει δρομολογηθεί για τις αρχές του 2016 και κακώς έχει καθυστερήσει τόσο πολύ.
Πρώτη ενημέρωση: 03:20, Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015
www.bankingnews.gr
Φυσικό ή νομικό πρόσωπο βρέθηκε σε οικονομικό αδιέξοδο, δεν μπόρεσε να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του και το ακίνητο κατέληξε στην τράπεζα.
Σίγουρα η διαδικασία είναι περίπλοκη, φορτισμένη σε μια χώρα που υπάρχει συναισθηματικός δεσμός μεταξύ πολίτη και ακινήτου.
Όμως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική λογική.
Ενώ η τράπεζα μπορεί να κατάσχει ένα ακίνητο που είναι υποθηκευμένο σε δάνειο που δεν αποπληρώνεται δεν μπορεί να το θέσει σε διαδικασία πλειστηριασμού.
Ακόμη και όταν αυτό συμβεί – πλην της πρώτης κατοικίας – η διαδικασία είναι αναχρονιστική.
Οι πλειστηριασμοί έχουν αρχική τιμή εκκίνησης τις αντικειμενικές τιμές και όχι τις εμπορικές που έχουν υποχωρήσει και θα υποχωρήσουν ακόμη περισσότερο.
Το βασικό επιχείρημα, πέραν της μικροπολιτικής ότι δεν μπορεί «οι αιμοσταγείς τραπεζίτες» να βάλουν χέρι στην κατοικία είναι ότι στις τράπεζες έχει δημιουργηθεί μια ακραία στρέβλωση που κανείς δεν μπορεί πλέον να αρνείται να αντιμετωπίσει.
Η ακραία στρέβλωση, η οποία αν η ΕΚΤ αποφάσιζε να αντιμετωπίσει με πολύ αυστηρά κριτήρια δεν θα έφθαναν ούτε τα 25 δισεκ. της νέας ανακεφαλαιοποίησης, ονομάζεται αποτίμηση των εγγυήσεων.
Οι τράπεζες έδιναν δάνεια με ενέχυρο ακίνητα, σπίτια, οικόπεδα.
Οι εμπορικές τιμές έχουν καταρρεύσει αλλά οι τράπεζες συνεχίζουν να αποτιμούν τα ακίνητα με όρους του παρελθόντος.
Αν υποχρεώνονταν οι ελληνικές τράπεζες να αναπροσαρμόσουν βίαια προς τα κάτω τις τιμές αποτίμησης των ακινήτων που διαθέτουν ως εγγύηση για τα δάνεια που έχουν χορηγήσει τότε το πρόβλημα των NPLs ή αναβαλλόμενη φορολογία θα ήταν ασήμαντη δυσκολία κατά μια έννοια.
Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, υποστηρίζουν πολλοί ότι δεν θα βοηθήσει τις τράπεζες, γιατί απλά κανείς δεν αγοράζει.
Αν οι τράπεζες βγάλουν προς πλειστηριασμό 30 χιλιάδες ακίνητα το ενδιαφέρον θα είναι ελάχιστο.
Το επιχείρημα αυτό είναι λογικό μεν αλλά θα δώσουν την δυνατότητα στις τράπεζες να τα πουλήσουν είτε σε έλληνες είτε σε ξένους.
Ενδιαφέρον για τα ακίνητα ακόμη και σε μια κατεστραμμένη οικονομία, όπως η ελληνική πάντα θα υπάρχει.
H απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων έχει δρομολογηθεί για τις αρχές του 2016 και κακώς έχει καθυστερήσει τόσο πολύ.
Πρώτη ενημέρωση: 03:20, Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών