Η φινλανδική οικονομία αντιμετωπίζει προκλήσεις αδύναμη ανάπτυξη, η οποία μειώνει την οικονομική ανθεκτικότητα σε μελλοντικούς κλυδωνισμούς.
Την Παρασκευή 3 Ιουνίου του 2016 η Moody’s υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Φινλανδίας σε Aa1 από ΑΑΑ έχασε δηλαδή την βέλτιστη βαθμολογία.
Υπήρξε μεγάλος προβληματισμός και τα αρνητικά δημοσιεύματα πύκνωσαν για την τύχη της Φινλανδίας.
Τι έχει συμβεί;
Η φινλανδική οικονομία αντιμετωπίζει προκλήσεις αδύναμη ανάπτυξη, η οποία μειώνει την οικονομική ανθεκτικότητα της Φινλανδίας σε μελλοντικούς κλυδωνισμούς.
Η επιδείνωση της δημοσιονομικής θέσης της Φινλανδίας και χωρίς ουσιαστική αντιστροφή της ανοδικής τάσης του δημόσιου χρέους αυξάνει το ρίσκο.
Παρά τις διαρθρωτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, το πιστωτικό προφίλ της Φινλανδίας συνεχίζει να επωφελείται από πολύ ισχυρούς θεσμούς την πλούσια καινοτομία και το υψηλό μορφωτικό επίπεδο του εργατικού δυναμικού.
Επίσης το κράτος διαθέτει ισχυρά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία εξακολουθούν να παρέχουν καλές αποδόσεις και έσοδα.
Οι αδυναμίες της Φινλανδίας
Η ανθεκτικότητα της Φινλανδίας στους κλυδωνισμούς των διαρθρωτικών αλλαγών έχει τρωθεί.
Η Φινλανδία αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει, μια παρατεταμένη περίοδο αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης.
Η οικονομία εμφανίζει κάποια σημάδια θετικής δυναμικής με την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2015 μετά από τρία χρόνια ύφεσης.
Ωστόσο, η ανάπτυξη για τα επόμενα πέντε χρόνια θα παραμείνει αδύναμη.
Με βάση την Moody’s η μέση αύξηση του ΑΕΠ της Φινλανδίας για το διάστημα 2010-2019 ανέρχεται σε 0,8% είναι λιγότερο από το 50% της μέσης ανόδου των χωρών με ΑΑΑ (περίπου 2%).
Το ΑΕΠ της Φινλανδίας μειώθηκε κατά 8,3% το 2009, μετά από αύξηση κατά μέσο όρο +3,2% κατά τη διάρκεια του 2000- 2008, με την ανάκαμψη να παρεμποδίζεται από την ύφεση μεταξύ 2012 και 2014.
Οι βιομηχανίες που επλήγησαν περισσότερο είναι της παραγωγής ηλεκτρονικών και χαρτιού οδηγώντας σε μείωση της ανταγωνιστικότητας του κόστους, και σε μείωση των εξαγωγών της Φινλανδίας.
Επιπλέον, η διαδικασία της οικονομικής αναδιάρθρωσης οδήγησε στη μετανάστευση του εργατικού δυναμικού από τον βιομηχανικό τομέα της υψηλής παραγωγικότητας προς τις υπηρεσίες, η οποία, σε συνδυασμό με την επιβράδυνση των επενδύσεων κεφαλαίου και των δυσμενών δημογραφικών στοιχείων από τον ήδη μείωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας, επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η δυνητική παραγωγή μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα αυξηθεί σε χαμηλότερες τιμές από ότι άλλες περιφερειακές οικονομίες.
Η Φινλανδία έχει ξεκινήσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των ζητημάτων της ανταγωνιστικότητας.
Η αναμενόμενη κατά 3,3% μείωση του πληθυσμού βάση της ηλικίας εργασίας (ως ποσοστό του συνολικού πληθυσμού) έως το 2020 (σε σύγκριση με το 2013), αποτελεί την 5η μεγαλύτερη μείωση στην ΕΕ, έχει αρνητικές συνέπειες για το αναπτυξιακό δυναμικό.
Βασικό πρόβλημα της Φινλανδίας είναι η εξέλιξη του χρέους.
Το μέσο δημοσιονομικό πλεόνασμα έφθασε στο 4,4% την περίοδο 2006-2008, ενώ εσχάτως έχει υποχωρήσει.
Το 2014, η Φινλανδία εμφάνισε για πρώτη φορά δημοσιονομικό έλλειμμα πάνω από το όριο του Μάαστριχτ του 3% του ΑΕΠ, αν και δημοσιονομικές επιδόσεις της βελτιώθηκαν οριακά σε 2,7% του ΑΕΠ το 2015.
Επιπλέον, το διαρθρωτικό ισοζύγιο επιδεινώθηκε -1,4% το 2015 έναντι πλεονάσματος το 2007.
Η διατήρηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων από την κρίση, σε συνδυασμό με την αρνητική αύξηση του ΑΕΠ, έχει αυξήσει τον λόγο χρέους προς το ΑΕΠ από 34% το 2007 στο 60% και θα φθάσει στο 67% έως το 2018.
Η φινλανδική κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα.
Η πρόσφατα εγκριθείσα μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των δαπανών.
www.bankingnews.gr
Υπήρξε μεγάλος προβληματισμός και τα αρνητικά δημοσιεύματα πύκνωσαν για την τύχη της Φινλανδίας.
Τι έχει συμβεί;
Η φινλανδική οικονομία αντιμετωπίζει προκλήσεις αδύναμη ανάπτυξη, η οποία μειώνει την οικονομική ανθεκτικότητα της Φινλανδίας σε μελλοντικούς κλυδωνισμούς.
Η επιδείνωση της δημοσιονομικής θέσης της Φινλανδίας και χωρίς ουσιαστική αντιστροφή της ανοδικής τάσης του δημόσιου χρέους αυξάνει το ρίσκο.
Παρά τις διαρθρωτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, το πιστωτικό προφίλ της Φινλανδίας συνεχίζει να επωφελείται από πολύ ισχυρούς θεσμούς την πλούσια καινοτομία και το υψηλό μορφωτικό επίπεδο του εργατικού δυναμικού.
Επίσης το κράτος διαθέτει ισχυρά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία εξακολουθούν να παρέχουν καλές αποδόσεις και έσοδα.
Οι αδυναμίες της Φινλανδίας
Η ανθεκτικότητα της Φινλανδίας στους κλυδωνισμούς των διαρθρωτικών αλλαγών έχει τρωθεί.
Η Φινλανδία αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει, μια παρατεταμένη περίοδο αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης.
Η οικονομία εμφανίζει κάποια σημάδια θετικής δυναμικής με την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2015 μετά από τρία χρόνια ύφεσης.
Ωστόσο, η ανάπτυξη για τα επόμενα πέντε χρόνια θα παραμείνει αδύναμη.
Με βάση την Moody’s η μέση αύξηση του ΑΕΠ της Φινλανδίας για το διάστημα 2010-2019 ανέρχεται σε 0,8% είναι λιγότερο από το 50% της μέσης ανόδου των χωρών με ΑΑΑ (περίπου 2%).
Το ΑΕΠ της Φινλανδίας μειώθηκε κατά 8,3% το 2009, μετά από αύξηση κατά μέσο όρο +3,2% κατά τη διάρκεια του 2000- 2008, με την ανάκαμψη να παρεμποδίζεται από την ύφεση μεταξύ 2012 και 2014.
Οι βιομηχανίες που επλήγησαν περισσότερο είναι της παραγωγής ηλεκτρονικών και χαρτιού οδηγώντας σε μείωση της ανταγωνιστικότητας του κόστους, και σε μείωση των εξαγωγών της Φινλανδίας.
Επιπλέον, η διαδικασία της οικονομικής αναδιάρθρωσης οδήγησε στη μετανάστευση του εργατικού δυναμικού από τον βιομηχανικό τομέα της υψηλής παραγωγικότητας προς τις υπηρεσίες, η οποία, σε συνδυασμό με την επιβράδυνση των επενδύσεων κεφαλαίου και των δυσμενών δημογραφικών στοιχείων από τον ήδη μείωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας, επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η δυνητική παραγωγή μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα αυξηθεί σε χαμηλότερες τιμές από ότι άλλες περιφερειακές οικονομίες.
Η Φινλανδία έχει ξεκινήσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των ζητημάτων της ανταγωνιστικότητας.
Η αναμενόμενη κατά 3,3% μείωση του πληθυσμού βάση της ηλικίας εργασίας (ως ποσοστό του συνολικού πληθυσμού) έως το 2020 (σε σύγκριση με το 2013), αποτελεί την 5η μεγαλύτερη μείωση στην ΕΕ, έχει αρνητικές συνέπειες για το αναπτυξιακό δυναμικό.
Βασικό πρόβλημα της Φινλανδίας είναι η εξέλιξη του χρέους.
Το μέσο δημοσιονομικό πλεόνασμα έφθασε στο 4,4% την περίοδο 2006-2008, ενώ εσχάτως έχει υποχωρήσει.
Το 2014, η Φινλανδία εμφάνισε για πρώτη φορά δημοσιονομικό έλλειμμα πάνω από το όριο του Μάαστριχτ του 3% του ΑΕΠ, αν και δημοσιονομικές επιδόσεις της βελτιώθηκαν οριακά σε 2,7% του ΑΕΠ το 2015.
Επιπλέον, το διαρθρωτικό ισοζύγιο επιδεινώθηκε -1,4% το 2015 έναντι πλεονάσματος το 2007.
Η διατήρηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων από την κρίση, σε συνδυασμό με την αρνητική αύξηση του ΑΕΠ, έχει αυξήσει τον λόγο χρέους προς το ΑΕΠ από 34% το 2007 στο 60% και θα φθάσει στο 67% έως το 2018.
Η φινλανδική κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα.
Η πρόσφατα εγκριθείσα μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των δαπανών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών