Με πάνω από το 30% των παγκόσμιων ομολόγων με αρνητική απόδοση, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί.
Η εποχή του Centralization τελειώνει, έρχεται μπαράζ κραχ παντού προειδοποιεί σε νέα έκθεση της η Phoenix Capital.
Πρωτίστως να διευκρινιστεί τι σημαίνει το Centralization είναι η περίοδος της κυριαρχίας των κεντρικών τραπεζών στην οικονομία του πλανήτη.
Οι κεντρικές τράπεζες συντηρούν την φούσκα και το Centralization τελειώνει.
Το Brexit είναι ένα ηχηρό καμπανάκι ότι βρισκόμαστε στον τελευταίο γύρο της αγωνίας.
Στις ΗΠΑ, έχουμε δει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και την Federal Reserve να εμπλέκονται σε σχεδόν κάθε μεγάλη απόφαση στην οικονομία συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης, της υγειονομικής περίθαλψης, της στέγασης των τραπεζικών, χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ακόμα και της ενέργειας.
Οι ΗΠΑ δεν είναι μοναδική περίπτωση.
Η Ιαπωνία και η ΕΕ έχουν επίσης εισέλθει σε μια τέτοια περίοδο Συγκέντρωση, με τις αντίστοιχες κεντρικές τους τράπεζες ολοένα
Μεταξύ 2008-2013, υπήρξε σε ένα βαθμό συντονισμός μεταξύ των κεντρικών τραπεζών.
Το καλύτερο παράδειγμα ήταν, όταν η Fed ξεκίνησε QE 3, το 2012, το οποίο συντονίστηκε με το πρόγραμμα OMT της ΕΚΤ. Εκείνη την εποχή, τα οικονομικά δεδομένα στις ΗΠΑ στην πραγματικότητα βελτιώνονταν.
Το QE 3 της FED ήταν ένα μεγάλο δώρο για την ΕΕ όσο τίποτα άλλο.
Ωστόσο, αρχής γενομένης από την Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας BOJ όταν ανακοίνωσε το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το 2013, όλα άλλαξαν.
Από εκείνο το σημείο, οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν να χρησιμοποιούν πιο ακραίες πολιτικές ... πολιτικές που ασκούν τεράστια πίεση σε άλλα νομίσματα ... πολιτικές, όπως τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης άνω του 1 τρισεκ. δολαρίων.
Από εκείνο το σημείο, οι κεντρικές τράπεζες συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικές τους πρέπει να χωρίσουν καθώς έβλαπταν τα νομίσματα τους.
Το Brexit αποδεικνύεται πραγματικό καρφί στο φέρετρο του Centralization
Κάθε λογικός οικονομολόγος θα έχει συνειδητοποιήσει ότι το QE της ΕΚΤ και το πρόγραμμα ZIRP δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει αύξηση του ΑΕΠ το 2011.
Ωστόσο, στον κόσμο του κεντρικού σχεδιασμού του Centralization, οι πολιτικές επιπτώσεις αποφάσεων όπως (απώλεια του ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος χρεοκοπίες / αναδιάρθρωση του χρέους) είναι παρόμοια με πολιτική αυτοκτονία.
Με άλλα λόγια, αν η Janet Yellen ή Mario Draghi ήταν να οργανώσουν μια συνέντευξη τύπου θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το έργο της ζωής τους είναι λάθος, δεν έχουν καμία ιδέα για το πώς να δημιουργήσουν ανάπτυξη.
Ήρθε η ώρα για τις δυνάμεις της αγοράς να εδραιωθούν και διαμορφώσουν τις τιμές.
Για το λόγο αυτό, το τέλος του Centralizaton θα έρθει μέσα από 2 τρόπους:
1) Πολιτικά (εάν οι ψηφοφόροι τελικά επαναστατήσουν εναντίον του status quo).
2) Οικονομικά αν οι δυνάμεις της αγοράς αποκτήσουν τέτοια δύναμη που οι κεντρικές τράπεζες χάσουν τον έλεγχο του συστήματος.
Με Brexit είχαμε την επιβεβαίωση του πρώτου τρόπου.
Είμαστε τώρα στο δρόμο για την υλοποίηση του τρόπου δύο.
Πράγματι, πιστεύουμε ότι από τη στιγμή που ο καπνός θα καταλαγιάσει ο S & P 500 θα έχει σημειώσει σε νέα χαμηλά.
Η φούσκα της νέας τεχνολογίας ήταν μια φούσκα μετοχών
Η φούσκα των ακινήτων ήταν μια φούσκα ακινήτων
Βρισκόμαστε στην περίοδο της φούσκας των ομολόγων.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι αγορές ετοιμάζονται να εισέλθουν σε νέα κρίση.
Με πάνω από το 30% των παγκόσμιων ομολόγων με αρνητική απόδοση, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί.
www.bankingnews.gr
Πρωτίστως να διευκρινιστεί τι σημαίνει το Centralization είναι η περίοδος της κυριαρχίας των κεντρικών τραπεζών στην οικονομία του πλανήτη.
Οι κεντρικές τράπεζες συντηρούν την φούσκα και το Centralization τελειώνει.
Το Brexit είναι ένα ηχηρό καμπανάκι ότι βρισκόμαστε στον τελευταίο γύρο της αγωνίας.
Στις ΗΠΑ, έχουμε δει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και την Federal Reserve να εμπλέκονται σε σχεδόν κάθε μεγάλη απόφαση στην οικονομία συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης, της υγειονομικής περίθαλψης, της στέγασης των τραπεζικών, χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ακόμα και της ενέργειας.
Οι ΗΠΑ δεν είναι μοναδική περίπτωση.
Η Ιαπωνία και η ΕΕ έχουν επίσης εισέλθει σε μια τέτοια περίοδο Συγκέντρωση, με τις αντίστοιχες κεντρικές τους τράπεζες ολοένα
Μεταξύ 2008-2013, υπήρξε σε ένα βαθμό συντονισμός μεταξύ των κεντρικών τραπεζών.
Το καλύτερο παράδειγμα ήταν, όταν η Fed ξεκίνησε QE 3, το 2012, το οποίο συντονίστηκε με το πρόγραμμα OMT της ΕΚΤ. Εκείνη την εποχή, τα οικονομικά δεδομένα στις ΗΠΑ στην πραγματικότητα βελτιώνονταν.
Το QE 3 της FED ήταν ένα μεγάλο δώρο για την ΕΕ όσο τίποτα άλλο.
Ωστόσο, αρχής γενομένης από την Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας BOJ όταν ανακοίνωσε το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το 2013, όλα άλλαξαν.
Από εκείνο το σημείο, οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν να χρησιμοποιούν πιο ακραίες πολιτικές ... πολιτικές που ασκούν τεράστια πίεση σε άλλα νομίσματα ... πολιτικές, όπως τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης άνω του 1 τρισεκ. δολαρίων.
Από εκείνο το σημείο, οι κεντρικές τράπεζες συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικές τους πρέπει να χωρίσουν καθώς έβλαπταν τα νομίσματα τους.
Το Brexit αποδεικνύεται πραγματικό καρφί στο φέρετρο του Centralization
Κάθε λογικός οικονομολόγος θα έχει συνειδητοποιήσει ότι το QE της ΕΚΤ και το πρόγραμμα ZIRP δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει αύξηση του ΑΕΠ το 2011.
Ωστόσο, στον κόσμο του κεντρικού σχεδιασμού του Centralization, οι πολιτικές επιπτώσεις αποφάσεων όπως (απώλεια του ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος χρεοκοπίες / αναδιάρθρωση του χρέους) είναι παρόμοια με πολιτική αυτοκτονία.
Με άλλα λόγια, αν η Janet Yellen ή Mario Draghi ήταν να οργανώσουν μια συνέντευξη τύπου θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το έργο της ζωής τους είναι λάθος, δεν έχουν καμία ιδέα για το πώς να δημιουργήσουν ανάπτυξη.
Ήρθε η ώρα για τις δυνάμεις της αγοράς να εδραιωθούν και διαμορφώσουν τις τιμές.
Για το λόγο αυτό, το τέλος του Centralizaton θα έρθει μέσα από 2 τρόπους:
1) Πολιτικά (εάν οι ψηφοφόροι τελικά επαναστατήσουν εναντίον του status quo).
2) Οικονομικά αν οι δυνάμεις της αγοράς αποκτήσουν τέτοια δύναμη που οι κεντρικές τράπεζες χάσουν τον έλεγχο του συστήματος.
Με Brexit είχαμε την επιβεβαίωση του πρώτου τρόπου.
Είμαστε τώρα στο δρόμο για την υλοποίηση του τρόπου δύο.
Πράγματι, πιστεύουμε ότι από τη στιγμή που ο καπνός θα καταλαγιάσει ο S & P 500 θα έχει σημειώσει σε νέα χαμηλά.
Η φούσκα της νέας τεχνολογίας ήταν μια φούσκα μετοχών
Η φούσκα των ακινήτων ήταν μια φούσκα ακινήτων
Βρισκόμαστε στην περίοδο της φούσκας των ομολόγων.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι αγορές ετοιμάζονται να εισέλθουν σε νέα κρίση.
Με πάνω από το 30% των παγκόσμιων ομολόγων με αρνητική απόδοση, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών