Ο Blustein καταδεικνύει πως σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο ζήτημα του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ περιορίστηκε λόγω των πολιτικών στην Ευρώπη
H εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην κρίση της ζώνης του ευρώ έχει προκαλέσει πολλές διαφωνίες, επισημαίνει το Peterson Institute for International Economics, σε κριτική του για το βιβλίο του Paul Blustein, «Laid Low: Inside the Crisis that Overwhelmed Europe and the IMF».
Όπως σημειώνει το Peterson Institute, μία από τις διαδεδομένες συμβατικές απόψεις είναι πως η «τρόικα» των πιστωτών - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - απαίτησαν υπερβολική δημοσιονομική λιτότητα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που αντιμετώπιζαν πρόβλημα, σε αντάλλαγμα της βοήθειας που τους έδωσαν, και αυτή η στάση όχι μόνο απέτυχε να αποκαταστήσει την οικονομία της Ελλάδας, αλλά παρέτεινε και την οικονομική αδυναμία άλλων χωρών, όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, σημειώνει το Peterson Institute, το ΔΝΤ θα έπρεπε, αντί για λιτότητα, να απαιτήσει μια μείωση του χρέους της Ελλάδας - με άλλα λόγια, μια ελεγχόμενη χρεοκοπία - ήδη από την αρχή της συμμετοχής του, την άνοιξη του 2010.
Το βιβλίο του Blustein διαδίδει και καταρρίπτει αυτή τη συμβατική σοφία ταυτόχρονα, εκτιμά το Peterson Institute.
Αυτή η διφορούμενη συμβολή αντανακλά πόσο μακριά είμαστε ακόμα από μια πάγια αφηγηματική αναφορά της κρίσης στη ζώνη του ευρώ.
Ο Blustein καταδεικνύει πως σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο ζήτημα του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ περιορίστηκε λόγω των πολιτικών στην Ευρώπη.
Αλλά αυτή ήταν η άλλη όψη του γεγονότος ότι στην κρίση της ζώνης του ευρώ, για πρώτη φορά σε περισσότερο από τρεις δεκαετίες, το ΔΝΤ παρενέβη κοντά στον πυρήνα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και όχι στη συστημική περιφέρεια.
Μεταξύ άλλων, ο Blustein στο βιβλίο του αναφέρει πως το μεγαλύτερο λάθος που έκανε το ΔΝΤ στο ελληνικό ζήτημα ήταν ότι υπερεκτίμησε τη θεσμική δύναμη και τη δυνατότητα για μεταρρυθμίσεις.
Σε γενικές γραμμές, το Peterson Institute προτείνει το βιβλίο, καθώς, όπως λέει, αυτό και άλλα επικείμενα βιβλία θα επιτρέψει ενδεχομένως μια σταδιακή μετατόπιση στην κατανόηση της κρίσης στη ζώνη του ευρώ από το κοινό, από ένα καρτουνίστικο με επίκεντρο την Ελλάδα παραμύθι ηθικής σε μια πιο περίπλοκη αλλά και πιο ακριβή ιστορία της οικονομικής αστάθειας, της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, και των πολλαπλών αντηχήσεων μεταξύ των τραπεζικών , φορολογικών και νομισματικών ανισορροπιών.
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνει το Peterson Institute, μία από τις διαδεδομένες συμβατικές απόψεις είναι πως η «τρόικα» των πιστωτών - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - απαίτησαν υπερβολική δημοσιονομική λιτότητα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που αντιμετώπιζαν πρόβλημα, σε αντάλλαγμα της βοήθειας που τους έδωσαν, και αυτή η στάση όχι μόνο απέτυχε να αποκαταστήσει την οικονομία της Ελλάδας, αλλά παρέτεινε και την οικονομική αδυναμία άλλων χωρών, όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, σημειώνει το Peterson Institute, το ΔΝΤ θα έπρεπε, αντί για λιτότητα, να απαιτήσει μια μείωση του χρέους της Ελλάδας - με άλλα λόγια, μια ελεγχόμενη χρεοκοπία - ήδη από την αρχή της συμμετοχής του, την άνοιξη του 2010.
Το βιβλίο του Blustein διαδίδει και καταρρίπτει αυτή τη συμβατική σοφία ταυτόχρονα, εκτιμά το Peterson Institute.
Αυτή η διφορούμενη συμβολή αντανακλά πόσο μακριά είμαστε ακόμα από μια πάγια αφηγηματική αναφορά της κρίσης στη ζώνη του ευρώ.
Ο Blustein καταδεικνύει πως σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο ζήτημα του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ περιορίστηκε λόγω των πολιτικών στην Ευρώπη.
Αλλά αυτή ήταν η άλλη όψη του γεγονότος ότι στην κρίση της ζώνης του ευρώ, για πρώτη φορά σε περισσότερο από τρεις δεκαετίες, το ΔΝΤ παρενέβη κοντά στον πυρήνα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και όχι στη συστημική περιφέρεια.
Μεταξύ άλλων, ο Blustein στο βιβλίο του αναφέρει πως το μεγαλύτερο λάθος που έκανε το ΔΝΤ στο ελληνικό ζήτημα ήταν ότι υπερεκτίμησε τη θεσμική δύναμη και τη δυνατότητα για μεταρρυθμίσεις.
Σε γενικές γραμμές, το Peterson Institute προτείνει το βιβλίο, καθώς, όπως λέει, αυτό και άλλα επικείμενα βιβλία θα επιτρέψει ενδεχομένως μια σταδιακή μετατόπιση στην κατανόηση της κρίσης στη ζώνη του ευρώ από το κοινό, από ένα καρτουνίστικο με επίκεντρο την Ελλάδα παραμύθι ηθικής σε μια πιο περίπλοκη αλλά και πιο ακριβή ιστορία της οικονομικής αστάθειας, της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, και των πολλαπλών αντηχήσεων μεταξύ των τραπεζικών , φορολογικών και νομισματικών ανισορροπιών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών