Το πιθανότερο σενάριο είναι πάντως ο ESM να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ και να μην εμπλακεί με τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και τα οποία θα λήξουν τα επόμενα χρόνια.
Τι θα συνέβαινε εάν ο ESM αποπλήρωνε τα 12,7 δισ. του ΔΝΤ και τα 18 δισ. της ΕΚΤ που αφορούν την Ελλάδα;
Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο συζητείται το ενδεχόμενο το 2018 ο ESM να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα τα οποία την τρέχουσα περίοδο είναι 12,75 δισεκ. και επίσης ο ESM να αποπληρώσει τα 18 δισεκ. ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.
Σε μια τέτοια περίπτωση πρόκειται για 30 δισεκ. σημερινά κεφάλαια τα οποία το 2018 θα έχουν μειωθεί στα 26 δισεκ.
Με τα 26 δισεκ. διαφοροποιημένου και προφανώς υψηλότερου κόστους θα αντικατασταθούν από τα κεφάλαια του τρίτου προγράμματος στήριξης που φέρουν επιτόκιο 0,89%.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να λεχθεί ότι μερικώς μετριάζεται το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους.
Ένα τέτοιο σενάριο προφανώς έχει κάποια πλεονεκτήματα αλλά έχει και ένα σοβαρό μειονέκτημα.
Το 2018 είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποιας μορφής πιστωτική γραμμή ECCL.
Η νέα πιστωτική γραμμή θα πρέπει να έχει capital buffer δηλαδή κεφαλαιακό απόθεμα ώστε να εξυπηρετεί διττό στόχο
1)Να λειτουργεί ως μηχανισμός εγγύησης εκδόσεων ομολόγων
2)Να στηρίξει την ελληνική προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα.
Εάν λοιπόν τα κεφάλαια του 3ου μνημονίου καταλήξουν στην αποπληρωμή του ΔΝΤ και της ΕΚΤ θα πρέπει να βρεθεί από αλλού το capital buffer και προφανώς κανείς ευρωπαίος δεν θα θέλει να εγκρίνει νέα κεφάλαια για ένα 4ο πρόγραμμα στην Ελλάδα.
Το πιθανότερο σενάριο είναι πάντως ο ESM να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ και να μην εμπλακεί με τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και τα οποία θα λήξουν τα επόμενα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο συζητείται το ενδεχόμενο το 2018 ο ESM να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα τα οποία την τρέχουσα περίοδο είναι 12,75 δισεκ. και επίσης ο ESM να αποπληρώσει τα 18 δισεκ. ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.
Σε μια τέτοια περίπτωση πρόκειται για 30 δισεκ. σημερινά κεφάλαια τα οποία το 2018 θα έχουν μειωθεί στα 26 δισεκ.
Με τα 26 δισεκ. διαφοροποιημένου και προφανώς υψηλότερου κόστους θα αντικατασταθούν από τα κεφάλαια του τρίτου προγράμματος στήριξης που φέρουν επιτόκιο 0,89%.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να λεχθεί ότι μερικώς μετριάζεται το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους.
Ένα τέτοιο σενάριο προφανώς έχει κάποια πλεονεκτήματα αλλά έχει και ένα σοβαρό μειονέκτημα.
Το 2018 είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποιας μορφής πιστωτική γραμμή ECCL.
Η νέα πιστωτική γραμμή θα πρέπει να έχει capital buffer δηλαδή κεφαλαιακό απόθεμα ώστε να εξυπηρετεί διττό στόχο
1)Να λειτουργεί ως μηχανισμός εγγύησης εκδόσεων ομολόγων
2)Να στηρίξει την ελληνική προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα.
Εάν λοιπόν τα κεφάλαια του 3ου μνημονίου καταλήξουν στην αποπληρωμή του ΔΝΤ και της ΕΚΤ θα πρέπει να βρεθεί από αλλού το capital buffer και προφανώς κανείς ευρωπαίος δεν θα θέλει να εγκρίνει νέα κεφάλαια για ένα 4ο πρόγραμμα στην Ελλάδα.
Το πιθανότερο σενάριο είναι πάντως ο ESM να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ και να μην εμπλακεί με τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και τα οποία θα λήξουν τα επόμενα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών