γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Ο πρωθυπουργός είναι αυτός που εξακολουθεί να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων…
Στην τελευταία σύγκρουση του Αλέξη Τσίπρα με τους πολιτικούς αρχηγούς στη Βουλή, η αντιπολίτευση και συγκεκριμένα ΝΔ και Κίνημα Αλλαγής ζήτησαν και πάλι και μάλιστα με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο πολιτική αλλαγή και πρόωρες εκλογές.
Αίτημα που εξίσου κατηγορηματικά απέρριψε η κυβέρνηση.
Καθώς όπως είπε πρόωρες εκλογές θα κατέστρεφαν την οικονομία, θα έβαζε τέλος στην έξοδο από τα μνημόνια και θα επανέφερε την αβεβαιότητα, πολιτική και οικονομική, για την χώρα.
Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας το πήγε ακόμα πιο πέρα.
Μετά τη συνάντηση με τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη υποστήριξε πως θα ήταν ανόητος αν πήγαινε σε πρόωρες εκλογές.
Διότι όπως είπε, με την χώρα εκτός μνημονίου, θα έχει στη διάθεση του έναν χρόνο ακόμα, να υλοποιήσει το δικό του έργο.
Επιχείρημα που αποτυπώνει ξεκάθαρα τον πολιτικό του σχεδιασμό.
Ο Τσίπρας γνωρίζει ότι το μέτωπο της οικονομίας είναι μια «βαθιά πληγή» για αυτόν.
Γνωρίζει ότι ακόμα και αν η οικονομική ανάκαμψη είναι ισχυρή, αυτή δεν φανεί άμεσα στην τσέπη του πολίτη.
Και άρα δεν θα έχει κάποιο πολιτικό όφελος.
Αλλά πιστεύει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του.
Εκτιμά δηλαδή ότι πέρα από το αφήγημα που θα έχει στα χέρια του από τον προσεχή Αύγουστο ότι «εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια, στα οποία μας οδήγησαν και τα οποία μας έφεραν οι άλλοι», θα έχει και τη δυνατότητα να κάνει ηχηρές και θετικές παρεμβάσεις ακόμα και στο δύσκολο μέτωπο της οικονομίας.
Όπως για παράδειγμα είναι το σχέδιο του για αύξηση του κατώτατου μισθού ή για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Παρόλο αυτά γνωρίζει ότι ακόμα και με αυτές τις παρεμβάσεις, είναι πολύ δύσκολο να αντιστρέψει το σε βάρος του αρνητικό κλίμα, όπως αυτό διαμορφώνεται με τις περικοπές στις συντάξεις, με τη μείωση του αφορολόγητου, με τους φόρους και τις εισφορές στα ύψη.
Για αυτό και διευρύνει την πολιτική του στόχευση.
Και βάζει ολοένα και πιο ισχυρά στο προσκήνιο, πέρα από την καταπολέμηση της διαφθοράς, την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των προοδευτικών και των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων.
Για αυτό και στηρίζει τον Γ. Μπουτάρη για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης.
Για αυτό και αναζητά περισσότερα πολιτικά «ανοίγματα» ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Για αυτό και επιδιώκει μια εθνική λύση για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Ακόμα και αν αυτές οι κινήσεις πάνε απέναντι στο «λαϊκό αίσθημα».
Ακόμα και αν του στοιχίσουν την κυβερνητική συνοχή λόγω της στάσης των ΑΝΕΛ.
Σε κάθε περίπτωση, περνά το μήνυμα ότι δεν θα διστάσει να συγκρουστεί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που κρατούν πίσω ή στάσιμη την χώρα.
Και ότι θα επιδιώξει να κάνει όλα τα απαραίτητα βήματα αφενός για να το επιτύχει αφετέρου για να περάσει την χώρα πράγματι σε μια νέα εποχή.
Και ο Τσίπρας κάνει ότι δεν κάνουν οι δύο άλλοι βασικοί πολιτικοί του αντίπαλοι.
Επιχειρεί να διαμορφώσει μια θετική ατζέντα, προχωρά μπροστά δύσκολα θέματα.
Ο Κ. Μητσοτάκης μοιάζει εγκλωβισμένος στην υπόσχεση του για μείωση της φορολογίας, του ΕΝΦΙΑ και των ασφαλιστικών εισφορών.
Υπόσχεση που «αγγίζει» την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Μόνο που όλοι γνωρίζουν ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να καταλήξει επιτυχημένα η διαπραγμάτευση του με τους δανειστές.
Και αν λάβει κανείς υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του Regling, ο οποίος έσπευσε να επισημάνει πως η Ελλάδα παραμένει μια ειδική περίπτωση και ότι η αυστηρή εποπτεία θα διατηρηθεί, τότε είναι μάλλον προφανές πως οι δεσμεύσεις του κ.Μητσοτάκη εμπίπτουν στο πεδίο της «αυταπάτης».
Πέραν των δεσμεύσεων αυτών, ο κ.Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν έχουν να παρουσιάσουν κάποιο θετικό πολιτικό αφήγημα, μια προωθημένη φιλελεύθερη πολιτική σκέψη που να εμπνέει σοβαρότητα, αισιοδοξία και προοδευτικότητα.
Η εμμονή στην άρνηση και στην καταστροφολογία έχει στοιχίσει στη ΝΔ
Εξίσου αρνητική είναι η εικόνα και για το Κίνημα Αλλαγής.
Τους τελευταίους μήνες και μετά το συνέδριο, φαίνεται πως το Κίνημα είναι ασύνδετο σε πολιτική σκέψη και σχέδιο, χωρίς καμία δυναμική, αδυνατώντας όχι μόνο να πείσει αλλά και να διατυπώσει μια σοβαρή πρόταση.
Μητσοτάκης και Γεννηματά ζητούν επίμονα εκλογές, «ποντάροντας» στην κακή δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης.
Μόνο που δεν μπορούν να αναλάβουν καμία πρωτοβουλία που να τους βγάζει μπροστά και να τους δίνει το προβάδισμα των κινήσεων.
Το οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια του Τσίπρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Αίτημα που εξίσου κατηγορηματικά απέρριψε η κυβέρνηση.
Καθώς όπως είπε πρόωρες εκλογές θα κατέστρεφαν την οικονομία, θα έβαζε τέλος στην έξοδο από τα μνημόνια και θα επανέφερε την αβεβαιότητα, πολιτική και οικονομική, για την χώρα.
Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας το πήγε ακόμα πιο πέρα.
Μετά τη συνάντηση με τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη υποστήριξε πως θα ήταν ανόητος αν πήγαινε σε πρόωρες εκλογές.
Διότι όπως είπε, με την χώρα εκτός μνημονίου, θα έχει στη διάθεση του έναν χρόνο ακόμα, να υλοποιήσει το δικό του έργο.
Επιχείρημα που αποτυπώνει ξεκάθαρα τον πολιτικό του σχεδιασμό.
Ο Τσίπρας γνωρίζει ότι το μέτωπο της οικονομίας είναι μια «βαθιά πληγή» για αυτόν.
Γνωρίζει ότι ακόμα και αν η οικονομική ανάκαμψη είναι ισχυρή, αυτή δεν φανεί άμεσα στην τσέπη του πολίτη.
Και άρα δεν θα έχει κάποιο πολιτικό όφελος.
Αλλά πιστεύει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του.
Εκτιμά δηλαδή ότι πέρα από το αφήγημα που θα έχει στα χέρια του από τον προσεχή Αύγουστο ότι «εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια, στα οποία μας οδήγησαν και τα οποία μας έφεραν οι άλλοι», θα έχει και τη δυνατότητα να κάνει ηχηρές και θετικές παρεμβάσεις ακόμα και στο δύσκολο μέτωπο της οικονομίας.
Όπως για παράδειγμα είναι το σχέδιο του για αύξηση του κατώτατου μισθού ή για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Παρόλο αυτά γνωρίζει ότι ακόμα και με αυτές τις παρεμβάσεις, είναι πολύ δύσκολο να αντιστρέψει το σε βάρος του αρνητικό κλίμα, όπως αυτό διαμορφώνεται με τις περικοπές στις συντάξεις, με τη μείωση του αφορολόγητου, με τους φόρους και τις εισφορές στα ύψη.
Για αυτό και διευρύνει την πολιτική του στόχευση.
Και βάζει ολοένα και πιο ισχυρά στο προσκήνιο, πέρα από την καταπολέμηση της διαφθοράς, την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των προοδευτικών και των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων.
Για αυτό και στηρίζει τον Γ. Μπουτάρη για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης.
Για αυτό και αναζητά περισσότερα πολιτικά «ανοίγματα» ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Για αυτό και επιδιώκει μια εθνική λύση για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Ακόμα και αν αυτές οι κινήσεις πάνε απέναντι στο «λαϊκό αίσθημα».
Ακόμα και αν του στοιχίσουν την κυβερνητική συνοχή λόγω της στάσης των ΑΝΕΛ.
Σε κάθε περίπτωση, περνά το μήνυμα ότι δεν θα διστάσει να συγκρουστεί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που κρατούν πίσω ή στάσιμη την χώρα.
Και ότι θα επιδιώξει να κάνει όλα τα απαραίτητα βήματα αφενός για να το επιτύχει αφετέρου για να περάσει την χώρα πράγματι σε μια νέα εποχή.
Και ο Τσίπρας κάνει ότι δεν κάνουν οι δύο άλλοι βασικοί πολιτικοί του αντίπαλοι.
Επιχειρεί να διαμορφώσει μια θετική ατζέντα, προχωρά μπροστά δύσκολα θέματα.
Ο Κ. Μητσοτάκης μοιάζει εγκλωβισμένος στην υπόσχεση του για μείωση της φορολογίας, του ΕΝΦΙΑ και των ασφαλιστικών εισφορών.
Υπόσχεση που «αγγίζει» την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Μόνο που όλοι γνωρίζουν ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να καταλήξει επιτυχημένα η διαπραγμάτευση του με τους δανειστές.
Και αν λάβει κανείς υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του Regling, ο οποίος έσπευσε να επισημάνει πως η Ελλάδα παραμένει μια ειδική περίπτωση και ότι η αυστηρή εποπτεία θα διατηρηθεί, τότε είναι μάλλον προφανές πως οι δεσμεύσεις του κ.Μητσοτάκη εμπίπτουν στο πεδίο της «αυταπάτης».
Πέραν των δεσμεύσεων αυτών, ο κ.Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν έχουν να παρουσιάσουν κάποιο θετικό πολιτικό αφήγημα, μια προωθημένη φιλελεύθερη πολιτική σκέψη που να εμπνέει σοβαρότητα, αισιοδοξία και προοδευτικότητα.
Η εμμονή στην άρνηση και στην καταστροφολογία έχει στοιχίσει στη ΝΔ
Εξίσου αρνητική είναι η εικόνα και για το Κίνημα Αλλαγής.
Τους τελευταίους μήνες και μετά το συνέδριο, φαίνεται πως το Κίνημα είναι ασύνδετο σε πολιτική σκέψη και σχέδιο, χωρίς καμία δυναμική, αδυνατώντας όχι μόνο να πείσει αλλά και να διατυπώσει μια σοβαρή πρόταση.
Μητσοτάκης και Γεννηματά ζητούν επίμονα εκλογές, «ποντάροντας» στην κακή δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης.
Μόνο που δεν μπορούν να αναλάβουν καμία πρωτοβουλία που να τους βγάζει μπροστά και να τους δίνει το προβάδισμα των κινήσεων.
Το οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια του Τσίπρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών