Οι τράπεζες να συνειδητοποιήσουν ότι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός μπορεί να βοηθάει τους επιχειρηματίες αλλά πλήττει τα συμφέροντα των μετόχων τους.
Πίσω από τις ωραιοποιήσεις, τις λογιστικές υπερβάσεις και τις διαθέσεις δημόσιων σχέσεων από τους εντός και εκτός Ελλάδος αναλυτές…η αλήθεια για τις επιδόσεις των τραπεζών στο α΄ τρίμηνο του 2018 είναι διαφορετική.
Η εικόνα των τραπεζών ήταν απογοητευτική γιατί εμφάνισαν όλες μείωση στα προ προβλέψεων έσοδα δηλαδή πριν τις προβλέψεις (που είναι μια ασταθής παράμετρος), ο πυρήνας των εσόδων των τραπεζών μειώθηκε για 3ο τρίμηνο.
Τα κεφάλαια μειώθηκαν λόγω της εφαρμογής του IFRs 9 οπότε δεν αποτέλεσε έκπληξη η μείωση.
Όμως δεν μπορεί τα προ προβλέψεων έσοδα να μειώνονται.
Ο τραπεζικός κλάδος δεν μπορεί να πάει πουθενά εάν δεν καταφέρνει τουλάχιστον πριν τις προβλέψεις να παρουσιάζει βελτιωμένη εικόνα.
Το συμπέρασμα από τις επιδόσεις των τραπεζών είναι
Εθνική τράπεζα: Μεγάλη μείωση προβλέψεων για να βγουν κέρδη
Alpha: Χωρίς τα έκτακτα θα ήταν break even
Eurobank: Έξω πάμε καλά, μέσα θέλουμε δουλειά
Πειραιώς: Ακόμη απαιτείται χρόνος και δρόμος για εξυγίανση
Ποιες είναι οι αιτίες που οι ελληνικές τράπεζες εμφάνισαν αυτή την απογοητευτική εικόνα στο α΄ τρίμηνο του 2018;
Θα σπεύσουν πολλοί να πουν…στο χρηματιστήριο οι τράπεζες τελευταία πάνε καλά, ανακάμπτουν άρα μήπως η εικόνα δεν είναι απογοητευτική;
Η ανάκαμψη των τραπεζικών μετοχών που σημειώνεται εσχάτως θα είναι πρόσκαιρη και θα τελειώσει γρήγορα, είναι μια προσπάθεια επανατιμολόγησης του μετοχικού ρίσκου μετά την μερική εκτόνωση στην Ιταλία
Η ανάκαμψη δεν σχετίζεται με τις επιδόσεις α΄ τριμήνου 2018 αλλά με την σωρευμένη πίεση λόγω της Ιταλίας και της εκτόνωσης που καταγράφεται, οι μετοχές των τραπεζών θα βρουν ισορροπία λίγο υψηλότερα.
Άπαξ και οι τράπεζες σε προ προβλέψεων βάση, δηλαδή τα έσοδα πριν τις προβλέψεις στο α΄ τρίμηνο του 2018 μειώθηκαν κατά 162 εκατ ευρώ είναι ένα στοιχείο που μόνο ανησυχία εμπνέει στους σοβαρούς τραπεζίτες της χώρας.
Υπάρχει αιτιολογία;
Ναι οι αιτίες της πτώσης είναι ουσιαστικά δύο.
1)Οι τράπεζες συνεχώς συρρικνώνονται.
Το ενεργητικό δηλαδή η περιουσία των τραπεζών μειώνεται
Τράπεζα Πειραιώς 63,5 δισεκ. ευρώ
Εθνική τράπεζα 61,55 δισεκ. ευρώ
Alpha bank 59,3 δισεκ. ευρώ
Eurobank 58,5 δισεκ. ευρώ
Σύνολο 242,85 δισεκ. ευρώ όταν το 2007-2008 είχε φθάσει το ενεργητικό των τραπεζών στα 437,8 δισεκ. ευρώ.
Πρόκειται για μια συρρίκνωση 195 δισεκ. δηλαδή χάθηκαν 2 μεγάλες συστημικές τράπεζες σε διάστημα 10 ετών.
Επίσης σε σύνολο δανείων (και δημόσιο) 195 δισεκ. ή μόνο επιχειρήσεων και νοικοκυριών 178 δισεκ. και 141 δισεκ. καταθέσεων ή μόνο επιχειρήσεων και νοικοκυριών 126,9 δισεκ. το συμπέρασμα είναι η επιθετική συρρίκνωση των δανείων.
Το χάσμα ρευστότητας έχει μειωθεί από 80 δισεκ. πριν λίγα χρόνια στα 54 δισεκ.
Όμως μείωση δανείων είχαμε πολλά χρόνια κοντά 9 χρόνια γιατί τα τελευταία τρίμηνα παρατηρείται μείωση των προ προβλέψεων εσόδων;
Η λογική εξήγηση είναι ότι σε σύνολο δανείων 195 δισεκ. τα 95 δισεκ. είναι προβληματικά ανοίγματα που σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες δίνουν μάχη να βγάλουν κέρδη από την κατηγορία έσοδα από τόκους από 100 δισεκ. ενήμερα δάνεια.
Ο παρανομαστής της δύσκολης εξίσωσης μειώνεται οπότε οι πηγές άντλησης εσόδων μειώνονται για τις τράπεζες.
Οι τράπεζες δίνουν μάχη για να επιβιώσουν στηριζόμενες σε ένα χαρτοφυλάκιο ενήμερων δανείων 100 δισεκ.
Όμως δεν είναι μόνο αυτή η αιτία για την πτώση των προ προβλέψεων εσόδων.
2)Στο παρελθόν και ειδικά τα 2 τελευταία χρόνια η διοίκηση Φραγκιαδάκη στην Εθνική τράπεζα έχοντας το πλεονέκτημα της υψηλής ρευστότητας και την πολύ καλύτερης έναντι των άλλων τραπεζών σχέσης δανείων προς καταθέσεις ακολούθησε μια πολύ επιθετική τιμολογιακή πολιτική στα επιχειρηματικά δάνεια.
Για να δελεάσει τους επιχειρηματίες – τους συνεπείς προφανώς – μείωσε τα επιτόκια άρα και τα περιθώρια κέρδους.
Οι άλλες τράπεζες υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν αυτή την στρατηγική γιατί θα έχαναν πελάτες που είναι δυσεύρετοι.
Αυτή η εξοντωτική πολιτική τιμολογήσεων στα επιχειρηματικά δάνεια είχε ως αποτέλεσμα όλες οι τράπεζες να αποδεχθούν ότι θα μειώσουν το κέρδος τους.
Η Εθνική λόγω ισχυρής ρευστότητας είχε την πολυτέλεια να το κάνει αυτό, όχι οι άλλες τράπεζες.
Το αποτέλεσμα από αυτή την τακτική μείωσης των περιθωρίων κέρδους αποτυπώνεται στα τελευταία τρίμηνα και ειδικά στο α΄ τρίμηνο του 2018 στις ελληνικές τράπεζες.
Alpha bank, Eurobank και Πειραιώς αντιμετώπιζαν την Εθνική ως μια σκληρά ανταγωνιστική τράπεζα, ο Φραγκιαδάκης στην προσπάθεια του να εκμεταλλευτεί την πλεονεκτική θέση της Εθνικής στο σκέλος της ρευστότητας ρίσκαρε με τα επιχειρηματικά δάνεια.
Θα μείωνε το περιθώριο κέρδους από την μείωση των επιτοκίων αλλά θα αύξανε το περιθώρια κέρδους από τα δάνεια των επιχειρηματιών που θα έπαιρνε από τον ανταγωνισμό.
Το ισοζύγιο υπολόγιζε ο Φραγκιαδάκης ότι θα ήταν θετικό για την Εθνική.
Η ουσία είναι ότι ο Φραγκιαδάκης δεν είναι στην Εθνική αλλά η πολιτική Φραγκιαδάκη έμεινε στην Εθνική.
Οι τράπεζες βλέπουν να μειώνεται το margin τους δηλαδή το περιθώριο κέρδους κόστος δανείων μείον κόστος καταθέσεων και ρευστότητας με κορύφωση στο α΄ τρίμηνο του 2018 όπου το πρόβλημα – για όσους βλέπουν εις βάθος το banking – κορυφώθηκε.
Τι πρέπει να γίνει;
Οι τράπεζες να συνειδητοποιήσουν ότι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός μπορεί να βοηθάει τους επιχειρηματίες αλλά πλήττει τα συμφέροντα των μετόχων τους.
Η αύξηση των επιτοκίων στα δάνεια και η μείωση των επιτοκίων στις καταθέσεις δυστυχώς για την κοινωνία και ευτυχώς για τις τράπεζες θα καταστούν μονόδρομος.
www.bankingnews.gr
Η εικόνα των τραπεζών ήταν απογοητευτική γιατί εμφάνισαν όλες μείωση στα προ προβλέψεων έσοδα δηλαδή πριν τις προβλέψεις (που είναι μια ασταθής παράμετρος), ο πυρήνας των εσόδων των τραπεζών μειώθηκε για 3ο τρίμηνο.
Τα κεφάλαια μειώθηκαν λόγω της εφαρμογής του IFRs 9 οπότε δεν αποτέλεσε έκπληξη η μείωση.
Όμως δεν μπορεί τα προ προβλέψεων έσοδα να μειώνονται.
Ο τραπεζικός κλάδος δεν μπορεί να πάει πουθενά εάν δεν καταφέρνει τουλάχιστον πριν τις προβλέψεις να παρουσιάζει βελτιωμένη εικόνα.
Το συμπέρασμα από τις επιδόσεις των τραπεζών είναι
Εθνική τράπεζα: Μεγάλη μείωση προβλέψεων για να βγουν κέρδη
Alpha: Χωρίς τα έκτακτα θα ήταν break even
Eurobank: Έξω πάμε καλά, μέσα θέλουμε δουλειά
Πειραιώς: Ακόμη απαιτείται χρόνος και δρόμος για εξυγίανση
Ποιες είναι οι αιτίες που οι ελληνικές τράπεζες εμφάνισαν αυτή την απογοητευτική εικόνα στο α΄ τρίμηνο του 2018;
Θα σπεύσουν πολλοί να πουν…στο χρηματιστήριο οι τράπεζες τελευταία πάνε καλά, ανακάμπτουν άρα μήπως η εικόνα δεν είναι απογοητευτική;
Η ανάκαμψη των τραπεζικών μετοχών που σημειώνεται εσχάτως θα είναι πρόσκαιρη και θα τελειώσει γρήγορα, είναι μια προσπάθεια επανατιμολόγησης του μετοχικού ρίσκου μετά την μερική εκτόνωση στην Ιταλία
Η ανάκαμψη δεν σχετίζεται με τις επιδόσεις α΄ τριμήνου 2018 αλλά με την σωρευμένη πίεση λόγω της Ιταλίας και της εκτόνωσης που καταγράφεται, οι μετοχές των τραπεζών θα βρουν ισορροπία λίγο υψηλότερα.
Άπαξ και οι τράπεζες σε προ προβλέψεων βάση, δηλαδή τα έσοδα πριν τις προβλέψεις στο α΄ τρίμηνο του 2018 μειώθηκαν κατά 162 εκατ ευρώ είναι ένα στοιχείο που μόνο ανησυχία εμπνέει στους σοβαρούς τραπεζίτες της χώρας.
Υπάρχει αιτιολογία;
Ναι οι αιτίες της πτώσης είναι ουσιαστικά δύο.
1)Οι τράπεζες συνεχώς συρρικνώνονται.
Το ενεργητικό δηλαδή η περιουσία των τραπεζών μειώνεται
Τράπεζα Πειραιώς 63,5 δισεκ. ευρώ
Εθνική τράπεζα 61,55 δισεκ. ευρώ
Alpha bank 59,3 δισεκ. ευρώ
Eurobank 58,5 δισεκ. ευρώ
Σύνολο 242,85 δισεκ. ευρώ όταν το 2007-2008 είχε φθάσει το ενεργητικό των τραπεζών στα 437,8 δισεκ. ευρώ.
Πρόκειται για μια συρρίκνωση 195 δισεκ. δηλαδή χάθηκαν 2 μεγάλες συστημικές τράπεζες σε διάστημα 10 ετών.
Επίσης σε σύνολο δανείων (και δημόσιο) 195 δισεκ. ή μόνο επιχειρήσεων και νοικοκυριών 178 δισεκ. και 141 δισεκ. καταθέσεων ή μόνο επιχειρήσεων και νοικοκυριών 126,9 δισεκ. το συμπέρασμα είναι η επιθετική συρρίκνωση των δανείων.
Το χάσμα ρευστότητας έχει μειωθεί από 80 δισεκ. πριν λίγα χρόνια στα 54 δισεκ.
Όμως μείωση δανείων είχαμε πολλά χρόνια κοντά 9 χρόνια γιατί τα τελευταία τρίμηνα παρατηρείται μείωση των προ προβλέψεων εσόδων;
Η λογική εξήγηση είναι ότι σε σύνολο δανείων 195 δισεκ. τα 95 δισεκ. είναι προβληματικά ανοίγματα που σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες δίνουν μάχη να βγάλουν κέρδη από την κατηγορία έσοδα από τόκους από 100 δισεκ. ενήμερα δάνεια.
Ο παρανομαστής της δύσκολης εξίσωσης μειώνεται οπότε οι πηγές άντλησης εσόδων μειώνονται για τις τράπεζες.
Οι τράπεζες δίνουν μάχη για να επιβιώσουν στηριζόμενες σε ένα χαρτοφυλάκιο ενήμερων δανείων 100 δισεκ.
Όμως δεν είναι μόνο αυτή η αιτία για την πτώση των προ προβλέψεων εσόδων.
2)Στο παρελθόν και ειδικά τα 2 τελευταία χρόνια η διοίκηση Φραγκιαδάκη στην Εθνική τράπεζα έχοντας το πλεονέκτημα της υψηλής ρευστότητας και την πολύ καλύτερης έναντι των άλλων τραπεζών σχέσης δανείων προς καταθέσεις ακολούθησε μια πολύ επιθετική τιμολογιακή πολιτική στα επιχειρηματικά δάνεια.
Για να δελεάσει τους επιχειρηματίες – τους συνεπείς προφανώς – μείωσε τα επιτόκια άρα και τα περιθώρια κέρδους.
Οι άλλες τράπεζες υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν αυτή την στρατηγική γιατί θα έχαναν πελάτες που είναι δυσεύρετοι.
Αυτή η εξοντωτική πολιτική τιμολογήσεων στα επιχειρηματικά δάνεια είχε ως αποτέλεσμα όλες οι τράπεζες να αποδεχθούν ότι θα μειώσουν το κέρδος τους.
Η Εθνική λόγω ισχυρής ρευστότητας είχε την πολυτέλεια να το κάνει αυτό, όχι οι άλλες τράπεζες.
Το αποτέλεσμα από αυτή την τακτική μείωσης των περιθωρίων κέρδους αποτυπώνεται στα τελευταία τρίμηνα και ειδικά στο α΄ τρίμηνο του 2018 στις ελληνικές τράπεζες.
Alpha bank, Eurobank και Πειραιώς αντιμετώπιζαν την Εθνική ως μια σκληρά ανταγωνιστική τράπεζα, ο Φραγκιαδάκης στην προσπάθεια του να εκμεταλλευτεί την πλεονεκτική θέση της Εθνικής στο σκέλος της ρευστότητας ρίσκαρε με τα επιχειρηματικά δάνεια.
Θα μείωνε το περιθώριο κέρδους από την μείωση των επιτοκίων αλλά θα αύξανε το περιθώρια κέρδους από τα δάνεια των επιχειρηματιών που θα έπαιρνε από τον ανταγωνισμό.
Το ισοζύγιο υπολόγιζε ο Φραγκιαδάκης ότι θα ήταν θετικό για την Εθνική.
Η ουσία είναι ότι ο Φραγκιαδάκης δεν είναι στην Εθνική αλλά η πολιτική Φραγκιαδάκη έμεινε στην Εθνική.
Οι τράπεζες βλέπουν να μειώνεται το margin τους δηλαδή το περιθώριο κέρδους κόστος δανείων μείον κόστος καταθέσεων και ρευστότητας με κορύφωση στο α΄ τρίμηνο του 2018 όπου το πρόβλημα – για όσους βλέπουν εις βάθος το banking – κορυφώθηκε.
Τι πρέπει να γίνει;
Οι τράπεζες να συνειδητοποιήσουν ότι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός μπορεί να βοηθάει τους επιχειρηματίες αλλά πλήττει τα συμφέροντα των μετόχων τους.
Η αύξηση των επιτοκίων στα δάνεια και η μείωση των επιτοκίων στις καταθέσεις δυστυχώς για την κοινωνία και ευτυχώς για τις τράπεζες θα καταστούν μονόδρομος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών