Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται το ΝΑΤΟ δεν είναι περισσότερα πρωτοσέλιδα, αλλά να οικοδομήσει τη δική του ανθεκτικότητα και να περάσει ένα μήνυμα ότι είναι ένα απαραίτητο όργανο διεθνώς.
Η επικείμενη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στις 11 και 12 Ιουλίου 2018 μπορεί να είναι μια εποικοδομητική συνάντηση που δίνει έμφαση στην ενίσχυση των θεμελίων για την άμυνα - ακόμα και αν ο Donald Trump ο αμερικανός πρόεδρος αρνείται να συνεργαστεί αναφέρει η Ana Palacio πρώην υπουργός εξωτερικών της Ισπανίας σε άρθρο της στο Project Syndicate.
Ωστόσο ο ρόλος του ΝΑΤΟ αρχίζει να ξεθωριάζει και χρειάζεται να επανασχεδιάσει την στρατηγική του.
Πριν από εξήντα εννέα χρόνια, οι υπουργοί εξωτερικών 12 χωρών στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον για να υπογράψουν τη Βορειοατλαντική Συνθήκη, στην οποία «αποφάσισαν να ενώσουν τις προσπάθειές τους για συλλογική άμυνα και για τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας».
Από την συνάντηση αυτή προέκυψε, ο Οργανισμός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και έκτοτε επικρατεί μια μακράς περίοδος σταθερής ειρήνης και ευημερίας στη σύγχρονη ιστορία της Δύσης.
Και όμως, στις 11 Ιουλίου, τα 29 μέλη του ΝΑΤΟ θα ξεκινήσουν αυτό που είναι πιθανό να είναι η πιο γεμάτη διάσκεψη κορυφής στην ιστορία της Βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Κατά την διάσκεψη κορυφής του 2017, ο εχθρικός τόνος του Trump έστειλε κύματα σοκ μέσω της διατλαντικής συμμαχίας.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής ωστόσο θεωρούσαν ότι τα πιο έμπειρα μέλη της προεδρίας Trump θα τον κρατήσουν υπό έλεγχο.
Αυτό δεν συνέβη.
Τα χτυπήματα στη διατλαντική συμμαχία συνεχίστηκαν.
Ο Trump έχει επιβάλει μονομερώς δασμούς σε άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, επικαλούμενος θέματα εθνικής ασφάλειας.
Και ιδιαίτερα, στη σύνοδο κορυφής του G7 τον Ιούνιο του 2018 στο Κεμπέκ, έδειξε πρωτοφανή εχθρότητα απέναντι στους πιο κοντινούς συμμάχους της Αμερικής, ξεκινώντας προσωπικές επιθέσεις εναντίον του καναδού Πρωθυπουργού Justin Trudeau.
Ενόψει τέτοιων ενεργειών, οι προσδοκίες για τη συμπεριφορά του Trump κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής έχουν μειωθεί.
Και ενώ είναι προγραμματισμένη η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Trump θα συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Putin στο Ελσίνκι.
Αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ στο παρελθόν.
Η ημερήσια διάταξη της διάσκεψης κορυφής θα πρέπει να περιλαμβάνει τον προγραμματισμό του αντίκτυπου της Brexit στην συμμαχία και την αντιμετώπιση της αλληλεπίδρασης με το πιο προβληματικό μέλος της, την Τουρκία, η οποία, μεταξύ άλλων, υπονόμευσε την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία.
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει επίσης να εξετάσουν πώς να συνδυάσουν τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ με το εκκολαπτόμενο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και άμυνας.
Αυτό που οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη κορυφής δεν πρέπει να κάνουν είναι να δοθεί όλο το βάρος στην υποχρέωση των μελών του ΝΑΤΟ να δαπανήσουν το 2% του ΑΕΠ στην άμυνα, αν και είναι αλήθεια ότι οι χώρες πρέπει να αυξήσουν περαιτέρω τις αμυντικές τους δαπάνες.
Δεν πρέπει ούτε να καθορίσουν τη δέσμευση αμοιβαίας άμυνας που περιέχεται στο άρθρο 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ, παρόλο που η αρχή ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ θεωρείται ως επίθεση εναντίον όλων των μελών είναι ζωτικής σημασίας για τη συμμαχία.
Ο Trump θα μιλήσει για την αφιέρωση ενός μνημείου στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες επικαλούμενος το άρθρο 5.
Όμως ο Trump δεν παγιδεύεται.
Ενώ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα «αφήσουν ποτέ τους φίλους» σπανίως αναφέρεται στο άρθρο 5.
Αντ 'αυτού, πίεσε του εταίρους του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές τους δαπάνες.
Στο παρελθόν ο Truimp αντί να δείξει στον κόσμο ότι το ΝΑΤΟ παραμένει ισχυρό και ενωμένο, το εξέθεσε ως διαιρεμένο.
Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αντέξει να κάνει πάλι το ίδιο λάθος.
Η αλήθεια είναι ότι, το άρθρο 5 και η απαίτηση οι δαπάνες να φθάσουν στο 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας, έχουν την ίδια αξία. Εξετάστε τα άρθρα 2 και 3 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Σπανίως αναφέρονται, αλλά και οι δύο είναι υψίστης σημασίας για την εκπλήρωση του σκοπού του ΝΑΤΟ.
Το άρθρο 2 ενθαρρύνει τα μέλη του ΝΑΤΟ να συνεργαστούν οικονομικά και να επιτύχουν "καλύτερη κατανόηση των αρχών πάνω στις οποίες βασίζονται τα ελεύθερα θεσμικά τους όργανα. Πιο σημαντικό, το άρθρο 3 καλεί τα μέλη να συνεργαστούν για την οικοδόμηση και διατήρηση μιας ικανότητας για άμυνα, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητα.
Το άρθρο 5 έχει γίνει πηγή μόχλευσης για το Trump πιέζοντας τους συμμάχους να δαπανήσουν περισσότερα, τα άρθρα 2 και 3 είναι πρακτικά και άμεσα.
Δεν επικεντρώνονται στα οράματα του πολέμου, αλλά στα δομικά στοιχεία της ειρήνης, συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας εκπαίδευσης, των βελτιωμένων θεσμικών σχέσεων και της αποτελεσματικής οργάνωσης.
Αυτοί είναι οι τομείς στους οποίους το ΝΑΤΟ - ειδικά τα ευρωπαϊκά μέλη του – πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο.
Στην Ευρώπη, σπάνια ακούγεται η λέξη «άμυνα» χωρίς «ασφάλεια».
Αυτό δεν είναι τυχαίο: η σύζευξη αυτών των ιδεών είναι πιο ευχάριστη για τους ευρωπαίους πολίτες.
Όμως, με μια ρεβανσιστική Ρωσία στην ανατολή και το χάος προς το νότο λόγω του προσφυγικού, οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά να ζήσουν στην άρνηση.
Πρέπει να ενισχύσουν την άμυνα στα θεμέλια, με τα άρθρα 2 και 3 ως οδηγούς τους.
Η Ευρώπη επικεντρώνεται μόνο στην άμυνα, αλλά η ημερομηνία λήξης πλησιάζει γρήγορα. Σε αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας, μπορεί να είναι δελεαστικό να επικεντρωθεί στην πολιτική υψηλού σταδίου του άρθρου 5.
Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται το ΝΑΤΟ δεν είναι περισσότερα πρωτοσέλιδα, αλλά να οικοδομήσει τη δική του ανθεκτικότητα και να περάσει ένα μήνυμα ότι είναι ένα απαραίτητο όργανο διεθνώς.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο ο ρόλος του ΝΑΤΟ αρχίζει να ξεθωριάζει και χρειάζεται να επανασχεδιάσει την στρατηγική του.
Πριν από εξήντα εννέα χρόνια, οι υπουργοί εξωτερικών 12 χωρών στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον για να υπογράψουν τη Βορειοατλαντική Συνθήκη, στην οποία «αποφάσισαν να ενώσουν τις προσπάθειές τους για συλλογική άμυνα και για τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας».
Από την συνάντηση αυτή προέκυψε, ο Οργανισμός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και έκτοτε επικρατεί μια μακράς περίοδος σταθερής ειρήνης και ευημερίας στη σύγχρονη ιστορία της Δύσης.
Και όμως, στις 11 Ιουλίου, τα 29 μέλη του ΝΑΤΟ θα ξεκινήσουν αυτό που είναι πιθανό να είναι η πιο γεμάτη διάσκεψη κορυφής στην ιστορία της Βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Κατά την διάσκεψη κορυφής του 2017, ο εχθρικός τόνος του Trump έστειλε κύματα σοκ μέσω της διατλαντικής συμμαχίας.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής ωστόσο θεωρούσαν ότι τα πιο έμπειρα μέλη της προεδρίας Trump θα τον κρατήσουν υπό έλεγχο.
Αυτό δεν συνέβη.
Τα χτυπήματα στη διατλαντική συμμαχία συνεχίστηκαν.
Ο Trump έχει επιβάλει μονομερώς δασμούς σε άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, επικαλούμενος θέματα εθνικής ασφάλειας.
Και ιδιαίτερα, στη σύνοδο κορυφής του G7 τον Ιούνιο του 2018 στο Κεμπέκ, έδειξε πρωτοφανή εχθρότητα απέναντι στους πιο κοντινούς συμμάχους της Αμερικής, ξεκινώντας προσωπικές επιθέσεις εναντίον του καναδού Πρωθυπουργού Justin Trudeau.
Ενόψει τέτοιων ενεργειών, οι προσδοκίες για τη συμπεριφορά του Trump κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής έχουν μειωθεί.
Και ενώ είναι προγραμματισμένη η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Trump θα συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Putin στο Ελσίνκι.
Αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ στο παρελθόν.
Η ημερήσια διάταξη της διάσκεψης κορυφής θα πρέπει να περιλαμβάνει τον προγραμματισμό του αντίκτυπου της Brexit στην συμμαχία και την αντιμετώπιση της αλληλεπίδρασης με το πιο προβληματικό μέλος της, την Τουρκία, η οποία, μεταξύ άλλων, υπονόμευσε την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία.
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει επίσης να εξετάσουν πώς να συνδυάσουν τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ με το εκκολαπτόμενο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και άμυνας.
Αυτό που οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη κορυφής δεν πρέπει να κάνουν είναι να δοθεί όλο το βάρος στην υποχρέωση των μελών του ΝΑΤΟ να δαπανήσουν το 2% του ΑΕΠ στην άμυνα, αν και είναι αλήθεια ότι οι χώρες πρέπει να αυξήσουν περαιτέρω τις αμυντικές τους δαπάνες.
Δεν πρέπει ούτε να καθορίσουν τη δέσμευση αμοιβαίας άμυνας που περιέχεται στο άρθρο 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ, παρόλο που η αρχή ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ θεωρείται ως επίθεση εναντίον όλων των μελών είναι ζωτικής σημασίας για τη συμμαχία.
Ο Trump θα μιλήσει για την αφιέρωση ενός μνημείου στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες επικαλούμενος το άρθρο 5.
Όμως ο Trump δεν παγιδεύεται.
Ενώ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα «αφήσουν ποτέ τους φίλους» σπανίως αναφέρεται στο άρθρο 5.
Αντ 'αυτού, πίεσε του εταίρους του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές τους δαπάνες.
Στο παρελθόν ο Truimp αντί να δείξει στον κόσμο ότι το ΝΑΤΟ παραμένει ισχυρό και ενωμένο, το εξέθεσε ως διαιρεμένο.
Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αντέξει να κάνει πάλι το ίδιο λάθος.
Η αλήθεια είναι ότι, το άρθρο 5 και η απαίτηση οι δαπάνες να φθάσουν στο 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας, έχουν την ίδια αξία. Εξετάστε τα άρθρα 2 και 3 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Σπανίως αναφέρονται, αλλά και οι δύο είναι υψίστης σημασίας για την εκπλήρωση του σκοπού του ΝΑΤΟ.
Το άρθρο 2 ενθαρρύνει τα μέλη του ΝΑΤΟ να συνεργαστούν οικονομικά και να επιτύχουν "καλύτερη κατανόηση των αρχών πάνω στις οποίες βασίζονται τα ελεύθερα θεσμικά τους όργανα. Πιο σημαντικό, το άρθρο 3 καλεί τα μέλη να συνεργαστούν για την οικοδόμηση και διατήρηση μιας ικανότητας για άμυνα, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητα.
Το άρθρο 5 έχει γίνει πηγή μόχλευσης για το Trump πιέζοντας τους συμμάχους να δαπανήσουν περισσότερα, τα άρθρα 2 και 3 είναι πρακτικά και άμεσα.
Δεν επικεντρώνονται στα οράματα του πολέμου, αλλά στα δομικά στοιχεία της ειρήνης, συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας εκπαίδευσης, των βελτιωμένων θεσμικών σχέσεων και της αποτελεσματικής οργάνωσης.
Αυτοί είναι οι τομείς στους οποίους το ΝΑΤΟ - ειδικά τα ευρωπαϊκά μέλη του – πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο.
Στην Ευρώπη, σπάνια ακούγεται η λέξη «άμυνα» χωρίς «ασφάλεια».
Αυτό δεν είναι τυχαίο: η σύζευξη αυτών των ιδεών είναι πιο ευχάριστη για τους ευρωπαίους πολίτες.
Όμως, με μια ρεβανσιστική Ρωσία στην ανατολή και το χάος προς το νότο λόγω του προσφυγικού, οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά να ζήσουν στην άρνηση.
Πρέπει να ενισχύσουν την άμυνα στα θεμέλια, με τα άρθρα 2 και 3 ως οδηγούς τους.
Η Ευρώπη επικεντρώνεται μόνο στην άμυνα, αλλά η ημερομηνία λήξης πλησιάζει γρήγορα. Σε αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας, μπορεί να είναι δελεαστικό να επικεντρωθεί στην πολιτική υψηλού σταδίου του άρθρου 5.
Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται το ΝΑΤΟ δεν είναι περισσότερα πρωτοσέλιδα, αλλά να οικοδομήσει τη δική του ανθεκτικότητα και να περάσει ένα μήνυμα ότι είναι ένα απαραίτητο όργανο διεθνώς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών