γράφει : Μαρία Παπαδάτου
H εθνική μας τραγωδία
Οι πληγές είναι νωπές, το προσκλητήριο νεκρών δεν έχει σιγήσει, ο αέρας μυρίζει ακόμα καμμένο και θα μυρίζει για πολλές μέρες ακόμα, αν όχι στην ατμόσφαιρα, σίγουρα μέσα μας.
Άλλη μια «εθνική τραγωδία» πλήττει την Ελλάδα, αλλά τίποτα δεν έχει αλλάξει από την προηγούμενη αντίστοιχη «εθνική τραγωδία».
Ήταν το 2007 όταν οι Έλληνες μουδιασμένοι μετρούσαν δεκάδες νεκρούς από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Ηλείας.
Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανέλαβε να συντονίσει ο ίδιος (!) τις επιχειρήσεις στον τόπο της καταστροφής, κίνηση υψηλού επικοινωνιακού συμβολισμού, αλλά άνευ ουσίας.
Ο Βύρωνας Πολύδωρας επέρριψε τις ευθύνες στον "στρατηγό άνεμο", μοιράστηκαν και κάτι 3χιλιαρα, χάθηκαν κάτι εκατομμύρια από το Ταμείο Μολυβιάτη και όλα καλά.
Ούτε μία παραίτηση για την τραγωδία. Ούτε μία!
Ο Έλληνας ξέχασε και ενδεχομένως πίστεψε ότι "οι Τούρκοι πράκτορες ήθελαν να κάψουν τη χώρα".
Έντεκα χρόνια μετά, δεκάδες συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους σε Νέο Βουτζά και Μάτι, δίπλα στα σπίτια τους, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα που θα μπορούσε να είναι η σωτηρία τους, με τα παιδιά στην αγκαλιά.
Γιατί;
Γιατί σε αυτή τη χώρα που όλοι αγαπάμε, το πάθημα δεν γίνεται μάθημα, ούτε για το πολιτικό προσωπικό, ούτε για τον πολίτη.
Από τα αυθαίρετα, μέχρι τα ξερόχορτα που δεν καθαρίζει ο δήμος, από τον ιδιώτη που έχει παρατήσει τα μπάζα στο οικόπεδό του, μέχρι τον οδηγό που κλείνει τη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης στην Εθνική Οδό, εμποδίζοντας εγκληματικά τη διέλευση πυροσβεστικών και ασθενοφόρων!
Από την κρίση που έχει οδηγήσει σε δραματική μείωση του προσωπικού και των μέσων που έχει στη διάθεσή του το Πυροσβεστικό Σώμα, μέχρι την περίφημη «ολιγωρία των αρμοδίων».
Από τις ευθύνες του δήμου, της Περιφέρειας, της Πολιτικής Προστασίας, μέχρι τις ευθύνες των υπουργών αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Είναι «ασύμμετρη απειλή» η φωτιά που έτρεχε με ταχύτητα δεκάδων χιλιομέτρων, λόγω των ισχυρών μποφόρ, όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός, σαν άλλος Πολύδωρας;
Προφανώς.
Η ταχύτητα της φωτιάς, ειδικά στο Μάτι ήταν ασύλληπτη, με τους ανέμους να φτάνουν τα 10 μποφόρ.
Ωστόσο το όποιο επιχειρησιακό σχέδιο είχε εκπονηθεί για να αντιμετωπιστεί η έκτακτη συνθήκη, για άλλη μια φορά έμεινε στα χαρτιά και αυτό είναι ένα γεγονός στο οποίο συγκλίνουν οι μαρτυρίες των πληγέντων.
Έχει δίκιο ο πρωθυπουργός όταν λέει ότι δεν είναι η ώρα για την απόδοση ευθυνών.
Η χώρα πενθεί.
Ωστόσο, οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν.
Είναι χρέος της πολιτείας και της δικαιοσύνης, απέναντι σε έναν λαό που έχει κουραστεί να μετράει νεκρούς σε «εθνικές τραγωδίες», οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν αποτραπεί.
Όπως είναι χρέος του Έλληνα να αναγνωρίσει επιτέλους τη δική του ατομική ευθύνη.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χάψει πάλι το παραμύθι περί "σχεδίων αποσταθεροποίησης" και ότι θα βρεθεί έστω ΕΝΑΣ αρμόδιος να υποβάλει την παραίτησή του ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των νεκρών.
"Φωτεινή" εξαίρεση σε όσα θλιβερά ζούμε (ξανά), το τεράστιο και συγκινητικό κύμα αλληλεγγύης από όλες τις γωνιές της χώρας, που αν μη τι άλλο δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα.
www.bankingnews.gr
Άλλη μια «εθνική τραγωδία» πλήττει την Ελλάδα, αλλά τίποτα δεν έχει αλλάξει από την προηγούμενη αντίστοιχη «εθνική τραγωδία».
Ήταν το 2007 όταν οι Έλληνες μουδιασμένοι μετρούσαν δεκάδες νεκρούς από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Ηλείας.
Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανέλαβε να συντονίσει ο ίδιος (!) τις επιχειρήσεις στον τόπο της καταστροφής, κίνηση υψηλού επικοινωνιακού συμβολισμού, αλλά άνευ ουσίας.
Ο Βύρωνας Πολύδωρας επέρριψε τις ευθύνες στον "στρατηγό άνεμο", μοιράστηκαν και κάτι 3χιλιαρα, χάθηκαν κάτι εκατομμύρια από το Ταμείο Μολυβιάτη και όλα καλά.
Ούτε μία παραίτηση για την τραγωδία. Ούτε μία!
Ο Έλληνας ξέχασε και ενδεχομένως πίστεψε ότι "οι Τούρκοι πράκτορες ήθελαν να κάψουν τη χώρα".
Έντεκα χρόνια μετά, δεκάδες συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους σε Νέο Βουτζά και Μάτι, δίπλα στα σπίτια τους, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα που θα μπορούσε να είναι η σωτηρία τους, με τα παιδιά στην αγκαλιά.
Γιατί;
Γιατί σε αυτή τη χώρα που όλοι αγαπάμε, το πάθημα δεν γίνεται μάθημα, ούτε για το πολιτικό προσωπικό, ούτε για τον πολίτη.
Από τα αυθαίρετα, μέχρι τα ξερόχορτα που δεν καθαρίζει ο δήμος, από τον ιδιώτη που έχει παρατήσει τα μπάζα στο οικόπεδό του, μέχρι τον οδηγό που κλείνει τη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης στην Εθνική Οδό, εμποδίζοντας εγκληματικά τη διέλευση πυροσβεστικών και ασθενοφόρων!
Από την κρίση που έχει οδηγήσει σε δραματική μείωση του προσωπικού και των μέσων που έχει στη διάθεσή του το Πυροσβεστικό Σώμα, μέχρι την περίφημη «ολιγωρία των αρμοδίων».
Από τις ευθύνες του δήμου, της Περιφέρειας, της Πολιτικής Προστασίας, μέχρι τις ευθύνες των υπουργών αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Είναι «ασύμμετρη απειλή» η φωτιά που έτρεχε με ταχύτητα δεκάδων χιλιομέτρων, λόγω των ισχυρών μποφόρ, όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός, σαν άλλος Πολύδωρας;
Προφανώς.
Η ταχύτητα της φωτιάς, ειδικά στο Μάτι ήταν ασύλληπτη, με τους ανέμους να φτάνουν τα 10 μποφόρ.
Ωστόσο το όποιο επιχειρησιακό σχέδιο είχε εκπονηθεί για να αντιμετωπιστεί η έκτακτη συνθήκη, για άλλη μια φορά έμεινε στα χαρτιά και αυτό είναι ένα γεγονός στο οποίο συγκλίνουν οι μαρτυρίες των πληγέντων.
Έχει δίκιο ο πρωθυπουργός όταν λέει ότι δεν είναι η ώρα για την απόδοση ευθυνών.
Η χώρα πενθεί.
Ωστόσο, οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν.
Είναι χρέος της πολιτείας και της δικαιοσύνης, απέναντι σε έναν λαό που έχει κουραστεί να μετράει νεκρούς σε «εθνικές τραγωδίες», οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν αποτραπεί.
Όπως είναι χρέος του Έλληνα να αναγνωρίσει επιτέλους τη δική του ατομική ευθύνη.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χάψει πάλι το παραμύθι περί "σχεδίων αποσταθεροποίησης" και ότι θα βρεθεί έστω ΕΝΑΣ αρμόδιος να υποβάλει την παραίτησή του ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των νεκρών.
"Φωτεινή" εξαίρεση σε όσα θλιβερά ζούμε (ξανά), το τεράστιο και συγκινητικό κύμα αλληλεγγύης από όλες τις γωνιές της χώρας, που αν μη τι άλλο δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών