Σιγά μην αφήσουν το σορτ για να ξαποστάσουν στα βουνά με το ρύζι
Ούτε νταούλια, ούτε Αλλάχ θέλουν οι αγορές.
Και το ατόπημα του Εργτογάν, ο οποίος δεν έμαθε από τον Τσίπρα είναι μεγαλύτερο, αφού οι μνήμες είναι ακόμα νωπές από εκείνες τις στιγμές που ο Γιάνης με την δημιουργική ασάφεια και τις άλλες φαεινές ιδέες, αποτέλεσε τη χαρά του σορτάκια, ο οποίος κονόμησε στις πλάτες των Ελλήνων.
Τώρα ο Ερντογάν πιστεύει πως με τον Αλλάχ θα πεισθούν οι αγορές και θα σταματήσουν να χτυπάνε την Τουρκία.
Σιγά μην αφήσουν το σορτ για να ξαποστάσουν στα βουνά με το ρύζι.
Ισοτιμία, ομόλογα και μετοχές έχουν δεχθεί ισχυρότατες πιέσεις και τώρα το πρόβλημα πηγαίνει σε ξένες εταιρείες με επενδύσεις στην Τουρκία, αλλά και σε ευρωπαϊκές τράπεζες με έκθεση στη χώρα και είναι αρκετές, γι΄ αυτό και το ευρώ πιέζεται έναντι του δολαρίου.
Στελέχη της αγοράς εκτιμούν πως τα capital controls έπρεπε να είχαν μπει στο σύστημα εδώ και καιρό, αλλά και τα επιτόκια θα έπρεπε να είχαν αυξηθεί.
Τώρα βέβαια, είναι αργά και έχει γίνει μεγάλη ζημιά.
Η πορεία της τουρκικής λίρας έρχεται απλά να δείξει στους δύσπιστους Έλληνες τι θα μπορούσε να είχε γίνει, αν το ΟΧΙ, δεν γινόταν ΝΑΙ και γυρίζαμε στη δραχμή.
Όσοι τώρα πιστεύουν ότι εμείς είμαστε πιο ισχυροί και η δραχμή δεν θα πάθαινε αυτά που παθαίνει η λίρα, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε.
Η σύγκριση που μπορεί να γίνει είναι αν η ζημιά της εξάμηνης «περήφανης» διαπραγμάτευσης θα ήταν ανάλογη με μία επιστροφή στη δραχμή.
Αυτό που βέβαια έχει μεγάλη σημασία είναι, τι μπορεί να κάνει αυτή η χώρα που τώρα «βγαίνει» από τα μνημόνια, ώστε να κερδίσει από την κρίση στην Τουρκία.
Πώς μπορεί να φέρει επενδύσεις, πως μπορεί να δημιουργήσει δουλειές, πως μπορεί να εκμεταλλευτεί την οικονομική αδυναμία της, ώστε να πάρει το πάνω χέρι στις μεταξύ μας σχέσεις.
Γιατί με ισοτιμία 7 έναντι του δολαρίου, τα μεγάλα λόγια και οι μεγάλες παραγγελίες δεν είναι το ίδιο εύκολες.
Ήδη έγιναν περίπου 100% πιο ακριβές.
Γιώργος Κατικάς
george.katikas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Και το ατόπημα του Εργτογάν, ο οποίος δεν έμαθε από τον Τσίπρα είναι μεγαλύτερο, αφού οι μνήμες είναι ακόμα νωπές από εκείνες τις στιγμές που ο Γιάνης με την δημιουργική ασάφεια και τις άλλες φαεινές ιδέες, αποτέλεσε τη χαρά του σορτάκια, ο οποίος κονόμησε στις πλάτες των Ελλήνων.
Τώρα ο Ερντογάν πιστεύει πως με τον Αλλάχ θα πεισθούν οι αγορές και θα σταματήσουν να χτυπάνε την Τουρκία.
Σιγά μην αφήσουν το σορτ για να ξαποστάσουν στα βουνά με το ρύζι.
Ισοτιμία, ομόλογα και μετοχές έχουν δεχθεί ισχυρότατες πιέσεις και τώρα το πρόβλημα πηγαίνει σε ξένες εταιρείες με επενδύσεις στην Τουρκία, αλλά και σε ευρωπαϊκές τράπεζες με έκθεση στη χώρα και είναι αρκετές, γι΄ αυτό και το ευρώ πιέζεται έναντι του δολαρίου.
Στελέχη της αγοράς εκτιμούν πως τα capital controls έπρεπε να είχαν μπει στο σύστημα εδώ και καιρό, αλλά και τα επιτόκια θα έπρεπε να είχαν αυξηθεί.
Τώρα βέβαια, είναι αργά και έχει γίνει μεγάλη ζημιά.
Η πορεία της τουρκικής λίρας έρχεται απλά να δείξει στους δύσπιστους Έλληνες τι θα μπορούσε να είχε γίνει, αν το ΟΧΙ, δεν γινόταν ΝΑΙ και γυρίζαμε στη δραχμή.
Όσοι τώρα πιστεύουν ότι εμείς είμαστε πιο ισχυροί και η δραχμή δεν θα πάθαινε αυτά που παθαίνει η λίρα, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε.
Η σύγκριση που μπορεί να γίνει είναι αν η ζημιά της εξάμηνης «περήφανης» διαπραγμάτευσης θα ήταν ανάλογη με μία επιστροφή στη δραχμή.
Αυτό που βέβαια έχει μεγάλη σημασία είναι, τι μπορεί να κάνει αυτή η χώρα που τώρα «βγαίνει» από τα μνημόνια, ώστε να κερδίσει από την κρίση στην Τουρκία.
Πώς μπορεί να φέρει επενδύσεις, πως μπορεί να δημιουργήσει δουλειές, πως μπορεί να εκμεταλλευτεί την οικονομική αδυναμία της, ώστε να πάρει το πάνω χέρι στις μεταξύ μας σχέσεις.
Γιατί με ισοτιμία 7 έναντι του δολαρίου, τα μεγάλα λόγια και οι μεγάλες παραγγελίες δεν είναι το ίδιο εύκολες.
Ήδη έγιναν περίπου 100% πιο ακριβές.
Γιώργος Κατικάς
george.katikas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών