γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Ανοίγει ο δρόμος για μια μακρά προεκλογική περίοδο…
Τυπικά και επίσημα η Ελλάδα εξέρχεται σήμερα Τρίτη 21/8 των μνημονιακών προγραμμάτων.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική (αν όχι ιστορική) στιγμή ύστερα από μια άνευ προηγουμένου εθνική κρίση και περιπέτεια που «κράτησε» με αμείωτη ένταση για 8 συναπτά χρόνια.
Και όμως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος αναμένεται από την Ιθάκη να απευθυνθεί με διάγγελμα του στον ελληνικό λαό για να υπογραμμίσει τι πραγματικά σημαίνει αυτό το «τέλος των μνημονίων», δεν φαίνεται να μπορεί να «καρπωθεί» πολιτικά ή έστω επικοινωνιακά αυτή την έξοδο από τα προγράμματα διάσωσης, αυτή τη νέα εποχή.
Ακόμα και το επιχείρημα ότι «εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια που οι άλλοι μας έφεραν και μας έβαλαν» μοιάζει να πάσχει από δυναμική.
Δεν είναι μόνο η τραγωδία στο Μάτι που βάρυνε το κλίμα, που ακύρωσε κάθε σκέψη για φιέστες και έβαλε οριστικό τέλος στους πανηγυρικούς τόνους.
Δεν είναι ούτε η κριτική που ασκεί η ΝΔ και η υπόλοιπη αντιπολίτευση που αμφισβητούν με σθένος τα περί «καθαρής εξόδου».
Είναι κυρίως η ίδια η πραγματικότητα.
Την οποία την είχε «σκιαγραφήσει» ο κ.Τσίπρας με απόλυτη καθαρότητα, όταν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, ρωτούσε την κυβέρνηση Σαμαρά αν η έξοδος από τα μνημόνια που ευαγγελιζόταν τότε, είναι και έξοδος από την κρίση, αν αυτή η έξοδος σήμαινε και το τέλος των όσων μέτρων είχαν ληφθεί και εφαρμόζονταν κατά τη μνημονιακή περίοδο.
Το επίσημο τέλος των μνημονιακών προγραμμάτων δεν συνεπάγεται ούτε το τέλος της κρίσης ούτε το τέλος των μέτρων.
Ούτε συνεπάγεται άμεσα κάποια αλλαγή στα όσα βιώνουν καθημερινά οι πολίτες.
Μια και δεν επέρχεται καμία αλλαγή προς το καλύτερο όσον αφορά στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, στις εργασιακές τους συνθήκες, στους μισθούς και στις συντάξεις τους.
Και όλα αυτά, ενώ εξακολουθεί να παραμένει εξαιρετικά αμφίβολο, αν ύστερα από αυτά τα 8 χρόνια «θυσιών» και περικοπών, η ελληνική οικονομία κατάφερε πράγματι να σταθεροποιηθεί και να πατά πλέον σε γερές βάσεις προκειμένου να κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός.
Οι επιφυλάξεις παραμένουν, όπως παραμένει και το ερώτημα του τι τελικά καταφέραμε να αλλάξουμε όλα αυτά τα 8 χρόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι το επίσημο τέλος των μνημονίων ορίζει και την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, με το «σύνθημα» να δίνεται επί της ουσίας στη ΔΕΘ.
Γνωρίζει ότι το κλίμα για την κυβέρνηση του είναι βαρύ και δύσκολα αντιστρέψιμο.
Γνωρίζει ότι για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, θα πρέπει η πολιτική του να αποδώσει και μάλιστα άμεσα, και αυτή να φανεί κυρίως στην «τσέπη» των πολιτών.
Ο πρωθυπουργός ρίχνει τα τελευταία του χαρτιά.
Αφενός – πιθανότατα και εντός της εβδομάδας – ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος αφετέρου προετοιμάζεται έτσι ώστε στη ΔΕΘ στις αρχές Σεπτεμβρίου να ανακοινώσει μέτρα και δράσεις (π.χ. φοροελαφρύνσεις, ακύρωση μέτρων όπως η περικοπή των συντάξεων που είναι προγραμματισμένη για τις αρχές του 2019) που θα τον διατηρήσουν πολιτικά «ζωντανό» στην παρατεταμένη προεκλογική μάχη.
Έχει ανάγκη από κινήσεις που θα «ταρακουνήσουν» θετικά την κοινή γνώμη.
Είναι προφανές ότι το σημερινό κυβερνητικό σχήμα δεν «περπατά» άλλο και πρέπει να ανασχηματιστεί ριζικά.
Πιθανότατα με νέα στελέχη, πιθανότατα με πρόσωπα από διάφορες πολιτικές δυνάμεις.
Εξίσου προφανές είναι ότι αυτή η έξοδος από τα μνημόνια, πρέπει να φανεί κατά κάποιο τρόπο και στους πολίτες.
Όχι μόνο με τη μορφή επιδομάτων, αλλά με πολιτικές που θα έχουν άμεσα αντίκτυπο στην οικονομική ζωή της κοινωνίας (π.χ. μείωση ΕΝΦΙΑ, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, κοκ)
Αυτό όμως που δεν είναι προφανές είναι το κατά πόσο ο κ.Τσίπρας έχει την ευχέρεια να επιτύχει και το ένα και το άλλο.
Λόγω των περιορισμών που του επιβάλλουν τόσο οι ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης όσο και οι απαιτήσεις των δανειστών αλλά και η αναγκαία πειθαρχία της μεταμνημονιακής εποχής.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική (αν όχι ιστορική) στιγμή ύστερα από μια άνευ προηγουμένου εθνική κρίση και περιπέτεια που «κράτησε» με αμείωτη ένταση για 8 συναπτά χρόνια.
Και όμως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος αναμένεται από την Ιθάκη να απευθυνθεί με διάγγελμα του στον ελληνικό λαό για να υπογραμμίσει τι πραγματικά σημαίνει αυτό το «τέλος των μνημονίων», δεν φαίνεται να μπορεί να «καρπωθεί» πολιτικά ή έστω επικοινωνιακά αυτή την έξοδο από τα προγράμματα διάσωσης, αυτή τη νέα εποχή.
Ακόμα και το επιχείρημα ότι «εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια που οι άλλοι μας έφεραν και μας έβαλαν» μοιάζει να πάσχει από δυναμική.
Δεν είναι μόνο η τραγωδία στο Μάτι που βάρυνε το κλίμα, που ακύρωσε κάθε σκέψη για φιέστες και έβαλε οριστικό τέλος στους πανηγυρικούς τόνους.
Δεν είναι ούτε η κριτική που ασκεί η ΝΔ και η υπόλοιπη αντιπολίτευση που αμφισβητούν με σθένος τα περί «καθαρής εξόδου».
Είναι κυρίως η ίδια η πραγματικότητα.
Την οποία την είχε «σκιαγραφήσει» ο κ.Τσίπρας με απόλυτη καθαρότητα, όταν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, ρωτούσε την κυβέρνηση Σαμαρά αν η έξοδος από τα μνημόνια που ευαγγελιζόταν τότε, είναι και έξοδος από την κρίση, αν αυτή η έξοδος σήμαινε και το τέλος των όσων μέτρων είχαν ληφθεί και εφαρμόζονταν κατά τη μνημονιακή περίοδο.
Το επίσημο τέλος των μνημονιακών προγραμμάτων δεν συνεπάγεται ούτε το τέλος της κρίσης ούτε το τέλος των μέτρων.
Ούτε συνεπάγεται άμεσα κάποια αλλαγή στα όσα βιώνουν καθημερινά οι πολίτες.
Μια και δεν επέρχεται καμία αλλαγή προς το καλύτερο όσον αφορά στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, στις εργασιακές τους συνθήκες, στους μισθούς και στις συντάξεις τους.
Και όλα αυτά, ενώ εξακολουθεί να παραμένει εξαιρετικά αμφίβολο, αν ύστερα από αυτά τα 8 χρόνια «θυσιών» και περικοπών, η ελληνική οικονομία κατάφερε πράγματι να σταθεροποιηθεί και να πατά πλέον σε γερές βάσεις προκειμένου να κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός.
Οι επιφυλάξεις παραμένουν, όπως παραμένει και το ερώτημα του τι τελικά καταφέραμε να αλλάξουμε όλα αυτά τα 8 χρόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι το επίσημο τέλος των μνημονίων ορίζει και την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, με το «σύνθημα» να δίνεται επί της ουσίας στη ΔΕΘ.
Γνωρίζει ότι το κλίμα για την κυβέρνηση του είναι βαρύ και δύσκολα αντιστρέψιμο.
Γνωρίζει ότι για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, θα πρέπει η πολιτική του να αποδώσει και μάλιστα άμεσα, και αυτή να φανεί κυρίως στην «τσέπη» των πολιτών.
Ο πρωθυπουργός ρίχνει τα τελευταία του χαρτιά.
Αφενός – πιθανότατα και εντός της εβδομάδας – ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος αφετέρου προετοιμάζεται έτσι ώστε στη ΔΕΘ στις αρχές Σεπτεμβρίου να ανακοινώσει μέτρα και δράσεις (π.χ. φοροελαφρύνσεις, ακύρωση μέτρων όπως η περικοπή των συντάξεων που είναι προγραμματισμένη για τις αρχές του 2019) που θα τον διατηρήσουν πολιτικά «ζωντανό» στην παρατεταμένη προεκλογική μάχη.
Έχει ανάγκη από κινήσεις που θα «ταρακουνήσουν» θετικά την κοινή γνώμη.
Είναι προφανές ότι το σημερινό κυβερνητικό σχήμα δεν «περπατά» άλλο και πρέπει να ανασχηματιστεί ριζικά.
Πιθανότατα με νέα στελέχη, πιθανότατα με πρόσωπα από διάφορες πολιτικές δυνάμεις.
Εξίσου προφανές είναι ότι αυτή η έξοδος από τα μνημόνια, πρέπει να φανεί κατά κάποιο τρόπο και στους πολίτες.
Όχι μόνο με τη μορφή επιδομάτων, αλλά με πολιτικές που θα έχουν άμεσα αντίκτυπο στην οικονομική ζωή της κοινωνίας (π.χ. μείωση ΕΝΦΙΑ, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, κοκ)
Αυτό όμως που δεν είναι προφανές είναι το κατά πόσο ο κ.Τσίπρας έχει την ευχέρεια να επιτύχει και το ένα και το άλλο.
Λόγω των περιορισμών που του επιβάλλουν τόσο οι ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης όσο και οι απαιτήσεις των δανειστών αλλά και η αναγκαία πειθαρχία της μεταμνημονιακής εποχής.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών