Τελευταία Νέα
Διεθνή

Economist: Τι σημαίνει για τις τουρκικές τράπεζες, η υποχώρηση της λίρας και της οικονομίας

Economist: Τι σημαίνει για τις τουρκικές τράπεζες, η υποχώρηση της λίρας και της οικονομίας
Σε ετήσια βάση, η ανάπτυξη της Τουρκίας έχει υποχωρήσει από το 7,4% το πρώτο τρίμηνο στο 5,2% το δεύτερο τρίμηνο
Τον αντίκτυπο που έχει στις τουρκικές τράπεζες η σημαντική υποχώρηση της λίρας και υποχώρηση της ανάπτυξης σχολιάζει ο Economist.
Η τουρκική λίρα έχει υποχωρήσει κατά 40% έναντι του δολαρίου, ο πληθωρισμός είναι σχεδόν στο 18%, ενώ σε ετήσια βάση, η ανάπτυξη της Τουρκίας έχει υποχωρήσει από το 7,4% το πρώτο τρίμηνο στο 5,2% το δεύτερο τρίμηνο.
«Τέτοια απότομη επιβράδυνση της οικονομίας προκαλεί προβλήματα στις τράπεζες.
Προειδοποιητικά σημάδια αναβοσβήνουν.
Οι τιμές των εισηγμένων τραπεζών έχουν υποχωρήσει κατά περισσότερο από 40% φέτος.
Οι τράπεζες της Δύσης που έχουν μερίδιο στις τουρκικές, όπως η ισπανική BBVA (που έχει το μισό της Garanti) κια η ιταλική UniCredit (που έχει εμμέσως το 40% της Yapi Kredi) έχουν επίσης επηρεαστεί.
Τον περασμένο μήνα, ο οίκος αξιολόγησης Moody's υποβάθμισε 18 τουρκικές τράπεζες» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Στον αντίποδα, οι τράπεζες της Τουρκίας αντιμετωπίζουν την κρίση με αξιοπρεπή τρόπο.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι οι κεφαλαιακοί τους δείκτες αποδεικνύουν ότι μπορούν να απορροφήσουν κάποια προβλήματα, ενώ έχουν και αρκετή ρευστότητα.
Σύμφωνα με τον Economist, το μέγεθος του προβλήματος που θα αντιμετωπίσουν εξαρτάται κυρίως από δύο παράγοντες.
Ο ένας είναι η προθυμία των ξένων τραπεζών να συνεχίσουν να τις «τροφοδοτούν» με κεφάλαια
Σημειώνεται ότι οι τουρκικές τράπεζες έχουν δανειστεί πολλά από το εξωτερικό.
Ορισμένα από αυτά τα χρήματα έχουν «διατεθεί» σε τουρκικές εταιρείες που επιθυμούν φθηνά δολάρια και ευρώ.
Ορισμένα έχουν αντικατασταθεί με λίρες, για να καλύψουν τη ζήτηση για δάνεια σε λίρα, τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ τις καταθέσεις σε λίρα.
Αν και ο κανονισμός υποχρεώνει τις τράπεζες να περιορίζουν τη δική τους έκθεση σε συναλλαγματικό κίνδυνο, αλλά οι ξένοι δανειστές μπορεί να φοβούνται ότι οι τελικοί δανειζόμενοι θα χρεοκοπήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι περί τα 100 δισ. δολ. εξωτερικού χρέους λήγει εντός ενός έτους.
Μερικά δάνεια ύψους άνω των 20 δισ. δολ., συμπεριλαμβανομένων των κοινοπρακτικών δανείων που έχουν συγκεντρωθεί από δεκάδες τράπεζες, πρέπει να επιστραφούν ή να γίνει roll over μέχρι τα τέλη του 2018.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι το ύψος του χρέους των τουρκικών εταιρειών που θα «κοκκινίσει».
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, για πολλά χρόνια οι εταιρείες δανείζουν δολάρια και ευρώ σε πολύ χαμηλά επιτόκια.
Ωστόσο, η πτώση της λίρας έχει αυξήσει αυτό το κόστος, με αποτέλεσμα πολλές εταιρείες να αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Προς το παρόν, οι δείκτες των επισφαλών δανείων των τραπεζών είναι μόνο στο 3%, αν και οι κρατικές τράπεζες παρουσιάζουν χαμηλότερα στοιχεία σε σχέσεις με τις ιδιωτικές, γεγονός που μπορεί να είναι παραπλανητικό.
Πάντως, οι δείκτες αυτοί αναμένεται να αυξηθούν, αν και θα χρειαστεί λίγος χρόνος.

Ο ρόλος των εποπτικών αρχών

Οι εποπτικές αρχές έχουν αγοράσει χρόνο για τις τράπεζες.
Κι αυτό γιατί έχουν χαλαρώσει τους κανόνες για τα κόκκινα δάνεια και καθυστέρησαν την ανατίμηση των δανείων σε ξένο νόμισμα σε λίρες, γεγονός που θα έπληττε τους κεφαλαιακούς δείκτες των τραπεζών.
Αν όμως δεν υπήρχε ο Erdogan, πιθανόν να μην είχαν προκύψει ερωτήματα σχετικά με τις τράπεζες της Τουρκίας.
Από τη στιγμή που η Fed άρχισε την κατάργηση του QE το 2014, οι ημέρες του εξαιρετικά φθηνού χρήματος στις αναδυόμενες αγορές είναι μετρημένες.
Αντί να το δεχτεί αυτό ο Erdogan διακινδύνευσε να ρίξει την Τουρκία σε τοίχο.
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και μετά τη νίκη του στις εκλογές και την ενίσχυση των εξουσιών του, ο Τούρκος πρόεδρος άλλαξε τους κανόνες της τουρκικής πολιτικής.
«Αλλά δεν μπορεί να αλλάξει τους κανόνες της οικονομίας» καταλήγει το δημοσίευμα του Economist.



www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης