Η φάση σύγχυσης και ασυνάρτητης συμπεριφοράς των υποτιθέμενων αριστερών ταγών διαμορφώνει τις ιδανικές συνθήκες αποκρατικοποιήσεων
Πολλές φορές διατυπώνονται συνθήματα από συγκεκριμένους πολιτικούς φορείς που έχουν διττό στόχο, τον εμφανή για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη και τον αφανή, πάντα χρηματοοικονομικό και πάντα προς την κατεύθυνση στήριξης οικονομικών συμφερόντων.
Τείνω προς την υιοθέτηση μιας δυναμικά σχηματιζόμενης πραγματικότητας που θέλει οι καλύτεροι υπηρέτες του συστήματος αγοράς να προέρχονται από τον χώρο της αριστεράς.
Με την έναρξη της εφαρμογής των μνημονίων εκδηλώθηκαν από τον χώρο της αριστεράς κάθε είδους και μορφής κινήματα που είχαν ως προμετωπίδα μια και μοναδική πρόταση – προτροπή, την πασίγνωστη:
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Άκρως λαϊκίστικη πλην όμως άκρως λαοφιλής για μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας που επί σειρά δεκαετιών είχε γαλουχηθεί με ανάλογες δοξασίες.
Τα πολιτικά οφέλη εμφανή, αύξηση πολιτικής επιρροής του πολιτικού κόμματος – ομπρέλα όλων αυτών των κινημάτων, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ και καταληκτικά άνοδος του στην εξουσία.
Ο εμφανής πολιτικός στόχος επιτεύχθει και μάλιστα σε σχετικά σύντομο διάστημα μιας και η επιστροφή στην δημοσιονομική ορθοδοξία περνούσε μέσα από σκληρά δημοσιονομικά και φορολογικά μέτρα.
Ο αφανής στόχος όμως ο χρηματοοικονομικός ήθελε και θέλει ακόμη αρκετή διαδρομή μέχρι να επιτευχθεί.
Δημόσιες εταιρείες και οργανισμοί οι οποίοι είχαν πληγεί από την πρακτική του δεν πληρώνω έπρεπε να αλωθούν πλήρως αυτή την φορά, εκ των έσω, με κυβερνητικές αποφάσεις.
Ο πολιτικός ακτιβισμός είναι αποδεκτός όταν ο πολιτικός μηχανισμός που τον στηρίζει βρίσκεται στην αντιπολίτευση, όταν όμως βρίσκεται στην κυβέρνηση τα πράγματα αλλάζουν αφού οι δεσμεύσεις αλλά και η έξωθεν καλή μαρτυρία προς υπερεθνικούς οργανισμούς επιβάλλουν σοβαρότητα έστω και επιφανειακή.
Κλείνοντας το μάτι στους μέχρι χθες συνοδοιπόρους οι πρακτικές αλλάζουν και την θέση τους παίρνουν οι κυβερνητικές αποφάσεις .
Αποφάσεις τύπου, δεν θα κόβεται σε κανέναν το ηλεκτρικό ρεύμα για οφειλές έως 1.000 ευρώ.
Αποτέλεσμα διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και καταγραφή ζημίων ύψους 300 εκατ. ευρώ για το 2017.
Αποφάσεις τύπου , δεν θα κλείνουν άμεσα και ολοκληρωτικά οι μπάρες εισόδου στο ΜΕΤΡΟ και στο μεσοδιάστημα δεν θα υπάρχουν έλεγχοι εισιτηρίων.
Αποτέλεσμα απώλειες εσόδων δεκάδων εκατομμυρίων.
Αποφάσεις τύπου συμμετοχής κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συγκεκριμένης τράπεζας ανεξάρτητα των προοπτικών μιας τέτοιας συμμετοχής .
Αποτέλεσμα απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων όπως για παράδειγμα αυτές της ΕΥΔΑΠ.
Αποφάσεις τύπου πώλησης μεμονωμένων παραγωγικών μονάδων , όπως συμβαίνει με τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ.
Αποτέλεσμα η συρρίκνωση της χρηματιστηριακής της αξίας σε σημείο γελιοποίησης της μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας, εάν λάβουμε υπόψη ότι η κεφαλαιοποίηση της φθάνει τα 371.2 εκατ. όταν για παράδειγμα η κεφαλαιοποίηση εταιρείας παιχνιδιών φθάνει τα 1.75 δισ. ευρώ.
Η καταγραφή ανάλογων αποφάσεων μπορεί να συνεχισθεί επί μακρόν πλην όμως η ουσία δεν αλλάζει αφού πρόκειται για αποφάσεις που δημιουργούν ελλείμματα και συρρικνώνουν την αξία των επιχειρήσεων.
Όμως οι καταχρεωμένες και απαξιωμένες επιχειρήσεις με το σκεπτικό ότι δεν μπορούν οι φορολογούμενοι πολίτες να καλύπτουν τα διαχρονικά ελλείμματα τους , είναι ο ιδανικός στόχος ιδιωτικοποίησης χωρίς προαπαιτούμενα και δεύτερες σκέψεις.
Στην ουσία όταν φθάνουμε σε αυτό το σημείο έχει επιτευχθεί και ο αφανής σκοπός ακτιβισμών τύπου: δεν πληρώνω, και στην ουσία έχει ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός που θέλει την χειραγώγηση της κοινωνίας μέσω πολιτικών κομμάτων που φέρεται ότι ενστερνίζονται την αριστερή ιδεολογία.
Η φάση σύγχυσης και ασυνάρτητης συμπεριφοράς των υποτιθέμενων αριστερών ταγών διαμορφώνει τις ιδανικές συνθήκες αποκρατικοποιήσεων και γενικότερα συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα, το οποίο μετατρέπεται σε μειοψηφία ακόμη και σε κοινωφελείς οργανισμούς, πράγμα ιδιαίτερα άσχημο για το μέλλον .
Όπου όμως υπήρξε ανά τον κόσμο ιδιωτικοποίηση ζωτικών κλάδων μιας οικονομίας, όπως σε ηλεκτρισμό και ύδρευση, τα αποτελέσματα ήταν παντού τα ίδια: αύξηση τιμών, χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες, αποεπένδυση και τελικά επανακρατικοποίηση.
Λέκκας Σαράντος, Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Τείνω προς την υιοθέτηση μιας δυναμικά σχηματιζόμενης πραγματικότητας που θέλει οι καλύτεροι υπηρέτες του συστήματος αγοράς να προέρχονται από τον χώρο της αριστεράς.
Με την έναρξη της εφαρμογής των μνημονίων εκδηλώθηκαν από τον χώρο της αριστεράς κάθε είδους και μορφής κινήματα που είχαν ως προμετωπίδα μια και μοναδική πρόταση – προτροπή, την πασίγνωστη:
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Άκρως λαϊκίστικη πλην όμως άκρως λαοφιλής για μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας που επί σειρά δεκαετιών είχε γαλουχηθεί με ανάλογες δοξασίες.
Τα πολιτικά οφέλη εμφανή, αύξηση πολιτικής επιρροής του πολιτικού κόμματος – ομπρέλα όλων αυτών των κινημάτων, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ και καταληκτικά άνοδος του στην εξουσία.
Ο εμφανής πολιτικός στόχος επιτεύχθει και μάλιστα σε σχετικά σύντομο διάστημα μιας και η επιστροφή στην δημοσιονομική ορθοδοξία περνούσε μέσα από σκληρά δημοσιονομικά και φορολογικά μέτρα.
Ο αφανής στόχος όμως ο χρηματοοικονομικός ήθελε και θέλει ακόμη αρκετή διαδρομή μέχρι να επιτευχθεί.
Δημόσιες εταιρείες και οργανισμοί οι οποίοι είχαν πληγεί από την πρακτική του δεν πληρώνω έπρεπε να αλωθούν πλήρως αυτή την φορά, εκ των έσω, με κυβερνητικές αποφάσεις.
Ο πολιτικός ακτιβισμός είναι αποδεκτός όταν ο πολιτικός μηχανισμός που τον στηρίζει βρίσκεται στην αντιπολίτευση, όταν όμως βρίσκεται στην κυβέρνηση τα πράγματα αλλάζουν αφού οι δεσμεύσεις αλλά και η έξωθεν καλή μαρτυρία προς υπερεθνικούς οργανισμούς επιβάλλουν σοβαρότητα έστω και επιφανειακή.
Κλείνοντας το μάτι στους μέχρι χθες συνοδοιπόρους οι πρακτικές αλλάζουν και την θέση τους παίρνουν οι κυβερνητικές αποφάσεις .
Αποφάσεις τύπου, δεν θα κόβεται σε κανέναν το ηλεκτρικό ρεύμα για οφειλές έως 1.000 ευρώ.
Αποτέλεσμα διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και καταγραφή ζημίων ύψους 300 εκατ. ευρώ για το 2017.
Αποφάσεις τύπου , δεν θα κλείνουν άμεσα και ολοκληρωτικά οι μπάρες εισόδου στο ΜΕΤΡΟ και στο μεσοδιάστημα δεν θα υπάρχουν έλεγχοι εισιτηρίων.
Αποτέλεσμα απώλειες εσόδων δεκάδων εκατομμυρίων.
Αποφάσεις τύπου συμμετοχής κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συγκεκριμένης τράπεζας ανεξάρτητα των προοπτικών μιας τέτοιας συμμετοχής .
Αποτέλεσμα απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων όπως για παράδειγμα αυτές της ΕΥΔΑΠ.
Αποφάσεις τύπου πώλησης μεμονωμένων παραγωγικών μονάδων , όπως συμβαίνει με τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ.
Αποτέλεσμα η συρρίκνωση της χρηματιστηριακής της αξίας σε σημείο γελιοποίησης της μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας, εάν λάβουμε υπόψη ότι η κεφαλαιοποίηση της φθάνει τα 371.2 εκατ. όταν για παράδειγμα η κεφαλαιοποίηση εταιρείας παιχνιδιών φθάνει τα 1.75 δισ. ευρώ.
Η καταγραφή ανάλογων αποφάσεων μπορεί να συνεχισθεί επί μακρόν πλην όμως η ουσία δεν αλλάζει αφού πρόκειται για αποφάσεις που δημιουργούν ελλείμματα και συρρικνώνουν την αξία των επιχειρήσεων.
Όμως οι καταχρεωμένες και απαξιωμένες επιχειρήσεις με το σκεπτικό ότι δεν μπορούν οι φορολογούμενοι πολίτες να καλύπτουν τα διαχρονικά ελλείμματα τους , είναι ο ιδανικός στόχος ιδιωτικοποίησης χωρίς προαπαιτούμενα και δεύτερες σκέψεις.
Στην ουσία όταν φθάνουμε σε αυτό το σημείο έχει επιτευχθεί και ο αφανής σκοπός ακτιβισμών τύπου: δεν πληρώνω, και στην ουσία έχει ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός που θέλει την χειραγώγηση της κοινωνίας μέσω πολιτικών κομμάτων που φέρεται ότι ενστερνίζονται την αριστερή ιδεολογία.
Η φάση σύγχυσης και ασυνάρτητης συμπεριφοράς των υποτιθέμενων αριστερών ταγών διαμορφώνει τις ιδανικές συνθήκες αποκρατικοποιήσεων και γενικότερα συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα, το οποίο μετατρέπεται σε μειοψηφία ακόμη και σε κοινωφελείς οργανισμούς, πράγμα ιδιαίτερα άσχημο για το μέλλον .
Όπου όμως υπήρξε ανά τον κόσμο ιδιωτικοποίηση ζωτικών κλάδων μιας οικονομίας, όπως σε ηλεκτρισμό και ύδρευση, τα αποτελέσματα ήταν παντού τα ίδια: αύξηση τιμών, χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες, αποεπένδυση και τελικά επανακρατικοποίηση.
Λέκκας Σαράντος, Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών