γράφει : Σοφία Ζαφείρη
Από ελπίδα της ΕΕ ο Γάλλος πρόεδρος τείνει να μετατραπεί σε… εφιάλτη της
Όταν στις 7 Μαΐου 2017 ο Emmanuel Macron κέρδισε τον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, οι Βρυξέλλες αναστέναξαν με ανακούφιση, με δεδομένο ότι αντίπαλός του ήταν η ακροδεξιά Marine Le Pen.
Ο νέος, ωραίος (;) και φέρελπις νέος πρόεδρος της Γαλλίας εισήλθε με… φόρα στο Προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων, υποσχόμενος να τα αλλάξει όλα, χωρίς να γκρεμίσει τίποτα.
Οξύμωρο αλλά οι πολιτικοί είθισται να χρησιμοποιούν «πιασάρικες» ατάκες.
Παράλληλα τα διεθνή ΜΜΕ –κυρίως τα ευρωπαϊκά- τον παρουσίαζαν ως τη μοναδική ελπίδα της Ευρώπης για να αλλάξει, να πάει μπροστά, να εκσυγχρονιστεί, να γίνει πιο ανταγωνιστική και πλήθος άλλων θαυμάτων.
Ορισμένοι, μάλιστα, πολιτικοί σχολιαστές προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα, υποστηρίζοντας ότι είναι ο νέος Ευρωπαίος Ηγέτης, που θα αντικαταστήσει σε αυτόν τον θώκο τη Γερμανίδα καγκελάριο, Angela Merkel.
Σήμερα, 18 μήνες μετά την εκλογή του, το «φαινόμενο» Macron – τουλάχιστον βάσει των δεδομένων που έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας- έχει ξεφουσκώσει με απίστευτη ταχύτητα.
Η δημοτικότητά του στη Γαλλία υποχωρεί σε επίπεδα που δεν έχει δει κανένας άλλος Γάλλος πρόεδρος σε αυτό το στάδιο της θητείας του.
Οι δρόμοι της γαλλικής πρωτεύουσας και άλλων μεγάλων πόλεων, συγκλονίζονται από βίαιες διαδηλώσεις, των περίφημων «κίτρινων γιλέκων», που ζητούν κατάργηση του νέου υψηλού φόρου στα καύσιμα.
Και ενώ ο περίφημος κύριος Macron, ως άλλη Μαρία Αντουανέτα, αρχικά απάντησε «αφού δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι», έφθασε η στιγμή να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα, να καταργήσει τον συγκεκριμένο νόμο και να αντιληφθεί ότι με όση ταχύτητα μπορείς να ανέλθεις στην εξουσία, με άλλη τόση και ίσως ακόμη πιο ισχυρή να βρεθείς στα… υπόγεια της πολιτικής ζωής.
Ο Macron μοιάζει να είναι ένας ακόμη διάττοντας αστέρας της ευρωπαϊκής και όχι μόνο σκηνής.
Το απολιτίκ προφίλ που θέλησε να προβάλει –ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε κεντρώος- αποτυγχάνει πλήρως.
Όσο για τους φανατικούς θαυμαστές (και κυρίως θαυμάστριές) του, προσπαθούν να μην πέσουν σε βαριά κατάθλιψη, καθώς το πρώην Golden Boy της Rothschild «βλέπει» τα οράματά του να κατακρημνίζονται και το πολιτικό του μέλλον να καθίσταται ζοφερό.
Εάν, μάλιστα, τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στη Γαλλία τον ερχόμενο Μάιο, επαληθεύσουν τις δημοσκοπήσεις, πολύ φοβούμαι ότι το φαινόμενο Macron –όχι αδίκως- θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκο που έχει δει ποτέ η Ευρώπη.
Και ταυτοχρόνως οι Βρυξέλλες θα αρχίσουν να ψάχνουν για τον νέο σωτήρα της Ευρωζώνης.
Μακάρι αυτή τη φορά να τον αναζητήσουν στο… σωστό μέρος….
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Ο νέος, ωραίος (;) και φέρελπις νέος πρόεδρος της Γαλλίας εισήλθε με… φόρα στο Προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων, υποσχόμενος να τα αλλάξει όλα, χωρίς να γκρεμίσει τίποτα.
Οξύμωρο αλλά οι πολιτικοί είθισται να χρησιμοποιούν «πιασάρικες» ατάκες.
Παράλληλα τα διεθνή ΜΜΕ –κυρίως τα ευρωπαϊκά- τον παρουσίαζαν ως τη μοναδική ελπίδα της Ευρώπης για να αλλάξει, να πάει μπροστά, να εκσυγχρονιστεί, να γίνει πιο ανταγωνιστική και πλήθος άλλων θαυμάτων.
Ορισμένοι, μάλιστα, πολιτικοί σχολιαστές προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα, υποστηρίζοντας ότι είναι ο νέος Ευρωπαίος Ηγέτης, που θα αντικαταστήσει σε αυτόν τον θώκο τη Γερμανίδα καγκελάριο, Angela Merkel.
Σήμερα, 18 μήνες μετά την εκλογή του, το «φαινόμενο» Macron – τουλάχιστον βάσει των δεδομένων που έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας- έχει ξεφουσκώσει με απίστευτη ταχύτητα.
Η δημοτικότητά του στη Γαλλία υποχωρεί σε επίπεδα που δεν έχει δει κανένας άλλος Γάλλος πρόεδρος σε αυτό το στάδιο της θητείας του.
Οι δρόμοι της γαλλικής πρωτεύουσας και άλλων μεγάλων πόλεων, συγκλονίζονται από βίαιες διαδηλώσεις, των περίφημων «κίτρινων γιλέκων», που ζητούν κατάργηση του νέου υψηλού φόρου στα καύσιμα.
Και ενώ ο περίφημος κύριος Macron, ως άλλη Μαρία Αντουανέτα, αρχικά απάντησε «αφού δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι», έφθασε η στιγμή να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα, να καταργήσει τον συγκεκριμένο νόμο και να αντιληφθεί ότι με όση ταχύτητα μπορείς να ανέλθεις στην εξουσία, με άλλη τόση και ίσως ακόμη πιο ισχυρή να βρεθείς στα… υπόγεια της πολιτικής ζωής.
Ο Macron μοιάζει να είναι ένας ακόμη διάττοντας αστέρας της ευρωπαϊκής και όχι μόνο σκηνής.
Το απολιτίκ προφίλ που θέλησε να προβάλει –ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε κεντρώος- αποτυγχάνει πλήρως.
Όσο για τους φανατικούς θαυμαστές (και κυρίως θαυμάστριές) του, προσπαθούν να μην πέσουν σε βαριά κατάθλιψη, καθώς το πρώην Golden Boy της Rothschild «βλέπει» τα οράματά του να κατακρημνίζονται και το πολιτικό του μέλλον να καθίσταται ζοφερό.
Εάν, μάλιστα, τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στη Γαλλία τον ερχόμενο Μάιο, επαληθεύσουν τις δημοσκοπήσεις, πολύ φοβούμαι ότι το φαινόμενο Macron –όχι αδίκως- θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκο που έχει δει ποτέ η Ευρώπη.
Και ταυτοχρόνως οι Βρυξέλλες θα αρχίσουν να ψάχνουν για τον νέο σωτήρα της Ευρωζώνης.
Μακάρι αυτή τη φορά να τον αναζητήσουν στο… σωστό μέρος….
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών