Τελευταία Νέα
Απόψεις - Άρθρα

Ο πρόεδρος Trump επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή

tags :
Ο πρόεδρος Trump επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή
Στην κλιμακούμενη αντιπαράθεση με το Ιράν, οι ΗΠΑ κάνουν το ίδιο λάθος που έκαναν ξανά και ξανά από την πτώση του Σάχη
Στην κλιμακούμενη αντιπαράθεση με το Ιράν, οι ΗΠΑ κάνουν το ίδιο λάθος που έκαναν ξανά και ξανά από την πτώση του Σάχη πριν από 40 χρόνια.
Αγνοούν τον κίνδυνο να συνδεθεί σε αυτό που είναι σε μεγάλο βαθμό μια θρησκευτική σύγκρουση μεταξύ των Σουνιτών και των Σιιτών Μουσουλμάνων.
Από την ιρανική επανάσταση το 1979, σε αρκετές κρίσεις και πολέμους, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της υποτίμησαν θανάσιμα τα θρησκευτικά κίνητρα των αντιπάλων τους.
Αυτό σημαίνει ότι είτε ηττήθηκαν, ή απλά απέτυχαν να κερδίσουν, σε συγκρούσεις στις οποίες η ισορροπία δυνάμεων ήταν υπέρ τους.
Έχει συμβεί τουλάχιστον τέσσερις φορές.
Αυτό συνέβη στο Λίβανο μετά την ισραηλινή εισβολή του 1982, όταν το σημείο καμπής ήταν η ανατίναξη του στρατοπέδου των αμερικανών πεζοναυτών στη Βηρυτό το 1983, στην οποία σκοτώθηκαν 241 αμερικανοί στρατιωτικοί.
Στον οκταετή πόλεμο Ιράν-Ιράκ κατά την περίοδο 1980-88, η Δύση και οι Σουνίτες της Μέσης Ανατολής στήριξαν τον Saddam Hussein, αλλά κατέληξαν σε αδιέξοδο.
Μετά το 2003, η αμερικανική-βρετανική προσπάθεια να μετατραπεί το Ιράκ της μετα- Saddam Hussein εποχής σε ένα αντι-ιρανικό προπύργιο, κατέρρευσε θεαματικά.
Ομοίως, μετά το 2011, η Δύση και κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία προσπάθησαν μάταια να απαλλαγούν από τον Bashar al-Assad και το καθεστώς του στη Συρία.
Τώρα η ίδια διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι πιθανόν να αποτύχει για τους ίδιους λόγους όπως και πριν.
Οι ΗΠΑ μαζί με τους τοπικούς συμμάχους τους θα αγωνιστούν όχι μόνο ενάντια στο Ιράν αλλά και σε ολόκληρες κοινότητες Σιιτών σε διάφορες χώρες, κυρίως στη βόρεια τη Μέση Ανατολή μεταξύ Αφγανιστάν και Μεσογείου.
Ο πρόεδρος Trump επιβάλλει κυρώσεις για να πλήξει το Ιράν, ενώ ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας John Bolton και ο υπουργός Εξωτερικών Mike Pompeo προωθούν τον πόλεμο ως επιθυμητή επιλογή.
Ωστόσο, και οι τρεις καταδικάζουν τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο ή τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης στο Ιράκ ως ιρανούς πληρεξούσιους, αν και είναι πρωταρχικά ο στρατιωτικός και πολιτικός βραχίονας των αυτόχθονων Σιιτών, οι οποίοι αποτελούν πλειοψηφία στο Λίβανο, πλειοψηφία στο Ιράκ και μειοψηφία ελέγχου στη Συρία. Οι Ιρανοί μπορεί να είναι σε θέση να επηρεάσουν έντονα αυτές τις ομάδες, αλλά δεν είναι ιρανικές «μαριονέτες» που θα μαραθούν και θα εξαφανιστούν όταν σταματήσει η υποστήριξη του Ιράν.
Η αλληλεγγύη προς τα έθνη της Μέσης Ανατολής είναι γενικά ασθενέστερη από την πίστη στις κοινότητες που ορίζονται από τη θρησκεία, όπως οι Αλαυίτες, η της σέκτας των δύο εκατομμυρίων Σιιτών στη Συρία, στους οποίους ανήκουν ο ις οποίες ανήκει ο Assad και υψηλόβαθμοί κρατικοί αξιωματούχοι.
Οι άνθρωποι θα πολεμήσουν και θα πεθάνουν για να υπερασπιστούν τη θρησκευτική τους ταυτότητα αλλά όχι απαραίτητα για την εθνικότητα που είναι τυπωμένη στα διαβατήρια τους.
Όταν το ISIS νίκησε τον ιρακινό εθνικό στρατό καταλαμβάνοντας τη Μοσούλη το 2014, ήταν μια fatwa από τον Σιίτη θρησκευτικό ηγέτη Ayatollah Ali al-Sistani που έστειλε δεκάδες χιλιάδες εθελοντές να υπερασπιστούν τη Βαγδάτη.
Νωρίτερα στις μάχες στο Χομς και τη Δαμασκό στη Συρία, οι μη Σουνίτες περιοχές ήταν τα ισχυρά σημεία του καθεστώτος.
 Για παράδειγμα, η αντιπολίτευση ήταν πρόθυμη να καταλάβει τον στρατηγικά σημαντικό δρόμο της πρωτεύουσας που οδηγούσε στο αεροδρόμιο, αλλά δεν επιτέθηκε σε μια περιοχή που την υπερασπίζονταν Δρούζοι και χριστιανοί στρατιώτες.
Αυτό δεν είναι αυτό που οι σύμμαχοι του Trump, η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Ισραήλ θέλουν να πιστεύει η Ουάσινγκτον.
Για αυτούς, οι Σιίτες είναι όλα στρατιώτες του Ιράν.
Για τους Σαουδάραβες, κάθε πύραυλος που πυροδότουν οι αντάρτες Houthis από την Υεμένη στη Σαουδική Αραβία, μπορεί να συμβεί μόνο λόγω άμεσης διαταγής από την Τεχεράνη.
Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σε αυτή την παρανοϊκή αντίδραση των ηγετών των Σουνιτών σε δράσεις διακεκριμένων κοινοτήτων Σιιτών (στην προκειμένη περίπτωση του Χουθi) που αποδίδουν τα πάντα χωρίς εξαίρεση στο καθοδηγητικό χέρι του Ιράν.
Αυτός ο τύπος παράλογης θεωρίας συνωμοσίας δεν χρησιμοποιείται για να ακούγεται πολύ στην Ουάσινγκτον, αλλά ο Trump και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι σχεδόν όλες οι πράξεις «τρομοκρατίας» μπορούν να εντοπιστούν ότι προέρχονται από το Ιράν.
Αυτή η καταδίκη κινδυνεύει να προκαλέσει έναν πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, διότι υπάρχουν πολλοί θυμωμένοι Σιίτες στη Μέση Ανατολή, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσβληθούν από κάποια αμερικανική επίθεση.
Μπορεί επίσης να οδηγήσει κάποιον σε ένα από αυτά τα κράτη που επιθυμούν μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν - να έρχονται στο μυαλό η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ισραήλ - ότι η διοργάνωση ενός προκλητικού περιστατικού που θα μπορούσε να κατηγορηθεί το Ιράν ενδέχεται να είναι προς το συμφέρον τους.
Αλλά τι θα επιτύγχανε ένας τέτοιος πόλεμος;
Η στρατιωτική εισβολή στο Ιράν δεν είναι στρατιωτική ή πολιτική εφικτή, επομένως δεν θα υπήρχε αποφασιστική νίκη.
Μια αεροπορική εκστρατεία και ένας ναυτικός αποκλεισμός του Ιράν μπορεί να είναι εφικτός, αλλά υπάρχουν πολλά σημεία πίεσης μέσω των οποίων το Ιράν θα μπορούσε να αντιδράσει, από το να βάλει νάρκες στο Στενό του Ορμούζ μέχρι επιτεθεί με πυραύλους εναντίον των εγκαταστάσεων πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας στη δυτική πλευρά του Περσικού Κόλπου.
Εάν ξεκινήσει πόλεμος, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στην Μέση Ανατολή.
Οι κοινότητες Σιτιών σε ολόκληρη την περιοχή θα αισθάνονται ότι απειλούνται.
Όσο για τις ΗΠΑ, η πρώτη μέρα είναι συνήθως η καλύτερη για όποιον ξεκινά έναν πόλεμο στη Μέση Ανατολή και μετά τα σχέδιά τους εκτροχιάζονται, καθώς εμπλέκονται σε έναν ιστό αράχνης που δεν κατάφεραν να προβλέψουν.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης