Τελευταία Νέα
Απόψεις - Άρθρα

Σ. Λέκκας (οικονομολόγος): H μελλοντική πορεία της ελληνικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από την εγχώρια παραγωγή

tags :
Σ. Λέκκας (οικονομολόγος): H μελλοντική πορεία της ελληνικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από την εγχώρια παραγωγή
Σ. Λέκκας (οικονομολόγος): H μελλοντική πορεία της ελληνικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από την εγχώρια παραγωγή
O στόχος της εξάλειψης των δίδυμων ελληνικών ελλειμμάτων (δημοσιονομικού –εξωτερικού) που χρονικά ταυτίζεται με την έναρξη των μνημονίων ήταν σαφέστατα παράμετρος ιστορικού χαρακτήρα εάν εξετάσουμε την διαχρονική ελλειμματικότητα τους η οποία εν πολλοίς είχε τα χαρακτηριστικά διαρθρωτικών προβλημάτων.
Ως λογιστική ταυτότητα το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου  συμπίπτει με το άθροισμα των ελλειμμάτων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας .
Στην βάση αυτή η επίτευξη  πλεονάσματος στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ) έδειχνε ότι η Ελλάδα γύριζε  σελίδα και μάλιστα με τρόπο που προσέλκυε τον σεβασμό της παγκόσμιας κοινότητας παρά το γεγονός ότι κατά βάση οφείλονταν  στην μείωση της εσωτερικής ζήτησης και άρα των εισαγωγών.
Από το αρνητικό ορόσημο του 2008 όταν το έλλειμμα του ΙΤΣ έφτασε στα επίπεδα ρεκόρ του -14,3 % του ΑΕΠ και στα 34,9 δισ. το πλεόνασμα των 1,24 δισ. του 2013 σηματοδοτούσε την έναρξη μιας νέας εποχής.
Μιας εποχής που πριν λίγα χρόνια φάνταζε εκτός των δεδομένων συμπεριφοράς των ελληνικών οικονομικών μονάδων .
Τα ελλείμματα ήταν μέρος της οικονομικής κουλτούρας και σχεδόν αντιμετωπίζονταν ως πεπρωμένο.
Αυτό έδειχνε ότι αλλάζει  έστω και με τον τρόπο που γίνονταν.
Ισχυριζόμαστε ότι δείχνει αφού η διατήρηση των πλεονασμάτων και κυρίως η μεγέθυνση τους περνούσε μέσα από διαρθρωτικές μεταβολές που ξεκινούν από την παραγωγικότητα και το επενδυτικό περιβάλλον και φθάνουν μέχρι την νοοτροπία.
Διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην διαδικασία μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας είναι η νοοτροπία μας.
Νοοτροπία ήσσονος προσπάθειας και  ανάδειξης του δικαιώματος ενίσχυσης του εισοδήματος από  μεταβιβάσεις, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και διάφορες πρακτικές τεχνικής ευημερίας .
Ακόμη και το 2013 την χρονιά περάσματος από την διαχρονική ελλειμματικότητα στα πλεονάσματα  μια σημαντική παράμετρος στήριξης των εισοδημάτων προήλθε από το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών μεταβιβάσεων , που αφορούσε καθαρές εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και που 8πλασιάσθηκαν σε σχέση με το 2011 στα 4,5 δισ.  από τα 561 εκατ. ευρώ.
Αυτός ίσως ήταν  και ένας από τους λόγους που παρά την ύφεση τα επίπεδα των εισαγωγών αγαθών παρέμεναν στα  22,2 δισ. την διετία 2012-13.
Το άσχημο για την ελληνική οικονομία ήταν ότι ενώ είχαμε μπει σε περιόδους πλεονασμάτων επήλθε η πολιτική μεταβολή του 2015 με την άνοδο στην εξουσία των απίθανων αριστερών και την υιοθέτηση ακραίων επιλογών, παλινωδιών και αμφιταλαντεύσεων υψηλού ρίσκου και χαμηλής αποτελεσματικότητας .
Τοξικοί, διχαστικοί και νάρκισσοι πολιτικοί συμπλήρωναν ένα ιδιαίτερο αντιαναπτυξιακό περιβάλλον.
Αποτέλεσμα το 2016 να επιστρέψουμε στα ελλείμματα με άνοιγμα 1,1 δισ. το οποίο διευρύνθηκε το 2017 στα 3,2 δισ. και εκτοξεύθηκε το 2018 στα 5,3 δισ. ευρώ.
H μελλοντική πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και γενικότερα η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από την εγχώρια παραγωγή και το πώς αυτή θα μπορέσει να υποκαταστήσει την ζήτηση εισαγόμενων προϊόντων παράλληλα με  την άνοδο και την διατήρηση των εξαγωγών σε υψηλά επίπεδα.
Η υιοθέτηση του εύκολου δρόμου που φυσικά συντηρούνταν από την υψηλή ζήτηση καθόλη την διάρκεια που ακολούθησε την υιοθέτηση του Ευρώ δεν μπορεί να συνεχιστεί .
Η επιλογή της ήσσονος προσπάθειας  αφού αυτή έδινε ευκαιρίες εύκολου κέρδους δεν μπορεί πλέον να αποτελεί υπόβαθρο ανάπτυξης.
Μέχρι και την κρίση τα επιχειρηματικά εγχειρήματα στην Ελλάδα χαρακτηρίζονταν από ρηχότητα καθώς τα περισσότερα (51,3%)
αφορούσαν δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή υπηρεσιών στο τελικό καταναλωτή με καταστήματα λιανικού εμπορίου , χονδρικού εμπορίου ,εστιατόρια και καφετέριες .
Και αυτό όταν στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση ανάλογες ρηχές δραστηριότητες δεν ξεπερνούσαν το 35%.
Δεν είναι επομένως τυχαίο που το εξωτερικό έλλειμμα από τα επίπεδα των 10,5 δισ. του 2004 έφτασε το 2008 στα επίπεδα  των 34,9 δισ. ευρώ.
Έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ διότι η παραγωγή θεωρήθηκε διαδικασία χαμηλής κερδοφορίας ενώ  η ενασχόληση με τελικά εισαγόμενα προϊόντα ή υπηρεσίες υψηλότατης και χωρίς κανένα ρίσκο κερδοφορίας.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ακόμα και σήμερα που οι ρηχές επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη δεν υπάρχει στροφή προς την πραγματική παράγωγη αλλά προς ρηχές επιχειρήσεις προϊόντων υψηλής ζήτησης (πχ pet shop, καφετερίες, έτοιμο φαγητό).
Αυτό είχαμε στο μυαλό μας όταν προαναφέραμε ότι η επιστροφή  στα  πλεονάσματα της περιόδου 2013-2015 και κυρίως η αύξηση  τους περνά μέσα από διαρθρωτικές μεταβολές  που  φθάνουν μέχρι την νοοτροπία μας.
Η νοοτροπία επομένως θα κρίνει το μέλλον και κυρίως αυτή που μέχρι σήμερα θεωρεί την παραγωγή ως διαδικασία χαμηλής υποστάθμης, ως κάτι που πρέπει να γίνεται από άλλους.
Εάν αυτό δεν αλλάξει τότε θα είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε σε περιβάλλον ελλειμμάτων με ότι αρνητικό αυτό επισύρει,  ευελπιστώντας να μην αλλάξει τίποτα στο ισοζύγιο πλεονασμάτων και δει στον τομέα του τουρισμού.

TO ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
                         
ΕΤΟΣ     Σε δισ €
2013    1,2
2014    1,7
2015    0,2
2016    -1,1
2017    -3,2
2018    -5,3

Φυσικά για να μην υπάρξουν ψευδαισθήσεις η  εξάλειψη των εξωτερικών ελλειμμάτων οφείλονταν  στη ύφεση, στην μείωση της ζήτησης , της κατανάλωσης και των εισαγωγών κατά τα 2/3 και κατά 1/3 από την μείωση των τόκων εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.
Πλέον εκείνο που απαιτείται είναι η παραγωγή η οποία θα αποτελεί εφεξής το μεγάλο εθνικό μας στοίχημα και φυσικά το κατά πόσο θα ξεπεράσουμε τις νοοτροπίες –βαρίδια του παρελθόντος .

www.bankingnews.gr


Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης