Αφιέρωμα του καναλιού Euronews
Ο πόλεμος ισοπεδώνει και καταστρέφει τον αντίπαλο καθώς και κάθε μορφή κανονικής ζωής.
Όταν οι Δημοκρατικές Συριακές Δυνάμεις μπήκαν στη Ράκα πριν από δύο χρόνια, με τη στήριξη διεθνών δυνάμεων ήθελαν να εξαφανίσουν το Ισλαμικό Κράτος.
Μετά από 3 μήνες μαχών που κατέστρεψαν την πόλη η αρχή του τέλους για το χαλιφάτο είχε φτάσει.
Όμως, παράλληλα ήταν και η αρχή για την πάταξη της ιδεολογίας της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Τα συντρίμμια της Ράκας βρίσκονται εκεί για να θυμίζουν σε όλους την βαρβαρότητα του πολέμου κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ολόκληρα κτίρια ισοπεδώθηκαν και χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους.
Μέρος της πρώην πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο από συντρίμμια, αλλά στην πόλη ακόμα υπάρχουν πυρήνες που είναι ενεργοί στην περιοχή.
Το σημαντικό ερώτημα πλέον είναι το τι έχει απομείνει από το Ισλαμικό Κράτος.
Η απάντηση είναι πολλά.
Μετά την πτώση της οργάνωσης στη Συρία, πολλοί τζιχαντιστές φυλακίστηκαν.
Οι οικογένειές τους βρέθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στα βορειοανατολικά της χώρας.
Το Αλ Χολ είναι το μεγαλύτερο και σε αυτό βρίσκονται σχεδόν 75.000 άνθρωποι.
Ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά από περισσότερες από 50 χώρες.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν με τους κανόνες του Ισλαμικού Κράτους.
«Φυσικά και είναι επικίνδυνοι.
Έχουν πολλά προβλήματα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι ακόμα έχουν πρόβλημα» δήλωσε ο διευθυντής του στρατοπέδου.
Οι υπεύθυνοι αναφέρουν την πυρπόληση ως μέθοδο τιμωρίας προς αυτούς που δεν ακολουθούν τη Σαρία.
«Όχι πριν πολύ καιρό μια ξένη ζήτησε από τους στρατιώτες μας να την πάνε στην αγορά για να πάρει κάτι για τα παιδιά της.
Στείλαμε φρουρούς και όταν ένας γύρισε την πλάτη του τον μαχαίρωσε» δήλωσε ο διευθυντής.
Τον Ιούλιο σε βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να δείχνει τη σημαία του Ισλαμικού Κράτους να κυματίζει στο στρατόπεδο,
Πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα και στο οποίο μας έχει επιτραπεί η είσοδος.
Προσπαθώντας να τους καταλάβουμε ζητήσαμε να συναντηθούμε με τις γυναίκες που ζουν στο Αλ Χολ.
Το αποκαλούμενο παράρτημα στο οποίο κρατούνται οι ξένοι.
Οι περισσότερες δεν δέχτηκαν να εμφανιστούν στην κάμερα, αναγνώρισαν ότι κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν στις ιδέες του Ισλαμικού Κράτους, ωστόσο δήλωσαν ότι ψάχνουν τρόπος να ξεφύγουν.
Η Μ από τη Γαλλία είναι μια από αυτές.
Δέχτηκε να μας δώσει συνέντευξη, αλλά μας ζήτησε να μην αποκαλύψουμε την ταυτότητά της, φοβούμενη για το τι θα συμβεί αν της επιτραπεί να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η Μ προσπάθησε να μας εξηγήσει, αλλά κατανοεί ότι για πολλούς θα είναι δύσκολο να καταλάβουν τις επιλογές της.
«Ξέρω ότι επέλεξα να έρθω.
Θα μπορούσα να είχα φύγει πριν, αλλά δεν το έκανα, φοβόμουν.
Δεν ήθελα να πάω στη φυλακή, δεν ήθελα να χάσω το παιδί μου, δεν ήθελα να χάσω το σύζυγό μου.
Και μετά δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Όταν μπήκαμε στο Ισλαμικό Κράτος δεν μπορούσαμε να κάνουμε ότι θέλουμε.
Όλοι υποπτεύονται τους άλλους, οπότε όλοι γίνονται μέλη και μετά θέλουν να φύγουν.
Δεν λειτουργεί έτσι».
Το πως μπορείς να ξεχωρίσεις τους θύτες από τα θύματα είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλές χώρες.
Το μέλλον της Μ είναι αβέβαιο.
Ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες γυρίζουν την πλάτη τους στους πολίτες που έγιναν μέλη του Ισλαμικού Κράτους, κατακρίνοντάς τους ότι αυτό επέλεξαν όταν αποφάσισαν να γίνουν μέλη του Ισλαμικού Κράτους, αναλυτές για την ασφάλεια και ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας αναρωτιούνται αν αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει περισσότερο μίσος αλλά και την ιδεολογία που η Δύση προσπαθεί να καταπιέσει.
Ενώ οι πυρήνες του Ισλαμικού Κράτους παραμένουν ενεργοί στην περιοχή, τα όσα συμβαίνουν σε αυτά τα στρατόπεδα μπορούν να μας βοηθήσουν να καθορίσουμε το αν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει τελικά κερδηθεί.
www.bankingnews.gr
Όταν οι Δημοκρατικές Συριακές Δυνάμεις μπήκαν στη Ράκα πριν από δύο χρόνια, με τη στήριξη διεθνών δυνάμεων ήθελαν να εξαφανίσουν το Ισλαμικό Κράτος.
Μετά από 3 μήνες μαχών που κατέστρεψαν την πόλη η αρχή του τέλους για το χαλιφάτο είχε φτάσει.
Όμως, παράλληλα ήταν και η αρχή για την πάταξη της ιδεολογίας της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Τα συντρίμμια της Ράκας βρίσκονται εκεί για να θυμίζουν σε όλους την βαρβαρότητα του πολέμου κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ολόκληρα κτίρια ισοπεδώθηκαν και χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους.
Μέρος της πρώην πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο από συντρίμμια, αλλά στην πόλη ακόμα υπάρχουν πυρήνες που είναι ενεργοί στην περιοχή.
Το σημαντικό ερώτημα πλέον είναι το τι έχει απομείνει από το Ισλαμικό Κράτος.
Η απάντηση είναι πολλά.
Μετά την πτώση της οργάνωσης στη Συρία, πολλοί τζιχαντιστές φυλακίστηκαν.
Οι οικογένειές τους βρέθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στα βορειοανατολικά της χώρας.
Το Αλ Χολ είναι το μεγαλύτερο και σε αυτό βρίσκονται σχεδόν 75.000 άνθρωποι.
Ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά από περισσότερες από 50 χώρες.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν με τους κανόνες του Ισλαμικού Κράτους.
«Φυσικά και είναι επικίνδυνοι.
Έχουν πολλά προβλήματα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι ακόμα έχουν πρόβλημα» δήλωσε ο διευθυντής του στρατοπέδου.
Οι υπεύθυνοι αναφέρουν την πυρπόληση ως μέθοδο τιμωρίας προς αυτούς που δεν ακολουθούν τη Σαρία.
«Όχι πριν πολύ καιρό μια ξένη ζήτησε από τους στρατιώτες μας να την πάνε στην αγορά για να πάρει κάτι για τα παιδιά της.
Στείλαμε φρουρούς και όταν ένας γύρισε την πλάτη του τον μαχαίρωσε» δήλωσε ο διευθυντής.
Τον Ιούλιο σε βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να δείχνει τη σημαία του Ισλαμικού Κράτους να κυματίζει στο στρατόπεδο,
Πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα και στο οποίο μας έχει επιτραπεί η είσοδος.
Προσπαθώντας να τους καταλάβουμε ζητήσαμε να συναντηθούμε με τις γυναίκες που ζουν στο Αλ Χολ.
Το αποκαλούμενο παράρτημα στο οποίο κρατούνται οι ξένοι.
Οι περισσότερες δεν δέχτηκαν να εμφανιστούν στην κάμερα, αναγνώρισαν ότι κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν στις ιδέες του Ισλαμικού Κράτους, ωστόσο δήλωσαν ότι ψάχνουν τρόπος να ξεφύγουν.
Η Μ από τη Γαλλία είναι μια από αυτές.
Δέχτηκε να μας δώσει συνέντευξη, αλλά μας ζήτησε να μην αποκαλύψουμε την ταυτότητά της, φοβούμενη για το τι θα συμβεί αν της επιτραπεί να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η Μ προσπάθησε να μας εξηγήσει, αλλά κατανοεί ότι για πολλούς θα είναι δύσκολο να καταλάβουν τις επιλογές της.
«Ξέρω ότι επέλεξα να έρθω.
Θα μπορούσα να είχα φύγει πριν, αλλά δεν το έκανα, φοβόμουν.
Δεν ήθελα να πάω στη φυλακή, δεν ήθελα να χάσω το παιδί μου, δεν ήθελα να χάσω το σύζυγό μου.
Και μετά δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Όταν μπήκαμε στο Ισλαμικό Κράτος δεν μπορούσαμε να κάνουμε ότι θέλουμε.
Όλοι υποπτεύονται τους άλλους, οπότε όλοι γίνονται μέλη και μετά θέλουν να φύγουν.
Δεν λειτουργεί έτσι».
Το πως μπορείς να ξεχωρίσεις τους θύτες από τα θύματα είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλές χώρες.
Το μέλλον της Μ είναι αβέβαιο.
Ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες γυρίζουν την πλάτη τους στους πολίτες που έγιναν μέλη του Ισλαμικού Κράτους, κατακρίνοντάς τους ότι αυτό επέλεξαν όταν αποφάσισαν να γίνουν μέλη του Ισλαμικού Κράτους, αναλυτές για την ασφάλεια και ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας αναρωτιούνται αν αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει περισσότερο μίσος αλλά και την ιδεολογία που η Δύση προσπαθεί να καταπιέσει.
Ενώ οι πυρήνες του Ισλαμικού Κράτους παραμένουν ενεργοί στην περιοχή, τα όσα συμβαίνουν σε αυτά τα στρατόπεδα μπορούν να μας βοηθήσουν να καθορίσουμε το αν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει τελικά κερδηθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών