Η ετερογένεια εντός της ευρωζώνης σημαίνει ότι θα ήταν αδύνατο για την ευρωζώνη να μεταδώσει τη νομισματική και δημοσιονομική προσπάθεια που απαιτείται για να αποφευχθούν τα αρνητικά σενάρια
Η ευρωζώνη έχει κάποια συμπτώματα «ιαπωνοποίησης» (Japanification), προειδοποιεί η Fitch Ratings, συστήνοντας ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός των τιμών - ένα βασικό στοιχείο της εμπειρίας στην Ιαπωνία.
Εάν η ιαπωνοποίηση εδραιωθεί, θα καταστήσει την ευρωζώνη πιο ευάλωτη, με τον οίκο αξιολόγησης να προειδοποιεί για υποβαθμίσεις.
Ο ολέθριος αποπληθωρισμός του χρέους, η παρατεταμένη στασιμότητα και οι ταχέως αυξανόμενοι δείκτες δημόσιου χρέους θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των κρατικών ομολόγων.
Και αν συμβεί αυτό, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έχουν περιορισμένα πυρομαχικά για να αντιμετωπίσουν την επόμενη κάμψη.
Ο συνεχιζόμενος μειωμένος πληθωρισμός της ευρωζώνης, η χαμηλή ανάπτυξη, τα αρνητικά επιτόκια και η δυσκολία εξόδου από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), υποδηλώνει ότι η Ευρωζώνη υποκύπτει στην εμπειρία της Ιαπωνικοποίησης.
Και αυτός είναι ένας πραγματικός κίνδυνος, αναφέρει η Fitch.
Παράλληλα, η γήρανση του πληθυσμού, οι αδύναμες τράπεζες και η απομόχλευση ιδιωτικού τομέα μετά από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές κρίσεις και τις κρίσεις στην ευρωζώνη, είναι απλά μια παραλλαγή με την Ιαπωνία.
Βέβαια, τα 19 κράτη της ευρωζώνης έχουν πολύ διαφορετικές οικονομικές επιδόσεις, δυνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, δημογραφικές τάσεις, επίπεδα χρέους, τραπεζικά συστήματα και οικονομική ευελιξία.
Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.
"Η ετερογένεια εντός της ευρωζώνης, τα όρια στη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική και οι πολιτικές πιέσεις σημαίνουν ότι θα ήταν αδύνατο για την ευρωζώνη να μεταδώσει τη νομισματική και δημοσιονομική προσπάθεια που απαιτείται για να αποφευχθούν τα αρνητικά σενάρια.
Τα Abenomics απλά δεν θα μπορούσαν να συμβούν εκεί, αναφέρει η Fitch.
«Ποτέ δεν θα μάθουμε πως θα ήταν η αύξηση του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός στην Ιαπωνία χωρίς να υπάρχουν τόσο μεγάλα δημοσιονομικά και νομισματικά κίνητρα, αλλά πιθανώς πολύ χαμηλότερα.
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της πολιτικής για την αποτροπή της ιαπωνοποίηση, αναφέρει η Fitch.
Στην Ευρωζώνη πάλι, η διαρκής απόκλιση των οικονομικών επιδόσεων θα ενίσχυε τις πιέσεις για τη νομισματική πολιτική.
Θα ήταν πολιτικά δύσκολο για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να άρει τα όρια του 33% στην ιδιοκτησία για κρατικούς χρεωστικούς τίτλους και είναι εξαιρετικά απίθανο να διευρύνει τον ισολογισμό της, στην έκταση που το έκανε η Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Η αυξανόμενη διαφωνία στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ τονίζει και τις εντάσεις μεταξύ των χωρών.
Παράλληλα, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της ΕΕ και η εμπιστοσύνη της αγοράς δεν θα επιτρέψουν στα μέλη της ευρωζώνης να αυξήσουν το δημόσιο χρέος σε επίπεδα που παρατηρούνται στην Ιαπωνία.
Αυτοί που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έχουν και το μικρότερο δημοσιονομικό χώρο για την ανάπτυξη.
Όσοι έχουν μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της λεγόμενης «Χανσεατικής Συμμαχίας» των βόρειων χωρών, είναι παραδοσιακά αυτοί που υποστηρίζουν τη διατήρηση μιας αυστηρής δημοσιονομικής στάσης.
Και η πολιτική συνοχή μεταξύ 19 χωρών είναι φυσικά χαμηλότερη από το ομογενές κράτος της Ιαπωνίας.
Βέβαια, η ευρωζώνη επέζησε από το σοβαρό άγχος της κρίσης άθικτη και από τότε έχει κάνει ορισμένες προόδους με μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της θεσμικής υποστήριξής ώστε να καταστεί πιο ανθεκτική η ζώνη του νομίσματος.
Αν και δεν υπάρχει κίνδυνος διάσπασης, ωστόσο με λίγες προφανείς πολιτικές εναλλακτικές λύσεις και απουσία της πολιτικής συνοχής, οι ζοφερές προοπτικές θα μπορούσαν να επανεμφανιστούν, καταλήγει η Fitch.
www.bankingnews.gr
Εάν η ιαπωνοποίηση εδραιωθεί, θα καταστήσει την ευρωζώνη πιο ευάλωτη, με τον οίκο αξιολόγησης να προειδοποιεί για υποβαθμίσεις.
Ο ολέθριος αποπληθωρισμός του χρέους, η παρατεταμένη στασιμότητα και οι ταχέως αυξανόμενοι δείκτες δημόσιου χρέους θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των κρατικών ομολόγων.
Και αν συμβεί αυτό, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έχουν περιορισμένα πυρομαχικά για να αντιμετωπίσουν την επόμενη κάμψη.
Ο συνεχιζόμενος μειωμένος πληθωρισμός της ευρωζώνης, η χαμηλή ανάπτυξη, τα αρνητικά επιτόκια και η δυσκολία εξόδου από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), υποδηλώνει ότι η Ευρωζώνη υποκύπτει στην εμπειρία της Ιαπωνικοποίησης.
Και αυτός είναι ένας πραγματικός κίνδυνος, αναφέρει η Fitch.
Παράλληλα, η γήρανση του πληθυσμού, οι αδύναμες τράπεζες και η απομόχλευση ιδιωτικού τομέα μετά από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές κρίσεις και τις κρίσεις στην ευρωζώνη, είναι απλά μια παραλλαγή με την Ιαπωνία.
Βέβαια, τα 19 κράτη της ευρωζώνης έχουν πολύ διαφορετικές οικονομικές επιδόσεις, δυνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, δημογραφικές τάσεις, επίπεδα χρέους, τραπεζικά συστήματα και οικονομική ευελιξία.
Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.
"Η ετερογένεια εντός της ευρωζώνης, τα όρια στη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική και οι πολιτικές πιέσεις σημαίνουν ότι θα ήταν αδύνατο για την ευρωζώνη να μεταδώσει τη νομισματική και δημοσιονομική προσπάθεια που απαιτείται για να αποφευχθούν τα αρνητικά σενάρια.
Τα Abenomics απλά δεν θα μπορούσαν να συμβούν εκεί, αναφέρει η Fitch.
«Ποτέ δεν θα μάθουμε πως θα ήταν η αύξηση του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός στην Ιαπωνία χωρίς να υπάρχουν τόσο μεγάλα δημοσιονομικά και νομισματικά κίνητρα, αλλά πιθανώς πολύ χαμηλότερα.
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της πολιτικής για την αποτροπή της ιαπωνοποίηση, αναφέρει η Fitch.
Στην Ευρωζώνη πάλι, η διαρκής απόκλιση των οικονομικών επιδόσεων θα ενίσχυε τις πιέσεις για τη νομισματική πολιτική.
Θα ήταν πολιτικά δύσκολο για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να άρει τα όρια του 33% στην ιδιοκτησία για κρατικούς χρεωστικούς τίτλους και είναι εξαιρετικά απίθανο να διευρύνει τον ισολογισμό της, στην έκταση που το έκανε η Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Η αυξανόμενη διαφωνία στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ τονίζει και τις εντάσεις μεταξύ των χωρών.
Παράλληλα, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της ΕΕ και η εμπιστοσύνη της αγοράς δεν θα επιτρέψουν στα μέλη της ευρωζώνης να αυξήσουν το δημόσιο χρέος σε επίπεδα που παρατηρούνται στην Ιαπωνία.
Αυτοί που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έχουν και το μικρότερο δημοσιονομικό χώρο για την ανάπτυξη.
Όσοι έχουν μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της λεγόμενης «Χανσεατικής Συμμαχίας» των βόρειων χωρών, είναι παραδοσιακά αυτοί που υποστηρίζουν τη διατήρηση μιας αυστηρής δημοσιονομικής στάσης.
Και η πολιτική συνοχή μεταξύ 19 χωρών είναι φυσικά χαμηλότερη από το ομογενές κράτος της Ιαπωνίας.
Βέβαια, η ευρωζώνη επέζησε από το σοβαρό άγχος της κρίσης άθικτη και από τότε έχει κάνει ορισμένες προόδους με μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της θεσμικής υποστήριξής ώστε να καταστεί πιο ανθεκτική η ζώνη του νομίσματος.
Αν και δεν υπάρχει κίνδυνος διάσπασης, ωστόσο με λίγες προφανείς πολιτικές εναλλακτικές λύσεις και απουσία της πολιτικής συνοχής, οι ζοφερές προοπτικές θα μπορούσαν να επανεμφανιστούν, καταλήγει η Fitch.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών