Υπάρχει ένα δίκτυο εμπορίας πάνω από 200 τόνων χρυσού, η οποία εμπλέκει την Τουρκία, την Κίνα, το Ντουμπάι και το Ιράν
Αν και οι ενδείξεις ενός μεγάλου σκανδάλου υπήρχαν από το 2012, όταν και παρατηρήθηκαν σημαντικές «παράξενες» εξαγωγές χρυσού από την Τουρκία προς το Ιράν, πλέον τα Panama Papres, τα οποία ακόμη αξιολογούνται καθώς περιλαμβάνουν εκατομμύρια έγγραφα ύποπτων συναλλαγών, δείχνουν το εύρος της υπόγειας συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών, προκειμένου η Τεχεράνη να παρακάμψει τις αμερικανικές κυρώσεις.
Όπως αποκαλύπτεται, υπάρχει ένα δίκτυο εμπορίας πάνω από 200 τόνων χρυσού, η οποία εμπλέκει την Τουρκία, την Κίνα, το Ντουμπάι και το Ιράν και χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει τις αμερικανικές κυρώσεις στις εξαγωγές ενέργειας από το Ιράν.
Η επιχείρηση βρίσκει ως κεντρικό πρόσωπο έναν επιχειρηματία ιρανικής καταγωγής, ο οποίος είναι μια μοναδική ικανότητα: Να παρακάμπτει με το χρυσό τις κυρώσεις προς το Ιράν.
Το 2017, ο άνθρωπος στο κέντρο του σχεδίου, Reza Zarrab, συνελήφθη, αλλά η σύνδεσή του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, τον βοήθησε ώστε να λάβει την τουρκική υπηκοότητα, παράλληλα με εκείνη της ιρανικής, προκειμένου να αποφύγει την καταδίκη στις ΗΠΑ.
Εκτός του Zarrab όμως, ο Mehmet Hakan Atila - πρώην επικεφαλής της Halkbank της Τουρκίας - καταδικάστηκε από τις ΗΠΑ στις 3 Ιανουαρίου 2018 και αφού εξέτισε συνολικά 32 μήνες στη φυλακή, επέστρεψε στην Τουρκία και έκτοτε έγινε επικεφαλής του δικτύου της Κωνσταντινούπολη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, και χάρη στην τεράστια διαρροή περισσότερων από ένα εκατομμύριο εγγράφων από τα Panama Papers 2.0, η εθνική πετρελαϊκή εταιρεία του Ιράν και οι θυγατρικές της, με τη βοήθεια ενδιάμεσων φορέων, όπως η Halkbank, βοηθήθηκε να ξεφύγει από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Σε αυτά τα εγγραφα περιλαμβάνεται ένα μητρώο μετόχων σε μια offshore εταιρεία που ονομάζεται Naftiran Intertrade Company Ltd, ή NICO.
Αυτός ο κατάλογος μετόχων επισυνάφθηκε σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Δεκέμβριο του 2014, δηλώνοντας την κρατική Εθνική Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου (National Iranian Oil Company), ως τον κύριο μέτοχο, με πλήρη έλεγχο, στην NICO.
Επίσης επισυνάφθηκε ένα μητρώο των διοικητικών στελεχών της NICO που απαριθμεί πέντε Ιρανούς υπηκόους.
Η NICO, ο βραχίονας εισαγωγής φυσικού αερίου της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας, επανήλθε στη διεθνή προσοχή το Μάρτιο του 2016 μετά τη σύλληψη στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Μαϊάμι του Reza Zarrab.
Οι εισαγγελείς ισχυρίστηκαν τότε ότι ο Zarrab και ο Atila, ο οποίος ήταν διευθυντής της Halkbank της Τουρκίας, σχεδίαζαν να βοηθήσουν το Ιράν να απαλλαγεί από τις αμερικανικές κυρώσεις για την εμπορία τουρκικού χρυσού έναντι πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Χρησιμοποιώντας εταιρείες σε όλο τον κόσμο, διευκόλυναν συναλλαγές ύψους 20 δισ. δολαρίων.
"Υψηλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Ιράν και στην Τουρκία συμμετείχαν και προστατεύονταν αυτό το καθεστώς", ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ στις 15 Οκτωβρίου 2019, περιλαμβάνοντας τις κατηγορίες εναντίον της Halkbank, οι οποίες ενοχοποιούσαν τον Zarrab.
"Κάποιοι υπάλληλοι έλαβαν δωροδοκίες αξίας δέκαδων εκατομμυρίων δολαρίων που πληρώθηκαν από τα έσοδα του καθεστώτος... προκειμένου να βοηθήσουν να προστατευθεί το καθεστώς από τις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ", πρόσθετε η ανακοίνωση.
Ο Zarrab εκπροσωπήθηκε από τον Rudolph Giuliani, ο οποίος από τότε έχει γίνει ο προσωπικός δικηγόρος του Προέδρου Trump.
Επιπλέον, τα διαρρεύσαντα έγγραφα συνδέονται με την κατηγορία κατά της Halkbank, στα μέσα Οκτωβρίου, για απάτη, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και φοροδιαφυγή.
Επίσης, από τα έγγραφα εκτίθεται και μια αλυσίδα επικοινωνιών μεταξύ του Dennis Vermeulen του INCO Business Group, ενός ολλανδικού υπεράκτιου παρόχου υπηρεσιών, του Oliver Hartmann (γνωστού επίσης Syed Rizwan Ahmed) της Formations House και του Charlotte Pawar και του Farhad Dizadji, της λογιστικής εταιρείας Roberts & Partners.
www.bankingnews.gr
Όπως αποκαλύπτεται, υπάρχει ένα δίκτυο εμπορίας πάνω από 200 τόνων χρυσού, η οποία εμπλέκει την Τουρκία, την Κίνα, το Ντουμπάι και το Ιράν και χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει τις αμερικανικές κυρώσεις στις εξαγωγές ενέργειας από το Ιράν.
Η επιχείρηση βρίσκει ως κεντρικό πρόσωπο έναν επιχειρηματία ιρανικής καταγωγής, ο οποίος είναι μια μοναδική ικανότητα: Να παρακάμπτει με το χρυσό τις κυρώσεις προς το Ιράν.
Το 2017, ο άνθρωπος στο κέντρο του σχεδίου, Reza Zarrab, συνελήφθη, αλλά η σύνδεσή του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, τον βοήθησε ώστε να λάβει την τουρκική υπηκοότητα, παράλληλα με εκείνη της ιρανικής, προκειμένου να αποφύγει την καταδίκη στις ΗΠΑ.
Εκτός του Zarrab όμως, ο Mehmet Hakan Atila - πρώην επικεφαλής της Halkbank της Τουρκίας - καταδικάστηκε από τις ΗΠΑ στις 3 Ιανουαρίου 2018 και αφού εξέτισε συνολικά 32 μήνες στη φυλακή, επέστρεψε στην Τουρκία και έκτοτε έγινε επικεφαλής του δικτύου της Κωνσταντινούπολη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, και χάρη στην τεράστια διαρροή περισσότερων από ένα εκατομμύριο εγγράφων από τα Panama Papers 2.0, η εθνική πετρελαϊκή εταιρεία του Ιράν και οι θυγατρικές της, με τη βοήθεια ενδιάμεσων φορέων, όπως η Halkbank, βοηθήθηκε να ξεφύγει από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Σε αυτά τα εγγραφα περιλαμβάνεται ένα μητρώο μετόχων σε μια offshore εταιρεία που ονομάζεται Naftiran Intertrade Company Ltd, ή NICO.
Αυτός ο κατάλογος μετόχων επισυνάφθηκε σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Δεκέμβριο του 2014, δηλώνοντας την κρατική Εθνική Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου (National Iranian Oil Company), ως τον κύριο μέτοχο, με πλήρη έλεγχο, στην NICO.
Επίσης επισυνάφθηκε ένα μητρώο των διοικητικών στελεχών της NICO που απαριθμεί πέντε Ιρανούς υπηκόους.
Η NICO, ο βραχίονας εισαγωγής φυσικού αερίου της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας, επανήλθε στη διεθνή προσοχή το Μάρτιο του 2016 μετά τη σύλληψη στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Μαϊάμι του Reza Zarrab.
Οι εισαγγελείς ισχυρίστηκαν τότε ότι ο Zarrab και ο Atila, ο οποίος ήταν διευθυντής της Halkbank της Τουρκίας, σχεδίαζαν να βοηθήσουν το Ιράν να απαλλαγεί από τις αμερικανικές κυρώσεις για την εμπορία τουρκικού χρυσού έναντι πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Χρησιμοποιώντας εταιρείες σε όλο τον κόσμο, διευκόλυναν συναλλαγές ύψους 20 δισ. δολαρίων.
"Υψηλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Ιράν και στην Τουρκία συμμετείχαν και προστατεύονταν αυτό το καθεστώς", ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ στις 15 Οκτωβρίου 2019, περιλαμβάνοντας τις κατηγορίες εναντίον της Halkbank, οι οποίες ενοχοποιούσαν τον Zarrab.
"Κάποιοι υπάλληλοι έλαβαν δωροδοκίες αξίας δέκαδων εκατομμυρίων δολαρίων που πληρώθηκαν από τα έσοδα του καθεστώτος... προκειμένου να βοηθήσουν να προστατευθεί το καθεστώς από τις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ", πρόσθετε η ανακοίνωση.
Ο Zarrab εκπροσωπήθηκε από τον Rudolph Giuliani, ο οποίος από τότε έχει γίνει ο προσωπικός δικηγόρος του Προέδρου Trump.
Επιπλέον, τα διαρρεύσαντα έγγραφα συνδέονται με την κατηγορία κατά της Halkbank, στα μέσα Οκτωβρίου, για απάτη, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και φοροδιαφυγή.
Επίσης, από τα έγγραφα εκτίθεται και μια αλυσίδα επικοινωνιών μεταξύ του Dennis Vermeulen του INCO Business Group, ενός ολλανδικού υπεράκτιου παρόχου υπηρεσιών, του Oliver Hartmann (γνωστού επίσης Syed Rizwan Ahmed) της Formations House και του Charlotte Pawar και του Farhad Dizadji, της λογιστικής εταιρείας Roberts & Partners.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών