γράφει : Νίκος Θεοδωρόπουλος
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι η αιτία του κακού για μια ακόμη καλύτερες ημέρες για όλους
Δέκα χρόνια κρίσης συμπληρώνονται τον Μάιο του 2020 από το πρώτο Μνημόνιο του Γιώργο Παπανδρέου με τις σχετικές ανακοινώσεις όπως όλοι θυμούνται, έγιναν από το Καστελόριζο την Παρασκευή 23 Απριλίου του 2010.
Χρήσιμα και τα δύο γεγονότα.
Θα βάλω σε προτεραιότητα ότι οι ανακοινώσεις έγιναν από το Καστελόριζο από τον τότε πρωθυπουργό, επιβεβαιώνοντας στη πράξη ότι πατάει ελληνικό έδαφος.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας όπως διαγράφεται από τον πρόεδρο Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν μας υποχρεώνει να θυμίσουμε ότι η επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να ανακοινώσει την οδυνηρή οικονομική κατάσταση της οικονομίας από το ακριτικό νησί ήταν αρκετά χρήσιμη.
Δεν θα σταθούμε στα εθνικά θέματα διότι υπάρχουν πιο ειδικοί από εμάς αλλά θέλω να ομολογήσω ότι θα αναζητούσα μια κρίση με τα χαρακτηριστικά του Μαρτίου του 1987.
Θα εστιάσουμε στην οικονομία και στην κρίση που βίωσε ή βιώνει η ελληνική κοινωνία. Όλοι έχουν να πουν αρκετά και σημαντικά για τη δεκαετή κρίση.
Ωστόσο κανένας δεν θέλει να δει την πραγματικότητα.
Η προσέγγιση της τελευταίας δεκαετίας με όρους οικονομικής κρίσης υποδηλώνει ότι δεν επιθυμεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Τρομάζει η ιδέα ότι ο συνταξιούχος δεν θα λαμβάνει παχυλούς και υψηλότερους μισθούς από τους εν ενεργεία υπαλλήλους.
Η προσέγγιση με όρους κρίσης αφήνει παράθυρο στο όνειρο για τον εργαζόμενο που θα φθάσει στη συνταξιοδότηση και ευελπιστεί ότι θα έχει αυτά που επιθυμεί όχι αυτά που δικαιούται ή αυτά που μπορεί να του προσφέρει ότι μπορεί να του προσφέρει το οικονομικό μοντέλο που εργάστηκε.
Θα επικαλεστώ ως παράδειγμα το σενάριο χρηματοδότησης των εφημερίδων που τελικά ματαιώθηκε από την σημερινή κυβέρνηση.
Η αρχική σκέψη ήταν να πάρουν χρήματα οι επιχειρήσεις χωρίς κριτήρια και να ενισχυθούν ακόμη κι όσες καθυστερούν στις πληρωμές τους και οφείλουν προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στην Ευρώπη δεν υπάρχει εφημερίδα που δεν πληρώνει τους εργαζόμενους και να υφίσταται ως επιχείρηση. Οι αρμόδιες ευρωπαϊκές κρατικές υπηρεσίες τους αφαιρούν το δικαίωμα λειτουργίας τη εταιρείας.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι το εμπόδιο για ακόμη καλύτερες ημέρες για την Οικονομία αλλά και για τα εθνικά μας θέματα.
Αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε τον επιθετικό Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν διότι ο Έλληνας ζει με το δικό του όνειρο να προλάβει να τα χαρεί όλα καταβάλλοντας τις μικρότερες πιθανές θυσίες.
Ποιος μπορεί να αντιπαρατεθεί με μία ισχυρή κοινωνική ομάδα που σε τελική ανάλυση πηγαίνει στις κάλπες και εκλέγει κυβέρνηση;
Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν βιώσαμε κρίση αλλά μία πραγματικότητα που αρνούμαστε να την αποδεχθούμε όπως και τη δεκαετία του 2000 που εισήλθαμε στην εποχή της ευημερίας χάρη στο ευρώ, ναι στο ευρώ αλλά ήταν μία πραγματικότητα που την αποδεχθήκαμε διότι μας βόλευε καθώς μοίραζε χρήμα με ημερομηνία λήξης.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι η αιτία του κακού για μια ακόμη καλύτερες ημέρες για όλους.
Ακόμη ένα παράδειγμα η «Συμφωνία των Πρεσπών» δεν ήταν η λύση σε ένα Εθνικό Θέμα αλλά η προσέγγιση του με ρεαλιστικούς όρους.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Χρήσιμα και τα δύο γεγονότα.
Θα βάλω σε προτεραιότητα ότι οι ανακοινώσεις έγιναν από το Καστελόριζο από τον τότε πρωθυπουργό, επιβεβαιώνοντας στη πράξη ότι πατάει ελληνικό έδαφος.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας όπως διαγράφεται από τον πρόεδρο Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν μας υποχρεώνει να θυμίσουμε ότι η επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να ανακοινώσει την οδυνηρή οικονομική κατάσταση της οικονομίας από το ακριτικό νησί ήταν αρκετά χρήσιμη.
Δεν θα σταθούμε στα εθνικά θέματα διότι υπάρχουν πιο ειδικοί από εμάς αλλά θέλω να ομολογήσω ότι θα αναζητούσα μια κρίση με τα χαρακτηριστικά του Μαρτίου του 1987.
Θα εστιάσουμε στην οικονομία και στην κρίση που βίωσε ή βιώνει η ελληνική κοινωνία. Όλοι έχουν να πουν αρκετά και σημαντικά για τη δεκαετή κρίση.
Ωστόσο κανένας δεν θέλει να δει την πραγματικότητα.
Η προσέγγιση της τελευταίας δεκαετίας με όρους οικονομικής κρίσης υποδηλώνει ότι δεν επιθυμεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Τρομάζει η ιδέα ότι ο συνταξιούχος δεν θα λαμβάνει παχυλούς και υψηλότερους μισθούς από τους εν ενεργεία υπαλλήλους.
Η προσέγγιση με όρους κρίσης αφήνει παράθυρο στο όνειρο για τον εργαζόμενο που θα φθάσει στη συνταξιοδότηση και ευελπιστεί ότι θα έχει αυτά που επιθυμεί όχι αυτά που δικαιούται ή αυτά που μπορεί να του προσφέρει ότι μπορεί να του προσφέρει το οικονομικό μοντέλο που εργάστηκε.
Θα επικαλεστώ ως παράδειγμα το σενάριο χρηματοδότησης των εφημερίδων που τελικά ματαιώθηκε από την σημερινή κυβέρνηση.
Η αρχική σκέψη ήταν να πάρουν χρήματα οι επιχειρήσεις χωρίς κριτήρια και να ενισχυθούν ακόμη κι όσες καθυστερούν στις πληρωμές τους και οφείλουν προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στην Ευρώπη δεν υπάρχει εφημερίδα που δεν πληρώνει τους εργαζόμενους και να υφίσταται ως επιχείρηση. Οι αρμόδιες ευρωπαϊκές κρατικές υπηρεσίες τους αφαιρούν το δικαίωμα λειτουργίας τη εταιρείας.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι το εμπόδιο για ακόμη καλύτερες ημέρες για την Οικονομία αλλά και για τα εθνικά μας θέματα.
Αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε τον επιθετικό Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν διότι ο Έλληνας ζει με το δικό του όνειρο να προλάβει να τα χαρεί όλα καταβάλλοντας τις μικρότερες πιθανές θυσίες.
Ποιος μπορεί να αντιπαρατεθεί με μία ισχυρή κοινωνική ομάδα που σε τελική ανάλυση πηγαίνει στις κάλπες και εκλέγει κυβέρνηση;
Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν βιώσαμε κρίση αλλά μία πραγματικότητα που αρνούμαστε να την αποδεχθούμε όπως και τη δεκαετία του 2000 που εισήλθαμε στην εποχή της ευημερίας χάρη στο ευρώ, ναι στο ευρώ αλλά ήταν μία πραγματικότητα που την αποδεχθήκαμε διότι μας βόλευε καθώς μοίραζε χρήμα με ημερομηνία λήξης.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι η αιτία του κακού για μια ακόμη καλύτερες ημέρες για όλους.
Ακόμη ένα παράδειγμα η «Συμφωνία των Πρεσπών» δεν ήταν η λύση σε ένα Εθνικό Θέμα αλλά η προσέγγιση του με ρεαλιστικούς όρους.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών