H νέα τάση, που διαμορφώνεται σε πολλές χώρες, είναι αυτή του εθνικισμού που τονίζεται από την επιστροφή στο έθνος- κράτος
Tην τάση της αργής αλλά αδιαμφισβήτητης υποχώρησης από την παγκοσμιοποίηση η οποία, στις αρχές του νέου αιώνα, θεωρήθηκε πανάκεια, επιβεβαίωσε το 2019.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Gatestone, η νέα τάση, που διαμορφώνεται σε πολλές χώρες, είναι αυτή του εθνικισμού που τονίζεται από την επιστροφή στο έθνος-κράτος ως το πιο αποτελεσματικό μοντέλο πολιτικής οργάνωσης.
Αυτή η νέα τάση θέτει το διεθνές σύστημα, ή την «παγκόσμια τάξη» όπως αποκαλείται, υπό τεράστια πίεση.
Οι διεθνείς οργανισμοί, ξεκινώντας από τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη, φαίνονται λιγότερο σημαντικοί από ποτέ.
Τα θεσμικά όργανα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, βρίσκονται πλέον στο περιθώριο.
Το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε αναζήτηση ενός λίφτινγκ για να τραβήξει την προσοχή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναστατωμένη από το Brexit, που αναμένεται να οριστικοποιηθεί τον επόμενο χρόνο, αναγκάζεται να εξετάσει σκληρά τις προοπτικές της.
Άλλες πολυεθνικές ομάδες, από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΣ)έως την Αφρικανική Ένωση και τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας και από τον Αραβικό Σύνδεσμο έως το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, προσπαθούν επίσης να αναπροσαρμοστούν σε μια μεταβαλλόμενη παγκόσμια κατάσταση, όπως τονίζει το Gatestone.
Ωστόσο, το ερώτημα είναι αν ο εθνικισμός είναι ικανός να ανταποκριθεί στη νέα παγκόσμια κατάσταση που εξελίσσεται.
Αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Το ίδιο το έθνος -κράτος βρίσκεται υπό την πίεση των αποσχιστικών τάσεων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, της Ισπανίας, του Καναδά και της Ιταλίας.
Ακόμη χειρότερα, αυξάνεται ο αριθμός των failed states, όπως η Συρία, η Βενεζουέλα, η Σομαλία, η Λιβύη, όπου το μοντέλο του έθνους -κράτους αποτελεί μια χίμαιρα.
Σε άλλες χώρες, όπως το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, το κράτος μεταμορφώθηκε στο εργαλείο με σκοπό να διατηρήσει το έθνος υπό έλεγχο και έτσι εμποδίζει την εμφάνιση του παραδοσιακού μοντέλου ενός έθνους - κράτους.
Ακόμα και εκεί που το έθνος - κράτος λειτουργεί περισσότερο ή λιγότερο φυσιολογικά, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες, οι αρχές βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρές προκλήσεις από μη κρατικούς ή διακρατικούς παράγοντες, όπως πολυεθνικές, περιβαλλοντολόγους και μέσα ενημέρωσης.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και διάσημοι ασκούν μεγαλύτερη επιρροή από το ίδιο το έθνος -κράτος.
Η εικονική εξαφάνιση των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων οδήγησε στην εμφάνιση αμέτρητων ομάδων που συχνά μετατρέπονται σε ιδεολογικούς θαλάμους ηχώ.
Τα κλασικά μέσα έχουν επίσης απολέσει μεγάλο μέρος της εξουσίας τους και αμφισβητούνται έντονα.
Μια άλλη πρόκληση για το παραδοσιακό μοντέλο του έθνους-κράτους, είναι η διείσδυση του φεμινισμού στην πολιτική και σε όλο και περισσότερες χώρες.
Μια γενιά πριν, μια γυναίκα υπουργός, πόσο μάλλον πρωθυπουργός ή πρόεδρος, αποτελούσε κάτι σπάνιο.
Ο φεμινισμός μετατοπίζει την έμφαση μακριά από τους παραδοσιακούς στόχους του έθνους-κράτους.
Γιατί ο εθνικισμός σαρώνει εκεί που κυριάρχησε ο κοινωνικός σοσιαλισμός, Σουηδία, Φινλανδία;
Με την αναφορά της λέξης εθνικισμός ανεξαρτήτως του πως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας, έρχεται στο νου συνειρμικά ο Salvini στην Ιταλία ή ο Orban στην Ουγγαρία.
Από τα ιδιαίτερα παράδοξα, όπου κυριαρχεί ο εθνικισμός στην κυριολεξία σαρώνει.
Π.χ. στην Ουγγαρία ο Orban λαμβάνει ποσοστά άνω του 52% ενώ στην Ιταλία τα δύο εθνικιστικά κόμματα η Lega του Salvini και το κόμμα αδέρφια της Ιταλίας της Meloni ηλικίας μόλις 43 ετών καταλαμβάνουν μαζί σχεδόν το 45% στην Ιταλία (Lega 33%, FdI 11%).
Όμως δεν είναι μόνο η Ιταλία.
Στην Ισπανία το εθνικιστικό κόμμα Vox λαμβάνει ποσοστά 16% και δημιουργήθηκε μόλις πριν 3 χρόνια.
Ακόμη και στην Πορτογαλία το εθνικιστικό Chega φθάνει το 6% στις δημοσκοπήσεις.
Όμως ο εθνικισμός σαρώνει εκεί που κυριάρχησε ο κοινωνικός σοσιαλισμός δηλαδή στην Σουηδία και Φινλανδία.
Στην Σουηδία το εθνικιστικό κόμμα SD έχει εκτοξευθεί στην κυριολεξία στο 30% ξεπερνώντας το κεντροδεξιό και το σοσιαλιστικό κόμμα που ηγείτο της Σουηδίας πολλά χρόνια.
Στην Φινλανδία επίσης το εθνικιστικό PS βρίσκεται στην πρώτη θέση με ποσοστά 23% περίπου έναντι 17,2% της κεντροδεξιάς.
Γιατί σε χώρες όπου κυριάρχησε το σοσιαλιστικό κοινωνικό μοντέλο… κυριαρχεί πλέον ο εθνικισμός;
Γιατί οι πολίτες που εκπαιδεύτηκαν με το κοινωνικό σοσιαλιστικό μοντέλο στρέφονται στον εθνικισμό;
Στο παρελθόν όταν κάποιος ήθελε να επιχειρηματολογήσει για το κοινωνικό κράτος αμέσως επικαλείτο το σύστημα πρόνοιας της Σουηδίας ή το συνταξιοδοτικό σύστημα των Σκανδιναβικών χωρών.
Γιατί οι πολίτες των σκανδιναβικών χωρών στρέφονται στα εθνικιστικά κινήματα;
Οι λόγοι είναι δύο
1)Οικονομική κόπωση
2)Μεταναστευτικό
Και στους δύο τομείς τα κυβερνώντα κόμματα δεν έδωσαν πειστικές απαντήσεις καθώς τα δημιούργησαν ή εν πάσει περιπτώσει άφησαν να εξελιχθούν.
Οι εθνικιστές ποντάρουν στην κόπωση της κοινωνίας απέναντι στα παραδοσιακά κόμματα ενώ το Brexit ή οι πολιτικές Trump στις ΗΠΑ ευνοούν την άνοδο των εθνικιστών.
Οι άλλοι αποκαλούν τους εθνικιστές λαϊκιστές υπό την έννοια ότι υπόσχονται λύσεις στα βασικά προβλήματα.
Το ερώτημα είναι το εξής
Εάν οι εθνικιστές είναι λαϊκιστές επειδή υπόσχονται λύσεις στα προβλήματα, αυτοί που τα δημιούργησαν πως πρέπει να ονομάζονται;
www.bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Gatestone, η νέα τάση, που διαμορφώνεται σε πολλές χώρες, είναι αυτή του εθνικισμού που τονίζεται από την επιστροφή στο έθνος-κράτος ως το πιο αποτελεσματικό μοντέλο πολιτικής οργάνωσης.
Αυτή η νέα τάση θέτει το διεθνές σύστημα, ή την «παγκόσμια τάξη» όπως αποκαλείται, υπό τεράστια πίεση.
Οι διεθνείς οργανισμοί, ξεκινώντας από τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη, φαίνονται λιγότερο σημαντικοί από ποτέ.
Τα θεσμικά όργανα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, βρίσκονται πλέον στο περιθώριο.
Το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε αναζήτηση ενός λίφτινγκ για να τραβήξει την προσοχή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναστατωμένη από το Brexit, που αναμένεται να οριστικοποιηθεί τον επόμενο χρόνο, αναγκάζεται να εξετάσει σκληρά τις προοπτικές της.
Άλλες πολυεθνικές ομάδες, από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΣ)έως την Αφρικανική Ένωση και τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας και από τον Αραβικό Σύνδεσμο έως το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, προσπαθούν επίσης να αναπροσαρμοστούν σε μια μεταβαλλόμενη παγκόσμια κατάσταση, όπως τονίζει το Gatestone.
Ωστόσο, το ερώτημα είναι αν ο εθνικισμός είναι ικανός να ανταποκριθεί στη νέα παγκόσμια κατάσταση που εξελίσσεται.
Αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Το ίδιο το έθνος -κράτος βρίσκεται υπό την πίεση των αποσχιστικών τάσεων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, της Ισπανίας, του Καναδά και της Ιταλίας.
Ακόμη χειρότερα, αυξάνεται ο αριθμός των failed states, όπως η Συρία, η Βενεζουέλα, η Σομαλία, η Λιβύη, όπου το μοντέλο του έθνους -κράτους αποτελεί μια χίμαιρα.
Σε άλλες χώρες, όπως το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, το κράτος μεταμορφώθηκε στο εργαλείο με σκοπό να διατηρήσει το έθνος υπό έλεγχο και έτσι εμποδίζει την εμφάνιση του παραδοσιακού μοντέλου ενός έθνους - κράτους.
Ακόμα και εκεί που το έθνος - κράτος λειτουργεί περισσότερο ή λιγότερο φυσιολογικά, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες, οι αρχές βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρές προκλήσεις από μη κρατικούς ή διακρατικούς παράγοντες, όπως πολυεθνικές, περιβαλλοντολόγους και μέσα ενημέρωσης.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και διάσημοι ασκούν μεγαλύτερη επιρροή από το ίδιο το έθνος -κράτος.
Η εικονική εξαφάνιση των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων οδήγησε στην εμφάνιση αμέτρητων ομάδων που συχνά μετατρέπονται σε ιδεολογικούς θαλάμους ηχώ.
Τα κλασικά μέσα έχουν επίσης απολέσει μεγάλο μέρος της εξουσίας τους και αμφισβητούνται έντονα.
Μια άλλη πρόκληση για το παραδοσιακό μοντέλο του έθνους-κράτους, είναι η διείσδυση του φεμινισμού στην πολιτική και σε όλο και περισσότερες χώρες.
Μια γενιά πριν, μια γυναίκα υπουργός, πόσο μάλλον πρωθυπουργός ή πρόεδρος, αποτελούσε κάτι σπάνιο.
Ο φεμινισμός μετατοπίζει την έμφαση μακριά από τους παραδοσιακούς στόχους του έθνους-κράτους.
Γιατί ο εθνικισμός σαρώνει εκεί που κυριάρχησε ο κοινωνικός σοσιαλισμός, Σουηδία, Φινλανδία;
Με την αναφορά της λέξης εθνικισμός ανεξαρτήτως του πως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας, έρχεται στο νου συνειρμικά ο Salvini στην Ιταλία ή ο Orban στην Ουγγαρία.
Από τα ιδιαίτερα παράδοξα, όπου κυριαρχεί ο εθνικισμός στην κυριολεξία σαρώνει.
Π.χ. στην Ουγγαρία ο Orban λαμβάνει ποσοστά άνω του 52% ενώ στην Ιταλία τα δύο εθνικιστικά κόμματα η Lega του Salvini και το κόμμα αδέρφια της Ιταλίας της Meloni ηλικίας μόλις 43 ετών καταλαμβάνουν μαζί σχεδόν το 45% στην Ιταλία (Lega 33%, FdI 11%).
Όμως δεν είναι μόνο η Ιταλία.
Στην Ισπανία το εθνικιστικό κόμμα Vox λαμβάνει ποσοστά 16% και δημιουργήθηκε μόλις πριν 3 χρόνια.
Ακόμη και στην Πορτογαλία το εθνικιστικό Chega φθάνει το 6% στις δημοσκοπήσεις.
Όμως ο εθνικισμός σαρώνει εκεί που κυριάρχησε ο κοινωνικός σοσιαλισμός δηλαδή στην Σουηδία και Φινλανδία.
Στην Σουηδία το εθνικιστικό κόμμα SD έχει εκτοξευθεί στην κυριολεξία στο 30% ξεπερνώντας το κεντροδεξιό και το σοσιαλιστικό κόμμα που ηγείτο της Σουηδίας πολλά χρόνια.
Στην Φινλανδία επίσης το εθνικιστικό PS βρίσκεται στην πρώτη θέση με ποσοστά 23% περίπου έναντι 17,2% της κεντροδεξιάς.
Γιατί σε χώρες όπου κυριάρχησε το σοσιαλιστικό κοινωνικό μοντέλο… κυριαρχεί πλέον ο εθνικισμός;
Γιατί οι πολίτες που εκπαιδεύτηκαν με το κοινωνικό σοσιαλιστικό μοντέλο στρέφονται στον εθνικισμό;
Στο παρελθόν όταν κάποιος ήθελε να επιχειρηματολογήσει για το κοινωνικό κράτος αμέσως επικαλείτο το σύστημα πρόνοιας της Σουηδίας ή το συνταξιοδοτικό σύστημα των Σκανδιναβικών χωρών.
Γιατί οι πολίτες των σκανδιναβικών χωρών στρέφονται στα εθνικιστικά κινήματα;
Οι λόγοι είναι δύο
1)Οικονομική κόπωση
2)Μεταναστευτικό
Και στους δύο τομείς τα κυβερνώντα κόμματα δεν έδωσαν πειστικές απαντήσεις καθώς τα δημιούργησαν ή εν πάσει περιπτώσει άφησαν να εξελιχθούν.
Οι εθνικιστές ποντάρουν στην κόπωση της κοινωνίας απέναντι στα παραδοσιακά κόμματα ενώ το Brexit ή οι πολιτικές Trump στις ΗΠΑ ευνοούν την άνοδο των εθνικιστών.
Οι άλλοι αποκαλούν τους εθνικιστές λαϊκιστές υπό την έννοια ότι υπόσχονται λύσεις στα βασικά προβλήματα.
Το ερώτημα είναι το εξής
Εάν οι εθνικιστές είναι λαϊκιστές επειδή υπόσχονται λύσεις στα προβλήματα, αυτοί που τα δημιούργησαν πως πρέπει να ονομάζονται;
www.bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών