Τελευταία Νέα
Απόψεις - Άρθρα

Σαρ. Λέκκας (Οικονομολόγος): Η ανάγκη δημιουργίας μίας νέας νομισματικής αρχιτεκτονικής

tags :
Σαρ. Λέκκας (Οικονομολόγος): Η ανάγκη δημιουργίας μίας νέας νομισματικής αρχιτεκτονικής
Άρθρο του κ. Σαράντου Λέκκα, Οικονομολόγου, στο bankingnews.gr
H παγκοσμία νομισματική αρχιτεκτονική ως αποτέλεσμα του BrettonWoods με διττό προσανατολισμό αφενός το σύστημα των σταθερών ισοτιμιών και αφετέρου την θέσπιση ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων έχει καταχωρηθεί στην παγκοσμία οικονομική ιστορία ως αρχιτεκτονική υψηλών επιδόσεων.
Κατά την περίοδο 1944-1974 το σύστημα του BrettonWoods επέδειξε αξιοσημείωτη σταθερότητα, συμβάλλοντας στην ταχεία και χρονικά μεγάλη
πρόοδο της παγκόσμιας οικονομίας, δηλαδή στην ανάπτυξη του διεθνούς
εμπορίου  και των υπηρεσιών.
Πολλοί και δικαίως μπορεί να ισχυριστούν ότι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης , η αύξηση της απασχόλησης και των επενδύσεων οφείλεται στην συγκυρία ανοικοδόμησης της Γηραιάς Ηπείρου και στην σταδιακή επάνοδο τμημάτων της παραγωγικής διαδικασίας που είχαν καταστραφεί ή αδρανοποιηθεί κατά την περίοδο του πολέμου .
Πολλοί και δικαίως μπορεί να ισχυριστούν ότι εκ των πραγμάτων μια τέτοια αναπτυξιακή δυναμική θα οδηγούσε στην αύξηση των εισοδημάτων και στη ενίσχυση της κοινωνικής προόδου και εξ αυτών στην μεγέθυνση του διεθνούς εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών.
Στους ισχυρισμούς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρός αντίλογος.
Η φυσική πορεία των πραγμάτων  δικαιώνει την συγκεκριμένη οπτική γωνία προσέγγισης των πραγματικότητας, οπότε θα ήταν άκαιρο να μην την υιοθετήσουμε με την σημείωση ότι και η παγκοσμία νομισματική αρχιτεκτονική ως αποτέλεσμα του BrettonWoods συνέβαλε στην αναπτυξιακή δυναμική της εποχής με ποσοστά που δεν μπορούν ευκρινώς να καθοριστούν .
Στην παρούσα ανάλυση θα εστιάσουμε στην κυρίαρχη συμμέτοχη της αρχιτεκτονικής  του BrettonWoods στο γεγονός ότι κατά το χρονικό διάστημα 1944-1974 δεν εκδηλώθηκαν χρηματοοικονομικές κρίσεις όπως τις είχαμε ζήσει πριν και κυρίως όπως τις ζούμε μέχρι σήμερα .
Η κυρίαρχη άποψη που τείνει να μετατραπεί σε βεβαιότητα θέλει τη τότε νομισματική αρχιτεκτονική να αδρανοποιεί τους μηχανισμούς χρηματοοικονομικών κρίσεων .
Επί τρεις δεκαετίες επικράτησε εντυπωσιακή ηρεμία σε σημείο που έγινε λόγος για τοτέλος των κρίσεων .
Επίτευγμα της αρχιτεκτονικής του BrettonWoods αναμφισβήτητα μέσω του έλεγχου της κίνησης κεφαλαίων .
Ήταν η χρονική περίοδος που τα οικονομικά συμφέροντα είχαν υποταθεί πλήρως στο γενικότερο συμφέρον.
Ήταν η χρονική περίοδος που οι κυβερνήσεις είχαν δύναμη καικυρίως υψηλό σθένος .
Ήταν η χρονική περίοδος που η διεθνής νομισματική τάξη εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των πολλών και κυρίως της πραγματικής οικονομίας.
Η κατάργηση των συμφωνιών του BrettonWoods άλλαξε τα δεδομένα , σηματοδοτώντας την έναρξη μιας νέας εποχής με χαρακτηριστικά ίδια με εκείνα που βλέπουμε σήμερα.
Στο όνομα της ελευθερίας οι αγορές κυριάρχησαν απαιτώντας την απελευθέρωση της διακύμανσης των συναλλαγματικών ισοτιμιών και στην συνέχεια την πλήρη απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων .
Η απειλή μαζικής φυγής κεφαλαίων υποδούλωσε την πολιτική και τους εκπροσώπους της αδρανοποιώντας για να μην ισχυριστούμε  εκμηδενίζοντας τις όποιες εκτελεστικές εξουσίες είχαν μέχρι τότε.
Tο αποτέλεσμα, κρίσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, κρίσεις με μεγάλο κόστος και κυρίως με μεγάλο αντίκτυπο σε νομισματικό επίπεδο αφού όπου εκδηλώθηκαν συνοδεύτηκαν από μεγάλες υποτιμήσεις .
Έτσι από την περίοδο 1944-1974 την  αξιοσημείωτη σταθερότητα, και την απουσία χρηματοοικονομικών κρίσεων περάσαμε από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 σε μεγάλες κρίσεις με τεράστιες απώλειες με σπουδαιότερη αυτή  που ξεκίνησε από την στεγαστική πίστη χαμηλής φερεγγυότητας των ΗΠΑ
Image
Φυσικά στο όνομα της ελευθερίας την ίδια περίοδο υπήρξε  απορρύθμιση και απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν τέτοιας μορφής που το ιδιοκτησιακό καθεστώς μετεβλήθη υπέρ του ιδιωτικού τομέα σε σημείο που τα πατερναλιστικά μοντέλα διοίκησης να θεωρούνται έκτος πραγματικότητας.
Η απορρύθμιση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα ο τραπεζικός τομέας να μετατραπεί σε αχίλλειο πτέρνα των οικονομιών .
Χώρες με απορρυθμισμένο το πλαίσιο λειτουργίας των πιστωτικών τους ιδρυμάτων είδαν το κόστος των κρίσεων να παίρνει τεράστιες διαστάσεις .
Οι υπερβολές κατά τις περιόδους  της ευφορίας οδηγούσαν σε κεφαλαιακές απώλειες που στην κυριολεξία λόγω του μεγέθους των πιστωτικών ιδρυμάτων και κυρίως λόγω της συστημικής παρουσίας σε πλήθος οικονομιών έπρεπε να καλυφτούν πάση θυσία με μεγάλο κόστος για τους κρατικούς προϋπολογισμούς .
Image
Η ιδιωτικοποίηση των χρεών είναι  το τέλειο έγκλημα κατά της πραγματικής οικονομίας αφού όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά καλούνται οι φορολογούμενοι να καλύψουν την απληστία της τεχνοδομής , δηλαδή της ηγετικής ομάδας των πιστωτικών ιδρυμάτων .
Η διόρθωση της διαμορφωθείσας κατάστασης δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσα από μια νέα νομισματική αρχιτεκτονική.
Επιβάλλεται νέα τεθούν όρια και κανόνες, επιβάλλεται να μπουν όρια στην κινητικότητα του κεφαλαίου.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι όπως έχουν διαμορφωθεί τα σημερινά δεδομένα των νομισματικών σχέσεων και όπως έχει υποχωρήσει η θέση της εκτελεστικής εξουσίας σε σχέση με το κεφάλαιο είναι αδύνατη οποιαδήποτε μεταβολή του συσχετισμού των δυνάμεων .
Όπως είναι γνωστό η ελευθερία είναι χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας με την έννοια ότι στο πολίτευμα αυτό μπορεί κανείς να ζει ‘ως βούλεται’ σε  αντιδιαστολή με το γνώρισμα του δούλου που χαρακτηριστικό του είναι ‘το ζην μη ως βούλεται’.
Άρα η δημοκρατία ως πολίτευμα πρέπει να πάψη να ζει με όρια που της θέτει το κερδοσκοπικό κεφάλαιο.
Η υποταγή ταιριάζει σε δούλους και όχι σε ελεύθερους πολίτες, άρα οι τελευταίοι πρέπει να επιλέγουν εκπροσώπους που να μπορούν να υψώσουν το ανάστημα τους και να μεταβάλουν το συσχετισμό δυνάμεων σε σχέση με τα οικονομικά συμφέροντα.
Σήμερα χαρακτηριστικό των ώριμων καπιταλιστικών χωρών είναι η υποταγή τους στο αδηφάγο κερδοσκοπικό κεφάλαιο με τα αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε .
Όσο η κατάσταση αυτή δεν μεταβάλλεται οι χρηματοοικονομικές κρίσεις και οι υπέρογκοι λογαριασμοί κάλυψης τους θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται με την συχνότητα που γνωρίζουμε κατά την τελευταία τριαντακονταετία.
Εκείνο που απαιτείται είναι μια νέα νομισματική αρχιτεκτονική η οποία θα λαμβάνει υπόψη τα διδάγματα της περιόδου 1944-1974 και τα αποτελέσματα της ασυδοσίας της περιόδου 1975-2015 .
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας ξεφεύγει ότι τα όρια της ελευθερίας οριοθετούνται εκεί όπου η υπέρβαση της αποδεικνύεται αντιπαραγωγική και βλαπτική για το κοινωνικό σύνολο.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης