Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Τhink tank της Κομισιόν: Η ΕΕ χάνει τη δυναμική της - Δυσοίωνο το μέλλον της Γηραιάς ηπείρου

tags :
Τhink tank της Κομισιόν: Η ΕΕ χάνει τη δυναμική της - Δυσοίωνο το μέλλον της Γηραιάς ηπείρου
Τhink tank της Κομισιόν: Δυσοίωνο το μέλλον της Γηραιάς ηπείρου
Το think tank της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δημιούργησε μια ενδιαφέρουσα έκθεση σχετικά με τα «ευρωπαϊκά κοινά αγαθά», η οποία έχει πληθώρα πληροφοριών που υπογραμμίζουν τους διάφορους τρόπους με τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχωρεί.
Η άνοδος της Κίνας, η άνοδος του ευρωσκεπτικισμού και του λαϊκισμού, αδύναμος στρατός, χαμηλής ποιότητας μετανάστες και αδυναμία στην Έρευνα & Ανάπτυξη  και την τεχνολογία.
Το χαρτί είναι άξιος του σήματος, τόσο από την άποψη των εντυπωσιακών εικαστικών όσο και της χνουδωτής γραφειοκρατίας (που μπορείτε να διαβάσετε



Οι συγγραφείς της έκθεσης μιλούν για την «πολύ-κρίση» (χρηματοπιστωτική, χρέους και μεταναστευτική), «megatrends» και την υποτιθέμενη «επαναδημιουργία» της ΕΕ τα τελευταία χρόνια...

Άνοδος της Κίνας

Η έκθεση επισημαίνει ότι «η ισχύς καθορισμού προτύπων απειλεί να μετατοπιστεί προς την Ασία, παράλληλα με την οικονομική δύναμη και την τεχνολογική ηγεσία.



Επιπλέον, οι εταίροι που κατά παράδοση έστρεφαν την προσοχή τους στην ΕΕ - η Αφρική και τα Δυτικά Βαλκάνια - διαφοροποιούν τις εταιρικές τους σχέσεις θέτοντας αναπτυσσόμενους δεσμούς με την Κίνα, την Ινδία και/ή τη Ρωσία.

Στρατός

Οι αμυντικές δυνατότητες της ΕΕ έλαβαν ένα τεράστιο χτύπημα με την αναχώρηση της Βρετανίας, αφήνοντας τη Γαλλία ως τη μόνη χώρα που απομένει με ημι-σοβαρή ικανότητα στρατιωτικής ισχύος.







Ενέργεια

Όσον αφορά την ενέργεια, η Ευρώπη έχει αποσυνδέσει την οικονομική ανάπτυξη από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα: το κατά κεφαλήν ΑΕΠ συνέχισε την ανάπτυξη, ακόμη και όταν οι εκπομπές μειώνονται συνολικά.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής η Ευρώπη δεν έχει οδηγήσει τη βιομηχανική επανάσταση της καθαρής ενέργειας, η οποία ίσως έχει νόημα δεδομένης της οικονομίας των μεταβιομηχανικών υπηρεσιών.



Ενώ η ΕΕ επιδεικνύει αυξημένες φιλοδοξίες για το κλίμα, όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
Αν, όπως είναι αναμενόμενο, η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα απαιτήσει χαμηλότερη αγοραστική δύναμη για τους ανθρώπους, τόσο οι μεγάλες επιχειρήσεις όσο και το κίνημα των κίτρινων γιλέκων θα αντιταχθούν.



Από τη θετική πλευρά, η έκθεση επισημαίνει ότι οι νέες τεχνολογίες ενέργειας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «ένα νέο κοινωνικοοικονομικό παράδειγμα βασισμένο στην τοπική οικονομική δραστηριότητα»
 
Τεχνολογία

Ο νικητής τα παίρνει όλα...






Θεωρητικά, η ΕΕ έχει την κλίμακα να δημιουργήσει τους δικούς της τεχνολογικούς γίγαντες.
Στην πράξη, παρά την άρση των νομικών εμπορικών φραγμών μεταξύ των κρατών, τα έθνη εξακολουθούν να είναι οι πραγματικές αγορές που κερδίζει ή χάνει και κανένας από αυτούς δεν είναι αρκετά μεγάλος για να ανταγωνιστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Κίνα.
Αυτή είναι η κρατική-γλωσσική μιμητική για εσένα.
Ωστόσο, αν η ΕΕ επρόκειτο να καταστεί πλήρως προστατευτική σε ψηφιακά θέματα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μπορούσε να επιτύχει ψηφιακή κυριαρχία.

Μετανάστευση

Και τώρα η πιο καταστροφική περιοχή: η μετανάστευση.
Όπως σημειώνει η έκθεση, η ΕΕ είναι όλο και περισσότερο:
Πάσχει από brain-drain προς τις ΗΠΑ
Αδυναμία προσέλκυσης υψηλής ποιότητας μεταναστών
Προσέλκυση χαμηλής ποιότητας και μη οικονομικών μεταναστών.





Η μετανάστευση θα παραμείνει ένα καθοριστικό ζήτημα για την ΕΕ τα επόμενα χρόνια, καθώς ο απόλυτος αριθμός μεταναστών σε όλο τον κόσμο αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται.
Η οικονομική ανάπτυξη στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου θα οδηγήσει βραχυπρόθεσμα σε μεγαλύτερη μετανάστευση, καθώς η ικανότητα και η προθυμία των πολιτών να μεταναστεύσουν αυξάνεται με το εισόδημα.
Αυτή η τάση θα μπορούσε να επηρεάσει ένα μεγάλο μέρος της αφρικανικής ηπείρου, όπου ο πληθυσμός δεν είναι μόνο πολύ νέος, αλλά επίσης θα διπλασιαστεί τα επόμενα 30 χρόνια.
Η Ευρώπη θα παραμείνει ένας ελκυστικός προορισμός: ήδη φιλοξενεί το 15% των μεταναστών παγκοσμίως (εξαιρουμένων των πολιτών της ΕΕ) και από το 2010 οι χώρες της ΕΕ-28 έχουν λάβει κατά μέσο όρο το 43% των νέων αιτήσεων ασύλου στον κόσμο.
Ωστόσο, η ΕΕ εξακολουθεί να μην προσελκύει μετανάστες υψηλής ειδίκευσης.
Η μετανάστευση στην ΕΕ των 27 έχει μειωθεί περισσότερο από το ήμισυ από το 2008 και αντιπροσωπεύει μόλις το 15% της συνολικής μετανάστευσης. Περισσότερο από το ήμισυ των εισροών νόμιμης μετανάστευσης στα κράτη μέλη της ΕΕ οφείλεται στην οικογενειακή επανένωση - κυρίως στη μετανάστευση λόγω γάμου - ή σε ανθρωπιστικούς λόγους.
Από το σενάριο της «χειρότερης περίπτωσης για τη μετανάστευση, το οποίο ονομάζεται «Φτωχό φρούριο Ευρώπη» προκύπτει το ακόλουθο κείμενο:
Περισσότερο κράτη μέλη της ΕΕ σκλήρυναν τη γραμμή τους όσον αφορά τη μετανάστευση, έτσι ώστε οι μεταναστευτικές ροές να μειωθούν δραστικά, ακόμη και όταν πολλοί από τους καλύτερους εγκεφάλους της Ευρώπης (brain drain) μεταναστεύουν στις ΗΠΑ και στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, καθώς προσελκύονται από την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, την τεχνολογική ανάπτυξη και την ευκολότερη πρόσβαση στη χρηματοδότηση.
Η οικονομική ανάπτυξη μειώνεται σε αυτά τα κράτη μέλη και τα δημόσια οικονομικά αποδεικνύονται ανίκανα να αντιμετωπίσουν τους υψηλούς δείκτες εξάρτησης, θέτοντας περισσότερους ανθρώπους σε κίνδυνο φτώχειας.
Επειδή ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ παραμένουν πιο ανοιχτά στη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, οι χώρες «σκληρής γραμμής» κλείνουν τα σύνορά τους, αποσύροντάς την από τη Σένγκεν.
Οι αντι-μεταναστευτικοί και ξενοφοβικοί λόγοι στις χώρες αυτές οδηγούν σε διακρίσεις εις βάρος των υφιστάμενων μεταναστευτικών κοινοτήτων - συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς - που με τη σειρά τους ωθούν ή ενισχύουν την ανάπτυξη παράλληλων κοινωνιών και ακόμη και τη ριζοσπαστικοποίηση.
Από τη μια πλευρά, η αντίθεση στη μετανάστευση ερμηνεύεται ως παράλογη, μίσος και θα οδηγήσει σε εθνο-θρησκευτικές συγκρούσεις.
Από την άλλη, αναγνωρίζεται διακριτικά ότι η μαζική μη ευρωπαϊκή μετανάστευση (κυρίως αφρικανική/ισλαμική) οδηγεί στην «ανάπτυξη παράλληλων κοινωνιών και ακόμη και στη ριζοσπαστικοποίηση».
Θα θεωρούσατε ότι το πρώτο βήμα στην αποτροπή της εμφάνισης μεταναστών «παράλληλων κοινωνιών» θα ήταν, τουλάχιστον, να σταματήσει η ροή των ανθρώπων που έρχονται.
Επειδή εδώ είναι το πράγμα, οι σημερινές αφρο-ισλαμικές «παράλληλες κοινωνίες» θα είναι η πλειοψηφία του κοινωνικού αύριο του αύριο Δυτική Ευρώπη. Και, στις τρέχουσες τάσεις, αυτό θα συμβεί πιθανώς μέσα σε 50 χρόνια.

Δημοκρατία και Ευρωσκεπτικισμός

Τέλος, η έκθεση επισημαίνει ότι τα κυρίαρχα κόμματα και τα φιλελεύθερα καθεστώτα βρίσκονται σε παρακμή.





Αυτή η ενότητα δείχνει με εντυπωσιακό τρόπο την ένταση ανάμεσα στον φιλελευθερισμό/την παγκοσμιοποίηση, που είναι ένα σύνολο αξιών που έχουν επιβληθεί στη Δύση κατά τρόπο εκ των άνω προς τα κάτω και δημοκρατία, που δεν έχει αξίες ως τέτοιες, αλλά απλώς αναφέρεται στην πλειοψηφική βούληση.
Ως εκ τούτου, όλα τα χέρια μεταξύ των φιλελεύθερων ελίτ για τη «λαμπρή δημοκρατία» ή την «εθνική (δημοκρατική) δημοκρατία», δηλαδή όταν μια κυβέρνηση υιοθετεί πολιτικές τις οποίες θέλει η πλειοψηφία των πολιτών, αλλά τις οποίες οι φιλελεύθεροι απορρίπτουν.
Αυτό το τμήμα προειδοποιεί για «ξένες εμπλοκές» και για τις ευκαιρίες για «ψηφιακή δημοκρατία», «συνεργαζόμενους πολίτες», και μάλιστα «δημόσιοι υπάλληλοι ολοένα και μεγαλύτεροι πρεσβευτές» για μια ανανεωμένη συζήτηση για την ΕΕ .
Οι κριτικοί υποστήριξαν ότι η πραγματική δημοκρατία και τα μέσα ενημέρωσης/ο ιδεολογικός/πολιτικός πλουραλισμός απλά σημαίνει χάος και ανικανότητα του είδους που η δημοκρατία της Βαϊμάρης έγινε γνωστή.
Οι φιλελεύθεροι-δημοκράτες μας είναι υποκριτικοί, υποστηρίζονται, επειδή το καθεστώς τους λειτούργησε μόνο στο βαθμό που η δημοκρατία ήταν περιορισμένη, κυρίως μέσω της εκ των άνω προς τα κάτω επιβολής μιας ελίτ συναίνεσης μέσω των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης.
Η δημοκρατία αυτή καθαυτή είναι ένα αγνωστικιστικό καθεστώς που δεν επιτρέπει σε μια κοινωνία να ανταποκριθεί στις σωστές αξίες (για παράδειγμα, οικολογικές, όπως βλέπουμε σήμερα).
Η δημοκρατία χωρίς συμβιβασμό, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες έχει προσφερθεί βολικά από τις τηλεοράσεις μας, είναι αρκετά ανεφάρμοστη.
Θα δούμε αν η παρατεταμένη πολιτική αναστάτωση, η οποία φαίνεται αρκετά πιθανή τα προσεχή χρόνια, οδηγεί την ελίτ μας σε μια κριτική αρχή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όπως ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1920 και όχι μόνο στην άκρα αριστερή και την άκρα δεξιά.
Η ΕΕ είναι μια συνομοσπονδία σοσιαλδημοκρατικών κρατών που αφιερώνεται στην επιδίωξη αγοραστικής δύναμης και στην αδύνατη ισότητα.
Αυτό είναι αντωνυμικό με μεγάλη προσπάθεια.
Η γεωπολιτική και κοινωνικοοικονομική κατωτερότητα της Ευρώπης έναντι της Αγγλικής επιρροής είναι εδώ για να μείνει.
Από γεωπολιτική άποψη, η Ευρώπη σήμερα μοιάζει πολύ με τη Γαλλία στη δεκαετία του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα: σημαντική, αλλά μόνο ζώντας εις βάρος των προηγούμενων επιτευγμάτων και των χιλιετιών του κεφαλαίου (πολιτιστικές, βιολογικές ...) συσσωρευμένες από τις καλύτερες γενιές, και έτσι μειώνονται σταθερά.
Παρ 'όλα αυτά, υπήρξε μια μέτρια ανανέωση της γαλλικής εξουσίας στον 20ό αιώνα, ιδίως με την οικονομική άνοδο του μεταπολεμικού τρένου και την εξαιρετική έκρηξη του Baby Boom.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι μεγάλες ανατροπές της δυναμικής εξουσίας είναι κοινές μέσα από την ιστορία: μαρτυρούν την άνοδο των Ηνωμένων Πολιτειών από μια ασήμαντη αποικία στην υπερδύναμη του κόσμου ή τις ιδιοτροπίες της γερμανικής-πρωσικής ιστορίας.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να γνωρίζει το μεγαλείο για το προβλέψιμο μέλλον.
Ωστόσο, η Ευρώπη θα μπορούσε να γίνει πιο συνεκτική, με μεγαλύτερη ο αυτοπεποίθηση, πιο αυτοδύναμη, αρμονική ανάπτυξη.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης