Άρθρο του Δημήτρη Α. Ζακοντίνου
Τα πραγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν για τις αιτίες της προσφυγικής κρίσης.
Μία αδύναμη Ευρώπη θέλησε πριν μερικά χρόνια να πάρει μέρος στην "αναστάτωση " της Μέσης Ανατολής με το όνομα "Αραβική άνοιξη" γιά να επιβάλλει καθεστώτα της αρεσκείας της.
Στην επιλογή της αυτή βρήκε λαμπρό συνεργάτη στο πρόσωπο του Προέδρου της Τουρκίας κου Εrdogan που ειρήσθω εν παρόδω στο έδαφος της χώρας του δραστηριοποιούνται χιλιάδες Ευρωπαικές επιχειρήσεις εκ των οποίων μόνο οι Γερμανικές αγγίζουν τον αριθμό των 4.000.
Αναμφίβολα η ανάμιξη της Τουρκίας στον 8ετή εμφύλιο πόλεμο της Συρίας είναι αδιαμφησβήτητη, πράγμα που σε συνδυασμό με κάποιες συμφωνίες με την ΕΕ πέραν των δυνητικών ωφελειών, την φιλοδώρησαν & με εκατομμύρια πρόσφυγων..
Ωστόσο η εξέλιξη των πραγμάτων δεν ήταν ευνοική γιά την Τουρκία καθόσον η χώρες της Δύσης αποχώρησαν από τον "Συριακό σχεδιασμό" ενώ ο ίδιος σε μία απέλπιδα προσπάθειά του να αποτρέψει τους Κούρδους να εγκαθιδρύσουν Αυτόνομη περιοχή, επιμένει να ασκεί μία εν πολλοίς ανεξήγητη για τα σημερινά στρατιωτικά δεδομένα επιθετική πολιτική, βυθιζόμενος συνεχώς σε ένα φαύλο και αδιέξοδο αιματηρό κύκλο για τις δυνάμεις του, αλλά και γιά τους κατοίκους της περιοχής προκαλώντας εκ νέου κύματα προσφύγων. Σήμερα ο Πρόεδρος της Τουρκίας θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πλέον ότι δεν μπορεί από μόνος του, να νικήσει τον Assad εφόσον αυτός απολαμβάνει την υποστήριξη της Ρωσίας.
Εξάλλου η απόσυρση των δυνάμεων της Δύσης σηματοδοτε'ι και το γεγονός ότι η ΕΕ & οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία διάθεση να βοηθήσουν τον κ Erdogan στην επίτευξη μιάς πολιτικής Τουρκικής εισβολής στη Συρία που έγινε παρά τις αντίθετες γνωματεύσεις ειδικών του ΝΑΤΟ και καταλογίζοντάς του παράλληλα και την περίεργη συμμαχία του με τη Ρωσία και την αγορά των πυράυλων S 400.
Η συνέχεια είναι γνωστή, ο κ. Erdogan μη έχοντας άλλο τρόπο να προσελκύσει την ΕΕ στις απόψεις του, πραγματοποίησε τις εδώ και καιρό εκτοξευόμενες απειλές του, για μεταστροφή του προσφυγικού ρεύματος, ενθαρρύνοντας χιλιάδες να κατευθυνθούν προς τα σύνορα με την Ελλάδα με σκοπό να περάσουν στην Ευρώπη.
Η χώρα μας σε πλήρη αρμονία με την ΕΕ, αντέδρασε, εντείνοντας τη στρατιωτική παρουσία στα σύνορά της σε στεριά και θάλασσα προκειμένου να αποτρέψει τους πρόσφυγες που κατά χιλιάδες συγκεντρώνονται στα σύνορα βοηθούμενοι από τις Τουρκικές αρχές και αναστέλλοντας τη διαδικασία παροχής ασύλου.
Παράλληλα εξελίσσεται & ένας άλλος «πόλεμος»: μεταξύ Ε.Ε. και Ertogan, που αλληλοκατηγορούνται για παραβίαση της συμφωνίας του Μαρτίου του 2016, η οποία είχε ακριβώς στόχο να εμποδίσει κρίσεις σαν αυτή που εκτυλίσσεται σήμερα στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Αν και η Τουρκία κατηγορεί την Ε.Ε. ότι μεταξύ άλλων δεν έχει αναθεωρήσει τελωνειακές ρυθμίσεις όσον αφορά την Τουρκία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, η βασική διένεξη αφορά τη διάθεση των 6 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού.
Όμως η επίτροπος για τη μετανάστευση Ylva Johansson δηλώνει απερίφραστα ότι: «Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για 1,7 εκ πρόσφυγες κάθε μήνα.
Και συνεχίζουμε να πληρώνουμε για δασκάλους, για 500.000 παιδιά μεταναστών. Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για ιατρική φροντίδα.
Επομένως, τηρούμε από την πλευρά μας τη συμφωνία με την Τουρκία», ενώ σχολιάζεται δηκτικά,ότι η αντίδραση του Τούρκου Προέδρου εκδηλώνεται γιατί τα χρήματα δεν καταβάλλονται απευθείας στην Άγκυρα, αλλά διατίθενται σε εταιρίες που αναλαμβάνουν έργα για πρόσφυγες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι γεγονός ότι η απόφαση του Τούρκου Προέδρου να στείλει νέα κύματα μεταναστών στην Ευρώπη κινητοποίησε τις Βρυξέλλες, οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα διαθέσουν στην Τουρκία περισσότερα χρήματα, εξ ου και η επίσκεψη του κου Ertogan sήμερα 9/32020 στις Βρυξέλλες.
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
Οικονομολόγος - MSc strategic & Defense analyst
π. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
www.bankingnews.gr
Μία αδύναμη Ευρώπη θέλησε πριν μερικά χρόνια να πάρει μέρος στην "αναστάτωση " της Μέσης Ανατολής με το όνομα "Αραβική άνοιξη" γιά να επιβάλλει καθεστώτα της αρεσκείας της.
Στην επιλογή της αυτή βρήκε λαμπρό συνεργάτη στο πρόσωπο του Προέδρου της Τουρκίας κου Εrdogan που ειρήσθω εν παρόδω στο έδαφος της χώρας του δραστηριοποιούνται χιλιάδες Ευρωπαικές επιχειρήσεις εκ των οποίων μόνο οι Γερμανικές αγγίζουν τον αριθμό των 4.000.
Αναμφίβολα η ανάμιξη της Τουρκίας στον 8ετή εμφύλιο πόλεμο της Συρίας είναι αδιαμφησβήτητη, πράγμα που σε συνδυασμό με κάποιες συμφωνίες με την ΕΕ πέραν των δυνητικών ωφελειών, την φιλοδώρησαν & με εκατομμύρια πρόσφυγων..
Ωστόσο η εξέλιξη των πραγμάτων δεν ήταν ευνοική γιά την Τουρκία καθόσον η χώρες της Δύσης αποχώρησαν από τον "Συριακό σχεδιασμό" ενώ ο ίδιος σε μία απέλπιδα προσπάθειά του να αποτρέψει τους Κούρδους να εγκαθιδρύσουν Αυτόνομη περιοχή, επιμένει να ασκεί μία εν πολλοίς ανεξήγητη για τα σημερινά στρατιωτικά δεδομένα επιθετική πολιτική, βυθιζόμενος συνεχώς σε ένα φαύλο και αδιέξοδο αιματηρό κύκλο για τις δυνάμεις του, αλλά και γιά τους κατοίκους της περιοχής προκαλώντας εκ νέου κύματα προσφύγων. Σήμερα ο Πρόεδρος της Τουρκίας θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πλέον ότι δεν μπορεί από μόνος του, να νικήσει τον Assad εφόσον αυτός απολαμβάνει την υποστήριξη της Ρωσίας.
Εξάλλου η απόσυρση των δυνάμεων της Δύσης σηματοδοτε'ι και το γεγονός ότι η ΕΕ & οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία διάθεση να βοηθήσουν τον κ Erdogan στην επίτευξη μιάς πολιτικής Τουρκικής εισβολής στη Συρία που έγινε παρά τις αντίθετες γνωματεύσεις ειδικών του ΝΑΤΟ και καταλογίζοντάς του παράλληλα και την περίεργη συμμαχία του με τη Ρωσία και την αγορά των πυράυλων S 400.
Η συνέχεια είναι γνωστή, ο κ. Erdogan μη έχοντας άλλο τρόπο να προσελκύσει την ΕΕ στις απόψεις του, πραγματοποίησε τις εδώ και καιρό εκτοξευόμενες απειλές του, για μεταστροφή του προσφυγικού ρεύματος, ενθαρρύνοντας χιλιάδες να κατευθυνθούν προς τα σύνορα με την Ελλάδα με σκοπό να περάσουν στην Ευρώπη.
Η χώρα μας σε πλήρη αρμονία με την ΕΕ, αντέδρασε, εντείνοντας τη στρατιωτική παρουσία στα σύνορά της σε στεριά και θάλασσα προκειμένου να αποτρέψει τους πρόσφυγες που κατά χιλιάδες συγκεντρώνονται στα σύνορα βοηθούμενοι από τις Τουρκικές αρχές και αναστέλλοντας τη διαδικασία παροχής ασύλου.
Παράλληλα εξελίσσεται & ένας άλλος «πόλεμος»: μεταξύ Ε.Ε. και Ertogan, που αλληλοκατηγορούνται για παραβίαση της συμφωνίας του Μαρτίου του 2016, η οποία είχε ακριβώς στόχο να εμποδίσει κρίσεις σαν αυτή που εκτυλίσσεται σήμερα στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Αν και η Τουρκία κατηγορεί την Ε.Ε. ότι μεταξύ άλλων δεν έχει αναθεωρήσει τελωνειακές ρυθμίσεις όσον αφορά την Τουρκία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, η βασική διένεξη αφορά τη διάθεση των 6 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού.
Όμως η επίτροπος για τη μετανάστευση Ylva Johansson δηλώνει απερίφραστα ότι: «Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για 1,7 εκ πρόσφυγες κάθε μήνα.
Και συνεχίζουμε να πληρώνουμε για δασκάλους, για 500.000 παιδιά μεταναστών. Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για ιατρική φροντίδα.
Επομένως, τηρούμε από την πλευρά μας τη συμφωνία με την Τουρκία», ενώ σχολιάζεται δηκτικά,ότι η αντίδραση του Τούρκου Προέδρου εκδηλώνεται γιατί τα χρήματα δεν καταβάλλονται απευθείας στην Άγκυρα, αλλά διατίθενται σε εταιρίες που αναλαμβάνουν έργα για πρόσφυγες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι γεγονός ότι η απόφαση του Τούρκου Προέδρου να στείλει νέα κύματα μεταναστών στην Ευρώπη κινητοποίησε τις Βρυξέλλες, οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα διαθέσουν στην Τουρκία περισσότερα χρήματα, εξ ου και η επίσκεψη του κου Ertogan sήμερα 9/32020 στις Βρυξέλλες.
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
Οικονομολόγος - MSc strategic & Defense analyst
π. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών