Η ΕΕ θα αντιμετωπίσει ροές μεταναστών και αιτούντων άσυλο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο για τις επόμενες δεκαετίες
"Το φρούριο της Ευρώπης είναι μια ψευδαίσθηση."
Αυτό ανέφερε νέα ανάλυση των Financial Times συστήνοντας στην Ευρώπη ότι δεν μπορεί να αγνοήσει τη συριακή μεταναστευτική κρίση.
"Η ΕΕ θα αντιμετωπίσει ροές μεταναστών και αιτούντων άσυλο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο για τις επόμενες δεκαετίες", αναφέρει, επίσης η ανάλυση.
Γι αυτό είναι αυταπάτη να προσπαθεί η Ευρώπη να αποκρούσει αυτήν την ανεπιθύμητη εισβολή.
Η Ευρώπη πρέπει να είναι ρεαλιστική και να θέτει ως στόχο "την παροχή νόμιμων διαδρομών για τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο".
Αυτό που θίγει, επί της ουσίας η ανάλυση των FT, είναι η αντίσταση της Ελλάδας στον χτύπημα του Τούρκου Προέδρου T. Erdogan, με χιλιάδες Σύρων προσφύγων που είχαν καταφύγει στην Τουρκία μέχρι τα σύνορα με την Ελλάδα.
Ο Erdogan έχει απειλήσει να πλημμυρίσει τη νοτιοανατολική Ευρώπη με Σύρους πρόσφυγες για να αντλήσει περισσότερα χρήματα από την ΕΕ σε αντάλλαγμα για τη διατήρηση των 3,5 εκατομμυρίων Συρίων στην Τουρκία μακριά από τα σύνορα της ΕΕ.
Ένας άλλος στόχος του Erdogan είναι να εξαναγκάσει την Ευρώπη να στηρίξει τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία για να εμποδίσει τον πρόεδρο Bashar Assad να καταλάβει όλη την επαρχία Idlib και να αναδειχθεί νικητής στον εμφύλιο πόλεμό του.
Οι προσπάθειες των γουιλσονιανών σταυροφόρων να απομακρύνουν τον δικτάτορα Assad και να κάνουν τη Συρία ασφαλή για τη Δημοκρατία έχουν μετατρέψει σε κόλαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τη χώρα.
Μια σύντομη ιστορία...
Όταν ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη και οι διαδηλωτές προσπάθησαν να ρίξουν τον Assad, η Τουρκία και οι Άραβες του Περσικού Κόλπου βοήθησαν στον εξοπλισμό των Σύρων επαναστατών.
Ωστόσο, οι «καλοί αντάρτες», οι οποίοι είχαν δεσμούς με την Αλ Κάιντα σύντομα ανέλαβαν τα ηνία της αντίστασης.
Αντιμέτωπος με την ήττα, ο πρόεδρος της Συρίας κάλεσε τους συμμάχους του - τη Ρωσία, το Ιράν, τη Χεζμπολάχ - να στηρίξουν το καθεστώς του.
Έτσι, ο Assad, σε διάστημα τεσσάρων ετών, ανάκτησε όλη τη Συρία δυτικά του Ευφράτη, εκτός από το Idlib.
Εκεί, οι τελευταίες συγκρούσεις έχουν απωθήσει 900.000 περισσότερους πρόσφυγες στα νότια σύνορα της Τουρκίας.
Έτσι, οι επεμβάσεις του 21ου αιώνα και οι πόλεμοι της Δύσης στον ισλαμικό κόσμο δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τι απέκτησε η Δύση από τους πόλεμους της Μέσης Ανατολής;
Στη Συρία και την Υεμένη, υπήρξαν δύο από τις μεγαλύτερες καταστροφές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο.
Στη Λιβύη, έχουμε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο.
Στο Ιράκ, οι ΗΠΑ πολεμούν τώρα το Ιράν.
Στο Αφγανιστάν, έχει συναφθεί μια συμφωνία με τον εχθρό για δύο δεκαετίες, με τους Ταλιμπάν, προκειμένου να καταφέρει να απεμπλακεί.
Σε πέντε πολέμους πάνω από 20 χρόνια, οι ΗΠΑ έχασαν 7.000 στρατιώτες και είχαν περίπου 40.000 τραυματίες.
Από την άλλη, η Ευρώπη δέχτηκε εκατομμύρια ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους.
Τώρα, η Ευρώπη έχει ένα νέο ηθικό καθήκον να αναλάβει τους πρόσφυγες που δημιούργησαν οι πόλεμοι που έκανε.
Αν όμως η ΕΕ ανοίξει τις πόρτες της σε ένα ατέρμονο ρεύμα Αφρικανών και Αράβων, δεν θα μπορεί να τους αφομοιώσει.
Οι εν λόγω μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο θα γίνουν καλοί Ευρωπαίοι;
Ή θα δημιουργήσουν στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης θύλακες που αναπαράγουν τις συνθήκες στις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής από όπου προέρχονται;
Η ιστορία της τελευταίας μισής χιλιετίας δείχνει την ιστορία της ανόδου και πτώσης ενός πολιτισμού.
Στον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα, η Ισπανία, η Βρετανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία, και στη συνέχεια το Βέλγιο, η Ιταλία, η Γερμανία και η Αμερική, όλοι πίστευαν στην ανωτερότητα του πολιτισμού τους.
Βγήκαν στον κόσμο για να δημιουργήσουν αυτοκρατορίες για να ανυψώσουν και να διαχειριστούν αυτό που ο Κίπλινγκ ονόμασε εσκεμμένα "τις μικρότερες φυλές χωρίς νόμο".
Μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, οι άρχοντες αυτών των αυτοκρατοριών αγκάλιασαν έναν φιλελευθερισμό που διακήρυσσε την ισότητα όλων των λαών, των φυλών, των θρησκειών και των πολιτισμών.
Αυτή η ισότιμη ιδεολογία έδωσε εντολή στην αποσυναρμολόγηση των αυτοκρατοριών και των αποικιών ως αντιδραστικών κειμηλίων ενός παρωχημένου χρόνου.
Τώρα οι λαοί των νέων εθνών, δυσαρεστημένοι με το τι έχουν δημιουργήσει οι απελευθερωμένες χώρες τους και οι άρχοντες τους, αποφάσισαν να έρθουν στην Ευρώπη για να απολαύσουν στη Δύση αυτό που δεν μπορούν να έχουν στο σπίτι τους.
Και ο φιλελευθερισμός, η ιδεολογία της δυτικής αυτοκτονίας, υπαγορεύει στην Ευρώπη να τους υποδεχτεί.
Οι αποικιοκράτες του χθες γίνονται οι εποικισμένοι του αύριο.
Και κάπως έτσι θα τελειώσει η Δύση...
www.bankingnews.gr
Αυτό ανέφερε νέα ανάλυση των Financial Times συστήνοντας στην Ευρώπη ότι δεν μπορεί να αγνοήσει τη συριακή μεταναστευτική κρίση.
"Η ΕΕ θα αντιμετωπίσει ροές μεταναστών και αιτούντων άσυλο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο για τις επόμενες δεκαετίες", αναφέρει, επίσης η ανάλυση.
Γι αυτό είναι αυταπάτη να προσπαθεί η Ευρώπη να αποκρούσει αυτήν την ανεπιθύμητη εισβολή.
Η Ευρώπη πρέπει να είναι ρεαλιστική και να θέτει ως στόχο "την παροχή νόμιμων διαδρομών για τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο".
Αυτό που θίγει, επί της ουσίας η ανάλυση των FT, είναι η αντίσταση της Ελλάδας στον χτύπημα του Τούρκου Προέδρου T. Erdogan, με χιλιάδες Σύρων προσφύγων που είχαν καταφύγει στην Τουρκία μέχρι τα σύνορα με την Ελλάδα.
Ο Erdogan έχει απειλήσει να πλημμυρίσει τη νοτιοανατολική Ευρώπη με Σύρους πρόσφυγες για να αντλήσει περισσότερα χρήματα από την ΕΕ σε αντάλλαγμα για τη διατήρηση των 3,5 εκατομμυρίων Συρίων στην Τουρκία μακριά από τα σύνορα της ΕΕ.
Ένας άλλος στόχος του Erdogan είναι να εξαναγκάσει την Ευρώπη να στηρίξει τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία για να εμποδίσει τον πρόεδρο Bashar Assad να καταλάβει όλη την επαρχία Idlib και να αναδειχθεί νικητής στον εμφύλιο πόλεμό του.
Οι προσπάθειες των γουιλσονιανών σταυροφόρων να απομακρύνουν τον δικτάτορα Assad και να κάνουν τη Συρία ασφαλή για τη Δημοκρατία έχουν μετατρέψει σε κόλαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τη χώρα.
Μια σύντομη ιστορία...
Όταν ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη και οι διαδηλωτές προσπάθησαν να ρίξουν τον Assad, η Τουρκία και οι Άραβες του Περσικού Κόλπου βοήθησαν στον εξοπλισμό των Σύρων επαναστατών.
Ωστόσο, οι «καλοί αντάρτες», οι οποίοι είχαν δεσμούς με την Αλ Κάιντα σύντομα ανέλαβαν τα ηνία της αντίστασης.
Αντιμέτωπος με την ήττα, ο πρόεδρος της Συρίας κάλεσε τους συμμάχους του - τη Ρωσία, το Ιράν, τη Χεζμπολάχ - να στηρίξουν το καθεστώς του.
Έτσι, ο Assad, σε διάστημα τεσσάρων ετών, ανάκτησε όλη τη Συρία δυτικά του Ευφράτη, εκτός από το Idlib.
Εκεί, οι τελευταίες συγκρούσεις έχουν απωθήσει 900.000 περισσότερους πρόσφυγες στα νότια σύνορα της Τουρκίας.
Έτσι, οι επεμβάσεις του 21ου αιώνα και οι πόλεμοι της Δύσης στον ισλαμικό κόσμο δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τι απέκτησε η Δύση από τους πόλεμους της Μέσης Ανατολής;
Στη Συρία και την Υεμένη, υπήρξαν δύο από τις μεγαλύτερες καταστροφές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο.
Στη Λιβύη, έχουμε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο.
Στο Ιράκ, οι ΗΠΑ πολεμούν τώρα το Ιράν.
Στο Αφγανιστάν, έχει συναφθεί μια συμφωνία με τον εχθρό για δύο δεκαετίες, με τους Ταλιμπάν, προκειμένου να καταφέρει να απεμπλακεί.
Σε πέντε πολέμους πάνω από 20 χρόνια, οι ΗΠΑ έχασαν 7.000 στρατιώτες και είχαν περίπου 40.000 τραυματίες.
Από την άλλη, η Ευρώπη δέχτηκε εκατομμύρια ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους.
Τώρα, η Ευρώπη έχει ένα νέο ηθικό καθήκον να αναλάβει τους πρόσφυγες που δημιούργησαν οι πόλεμοι που έκανε.
Αν όμως η ΕΕ ανοίξει τις πόρτες της σε ένα ατέρμονο ρεύμα Αφρικανών και Αράβων, δεν θα μπορεί να τους αφομοιώσει.
Οι εν λόγω μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο θα γίνουν καλοί Ευρωπαίοι;
Ή θα δημιουργήσουν στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης θύλακες που αναπαράγουν τις συνθήκες στις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής από όπου προέρχονται;
Η ιστορία της τελευταίας μισής χιλιετίας δείχνει την ιστορία της ανόδου και πτώσης ενός πολιτισμού.
Στον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα, η Ισπανία, η Βρετανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία, και στη συνέχεια το Βέλγιο, η Ιταλία, η Γερμανία και η Αμερική, όλοι πίστευαν στην ανωτερότητα του πολιτισμού τους.
Βγήκαν στον κόσμο για να δημιουργήσουν αυτοκρατορίες για να ανυψώσουν και να διαχειριστούν αυτό που ο Κίπλινγκ ονόμασε εσκεμμένα "τις μικρότερες φυλές χωρίς νόμο".
Μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, οι άρχοντες αυτών των αυτοκρατοριών αγκάλιασαν έναν φιλελευθερισμό που διακήρυσσε την ισότητα όλων των λαών, των φυλών, των θρησκειών και των πολιτισμών.
Αυτή η ισότιμη ιδεολογία έδωσε εντολή στην αποσυναρμολόγηση των αυτοκρατοριών και των αποικιών ως αντιδραστικών κειμηλίων ενός παρωχημένου χρόνου.
Τώρα οι λαοί των νέων εθνών, δυσαρεστημένοι με το τι έχουν δημιουργήσει οι απελευθερωμένες χώρες τους και οι άρχοντες τους, αποφάσισαν να έρθουν στην Ευρώπη για να απολαύσουν στη Δύση αυτό που δεν μπορούν να έχουν στο σπίτι τους.
Και ο φιλελευθερισμός, η ιδεολογία της δυτικής αυτοκτονίας, υπαγορεύει στην Ευρώπη να τους υποδεχτεί.
Οι αποικιοκράτες του χθες γίνονται οι εποικισμένοι του αύριο.
Και κάπως έτσι θα τελειώσει η Δύση...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών