Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας θα είναι τύπου L σύμφωνα με τους αναλυτές
Πολλοί αναλυτές και οικονομολόγοι προσπαθούν να προβλέψουν τη μορφή της οικονομικής ανάκαμψης μετά την κρίση του Covid 19.
Για να εκτιμηθεί όμως η πορεία της ανάκαμψης, πρέπει να ληφθούν υπόψιν οι προεκτάσεις της ιστορίας των πανδημιών.
Ξεκινώντας με την τρέχουσα πανδημία, πρέπει οι αναλυτές να γνωρίζουν μερικά πράγματα:
Πρώτον, δεν υπήρξε ποτέ εμβόλιο για κανέναν από τους προηγούμενους 18 τύπους του Covid.
Δεύτερον, δεν υπήρξε ποτέ πανδημία χωρίς δεύτερο κύμα προτού υπάρξει θεραπεία.
Λαμβάνοντας υπόψη και τα δύο αυτά, η ιδέα ότι πολλοί επενδυτές έχουν λάβει υπόψιν το χειρότερο σενάριο.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό το discount μπορεί να είναι υπερβολικά αισιόδοξο.
Αν κοιτάξουμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ανάκαμψης μετά από μια κρίση, μπορούμε να δούμε ότι οι τρεις τελευταίες ήταν οι πιο αδύναμες, με λιγότερη παραγωγικότητα, χαμηλότερη αύξηση των πραγματικών μισθών και χαμηλότερη αύξηση των επενδύσεων από τις προηγούμενες τρεις.
Μπορεί να ειπωθεί ακόμη ότι η ανάκαμψη από την κρίση του 2008 ήταν ήδη σαφής ένδειξη αναπήδησης σε σχήμα L, όπου ορισμένες οικονομικές περιοχές, όπως η ευρωζώνη, δεν είδαν κάτι που να μοιάζει με πλήρη ανάκαμψη έως το 2016.
Στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, το αδύναμο ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό και η αύξηση των πραγματικών μισθών με την κακή αύξηση των επενδύσεων ήταν ένα συνεχές πρόβλημα μέχρι το 2017.
Τα σημάδια της επιστροφής σε σχήμα L στο κανονικό post-Covid-19 κόσμο, αρχίζουν να εμφανίζονται.
Στην Κίνα, οι περισσότεροι τομείς παρουσιάζουν απογοητευτικά επίπεδα επιστροφής στην ομαλότητα, και εάν εξαιρέσουμε αυτούς τους τομείς που οδηγούνται από κυβερνητικά κτίρια και κρατικές επιχειρήσεις που παράγουν για την κατασκευή αποθεμάτων, η ανάκαμψη είναι σαφώς πολύ μακριά από το V.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η κρίση είναι διαφορετική από τις προηγούμενες.
Αρχικά ήταν ένα σοκ της προσφοράς που ακολουθήθηκε από το αναγκαστικό κλείσιμο μιας οικονομίας με κυβερνητικό διάταγμα.
Ωστόσο, αυτό ακριβώς καθιστά την ανάκαμψη πιο δύσκολη.
Σε προηγούμενες κρίσεις, ακόμη και στην ύφεση υπήρχαν τομείς που πήγαιναν καλά και αναπτύχθηκαν με διψήφιο ρυθμό.
Αυτή η κρίση έχει πλήξει σχεδόν κάθε τομέα και έχει δημιουργήσει ένα επίπεδο ανεργίας που δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία.
Μια τόσο μαζική αύξηση της ανεργίας σε τόσο λίγο χρόνο καθιστά την ανάκαμψη πιο δύσκολη, επειδή το σοκ για τους καταναλωτές ήταν τεράστιο, και οι περισσότεροι μπορεί να μην αποφασίσουν να επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα δαπανών ακόμη και αν επιστρέψουν στην εργασία τους.
Εάν η κρίση μας έχει πει κάτι είναι ότι ακόμη και οι πιο bearish ήταν πολύ αισιόδοξοι.
Το κλείσιμο μιας οικονομίας, ακόμη και για ένα φαινομενικά σύντομο χρονικό διάστημα, έχει τεράστιες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στους δείκτες φερεγγυότητας που δεν θα αντιμετωπιστούν με ρευστότητα.
Οι επιχειρήσεις καταρρέουν με ρυθμό ρεκόρ και ακόμη και οι μεγαλύτερες και ασφαλέστερες πολυεθνικές θα δουν τα επίπεδα χρέους τους να ανεβαίνουν μόνο λόγω της πτώσης των κερδών.
Η JP Morgan εκτιμά ότι το 2021 θα εξακολουθήσει να δείχνει ένα επίπεδο εταιρικών κερδών που πιθανότατα θα είναι 20% κάτω από το επίπεδο του 2019.
Αυτό αναιρεί την ανάκαμψη σε σχήμα V και αυξάνει τα επιχειρήματα σχετικά με τις περισσότερές μετοχές, αλλά αποδεικνύει επίσης ότι ακόμη και οι επενδυτικές τράπεζες, οι οποίες παρέχουν πάντοτε εύλογες αισιόδοξες εκτιμήσεις που εξετάζουν ένα θετικό σενάριο, περιμένουν την ανάκαμψη το 2022.
Ο Jerome Powell έχει επίσης δηλώσει ότι η ανάκαμψη των ΗΠΑ δεν θα ξεκινήσει μέχρι το τέλος του 2021 και, όπως οι επενδυτικές τράπεζες, αν έχουμε μάθει κάτι από την Federal Reserve, είναι ότι οι εκτιμήσεις τους τείνουν να είναι διπλωματικές και γενικά αισιόδοξες.
Οι επενδυτές δεν μπορούν να υποθέσουν ότι οι προβλέψεις της Fed και των επενδυτικών τραπεζών είναι πολύ αρνητικές επειδή η ιστορία αποδεικνύει ότι ισχύει το αντίθετο.
Πρόσφατα, η Deutsche Bank ανέφερε ότι χρειάζονται περίπου 22 ημέρες για να κλείσει μια οικονομία σχεδόν εξ ολοκλήρου και μεταξύ τεσσάρων και δέκα φορές εκείνο το χρόνο για να την επιστρέψει στην ανάκαμψη.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 75% των απωλειών θέσεων εργασίας προέρχονται από τον τομέα των υπηρεσιών (ταξίδια και αναψυχή, εκπαίδευση, υγεία και επαγγελματικές υπηρεσίες), είναι επίσης ασφαλές να υποθέσουμε ότι η ανάκαμψη των θέσεων εργασίας θα είναι πολύ αργή, λαμβάνοντας υπόψη την απώλεια στον αριθμό των επιχειρήσεων και την αδύναμη ανταπόκριση των καταναλωτών, καθώς οι μισθοί είναι απίθανο να αυξηθούν και τα νοικοκυριά πιθανότατα θα προσπαθήσουν να εξοικονομήσουν όσο μπορούν για να προετοιμαστούν για ένα άλλο σοκ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτήν την κρίση είναι ότι τα τεράστια πακέτα στήριξης οδηγούνται να ενθαρρύνουν τη ζήτηση που μπορεί να μην επιστρέψει και, ως εκ τούτου, να δημιουργήσει περαιτέρω πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα σε χρεωμένους και υπερτιμημένους τομείς.
Η μαζική διάσωση των χρεωμένων τομέων που είχαν ήδη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και ήταν σε διαδικασία απαξίωσης μπορεί επίσης να οδηγήσει το μεγαλύτερο κύμα κακών επενδύσεων.
Εάν η προηγούμενη ανάκαμψη ήρθε με χαμηλή αύξηση των μισθών και κεφαλαιουχικών δαπανών και υψηλό χρέος, η επόμενη πιθανότατα θα είναι ακόμη χειρότερη.
Η πρόσφατη ιστορία μας λέει ότι οι ανακτήσεις σε σχήμα L δεν είναι ανωμαλία, αλλά ο κανόνας.
Και αυτή τη φορά μπορεί να μην είναι διαφορετικό.
www.bankingnews.gr
Για να εκτιμηθεί όμως η πορεία της ανάκαμψης, πρέπει να ληφθούν υπόψιν οι προεκτάσεις της ιστορίας των πανδημιών.
Ξεκινώντας με την τρέχουσα πανδημία, πρέπει οι αναλυτές να γνωρίζουν μερικά πράγματα:
Πρώτον, δεν υπήρξε ποτέ εμβόλιο για κανέναν από τους προηγούμενους 18 τύπους του Covid.
Δεύτερον, δεν υπήρξε ποτέ πανδημία χωρίς δεύτερο κύμα προτού υπάρξει θεραπεία.
Λαμβάνοντας υπόψη και τα δύο αυτά, η ιδέα ότι πολλοί επενδυτές έχουν λάβει υπόψιν το χειρότερο σενάριο.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό το discount μπορεί να είναι υπερβολικά αισιόδοξο.
Αν κοιτάξουμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ανάκαμψης μετά από μια κρίση, μπορούμε να δούμε ότι οι τρεις τελευταίες ήταν οι πιο αδύναμες, με λιγότερη παραγωγικότητα, χαμηλότερη αύξηση των πραγματικών μισθών και χαμηλότερη αύξηση των επενδύσεων από τις προηγούμενες τρεις.
Μπορεί να ειπωθεί ακόμη ότι η ανάκαμψη από την κρίση του 2008 ήταν ήδη σαφής ένδειξη αναπήδησης σε σχήμα L, όπου ορισμένες οικονομικές περιοχές, όπως η ευρωζώνη, δεν είδαν κάτι που να μοιάζει με πλήρη ανάκαμψη έως το 2016.
Στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, το αδύναμο ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό και η αύξηση των πραγματικών μισθών με την κακή αύξηση των επενδύσεων ήταν ένα συνεχές πρόβλημα μέχρι το 2017.
Τα σημάδια της επιστροφής σε σχήμα L στο κανονικό post-Covid-19 κόσμο, αρχίζουν να εμφανίζονται.
Στην Κίνα, οι περισσότεροι τομείς παρουσιάζουν απογοητευτικά επίπεδα επιστροφής στην ομαλότητα, και εάν εξαιρέσουμε αυτούς τους τομείς που οδηγούνται από κυβερνητικά κτίρια και κρατικές επιχειρήσεις που παράγουν για την κατασκευή αποθεμάτων, η ανάκαμψη είναι σαφώς πολύ μακριά από το V.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η κρίση είναι διαφορετική από τις προηγούμενες.
Αρχικά ήταν ένα σοκ της προσφοράς που ακολουθήθηκε από το αναγκαστικό κλείσιμο μιας οικονομίας με κυβερνητικό διάταγμα.
Ωστόσο, αυτό ακριβώς καθιστά την ανάκαμψη πιο δύσκολη.
Σε προηγούμενες κρίσεις, ακόμη και στην ύφεση υπήρχαν τομείς που πήγαιναν καλά και αναπτύχθηκαν με διψήφιο ρυθμό.
Αυτή η κρίση έχει πλήξει σχεδόν κάθε τομέα και έχει δημιουργήσει ένα επίπεδο ανεργίας που δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία.
Μια τόσο μαζική αύξηση της ανεργίας σε τόσο λίγο χρόνο καθιστά την ανάκαμψη πιο δύσκολη, επειδή το σοκ για τους καταναλωτές ήταν τεράστιο, και οι περισσότεροι μπορεί να μην αποφασίσουν να επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα δαπανών ακόμη και αν επιστρέψουν στην εργασία τους.
Εάν η κρίση μας έχει πει κάτι είναι ότι ακόμη και οι πιο bearish ήταν πολύ αισιόδοξοι.
Το κλείσιμο μιας οικονομίας, ακόμη και για ένα φαινομενικά σύντομο χρονικό διάστημα, έχει τεράστιες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στους δείκτες φερεγγυότητας που δεν θα αντιμετωπιστούν με ρευστότητα.
Οι επιχειρήσεις καταρρέουν με ρυθμό ρεκόρ και ακόμη και οι μεγαλύτερες και ασφαλέστερες πολυεθνικές θα δουν τα επίπεδα χρέους τους να ανεβαίνουν μόνο λόγω της πτώσης των κερδών.
Η JP Morgan εκτιμά ότι το 2021 θα εξακολουθήσει να δείχνει ένα επίπεδο εταιρικών κερδών που πιθανότατα θα είναι 20% κάτω από το επίπεδο του 2019.
Αυτό αναιρεί την ανάκαμψη σε σχήμα V και αυξάνει τα επιχειρήματα σχετικά με τις περισσότερές μετοχές, αλλά αποδεικνύει επίσης ότι ακόμη και οι επενδυτικές τράπεζες, οι οποίες παρέχουν πάντοτε εύλογες αισιόδοξες εκτιμήσεις που εξετάζουν ένα θετικό σενάριο, περιμένουν την ανάκαμψη το 2022.
Ο Jerome Powell έχει επίσης δηλώσει ότι η ανάκαμψη των ΗΠΑ δεν θα ξεκινήσει μέχρι το τέλος του 2021 και, όπως οι επενδυτικές τράπεζες, αν έχουμε μάθει κάτι από την Federal Reserve, είναι ότι οι εκτιμήσεις τους τείνουν να είναι διπλωματικές και γενικά αισιόδοξες.
Οι επενδυτές δεν μπορούν να υποθέσουν ότι οι προβλέψεις της Fed και των επενδυτικών τραπεζών είναι πολύ αρνητικές επειδή η ιστορία αποδεικνύει ότι ισχύει το αντίθετο.
Πρόσφατα, η Deutsche Bank ανέφερε ότι χρειάζονται περίπου 22 ημέρες για να κλείσει μια οικονομία σχεδόν εξ ολοκλήρου και μεταξύ τεσσάρων και δέκα φορές εκείνο το χρόνο για να την επιστρέψει στην ανάκαμψη.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 75% των απωλειών θέσεων εργασίας προέρχονται από τον τομέα των υπηρεσιών (ταξίδια και αναψυχή, εκπαίδευση, υγεία και επαγγελματικές υπηρεσίες), είναι επίσης ασφαλές να υποθέσουμε ότι η ανάκαμψη των θέσεων εργασίας θα είναι πολύ αργή, λαμβάνοντας υπόψη την απώλεια στον αριθμό των επιχειρήσεων και την αδύναμη ανταπόκριση των καταναλωτών, καθώς οι μισθοί είναι απίθανο να αυξηθούν και τα νοικοκυριά πιθανότατα θα προσπαθήσουν να εξοικονομήσουν όσο μπορούν για να προετοιμαστούν για ένα άλλο σοκ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτήν την κρίση είναι ότι τα τεράστια πακέτα στήριξης οδηγούνται να ενθαρρύνουν τη ζήτηση που μπορεί να μην επιστρέψει και, ως εκ τούτου, να δημιουργήσει περαιτέρω πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα σε χρεωμένους και υπερτιμημένους τομείς.
Η μαζική διάσωση των χρεωμένων τομέων που είχαν ήδη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και ήταν σε διαδικασία απαξίωσης μπορεί επίσης να οδηγήσει το μεγαλύτερο κύμα κακών επενδύσεων.
Εάν η προηγούμενη ανάκαμψη ήρθε με χαμηλή αύξηση των μισθών και κεφαλαιουχικών δαπανών και υψηλό χρέος, η επόμενη πιθανότατα θα είναι ακόμη χειρότερη.
Η πρόσφατη ιστορία μας λέει ότι οι ανακτήσεις σε σχήμα L δεν είναι ανωμαλία, αλλά ο κανόνας.
Και αυτή τη φορά μπορεί να μην είναι διαφορετικό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών