Η Ελλάδα και η Αίγυπτος βρίσκονται στα τελευταία στάδια μίας ιστορικής συμφωνίας, αυτή της χάραξης της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών
H ισχυρή στήριξη του Γάλλου Προέδρου Μακρόν προς την ελληνική κυβέρνηση για τα φλέγοντα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου καθώς και η στενή σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου με πρόσφατη την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν Μητσοτάκης με τον Αλ Σίσι δημιουργούν ένα σταθερό άξονα των δυνάμεων του Καλού απέναντι στον παράγοντα Τουρκία.
Σχετίζονται, ωστόσο, με τα κοινά συμφέροντα και των 3 χωρών στην περιοχή.
Η Ελλάδα και η Αίγυπτος βρίσκονται στα τελευταία στάδια μίας ιστορικής συμφωνίας, αυτή της χάραξης της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.
Με αυτή την συμφωνία, θα μπορούν να ξεκαθαριστούν τα όρια μέσα στα οποία οι χώρες θα μπορούν να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα των υδρογοναθράκων τα οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αρκετά πλούσια.
Η Γαλλία είναι από αυτές τις χώρες που ποντάρει σε αυτή την προοπτική καθώς, με τις εταιρίες της – έχει και τη τεχνογνωσία και την επενδυτική εμπειρία- θα μπορέσει να ξεκινήσει έρευνες και γεωτρήσεις, να στήσει εξέδρες εξόρυξης και να βάλει ακόμα πιο στέρεες τις βάσεις της για μία έμμεση συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Αιγαίου.
Το ίδιο, άλλωστε, έχει κάνει και στα οικόπεδα που έχει δώσει για έρευνες και εξορύξεις η Κύπρος, στα οποία η γαλλική Τοtal διατηρεί δικαιώματα.
Η οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών, Ελλάδας και Κύπρου, τελειώνει εν τη γενέσει τους όλα τα σχέδια της Τουρκίας για επιρροή στην περιοχή, στην οποία εντάσσεται το ανενεργό αλλά επικίνδυνο τουρκολυβικό σύμφωνο.
Χθες, μάλιστα η έγκυρη DW προέβλεπε ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξει σύρραξη μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου στην Λιβύη καθώς οι δυνάμεις του Σάρατζ βοηθούμενες από Τούρκους και Σύριους μισθοφόρους, απόλυτα καθοδηγούμενος από το καθεστώς Ερντογάν, προσπαθούν να περάσουν την γραμμή της Σύρτης και Αλ Τσούφρα.
Δεν είναι μόνο ότι περνάει, ουσιαστικά, σε τουρκικά χέρια η πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Σύρτης αλλά πλέον οι δυνάμεις των αντιπάλων κάνουν ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στα σύνορα Λιβύης-Αιγύπτου.
Η επικράτηση του Σάρατζ στην Λιβύη μεσοπρόθεσμα θα μπορέσει να ενεργοποιήσει τη τουρκολυβική συμφωνία για την ΑΟΖ και, πλέον, ο Σάρατζ, ως κατά κάποιο τρόπο και εκπρόσωπος των Ισλαμιστών Αδελφών, φαντάζει η μόνη ελπίδα του Ερντογάν να αποκτήσει λόγο στους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου.
Ο Αλ Σίσι, από την άλλη, είναι ένας μεγάλος πολέμιος των ισλαμιστών στην περιοχή, υποστηρίζει με θέρμη την συνύπαρξη Χριστιανών- Εβραίων μέσα στη Αίγυπτο και στηρίζει το Στρατηγό Χαφτάρ ως το άνθρωπο που αποτελεί το μεγάλο ανάχωμα κατά των ισλαμιστών στην περιοχή. Θυμίζουμε βέβαια, ότι μεγάλος φόβος του Αλ Σίσι είναι να βιώσει ξανά η χώρα του την άνοδο των ισλαμιστών όπως το έζησε πριν καιρό με την επικράτηση Μόρσι… Ο κίνδυνος ανατροπής του θα είναι μεγάλος και η αναρχία θα επικρατήσει ξανά στη χώρα με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η θρησκεία το ζήτημα. Πάνω απ’ όλα τίθεται το θέμα της στρατηγικής επιρροής και δύναμης στην περιοχή μέσα από τον έλεγχο των κοιτασμάτων.
Αν η χάραξη της ΑΟΖ αποτελεί μία ζωτικής σημασίας κίνηση για τα ελληνικά συμφέροντα στην διαφιλονικία ετών με την Τουρκία, για την Αίγυπτο, αυτή τη περίοδο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Λέγεται έντονα ότι στο χθεσινό τηλεφώνημα του Μητσοτάκη με τον Αλ Σίσι τέθηκε ξανά στο τραπέζι η ανάγκη να χαραχθεί επιτέλους η ΑΟΖ των δύο χωρών παρά την τουρκική προκλητικότητα με τη συγκέντρωση των τουρκικών πλοίων στην Μαρμαρίδα και την παρουσία του ερευνητικού Oruc Reis.
Ο κρίκος της ελληνικής πλευράς στην συμμαχία Ελλάδα-Γαλλία-Αίγυπτο είναι πολύ σημαντικός και δεν είναι τυχαίο που απ’ ‘όλες τις δυνάμεις που ειδοποίησε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην προσπάθεια του να παραπονεθεί για την εχθρικότητα των Τούρκων, η μόνη που πήρε ξεκάθαρη θέση ήταν η Γαλλία, θέση που επιβεβαιώθηκε και από το ταξίδι Μακρόν στην Κύπρο. Και όλα αυτά, παρόλο που το ελληνικό κράτος τελικά ακύρωση την παραγγελία των γαλλικών φρεγατών – το οποίο θα μπορούσε να ήταν λόγος ενδεχόμενης ουδετερότητας από τον Μακρόν. Εντούτοις, δεν υπάρχει προσώρας πρόβλημα.
Το σίγουρο είναι ότι για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία ξεκινάει μία εξαιρετικά δύσκολη μέρα – ίσως η πιο πιθανή για θερμό επεισόδιο- αφού σήμερα γίνεται η μεγάλη προσευχή στην Αγία Σοφία ως τζαμί. Παρατηρητές του ΥΠ.ΕΞ δεν θα θεωρήσουν έκπληξη από την μεριά του Τούρκων, να ξεκινήσει σήμερα και την πορεία του το Oruc Reis για σεισμογραφικές έρευνες σε μία συνδυαστικά γραφική με αλλά αποτελεσματική δε προσπάθεια του Ερντογάν να σαλπίσει ισλαμική πανστρατιά σε όλα τα μέτωπα και κυρίως σε αυτό της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Σε κάθε περίπτωση οι ελληνικές δυνάμεις παραμένουν σε πλήρη ετοιμότητα…
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
Σχετίζονται, ωστόσο, με τα κοινά συμφέροντα και των 3 χωρών στην περιοχή.
Η Ελλάδα και η Αίγυπτος βρίσκονται στα τελευταία στάδια μίας ιστορικής συμφωνίας, αυτή της χάραξης της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.
Με αυτή την συμφωνία, θα μπορούν να ξεκαθαριστούν τα όρια μέσα στα οποία οι χώρες θα μπορούν να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα των υδρογοναθράκων τα οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αρκετά πλούσια.
Η Γαλλία είναι από αυτές τις χώρες που ποντάρει σε αυτή την προοπτική καθώς, με τις εταιρίες της – έχει και τη τεχνογνωσία και την επενδυτική εμπειρία- θα μπορέσει να ξεκινήσει έρευνες και γεωτρήσεις, να στήσει εξέδρες εξόρυξης και να βάλει ακόμα πιο στέρεες τις βάσεις της για μία έμμεση συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Αιγαίου.
Το ίδιο, άλλωστε, έχει κάνει και στα οικόπεδα που έχει δώσει για έρευνες και εξορύξεις η Κύπρος, στα οποία η γαλλική Τοtal διατηρεί δικαιώματα.
Η οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών, Ελλάδας και Κύπρου, τελειώνει εν τη γενέσει τους όλα τα σχέδια της Τουρκίας για επιρροή στην περιοχή, στην οποία εντάσσεται το ανενεργό αλλά επικίνδυνο τουρκολυβικό σύμφωνο.
Χθες, μάλιστα η έγκυρη DW προέβλεπε ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξει σύρραξη μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου στην Λιβύη καθώς οι δυνάμεις του Σάρατζ βοηθούμενες από Τούρκους και Σύριους μισθοφόρους, απόλυτα καθοδηγούμενος από το καθεστώς Ερντογάν, προσπαθούν να περάσουν την γραμμή της Σύρτης και Αλ Τσούφρα.
Δεν είναι μόνο ότι περνάει, ουσιαστικά, σε τουρκικά χέρια η πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Σύρτης αλλά πλέον οι δυνάμεις των αντιπάλων κάνουν ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στα σύνορα Λιβύης-Αιγύπτου.
Η επικράτηση του Σάρατζ στην Λιβύη μεσοπρόθεσμα θα μπορέσει να ενεργοποιήσει τη τουρκολυβική συμφωνία για την ΑΟΖ και, πλέον, ο Σάρατζ, ως κατά κάποιο τρόπο και εκπρόσωπος των Ισλαμιστών Αδελφών, φαντάζει η μόνη ελπίδα του Ερντογάν να αποκτήσει λόγο στους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου.
Ο Αλ Σίσι, από την άλλη, είναι ένας μεγάλος πολέμιος των ισλαμιστών στην περιοχή, υποστηρίζει με θέρμη την συνύπαρξη Χριστιανών- Εβραίων μέσα στη Αίγυπτο και στηρίζει το Στρατηγό Χαφτάρ ως το άνθρωπο που αποτελεί το μεγάλο ανάχωμα κατά των ισλαμιστών στην περιοχή. Θυμίζουμε βέβαια, ότι μεγάλος φόβος του Αλ Σίσι είναι να βιώσει ξανά η χώρα του την άνοδο των ισλαμιστών όπως το έζησε πριν καιρό με την επικράτηση Μόρσι… Ο κίνδυνος ανατροπής του θα είναι μεγάλος και η αναρχία θα επικρατήσει ξανά στη χώρα με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η θρησκεία το ζήτημα. Πάνω απ’ όλα τίθεται το θέμα της στρατηγικής επιρροής και δύναμης στην περιοχή μέσα από τον έλεγχο των κοιτασμάτων.
Αν η χάραξη της ΑΟΖ αποτελεί μία ζωτικής σημασίας κίνηση για τα ελληνικά συμφέροντα στην διαφιλονικία ετών με την Τουρκία, για την Αίγυπτο, αυτή τη περίοδο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Λέγεται έντονα ότι στο χθεσινό τηλεφώνημα του Μητσοτάκη με τον Αλ Σίσι τέθηκε ξανά στο τραπέζι η ανάγκη να χαραχθεί επιτέλους η ΑΟΖ των δύο χωρών παρά την τουρκική προκλητικότητα με τη συγκέντρωση των τουρκικών πλοίων στην Μαρμαρίδα και την παρουσία του ερευνητικού Oruc Reis.
Ο κρίκος της ελληνικής πλευράς στην συμμαχία Ελλάδα-Γαλλία-Αίγυπτο είναι πολύ σημαντικός και δεν είναι τυχαίο που απ’ ‘όλες τις δυνάμεις που ειδοποίησε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην προσπάθεια του να παραπονεθεί για την εχθρικότητα των Τούρκων, η μόνη που πήρε ξεκάθαρη θέση ήταν η Γαλλία, θέση που επιβεβαιώθηκε και από το ταξίδι Μακρόν στην Κύπρο. Και όλα αυτά, παρόλο που το ελληνικό κράτος τελικά ακύρωση την παραγγελία των γαλλικών φρεγατών – το οποίο θα μπορούσε να ήταν λόγος ενδεχόμενης ουδετερότητας από τον Μακρόν. Εντούτοις, δεν υπάρχει προσώρας πρόβλημα.
Το σίγουρο είναι ότι για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία ξεκινάει μία εξαιρετικά δύσκολη μέρα – ίσως η πιο πιθανή για θερμό επεισόδιο- αφού σήμερα γίνεται η μεγάλη προσευχή στην Αγία Σοφία ως τζαμί. Παρατηρητές του ΥΠ.ΕΞ δεν θα θεωρήσουν έκπληξη από την μεριά του Τούρκων, να ξεκινήσει σήμερα και την πορεία του το Oruc Reis για σεισμογραφικές έρευνες σε μία συνδυαστικά γραφική με αλλά αποτελεσματική δε προσπάθεια του Ερντογάν να σαλπίσει ισλαμική πανστρατιά σε όλα τα μέτωπα και κυρίως σε αυτό της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Σε κάθε περίπτωση οι ελληνικές δυνάμεις παραμένουν σε πλήρη ετοιμότητα…
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών