Εάν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αποφασίσει να αυξήσει τους φόρους και να αυξήσει την κρατική παρέμβαση, η ανάκαμψη θα είναι πιο αργή και πιο οδυνηρή από ότι εκτιμάται
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και δυναμική σε σύγκριση με άλλες κορυφαίες οικονομίες παγκοσμίως αναφέρει ο ισπανός οικονομολόγος Daniel Lacalle.
Ο αντίκτυπος της κρίσης της αναγκαστικής καραντίνας για το Covid-19 είναι χαμηλότερος στις Ηνωμένες Πολιτείες από ότι στην Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 αλλά και τις χώρες της Ευρωζώνης.
Η ανάκαμψη είναι επίσης ισχυρότερη και πιο βιώσιμη στις ΗΠΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο οικονομικός αντίκτυπος είναι μικρός.
Η ύφεση είναι σοβαρή και ο αντίκτυπός της στις θέσεις εργασίας και την ανάπτυξη δεν μπορεί να υποτιμηθεί, αλλά είναι σημαντικό να αποδείξουμε πώς άλλες οικονομίες με μεγαλύτερα κυβερνητικά σχέδια δαπανών και σημαντικά προγράμματα κινήτρων παρουσιάζουν αδύναμη απόδοση.
Τα ισχυρά δημοσιονομικά κίνητρα δεν σημαίνει ότι θα οδηγήσουν σε επιθετική ανάπτυξη.
Το ΑΕΠ του δεύτερου τριμήνου των ΗΠΑ ήταν πολύ καλύτερο από ότι στη ζώνη του ευρώ (-9,5% σε τριμηνιαία βάση σε σύγκριση με -12,1% στην ευρωζώνη), αν και αντανακλά μια αξιοσημείωτη τριμηνιαία πτώση στις ΗΠΑ πολύ χειρότερη από το 2008.
Αυτή η σύγκριση είναι σημαντική επειδή οι περισσότεροι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι οι υψηλότερες κυβερνητικές δαπάνες και ο δημόσιος τομέας συμβάλλουν στην αντιστάθμιση του πλήγματος της ύφεσης.
Αυτό δεν ισχύει.
Η τριμηνιαία πτώση του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν -9,5%, είναι έστω και οριακά καλύτερη σε σύγκριση με τη Γερμανία -10,1%, τη Γαλλία -13,8%, την Ιταλία -12,4%, την Ισπανία -18,5% και την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 στο -11,9%.
Μπορεί να έχετε διαβάσει την ύφεση σοκ -32,9% για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είναι παραπλανητικό να το συγκρίνετε με τα ευρωπαϊκά δημοσιευμένα στοιχεία που δεν είναι ετήσια.
Ο ετήσιος ρυθμός εκτιμά πόσο θα μπορούσε η οικονομία να αναπτυχθεί ή να συρρικνωθεί εάν ο ρυθμός μεταβολής που παρατηρήθηκε το τρίμηνο συνεχιζόταν με τον ίδιο ρυθμό για τέσσερα συνεχόμενα τρίμηνα.
Αν συγκρίναμε τα μήλα με τα μήλα, η ετήσια κατάρρευση του ΑΕΠ -32,9% στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν από -40% στη Γερμανία έως -55% στην Ισπανία.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται σκόπιμο να επιμείνουμε σε τρία σημεία:
1) Η μείωση του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν μικρότερη από τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων.
2) Είναι χαμηλότερο από την ύφεση της Ευρωζώνης, η οποία ήταν χειρότερη από το αναμενόμενο και
3) Τα δεδομένα στις ΗΠΑ δείχνουν μια από τις ισχυρότερες ανακάμψεις στην ιστορία ειδικά στο γ΄ και δ΄ τρίμηνο του 2020.
Η βελτίωση της εγχώριας ζήτησης που έχει αρχίσει να παρατηρείται ήδη από τον Μάιο επιβεβαιώθηκε τον Ιούνιο.
Οι λιανικές πωλήσεις σημείωσαν αύξηση + 7,5% σε μηνιαία βάση στις ΗΠΑ, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ιστορική.
Από έτος σε έτος, οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν + 1,1% και, εξαλείφοντας τις πωλήσεις οχημάτων, αυτή η αύξηση ανέρχεται σε + 7,3% σε ετήσια βάση.
Ακόμα πολλά πρέπει να βελτιωθούν.
Οι βασικοί αριθμοδείκτες στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν αύξηση του ΑΕΠ τρίτου τριμήνου από 18% σε 20% σε ετήσια βάση.
Υπάρχουν πολλά να κάνουμε και κανείς δεν μπορεί να είναι εφησυχασμένος.
Η οικονομία των ΗΠΑ θα μπορούσε να κλείσει το έτος με 0% ανάπτυξη και 6% ανεργία στο πιο αισιόδοξο σενάριο εάν η κατανάλωση και οι επενδύσεις είχαν δυναμική.
Ωστόσο, είναι πιο πιθανό ότι η οικονομία μπορεί να κλείσει με ύφεση -5% και η ανεργία στο 8,5%.
Αυτό συγκρίνεται με μια ευρωζώνη που πιθανότατα θα μειωθεί περισσότερο από 9% το 2020 με την επίσημη ανεργία κατά μέσο όρο να φθάνει στο 12,5% σύμφωνα με το Bloomberg.
Υπάρχουν σημαντικά προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να λάβουμε υπόψη.
Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών συνεχίζει να είναι αδύναμη στις 73,2 μονάδες βάσης τον Ιούλιο του 2020, μείωση 5 μονάδων σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2020, απέχει πολύ από τα επίπεδα πάνω από 100 που παρουσιάστηκαν κατά τον Φεβρουάριο 2020.
Οι κορυφαίοι δείκτες δείχνουν σημάδια ανάκαμψης αλλά ο προβληματισμός παραμένει στην Ευρώπη.
Ο σύνθετος δείκτης μεταποίησης (PMI) για το μήνα Ιούλιο κατάφερε να φτάσει στη ζώνη οικονομικής επέκτασης, στο 50.
Οι υπηρεσίες, ένας κρίσιμος τομέας για την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών, συνεχίζουν να συρρικνώνονται.
Η βιομηχανική παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσίασε για δύο μήνες με θετική μηνιαία αύξηση (+ 5,4% τον Ιούνιο), αν και χαμηλή σε ετήσια βάση (-10,8% τον Ιούνιο του 2020).
Η απασχόληση βελτιώνεται, αλλά βεβαίως με βραδύτερο ρυθμό από ότι θα ήταν επιθυμητό.
Οι αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας παραμένουν πεισματικά πάνω από ένα εκατομμύριο, ενώ επιβραδύνονται με ρυθμό πιο αργό από το αναμενόμενο.
Η ανεργία έχει μειωθεί από 25 εκατομμύρια σε 17 εκατομμύρια σε δύο μήνες.
Απαιτείται μεγαλύτερη βελτίωση.
Το χρέος στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη πρόκληση, αλλά οι μετρήσεις δείχνουν μια καλύτερη κατάσταση από την ευρωζώνη.
Το συσσωρευμένο έλλειμμα μέχρι τον Ιούνιο ξεπερνά ήδη τα 2,74 τρισεκατομμύρια δολάρια, περισσότερο από το 10% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Είναι ενδιαφέρον ότι το χρέος προς το ΑΕΠ στις ΗΠΑ είναι πιθανό να αυξηθεί στο 98,5% σύμφωνα με το Bloomberg, κάτω από τα επίπεδα της ευρωζώνης, στο 103%, σύμφωνα με την ΕΚΤ.
Αυτά τα στοιχεία έρχονται σε αντίθεση με τις εκκλήσεις για ισχυρότερο ευρώ έναντι του δολαρίου ΗΠΑ.
Παρά τα νούμερα των ΗΠΑ, η ανάπτυξη, το χρέος και η απασχόληση είναι πιθανό να καταγράψουν μια καλύτερη εξέλιξη από ό, τι στην Ευρωζώνη.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ήδη αρνητικά πραγματικά επιτόκια και ο ισολογισμός της υπερβαίνει το 53% του ΑΕΠ σε σύγκριση με τον ισολογισμό της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ FED που αντιστοιχεί στο 33% του ΑΕΠ.
Η παγκόσμια ζήτηση σε δολάρια ΗΠΑ είναι υψηλή και αυξάνεται και ο κόσμος εξακολουθεί να έχει έλλειμμα σε δολάρια ΗΠΑ.
Αυτό δεν ισχύει για το ευρώ, όπου η ζήτηση είναι σταθερή αλλά πολύ μικρότερη, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, και η προσφορά αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από το δολάριο ΗΠΑ.
Σταθερή ανάκαμψη θα επιτευχθεί μόνο με τις σωστές πολιτικές.
Η ύφεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε στασιμότητα.
Η κακή απόδοση των ευρωπαϊκών οικονομιών σε αυτήν την κρίση είναι επίσης μια υπενθύμιση του γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να εφαρμόσουν παρόμοιες πολιτικές.
Εάν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αποφασίσει να αυξήσει τους φόρους και να αυξήσει την κρατική παρέμβαση, η ανάκαμψη θα είναι πιο αργή και πιο οδυνηρή από ότι εκτιμάται.
www.bankingnews.gr
Ο αντίκτυπος της κρίσης της αναγκαστικής καραντίνας για το Covid-19 είναι χαμηλότερος στις Ηνωμένες Πολιτείες από ότι στην Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 αλλά και τις χώρες της Ευρωζώνης.
Η ανάκαμψη είναι επίσης ισχυρότερη και πιο βιώσιμη στις ΗΠΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο οικονομικός αντίκτυπος είναι μικρός.
Η ύφεση είναι σοβαρή και ο αντίκτυπός της στις θέσεις εργασίας και την ανάπτυξη δεν μπορεί να υποτιμηθεί, αλλά είναι σημαντικό να αποδείξουμε πώς άλλες οικονομίες με μεγαλύτερα κυβερνητικά σχέδια δαπανών και σημαντικά προγράμματα κινήτρων παρουσιάζουν αδύναμη απόδοση.
Τα ισχυρά δημοσιονομικά κίνητρα δεν σημαίνει ότι θα οδηγήσουν σε επιθετική ανάπτυξη.
Το ΑΕΠ του δεύτερου τριμήνου των ΗΠΑ ήταν πολύ καλύτερο από ότι στη ζώνη του ευρώ (-9,5% σε τριμηνιαία βάση σε σύγκριση με -12,1% στην ευρωζώνη), αν και αντανακλά μια αξιοσημείωτη τριμηνιαία πτώση στις ΗΠΑ πολύ χειρότερη από το 2008.
Αυτή η σύγκριση είναι σημαντική επειδή οι περισσότεροι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι οι υψηλότερες κυβερνητικές δαπάνες και ο δημόσιος τομέας συμβάλλουν στην αντιστάθμιση του πλήγματος της ύφεσης.
Αυτό δεν ισχύει.
Η τριμηνιαία πτώση του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν -9,5%, είναι έστω και οριακά καλύτερη σε σύγκριση με τη Γερμανία -10,1%, τη Γαλλία -13,8%, την Ιταλία -12,4%, την Ισπανία -18,5% και την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 στο -11,9%.
Μπορεί να έχετε διαβάσει την ύφεση σοκ -32,9% για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είναι παραπλανητικό να το συγκρίνετε με τα ευρωπαϊκά δημοσιευμένα στοιχεία που δεν είναι ετήσια.
Ο ετήσιος ρυθμός εκτιμά πόσο θα μπορούσε η οικονομία να αναπτυχθεί ή να συρρικνωθεί εάν ο ρυθμός μεταβολής που παρατηρήθηκε το τρίμηνο συνεχιζόταν με τον ίδιο ρυθμό για τέσσερα συνεχόμενα τρίμηνα.
Αν συγκρίναμε τα μήλα με τα μήλα, η ετήσια κατάρρευση του ΑΕΠ -32,9% στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν από -40% στη Γερμανία έως -55% στην Ισπανία.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται σκόπιμο να επιμείνουμε σε τρία σημεία:
1) Η μείωση του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν μικρότερη από τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων.
2) Είναι χαμηλότερο από την ύφεση της Ευρωζώνης, η οποία ήταν χειρότερη από το αναμενόμενο και
3) Τα δεδομένα στις ΗΠΑ δείχνουν μια από τις ισχυρότερες ανακάμψεις στην ιστορία ειδικά στο γ΄ και δ΄ τρίμηνο του 2020.
Η βελτίωση της εγχώριας ζήτησης που έχει αρχίσει να παρατηρείται ήδη από τον Μάιο επιβεβαιώθηκε τον Ιούνιο.
Οι λιανικές πωλήσεις σημείωσαν αύξηση + 7,5% σε μηνιαία βάση στις ΗΠΑ, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ιστορική.
Από έτος σε έτος, οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν + 1,1% και, εξαλείφοντας τις πωλήσεις οχημάτων, αυτή η αύξηση ανέρχεται σε + 7,3% σε ετήσια βάση.
Ακόμα πολλά πρέπει να βελτιωθούν.
Οι βασικοί αριθμοδείκτες στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν αύξηση του ΑΕΠ τρίτου τριμήνου από 18% σε 20% σε ετήσια βάση.
Υπάρχουν πολλά να κάνουμε και κανείς δεν μπορεί να είναι εφησυχασμένος.
Η οικονομία των ΗΠΑ θα μπορούσε να κλείσει το έτος με 0% ανάπτυξη και 6% ανεργία στο πιο αισιόδοξο σενάριο εάν η κατανάλωση και οι επενδύσεις είχαν δυναμική.
Ωστόσο, είναι πιο πιθανό ότι η οικονομία μπορεί να κλείσει με ύφεση -5% και η ανεργία στο 8,5%.
Αυτό συγκρίνεται με μια ευρωζώνη που πιθανότατα θα μειωθεί περισσότερο από 9% το 2020 με την επίσημη ανεργία κατά μέσο όρο να φθάνει στο 12,5% σύμφωνα με το Bloomberg.
Υπάρχουν σημαντικά προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να λάβουμε υπόψη.
Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών συνεχίζει να είναι αδύναμη στις 73,2 μονάδες βάσης τον Ιούλιο του 2020, μείωση 5 μονάδων σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2020, απέχει πολύ από τα επίπεδα πάνω από 100 που παρουσιάστηκαν κατά τον Φεβρουάριο 2020.
Οι κορυφαίοι δείκτες δείχνουν σημάδια ανάκαμψης αλλά ο προβληματισμός παραμένει στην Ευρώπη.
Ο σύνθετος δείκτης μεταποίησης (PMI) για το μήνα Ιούλιο κατάφερε να φτάσει στη ζώνη οικονομικής επέκτασης, στο 50.
Οι υπηρεσίες, ένας κρίσιμος τομέας για την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών, συνεχίζουν να συρρικνώνονται.
Η βιομηχανική παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσίασε για δύο μήνες με θετική μηνιαία αύξηση (+ 5,4% τον Ιούνιο), αν και χαμηλή σε ετήσια βάση (-10,8% τον Ιούνιο του 2020).
Η απασχόληση βελτιώνεται, αλλά βεβαίως με βραδύτερο ρυθμό από ότι θα ήταν επιθυμητό.
Οι αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας παραμένουν πεισματικά πάνω από ένα εκατομμύριο, ενώ επιβραδύνονται με ρυθμό πιο αργό από το αναμενόμενο.
Η ανεργία έχει μειωθεί από 25 εκατομμύρια σε 17 εκατομμύρια σε δύο μήνες.
Απαιτείται μεγαλύτερη βελτίωση.
Το χρέος στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη πρόκληση, αλλά οι μετρήσεις δείχνουν μια καλύτερη κατάσταση από την ευρωζώνη.
Το συσσωρευμένο έλλειμμα μέχρι τον Ιούνιο ξεπερνά ήδη τα 2,74 τρισεκατομμύρια δολάρια, περισσότερο από το 10% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Είναι ενδιαφέρον ότι το χρέος προς το ΑΕΠ στις ΗΠΑ είναι πιθανό να αυξηθεί στο 98,5% σύμφωνα με το Bloomberg, κάτω από τα επίπεδα της ευρωζώνης, στο 103%, σύμφωνα με την ΕΚΤ.
Αυτά τα στοιχεία έρχονται σε αντίθεση με τις εκκλήσεις για ισχυρότερο ευρώ έναντι του δολαρίου ΗΠΑ.
Παρά τα νούμερα των ΗΠΑ, η ανάπτυξη, το χρέος και η απασχόληση είναι πιθανό να καταγράψουν μια καλύτερη εξέλιξη από ό, τι στην Ευρωζώνη.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ήδη αρνητικά πραγματικά επιτόκια και ο ισολογισμός της υπερβαίνει το 53% του ΑΕΠ σε σύγκριση με τον ισολογισμό της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ FED που αντιστοιχεί στο 33% του ΑΕΠ.
Η παγκόσμια ζήτηση σε δολάρια ΗΠΑ είναι υψηλή και αυξάνεται και ο κόσμος εξακολουθεί να έχει έλλειμμα σε δολάρια ΗΠΑ.
Αυτό δεν ισχύει για το ευρώ, όπου η ζήτηση είναι σταθερή αλλά πολύ μικρότερη, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, και η προσφορά αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από το δολάριο ΗΠΑ.
Σταθερή ανάκαμψη θα επιτευχθεί μόνο με τις σωστές πολιτικές.
Η ύφεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε στασιμότητα.
Η κακή απόδοση των ευρωπαϊκών οικονομιών σε αυτήν την κρίση είναι επίσης μια υπενθύμιση του γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να εφαρμόσουν παρόμοιες πολιτικές.
Εάν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αποφασίσει να αυξήσει τους φόρους και να αυξήσει την κρατική παρέμβαση, η ανάκαμψη θα είναι πιο αργή και πιο οδυνηρή από ότι εκτιμάται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών