Αυτή η πορεία προς τη μακροπρόθεσμη στασιμότητα πρέπει να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση για όλα τα κράτη ότι οι συνταγές δαπανών... δεν φέρνουν ανάπτυξη
Τα τεράστια δημοσιονομικά κίνητρα δεν θα εμποδίσουν την επιβράδυνση της ευρωζώνης υποστηρίζει ο ισπανός οικονομολόγος Daniel Lacalle.
Ο ισολογισμός της ΕΚΤ αυξήθηκε στο 53,9% του ΑΕΠ τον Ιούλιο του 2020.
Ο ισολογισμός της FED αντιστοιχεί στο 32% του αμερικανικού ΑΕΠ και ο ισολογισμός της Τράπεζας της Αγγλίας στο 33% του βρετανικού ΑΕΠ.
Αυτό σημαίνει αύξηση 1,78 τρισεκατομμυρίων ευρώ σε ετήσια βάση στην ΕΚΤ.
Επιπλέον, η υπερβολική ρευστότητα αυξήθηκε στα 2,9 τρισεκατομμύρια ευρώ, αύξηση 1,2 τρισεκατομμυρίων από τον Ιανουάριο 2020.
Εν τω μεταξύ η Ευρωζώνη έχει ανακοινώσει διάφορα προγράμματα δημοσιονομικής τόνωσης που αντιστοιχούν στο 10% του ΑΕΠ.
Κανένα από αυτά δεν απέτρεψε τα σημάδια επιβράδυνσης στην οικονομία τον Αύγουστο του 2020.
Μετά από μια ισχυρή ανάκαμψη τον Μάιο και τον Ιούνιο 2020, που προήλθε από το άνοιγμα των περισσότερων οικονομιών και με βάση τα δεδομένα υψηλής συχνότητας που συνέταξε η Bloomberg Economics δείχνουν μια εμφανή επιβράδυνση τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Όλοι οι οικονομολόγοι που παρακολουθούν την οικονομία της ευρωζώνης προειδοποιούν για την ανησυχητική αποδυνάμωση των κορυφαίων δεικτών.
Ο ΟΟΣΑ δημοσίευσε επίσης τον Δείκτη κορυφαίων δεικτών του Ιουλίου 2020, ο οποίος δείχνει ότι οικονομίες όπως η Ισπανία δεν δείχνουν μόνο σημάδια ασθενέστερης ανάπτυξης, αλλά συρρίκνωση.
Η Ιταλία συνεχίζει να βελτιώνεται αλλά με αργό ρυθμό, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία σημειώνουν πτώση στα επίπεδα ανάπτυξης.
Ο λόγος είναι προφανής.
Όλα τα δημοσιονομικά κίνητρα της Ευρωζώνης επικεντρώνονται στη διαιώνιση των φουσκωμένων κρατικών προϋπολογισμών και στην παροχή κινήτρων που δεν έχουν στόχο την οικονομική απόδοση είναι απλά επιδοτούμενες δαπάνες.
Ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης στοχεύει σαφώς στην προώθηση ακραίων χρεών που μεταμφιέζονται ως πράσινα έργα, αλλά αυτό που ανησυχεί περισσότερο είναι ότι η πράσινη συμφωνία της Ευρωζώνης περιλαμβάνει περισσότερους φόρους και μέτρα για την αύξηση της ζήτησης και όχι σχέδια ενίσχυσης της παραγωγικότητας.
Αυτό έπρεπε να είχαμε διδαχθεί το 2009.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε το τεράστιο σχέδιο ανάπτυξης και απασχόλησης, το οποίο αυξήθηκε σε περισσότερο από 1,5% του ΑΕΠ της ΕΕ και η οικονομία δεν βελτιώθηκε, ενώ περισσότερες από 4,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν.
Το πρόβλημα αυτών των μαζικών κινήτρων είναι ότι ωφελούν τα λάθος μέρη της οικονομίας.
Οι τρέχουσες κυβερνητικές δαπάνες π.χ. σε επιδοτήσεις, τα τεράστια ελλείμματα και οι εταιρείες που επωφελούνται από τις μαζικές αγορές εταιρικών ομολόγων είναι οι μεγάλες πολυεθνικές και εθνικοί πρωταθλητές που δεν είχαν κανένα πρόβλημα πρόσβασης στις αγορές στο παρελθόν.
Ενώ η ευρωζώνη αυξάνει τους «περιβαλλοντικούς» φόρους στους πολίτες και προωθεί τις επιδοτούμενες δαπάνες στη «νέα πράσινη συμφωνία», οι μεγαλύτεροι δικαιούχοι του προγράμματος αγοράς εταιρικών ομολόγων της ΕΚΤ είναι μεγάλες εταιρείες αυτοκινήτων, πολυεθνικές πετρελαίου και φυσικού αερίου και μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Η ΕΚΤ αγόρασε ομόλογα από την Shell, Eni, Repsol, OMV, Total, Siemens, Daimler AG, BMW, Volkswagen, Renault κ.λπ.
Καμία από αυτές τις εταιρείες δεν είχε καμία δυσκολία να αποκτήσει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές ή να εκδώσουν εταιρικό χρέος με χαμηλά επιτόκια.
Οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες δραστηριοποιούνται σε τομείς όπου υπήρχαν προκλήσεις πλεονάζουσας ικανότητας και περιθωρίου πριν από την προηγούμενη και την τρέχουσα κρίση, οπότε δεν θα προσλάβουν νέους εργαζόμενους και δεν θα αυξήσουν τις κεφαλαιουχικές δαπάνες λόγω της νομισματικής τόνωσης.
Εν τω μεταξύ, χιλιάδες νεοσύστατες επιχειρήσεις και μικρές επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στον δανεισμό επειδή δεν διαθέτουν ισχυρά περιουσιακά στοιχεία καταρρέουν κάθε μήνα.
Η τεράστια πιστωτική υποστήριξη που προέρχεται από τον μηχανισμό μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής συσσωρεύεται στις κυβερνήσεις και τις πολυεθνικές.
Είναι ένα τεράστιο κίνητρο για υπερβολικές δαπάνες και κακές επενδύσεις.
Οι κυβερνήσεις εμφανίζονται ικανοποιημένες προσθέτοντας περισσότερες δαπάνες χωρίς πραγματική οικονομική απόδοση και οι παραδοσιακές πολυεθνικές συντηρούνται, ενώ μέρος των εταιριών που επιβιώνουν είναι και οι εταιρίες zombie.
Τα σχέδια τόνωσης της ΕΚΤ και της Ευρωζώνης καταλήγουν ως τεράστιες επιδοτήσεις σε χαμηλή παραγωγικότητα με παράπλευρες ζημίες σε τομείς υψηλής παραγωγικότητας με τη μορφή υψηλότερων φόρων.
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις Ηνωμένες Πολιτείες με την Federal Reserve να υιοθετεί ανάλογες πρακτικές.
Η βασική και ζωτική διαφορά είναι ότι ο μηχανισμός μετάδοσης νομισματικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών δεν εξαρτάται από το κανάλι των εμπορικών τραπεζών.
Λιγότερο από το 15% της πραγματικής οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών χρηματοδοτείται από τον τραπεζικό τομέα χάρη σε ένα διαφοροποιημένο και ευέλικτο σύστημα ιδιωτικών πιστώσεων.
Στην Ευρωζώνη είναι περισσότερο από 80%, παρόμοια με την Ιαπωνία η χρηματοδότηση μέσω τραπεζών.
Αυτή η πορεία προς τη μακροπρόθεσμη στασιμότητα πρέπει να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση για όλα τα κράτη ότι οι συνταγές δαπανών... δεν φέρνουν ανάπτυξη
Τα αποτελέσματα είναι πάντα καταστροφικά.
www.bankingnews.gr
Ο ισολογισμός της ΕΚΤ αυξήθηκε στο 53,9% του ΑΕΠ τον Ιούλιο του 2020.
Ο ισολογισμός της FED αντιστοιχεί στο 32% του αμερικανικού ΑΕΠ και ο ισολογισμός της Τράπεζας της Αγγλίας στο 33% του βρετανικού ΑΕΠ.
Αυτό σημαίνει αύξηση 1,78 τρισεκατομμυρίων ευρώ σε ετήσια βάση στην ΕΚΤ.
Επιπλέον, η υπερβολική ρευστότητα αυξήθηκε στα 2,9 τρισεκατομμύρια ευρώ, αύξηση 1,2 τρισεκατομμυρίων από τον Ιανουάριο 2020.
Εν τω μεταξύ η Ευρωζώνη έχει ανακοινώσει διάφορα προγράμματα δημοσιονομικής τόνωσης που αντιστοιχούν στο 10% του ΑΕΠ.
Κανένα από αυτά δεν απέτρεψε τα σημάδια επιβράδυνσης στην οικονομία τον Αύγουστο του 2020.
Μετά από μια ισχυρή ανάκαμψη τον Μάιο και τον Ιούνιο 2020, που προήλθε από το άνοιγμα των περισσότερων οικονομιών και με βάση τα δεδομένα υψηλής συχνότητας που συνέταξε η Bloomberg Economics δείχνουν μια εμφανή επιβράδυνση τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Όλοι οι οικονομολόγοι που παρακολουθούν την οικονομία της ευρωζώνης προειδοποιούν για την ανησυχητική αποδυνάμωση των κορυφαίων δεικτών.
Ο ΟΟΣΑ δημοσίευσε επίσης τον Δείκτη κορυφαίων δεικτών του Ιουλίου 2020, ο οποίος δείχνει ότι οικονομίες όπως η Ισπανία δεν δείχνουν μόνο σημάδια ασθενέστερης ανάπτυξης, αλλά συρρίκνωση.
Η Ιταλία συνεχίζει να βελτιώνεται αλλά με αργό ρυθμό, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία σημειώνουν πτώση στα επίπεδα ανάπτυξης.
Ο λόγος είναι προφανής.
Όλα τα δημοσιονομικά κίνητρα της Ευρωζώνης επικεντρώνονται στη διαιώνιση των φουσκωμένων κρατικών προϋπολογισμών και στην παροχή κινήτρων που δεν έχουν στόχο την οικονομική απόδοση είναι απλά επιδοτούμενες δαπάνες.
Ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης στοχεύει σαφώς στην προώθηση ακραίων χρεών που μεταμφιέζονται ως πράσινα έργα, αλλά αυτό που ανησυχεί περισσότερο είναι ότι η πράσινη συμφωνία της Ευρωζώνης περιλαμβάνει περισσότερους φόρους και μέτρα για την αύξηση της ζήτησης και όχι σχέδια ενίσχυσης της παραγωγικότητας.
Αυτό έπρεπε να είχαμε διδαχθεί το 2009.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε το τεράστιο σχέδιο ανάπτυξης και απασχόλησης, το οποίο αυξήθηκε σε περισσότερο από 1,5% του ΑΕΠ της ΕΕ και η οικονομία δεν βελτιώθηκε, ενώ περισσότερες από 4,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν.
Το πρόβλημα αυτών των μαζικών κινήτρων είναι ότι ωφελούν τα λάθος μέρη της οικονομίας.
Οι τρέχουσες κυβερνητικές δαπάνες π.χ. σε επιδοτήσεις, τα τεράστια ελλείμματα και οι εταιρείες που επωφελούνται από τις μαζικές αγορές εταιρικών ομολόγων είναι οι μεγάλες πολυεθνικές και εθνικοί πρωταθλητές που δεν είχαν κανένα πρόβλημα πρόσβασης στις αγορές στο παρελθόν.
Ενώ η ευρωζώνη αυξάνει τους «περιβαλλοντικούς» φόρους στους πολίτες και προωθεί τις επιδοτούμενες δαπάνες στη «νέα πράσινη συμφωνία», οι μεγαλύτεροι δικαιούχοι του προγράμματος αγοράς εταιρικών ομολόγων της ΕΚΤ είναι μεγάλες εταιρείες αυτοκινήτων, πολυεθνικές πετρελαίου και φυσικού αερίου και μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Η ΕΚΤ αγόρασε ομόλογα από την Shell, Eni, Repsol, OMV, Total, Siemens, Daimler AG, BMW, Volkswagen, Renault κ.λπ.
Καμία από αυτές τις εταιρείες δεν είχε καμία δυσκολία να αποκτήσει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές ή να εκδώσουν εταιρικό χρέος με χαμηλά επιτόκια.
Οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες δραστηριοποιούνται σε τομείς όπου υπήρχαν προκλήσεις πλεονάζουσας ικανότητας και περιθωρίου πριν από την προηγούμενη και την τρέχουσα κρίση, οπότε δεν θα προσλάβουν νέους εργαζόμενους και δεν θα αυξήσουν τις κεφαλαιουχικές δαπάνες λόγω της νομισματικής τόνωσης.
Εν τω μεταξύ, χιλιάδες νεοσύστατες επιχειρήσεις και μικρές επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στον δανεισμό επειδή δεν διαθέτουν ισχυρά περιουσιακά στοιχεία καταρρέουν κάθε μήνα.
Η τεράστια πιστωτική υποστήριξη που προέρχεται από τον μηχανισμό μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής συσσωρεύεται στις κυβερνήσεις και τις πολυεθνικές.
Είναι ένα τεράστιο κίνητρο για υπερβολικές δαπάνες και κακές επενδύσεις.
Οι κυβερνήσεις εμφανίζονται ικανοποιημένες προσθέτοντας περισσότερες δαπάνες χωρίς πραγματική οικονομική απόδοση και οι παραδοσιακές πολυεθνικές συντηρούνται, ενώ μέρος των εταιριών που επιβιώνουν είναι και οι εταιρίες zombie.
Τα σχέδια τόνωσης της ΕΚΤ και της Ευρωζώνης καταλήγουν ως τεράστιες επιδοτήσεις σε χαμηλή παραγωγικότητα με παράπλευρες ζημίες σε τομείς υψηλής παραγωγικότητας με τη μορφή υψηλότερων φόρων.
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις Ηνωμένες Πολιτείες με την Federal Reserve να υιοθετεί ανάλογες πρακτικές.
Η βασική και ζωτική διαφορά είναι ότι ο μηχανισμός μετάδοσης νομισματικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών δεν εξαρτάται από το κανάλι των εμπορικών τραπεζών.
Λιγότερο από το 15% της πραγματικής οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών χρηματοδοτείται από τον τραπεζικό τομέα χάρη σε ένα διαφοροποιημένο και ευέλικτο σύστημα ιδιωτικών πιστώσεων.
Στην Ευρωζώνη είναι περισσότερο από 80%, παρόμοια με την Ιαπωνία η χρηματοδότηση μέσω τραπεζών.
Αυτή η πορεία προς τη μακροπρόθεσμη στασιμότητα πρέπει να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση για όλα τα κράτη ότι οι συνταγές δαπανών... δεν φέρνουν ανάπτυξη
Τα αποτελέσματα είναι πάντα καταστροφικά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών