Η ύφεση της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να διαμορφωθεί στο -9,5% το 2020, ενώ για το 2020 η ανάκαμψη θα είναι της τάξεως του 4,1%
Στο 9% θα διαμορφωθεί το έλλειμμα προϋπολογισμού της Ελλάδας το 2020, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Fiscal Monitor) που δημοσιεύτηκε σήμερα, 14 Οκτωβρίου 2020, ενώ για το 2021 το έλλειμμα θα παραμείνει στο 3%.
Δυσσοίωνες είναι και οι προβλέψεις για το χρέος της Ελλάδας, καθώς εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 205,2% του ΑΕΠ, ενώ άνω του 200% θα παραμείνει και το 2021.
Υπενθυμίζεται ότι χτες, στην ανάλυση του ΔΝΤ για τις παγκόσμιες προοπτικές, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να διαμορφωθεί στο -9,5% το 2020, ενώ για το 2020 η ανάκαμψη θα είναι της τάξεως του 4,1%.
Τον Απρίλιο, στις εαρινές προβλέψεις, το ΔΝΤ εκτιμούσε πως η ελληνική οικονομία θα κατέγραφε ύφεση 10% το 2020 και πως θα ανέκαμπτε με ρυθμό 5,1% το 2021.
Σύμφωνα με το Ταμείο, οι προοπτικές είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για τις οικονομίες που εξαρτώνται από τον τουρισμό, όπως η ελληνική, καθώς οι περιορισμοί στα διεθνή ταξίδια, σε συνδυασμό με τον φόβο των καταναλωτών για εξάπλωση της νόσου Covid-19, επηρεάζουν την τουριστική δραστηριότητα.
Αναφορικά με την ανεργία, το ΔΝΤ εκτιμά ότι ο δείκτης θα διαμορφωθεί στο 19,9%, από 22,3% που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση, ενώ το 2021 θα αποκλιμακωθεί στο 18,3%.
Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα ανέλθει στο 7,7% του ΑΕΠ και το 2021 θα διαμορφωθεί στο 4,5% του ΑΕΠ.
Τέλος, η Ελλάδα θα βρίσκεται σε κατάσταση αποπληθωρισμού έως το -0,6% το 2020, ενώ το 2021 θα σημειωθεί αύξηση των τιμών καταναλωτή κατά 0,7%.
ΔΝΤ: Να μην μειωθεί η παγκόσμια δημοσιονομική στήριξη, η κρίση του κορωνοϊού συνεχίζεται
Η κρίση του COVID-19 έχει καταστρέψει τη ζωή, τις θέσεις εργασίας και τις επιχειρήσεις των ανθρώπων.
Οι κυβερνήσεις έχουν λάβει ισχυρά μέτρα για να μετριάσουν το πλήγμα, συνολικού ύψους 12 τρισ. δολαρίων παγκοσμίως.
Αυτές οι σωσίβιες γραμμές έχουν σώσει ζωές και τα προς το ζην.
Αλλά είναι δαπανηρές και, μαζί με τις απότομες πτώσεις των φορολογικών εσόδων λόγω της ύφεσης, έχουν ωθήσει το παγκόσμιο δημόσιο χρέος στο υψηλό όλων των εποχών, σχεδόν στο 100% του ΑΕΠ, αναφέρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε νέα ανάλυσή του που τιτλοφορείται "Η δημοσιονομική πορεία για μια άνευ προηγουμένου κρίση".
Καθώς οι οικονομίες ανοίγουν προσωρινά, αλλά παραμένει αβεβαιότητα σχετικά με την πορεία της πανδημίας, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν θα αποσυρθεί πολύ γρήγορα, αναφέρει το ΔΝΤ.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν πιο επιλεκτικές και να αποφύγουν να εμποδίσουν τις απαραίτητες τομεακές ανακατανομές καθώς η δραστηριότητα συνεχίζεται.
Η υποστήριξη θα πρέπει να μετατοπιστεί σταδιακά από την προστασία των παλαιών θέσεων εργασίας στην επαναφορά των εργαζομένων - για παράδειγμα, μειώνοντας τα προγράμματα διατήρησης θέσεων εργασίας (επιδοτήσεις μισθών), επαναφέροντας τις απαιτήσεις αναζήτησης εργασίας και εκπαιδεύοντας για νέες δεξιότητες - και βοηθώντας να ανοίξουν με ασφάλεια βιώσιμες αλλά ακόμη ευάλωτες επιχειρήσεις.
Με χαμηλά επιτόκια και υψηλή ανεργία, η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων - ξεκινώντας από τη συντήρηση και την ενίσχυση των έργων - μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Οι αναδυόμενες αγορές και οι οικονομίες χαμηλού εισοδήματος που αντιμετωπίζουν αυστηρούς χρηματοοικονομικούς περιορισμούς θα πρέπει να αποφέρουν περισσότερα με λιγότερα, ιεραρχώντας τις δαπάνες και ενισχύοντας την αποτελεσματικότητά τους.
Μερικοί μπορεί να χρειάζονται περαιτέρω επίσημη οικονομική υποστήριξη και ελάφρυνση του χρέους.
Οι κυβερνήσεις πρέπει επίσης να υιοθετήσουν μέτρα για τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και να λάβουν υπόψη τους υψηλότερους φόρους για τους πιο εύπορους και τις πολύ επικερδείς εταιρείες.
Τα επακόλουθα έσοδα θα βοηθούσαν στην πληρωμή κρίσιμων υπηρεσιών, όπως τα δίκτυα υγείας και κοινωνικής ασφάλειας, σε μια κρίση που έπληξε δυσανάλογα τα φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας.
Μόλις τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προωθήσουν την ανάκαμψη αντιμετωπίζοντας την κληρονομιά της κρίσης - συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και των υψηλών επιπέδων δημόσιου χρέους.
Η επαναφορά μετά την πανδημία
Στο μέλλον, οι χώρες θα πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητα την επένδυση σε συστήματα υγείας και εκπαίδευσης.
Πρέπει επίσης να ενισχύσουν τα δίκτυα κοινωνικής ασφάλισης για να διασφαλίσουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά και υπηρεσίες.
Καθώς οι οικονομίες αρχίζουν να ανακάμπτουν, οι κυβερνήσεις πρέπει να αδράξουν αυτή τη στιγμή για να απομακρυνθούν από το μοντέλο ανάπτυξης πριν από την κρίση και να επιταχύνουν τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Η μείωση της χρήσης του άνθρακα πρέπει να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό αυτής της μετάβασης, διότι ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μειώσουν τη χρήση ενέργειας και να στραφούν σε καθαρότερες εναλλακτικές λύσεις - και, επιπλέον, να δημιουργήσει έσοδα που μπορούν εν μέρει να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των πιο ευάλωτων.
Καθώς οι κυβερνήσεις αυξάνουν τις δημόσιες επενδύσεις τους και άλλα φορολογικά μέτρα για την προώθηση της ανάκαμψης, οι πολιτικές επιλογές τους θα έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Πρέπει να έχουν αποφασιστικές πολιτικές για να κάνουν τις οικονομίες πιο ανθεκτικές, και να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω πράσινων μέτρων που επίσης ενισχύουν την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Καθώς πολλοί εργαζόμενοι εξακολουθούν να είναι άνεργοι, οι μικρές επιχειρήσεις αγωνίζονται και 80-90 εκατομμύρια ανθρώπους να ενδέχεται να πέσουν σε ακραία φτώχεια το 2020 ως αποτέλεσμα της πανδημίας.
Έτσι, είναι πολύ νωρίς για τις κυβερνήσεις να καταργήσουν την εξαιρετική υποστήριξη.
Πολιτικές κατά τη φάση του lockdown
Από την έναρξη της κρίσης COVID-19, οι κυβερνήσεις επικεντρώθηκαν στο να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να περιορίσουν τις συνέπειές της.
Η τεράστια δημοσιονομική στήριξη που δόθηκε από την έναρξη της κρίσης COVID-19 πέτυχε στην προστασία των ανθρώπων και στη διατήρηση των θέσεων εργασίας.
Τα μέτρα για τη δημόσια υγεία που σταμάτησαν την εξάπλωση του ιού - όπως τεστ μεγάλης κλίμακας, ανίχνευση και εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού - βοήθησαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ασφαλή επανέναρξη των επιχειρήσεων.
Τα επιδόματα ανεργίας και οι επιδοτήσεις μισθών (όπως στις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες) έχουν συμβάλει στη διατήρηση θέσεων εργασίας ή του βιοτικού επιπέδου.
Η μεταφορά μετρητών ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για τη στήριξη των φτωχών και άτυπων εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων που έχασαν θέσεις εργασίας.
Η υποστήριξη ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις έχει αποτρέψει ένα κύμα αθετήσεων και μαζικών απολύσεων.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν μεγάλο μερίδιο απασχόλησης.
Αν και η παγκόσμια δημοσιονομική απάντηση στην κρίση ήταν άνευ προηγουμένου, οι απαντήσεις από μεμονωμένες χώρες διαμορφώθηκαν από την πρόσβασή τους στο δανεισμό, καθώς και από το επίπεδο δημόσιου και ιδιωτικού χρέους που οδηγούν σε νέα κρίση.
Στις προηγμένες οικονομίες και σε ορισμένες οικονομίες αναδυόμενων αγορών, οι αγορές κρατικού χρέους από τις κεντρικές τράπεζες έχουν συμβάλει στη διατήρηση των επιτοκίων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και στηρίζουν τον κρατικό δανεισμό.
Σε αυτές τις οικονομίες, η δημοσιονομική απάντηση στην κρίση ήταν τεράστια.
Σε πολλές υπερχρεωμένες αναδυόμενες αγορές και οικονομίες χαμηλού εισοδήματος, ωστόσο, οι κυβερνήσεις είχαν περιορισμένο χώρο για να αυξήσουν τον δανεισμό, γεγονός που εμπόδισε την ικανότητά τους να αυξήσουν την υποστήριξη σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Ένας δημοσιονομικός χάρτης πορείας για την ανάκαμψη
Καθώς οι οικονομίες ανοίγουν προσωρινά, αλλά παραμένει αβεβαιότητα σχετικά με την πορεία της πανδημίας, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν θα αποσυρθεί πολύ γρήγορα.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει πιο επιλεκτική και να αποφεύγει να εμποδίζει τις απαραίτητες τομεακές ανακατανομές καθώς η δραστηριότητα συνεχίζεται.
Η υποστήριξη θα πρέπει να μετατοπιστεί σταδιακά από την προστασία των παλαιών θέσεων εργασίας στην επαναφορά των εργαζομένων - για παράδειγμα, μειώνοντας τα προγράμματα διατήρησης θέσεων εργασίας (επιδοτήσεις μισθών), επαναφέροντας τις απαιτήσεις αναζήτησης εργασίας και εκπαιδεύοντας για νέες δεξιότητες - και βοηθώντας να ανοίξουν με ασφάλεια βιώσιμες αλλά ακόμη ευάλωτες επιχειρήσεις.
Με χαμηλά επιτόκια και υψηλή ανεργία, η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων - ξεκινώντας από τη συντήρηση και την ενίσχυση των έργων - μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Δυσσοίωνες είναι και οι προβλέψεις για το χρέος της Ελλάδας, καθώς εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 205,2% του ΑΕΠ, ενώ άνω του 200% θα παραμείνει και το 2021.
Υπενθυμίζεται ότι χτες, στην ανάλυση του ΔΝΤ για τις παγκόσμιες προοπτικές, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να διαμορφωθεί στο -9,5% το 2020, ενώ για το 2020 η ανάκαμψη θα είναι της τάξεως του 4,1%.
Τον Απρίλιο, στις εαρινές προβλέψεις, το ΔΝΤ εκτιμούσε πως η ελληνική οικονομία θα κατέγραφε ύφεση 10% το 2020 και πως θα ανέκαμπτε με ρυθμό 5,1% το 2021.
Σύμφωνα με το Ταμείο, οι προοπτικές είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για τις οικονομίες που εξαρτώνται από τον τουρισμό, όπως η ελληνική, καθώς οι περιορισμοί στα διεθνή ταξίδια, σε συνδυασμό με τον φόβο των καταναλωτών για εξάπλωση της νόσου Covid-19, επηρεάζουν την τουριστική δραστηριότητα.
Αναφορικά με την ανεργία, το ΔΝΤ εκτιμά ότι ο δείκτης θα διαμορφωθεί στο 19,9%, από 22,3% που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση, ενώ το 2021 θα αποκλιμακωθεί στο 18,3%.
Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα ανέλθει στο 7,7% του ΑΕΠ και το 2021 θα διαμορφωθεί στο 4,5% του ΑΕΠ.
Τέλος, η Ελλάδα θα βρίσκεται σε κατάσταση αποπληθωρισμού έως το -0,6% το 2020, ενώ το 2021 θα σημειωθεί αύξηση των τιμών καταναλωτή κατά 0,7%.
ΔΝΤ: Να μην μειωθεί η παγκόσμια δημοσιονομική στήριξη, η κρίση του κορωνοϊού συνεχίζεται
Η κρίση του COVID-19 έχει καταστρέψει τη ζωή, τις θέσεις εργασίας και τις επιχειρήσεις των ανθρώπων.
Οι κυβερνήσεις έχουν λάβει ισχυρά μέτρα για να μετριάσουν το πλήγμα, συνολικού ύψους 12 τρισ. δολαρίων παγκοσμίως.
Αυτές οι σωσίβιες γραμμές έχουν σώσει ζωές και τα προς το ζην.
Αλλά είναι δαπανηρές και, μαζί με τις απότομες πτώσεις των φορολογικών εσόδων λόγω της ύφεσης, έχουν ωθήσει το παγκόσμιο δημόσιο χρέος στο υψηλό όλων των εποχών, σχεδόν στο 100% του ΑΕΠ, αναφέρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε νέα ανάλυσή του που τιτλοφορείται "Η δημοσιονομική πορεία για μια άνευ προηγουμένου κρίση".
Καθώς οι οικονομίες ανοίγουν προσωρινά, αλλά παραμένει αβεβαιότητα σχετικά με την πορεία της πανδημίας, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν θα αποσυρθεί πολύ γρήγορα, αναφέρει το ΔΝΤ.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν πιο επιλεκτικές και να αποφύγουν να εμποδίσουν τις απαραίτητες τομεακές ανακατανομές καθώς η δραστηριότητα συνεχίζεται.
Η υποστήριξη θα πρέπει να μετατοπιστεί σταδιακά από την προστασία των παλαιών θέσεων εργασίας στην επαναφορά των εργαζομένων - για παράδειγμα, μειώνοντας τα προγράμματα διατήρησης θέσεων εργασίας (επιδοτήσεις μισθών), επαναφέροντας τις απαιτήσεις αναζήτησης εργασίας και εκπαιδεύοντας για νέες δεξιότητες - και βοηθώντας να ανοίξουν με ασφάλεια βιώσιμες αλλά ακόμη ευάλωτες επιχειρήσεις.
Με χαμηλά επιτόκια και υψηλή ανεργία, η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων - ξεκινώντας από τη συντήρηση και την ενίσχυση των έργων - μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Οι αναδυόμενες αγορές και οι οικονομίες χαμηλού εισοδήματος που αντιμετωπίζουν αυστηρούς χρηματοοικονομικούς περιορισμούς θα πρέπει να αποφέρουν περισσότερα με λιγότερα, ιεραρχώντας τις δαπάνες και ενισχύοντας την αποτελεσματικότητά τους.
Μερικοί μπορεί να χρειάζονται περαιτέρω επίσημη οικονομική υποστήριξη και ελάφρυνση του χρέους.
Οι κυβερνήσεις πρέπει επίσης να υιοθετήσουν μέτρα για τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και να λάβουν υπόψη τους υψηλότερους φόρους για τους πιο εύπορους και τις πολύ επικερδείς εταιρείες.
Τα επακόλουθα έσοδα θα βοηθούσαν στην πληρωμή κρίσιμων υπηρεσιών, όπως τα δίκτυα υγείας και κοινωνικής ασφάλειας, σε μια κρίση που έπληξε δυσανάλογα τα φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας.
Μόλις τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προωθήσουν την ανάκαμψη αντιμετωπίζοντας την κληρονομιά της κρίσης - συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και των υψηλών επιπέδων δημόσιου χρέους.
Η επαναφορά μετά την πανδημία
Στο μέλλον, οι χώρες θα πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητα την επένδυση σε συστήματα υγείας και εκπαίδευσης.
Πρέπει επίσης να ενισχύσουν τα δίκτυα κοινωνικής ασφάλισης για να διασφαλίσουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά και υπηρεσίες.
Καθώς οι οικονομίες αρχίζουν να ανακάμπτουν, οι κυβερνήσεις πρέπει να αδράξουν αυτή τη στιγμή για να απομακρυνθούν από το μοντέλο ανάπτυξης πριν από την κρίση και να επιταχύνουν τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Η μείωση της χρήσης του άνθρακα πρέπει να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό αυτής της μετάβασης, διότι ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μειώσουν τη χρήση ενέργειας και να στραφούν σε καθαρότερες εναλλακτικές λύσεις - και, επιπλέον, να δημιουργήσει έσοδα που μπορούν εν μέρει να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των πιο ευάλωτων.
Καθώς οι κυβερνήσεις αυξάνουν τις δημόσιες επενδύσεις τους και άλλα φορολογικά μέτρα για την προώθηση της ανάκαμψης, οι πολιτικές επιλογές τους θα έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Πρέπει να έχουν αποφασιστικές πολιτικές για να κάνουν τις οικονομίες πιο ανθεκτικές, και να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω πράσινων μέτρων που επίσης ενισχύουν την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Καθώς πολλοί εργαζόμενοι εξακολουθούν να είναι άνεργοι, οι μικρές επιχειρήσεις αγωνίζονται και 80-90 εκατομμύρια ανθρώπους να ενδέχεται να πέσουν σε ακραία φτώχεια το 2020 ως αποτέλεσμα της πανδημίας.
Έτσι, είναι πολύ νωρίς για τις κυβερνήσεις να καταργήσουν την εξαιρετική υποστήριξη.
Πολιτικές κατά τη φάση του lockdown
Από την έναρξη της κρίσης COVID-19, οι κυβερνήσεις επικεντρώθηκαν στο να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να περιορίσουν τις συνέπειές της.
Η τεράστια δημοσιονομική στήριξη που δόθηκε από την έναρξη της κρίσης COVID-19 πέτυχε στην προστασία των ανθρώπων και στη διατήρηση των θέσεων εργασίας.
Τα μέτρα για τη δημόσια υγεία που σταμάτησαν την εξάπλωση του ιού - όπως τεστ μεγάλης κλίμακας, ανίχνευση και εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού - βοήθησαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ασφαλή επανέναρξη των επιχειρήσεων.
Τα επιδόματα ανεργίας και οι επιδοτήσεις μισθών (όπως στις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες) έχουν συμβάλει στη διατήρηση θέσεων εργασίας ή του βιοτικού επιπέδου.
Η μεταφορά μετρητών ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για τη στήριξη των φτωχών και άτυπων εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων που έχασαν θέσεις εργασίας.
Η υποστήριξη ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις έχει αποτρέψει ένα κύμα αθετήσεων και μαζικών απολύσεων.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν μεγάλο μερίδιο απασχόλησης.
Αν και η παγκόσμια δημοσιονομική απάντηση στην κρίση ήταν άνευ προηγουμένου, οι απαντήσεις από μεμονωμένες χώρες διαμορφώθηκαν από την πρόσβασή τους στο δανεισμό, καθώς και από το επίπεδο δημόσιου και ιδιωτικού χρέους που οδηγούν σε νέα κρίση.
Στις προηγμένες οικονομίες και σε ορισμένες οικονομίες αναδυόμενων αγορών, οι αγορές κρατικού χρέους από τις κεντρικές τράπεζες έχουν συμβάλει στη διατήρηση των επιτοκίων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και στηρίζουν τον κρατικό δανεισμό.
Σε αυτές τις οικονομίες, η δημοσιονομική απάντηση στην κρίση ήταν τεράστια.
Σε πολλές υπερχρεωμένες αναδυόμενες αγορές και οικονομίες χαμηλού εισοδήματος, ωστόσο, οι κυβερνήσεις είχαν περιορισμένο χώρο για να αυξήσουν τον δανεισμό, γεγονός που εμπόδισε την ικανότητά τους να αυξήσουν την υποστήριξη σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Ένας δημοσιονομικός χάρτης πορείας για την ανάκαμψη
Καθώς οι οικονομίες ανοίγουν προσωρινά, αλλά παραμένει αβεβαιότητα σχετικά με την πορεία της πανδημίας, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν θα αποσυρθεί πολύ γρήγορα.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει πιο επιλεκτική και να αποφεύγει να εμποδίζει τις απαραίτητες τομεακές ανακατανομές καθώς η δραστηριότητα συνεχίζεται.
Η υποστήριξη θα πρέπει να μετατοπιστεί σταδιακά από την προστασία των παλαιών θέσεων εργασίας στην επαναφορά των εργαζομένων - για παράδειγμα, μειώνοντας τα προγράμματα διατήρησης θέσεων εργασίας (επιδοτήσεις μισθών), επαναφέροντας τις απαιτήσεις αναζήτησης εργασίας και εκπαιδεύοντας για νέες δεξιότητες - και βοηθώντας να ανοίξουν με ασφάλεια βιώσιμες αλλά ακόμη ευάλωτες επιχειρήσεις.
Με χαμηλά επιτόκια και υψηλή ανεργία, η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων - ξεκινώντας από τη συντήρηση και την ενίσχυση των έργων - μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών