Η τηλεργασία τείνει να γίνει κανονικότητα - Πόση επιτήρηση χρειάζεται ο εργαζόμενος, πως μπορεί να γίνει και τι συνέπειες έχει για τον εργαζόμενο, διερευνά γερμανικό πείραμα
Από τη στιγμή που επεκτάθηκε η τηλεργασία και οι υπάλληλοι δεν είναι πλέον στο γραφείο λόγω της κρίσης του κορωνοϊού υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα μεταξύ ορισμένων ανωτέρων στελεχών, αλλά και διαφοροποίηση της ψυχολογίας του εργαζομένου, σύμφωνα με πείραμα που διεξήγαγε το πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Γκίσεν της Γερμανίας.
Δουλεύει στο σπίτι πραγματικά ο εργαζόμενος πάνω στο έργο που πρέπει να υλοποιηθεί ή τακτοποιεί το πλυντήριο πιάτων;
Όσο περισσότερο η επικεφαλής προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο μέσω μηνυμάτων, τόσο πιο πιθανό είναι οι εργαζόμενοι να αισθάνονται ότι εκείνη χάνει τον έλεγχο.
«Φυσικά, όταν έχω την αίσθηση ότι κάποιος κάθεται στο σβέρκο μου, τόσο πιο πολύ φοβάμαι τα λάθη, νιώθω ντροπή και φοβάμαι την τιμωρία, ίσως ακόμη και τον στιγματισμό» εξηγεί ο Tim Hagemann, ο οποίος εργάζεται στη Σχολή της Διακονίας στο Μπίλεφελντ ως καθηγητής σε θέματα εργασίας, οργάνωσης και ψυχικής υγείας, όπως αναφέρει η Deutsche Welle.
Κίνητρα που δεν είναι κίνητρα, η άσκηση ελέγχου, το στρες και η απώλεια ενδιαφέροντος
Σε μια τέτοια περίπτωση, το σώμα απελευθερώνει ορμόνες του στρες.
«Στρες υπάρχει πάντα όταν έχω την αίσθηση ότι δεν μπορώ να ελέγξω μια κατάσταση», λέει ο Tim Hagemann.
Οι εργαζόμενοι είναι πιο ευάλωτοι σε βακτηριακές και ιολογικές ασθένειες.
Παρουσιάζουν διαταραχές ύπνου, και μπορεί να υποφέρουν μακροπρόθεσμα από προβλήματα στο στομάχι ή το καρδιαγγειακό σύστημα.
Και όχι μόνο αυτό.
Όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι παρακολουθούνται πλην του στρες που ανεβαίνει, μπορεί να χάσουν το ενδιαφέρον τους για την εταιρεία.
«Ένα παράδειγμα είναι η εκλογή του υπαλλήλου του μήνα που στόχο έχει να δώσει κίνητρο», λέει ο Ivo Sedlinskiy από το πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ.
Ένα πείραμα με 170 φοιτητές σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Γκίσεν δείχνει πως όποιος παρακολουθείται από μια κάμερα θεωρεί ότι τέτοιου είδους συγκρίσεις για καλύτερες επιδόσεις δεν είναι παρά έλεγχος.
Φυσικά, οι διευθυντές δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κάμερες στα σπίτια των υπαλλήλων τους αλλά τεχνικά υπάρχουν τρόποι να ελεγχθεί η απόδοση.
Για παράδειγμα η κίνηση του ποντικιού, τα χτυπήματα στo πληκτρολόγιο ή σε περίπτωση αδράνειας για πέντε λεπτά να εμφανίζεται μια ρύθμιση που δηλώνει απουσία.
Από νομική άποψη υπάρχουν όρια στην επιτήρηση της εργασίας στο σπίτι.
Μυστικοί έλεγχοι επιτρέπονται μόνο εάν οι ανώτεροι έχουν «υποψία για πλημμελή συμπεριφορά των υπαλλήλων», τονίζει ο Peter Wende, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Φρανκφούρτη.
Η καλή και η κακή πλευρά
Ειδικά τις πρώτες εβδομάδες των περιορισμών εξόδου την άνοιξη, πολλοί εργοδότες υποψιάζονταν ότι οι εργαζόμενοι ασχολούνταν περισσότερο με τα ψώνια ή τον κήπο παρά με τη δουλειά.
Ο έλεγχος όμως μπορεί να μην έχει μόνο αρνητικές συνέπειες.
Για παράδειγμα να φαίνεται η απόδοση των υπαλλήλων που εργάζονται περισσότερο και αυτοί με τη σειρά τους να θέλουν να ανταμειφθούν και να ζητήσουν προαγωγή.
Ακόμη μπορούν να αποφευχθούν ή να διορθωθούν λάθη.
Πολλές φορές μπορεί να υπάρχει μια ανασφάλεια κυρίως σε νεότερους εργαζόμενους λόγω της απειρίας και όχι λόγω του ελέγχου.
Δεν έχουν την γνώμη των συναδέλφων ή των επικεφαλής εξαιτίας της απομόνωσης.
Τα μηνύματα των ανωτέρων μπορούν λοιπόν και να βοηθούν.
Και όποιος, όταν είναι στο γραφείο μιλάει και για άλλα θέματα, πιο προσωπικά, μπορεί να το κάνει και όταν εργάζεται στο σπίτι κατά τη διάρκεια ενός υπηρεσιακού τηλεφωνήματος.
Αν ήταν στο γραφείο θα χρειαζόταν να πλύνει ένα φλιτζάνι για να πιει καφέ.
Έτσι λοιπον μπορεί να αδειάσει και το πλυντήριο πιάτων όταν εργάζεται στο σπίτι, πιστεύει ο Γερμανός νομικός.
Δουλεύει στο σπίτι πραγματικά ο εργαζόμενος πάνω στο έργο που πρέπει να υλοποιηθεί ή τακτοποιεί το πλυντήριο πιάτων;
Όσο περισσότερο η επικεφαλής προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο μέσω μηνυμάτων, τόσο πιο πιθανό είναι οι εργαζόμενοι να αισθάνονται ότι εκείνη χάνει τον έλεγχο.
«Φυσικά, όταν έχω την αίσθηση ότι κάποιος κάθεται στο σβέρκο μου, τόσο πιο πολύ φοβάμαι τα λάθη, νιώθω ντροπή και φοβάμαι την τιμωρία, ίσως ακόμη και τον στιγματισμό» εξηγεί ο Tim Hagemann, ο οποίος εργάζεται στη Σχολή της Διακονίας στο Μπίλεφελντ ως καθηγητής σε θέματα εργασίας, οργάνωσης και ψυχικής υγείας, όπως αναφέρει η Deutsche Welle.
Κίνητρα που δεν είναι κίνητρα, η άσκηση ελέγχου, το στρες και η απώλεια ενδιαφέροντος
Σε μια τέτοια περίπτωση, το σώμα απελευθερώνει ορμόνες του στρες.
«Στρες υπάρχει πάντα όταν έχω την αίσθηση ότι δεν μπορώ να ελέγξω μια κατάσταση», λέει ο Tim Hagemann.
Οι εργαζόμενοι είναι πιο ευάλωτοι σε βακτηριακές και ιολογικές ασθένειες.
Παρουσιάζουν διαταραχές ύπνου, και μπορεί να υποφέρουν μακροπρόθεσμα από προβλήματα στο στομάχι ή το καρδιαγγειακό σύστημα.
Και όχι μόνο αυτό.
Όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι παρακολουθούνται πλην του στρες που ανεβαίνει, μπορεί να χάσουν το ενδιαφέρον τους για την εταιρεία.
«Ένα παράδειγμα είναι η εκλογή του υπαλλήλου του μήνα που στόχο έχει να δώσει κίνητρο», λέει ο Ivo Sedlinskiy από το πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ.
Ένα πείραμα με 170 φοιτητές σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Γκίσεν δείχνει πως όποιος παρακολουθείται από μια κάμερα θεωρεί ότι τέτοιου είδους συγκρίσεις για καλύτερες επιδόσεις δεν είναι παρά έλεγχος.
Φυσικά, οι διευθυντές δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κάμερες στα σπίτια των υπαλλήλων τους αλλά τεχνικά υπάρχουν τρόποι να ελεγχθεί η απόδοση.
Για παράδειγμα η κίνηση του ποντικιού, τα χτυπήματα στo πληκτρολόγιο ή σε περίπτωση αδράνειας για πέντε λεπτά να εμφανίζεται μια ρύθμιση που δηλώνει απουσία.
Από νομική άποψη υπάρχουν όρια στην επιτήρηση της εργασίας στο σπίτι.
Μυστικοί έλεγχοι επιτρέπονται μόνο εάν οι ανώτεροι έχουν «υποψία για πλημμελή συμπεριφορά των υπαλλήλων», τονίζει ο Peter Wende, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Φρανκφούρτη.
Η καλή και η κακή πλευρά
Ειδικά τις πρώτες εβδομάδες των περιορισμών εξόδου την άνοιξη, πολλοί εργοδότες υποψιάζονταν ότι οι εργαζόμενοι ασχολούνταν περισσότερο με τα ψώνια ή τον κήπο παρά με τη δουλειά.
Ο έλεγχος όμως μπορεί να μην έχει μόνο αρνητικές συνέπειες.
Για παράδειγμα να φαίνεται η απόδοση των υπαλλήλων που εργάζονται περισσότερο και αυτοί με τη σειρά τους να θέλουν να ανταμειφθούν και να ζητήσουν προαγωγή.
Ακόμη μπορούν να αποφευχθούν ή να διορθωθούν λάθη.
Πολλές φορές μπορεί να υπάρχει μια ανασφάλεια κυρίως σε νεότερους εργαζόμενους λόγω της απειρίας και όχι λόγω του ελέγχου.
Δεν έχουν την γνώμη των συναδέλφων ή των επικεφαλής εξαιτίας της απομόνωσης.
Τα μηνύματα των ανωτέρων μπορούν λοιπόν και να βοηθούν.
Και όποιος, όταν είναι στο γραφείο μιλάει και για άλλα θέματα, πιο προσωπικά, μπορεί να το κάνει και όταν εργάζεται στο σπίτι κατά τη διάρκεια ενός υπηρεσιακού τηλεφωνήματος.
Αν ήταν στο γραφείο θα χρειαζόταν να πλύνει ένα φλιτζάνι για να πιει καφέ.
Έτσι λοιπον μπορεί να αδειάσει και το πλυντήριο πιάτων όταν εργάζεται στο σπίτι, πιστεύει ο Γερμανός νομικός.
Σχόλια αναγνωστών