Η ιστορία της Δημοσιογράφου Άννας Ξένου όταν αυτή και η οικογένειά της νόσησαν από κορωνοϊό
Ήταν 16 Νοεμβρίου, όταν στο καθιερωμένο εβδομαδιαίο rapid τεστ, που με συνέπεια οργανώνει η επιχείρηση που δουλεύω για τους εργαζομένους της, βγήκα θετική στον Covid19.
Δεν ανησύχησα.
Πίστεψα μάλιστα πως ήταν ψευδώς θετικό.
Δεν είχα τίποτα, παρά μόνο μία ελαφρά καταρροή, από αυτές που είναι τόσο συχνές όταν αλλάζει ο καιρός.
Αμέσως με έστειλαν να κάνω το μοριακό τεστ και το βράδυ της ίδιας ημέρας ξέραμε πως όντως ήμουν θετική.
Επικοινώνησα αμέσως με το 1135 του ΕΟΔΥ για να λάβω οδηγίες.
Μου απάντησαν πως πρέπει να ...μείνω σπίτι και θα επικοινωνήσουν εκείνοι μαζί μου.
Τα tests
Την επόμενη μέρα έκαναν τεστ ο σύζυγος και τα παιδιά μου.
Το θεωρούσαμε κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ήταν και εκείνοι θετικοί, γιατί μία εβδομάδα νωρίτερα είχαν εμφανίσει και οι τρεις πυρετό, ο οποίος όμως υποχώρησε αμέσως και δεν ξαναεμφανίστηκε.
Μάλιστα, ο σύζυγος είχε κάνει ήδη ένα μοριακό τεστ το οποίο είχε βγει ...αρνητικό!!!
Όντως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας μου ήταν τελικά θετικά στον Covid 19.
Οι μέρες περνούσαν και εμείς περιμέναμε την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ για οδηγίες και ιχνηλάτηση.
Στις 20 Νοεμβρίου τηλεφωνούν από τον ΕΟΔΥ και με ρωτούν ΑΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΙΟ !!!
Έκπληκτη απαντώ πως το γνωρίζω και τους ενημερώνω πως θετικοί είναι επίσης και οι υπόλοιποι τρεις στο σπίτι.
Ζητώ οδηγίες και κυρίως τι θα μπορούσε να είναι ανησυχητικό.
Η κοπέλα όμως στην άλλη άκρη της γραμμής ενδιαφέρεται μόνο για τα στοιχεία μου, την διεύθυνσή μου και μάλλον τίποτα παραπάνω και με παραπέμπει σε επόμενη επικοινωνία που θα έπρεπε να περιμένω από την Πολιτική Προστασία.
Ρωτώ για την ιχνηλάτηση και καταλαβαίνω πως θα πρέπει να την κάνουμε μόνοι μας...
Κανένα ενδιαφέρον
Μία εβδομάδα μετά το θετικό τεστ επικοινωνούν μαζί μου από την Πολιτική Προστασία.
Ένας νεαρός που μου συστήθηκε με το μικρό του όνομα.
Αυτός είχε μεγάλο ενδιαφέρον να πληροφορηθεί τον ΑΜΚΑ μου.
Του είπα πως είμαστε όλοι θετικοί στο σπίτι.
Ζήτησε και τους ΑΜΚΑ των υπολοίπων.
Προσπάθησα να του εξηγήσω, για χάρη της όποιας ιχνηλάτησης, πως οι δικοί μου είχαν εμφανίσει συμπτώματα μία εβδομάδα νωρίτερα από εμένα και μάλιστα ο σύζυγος, ο οποίος χρειαζόταν να μεταβεί σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, είχε βγει ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ σε μοριακό τεστ.
Δεν έχω χρόνο για την ιστορία σας
Η απάντηση του νεαρού ήταν αποστομωτική.
«Θα ήθελα πολύ να μάθω την ιστορία σας, αλλά δεν έχω χρόνο»
Τι να έκανα λοιπόν, τον άφησα να με ρωτήσει όσα εκείνος θεωρούσε σημαντικά.
Εξάλλου, εκείνος είχε πάρει για εμένα, όχι για τον σύζυγο και τα παιδιά μου. Γιατί να τον ενδιαφέρει αν ο σύζυγος είχε κολλήσει άλλους στο νοσοκομείο και αν θα έπρεπε να ειδοποιηθεί η διοίκηση.....
Αν θυμάμαι καλά, με ρώτησε όμως τι συμπτώματα έχω.
Του απάντησα ότι έχω μόνο ανοσμία και αγευσία και εκεί έληξε η ενδιαφέρουσα συζήτησή μας.
Λίγες ημέρες αργότερα, τηλεφώνησαν από τον ΕΟΔΥ για την περίπτωση του συζύγου και των παιδιών.
Ήταν ο 15χρονος γιος μου που απάντησε το τηλέφωνο.
Το παιδί προσπάθησε να απαντήσει σε όσα τον ρώτησαν, αλλά δεν ήξερε τον ΑΜΚΑ του, τον οποίο εμμονικά ζητούσαν σε όλες τις συνδιαλέξεις μας.
Κάποια στιγμή τους είπε να τους δώσει τον πατέρα του για να μιλήσουν, αλλά ο υπάλληλος και πάλι βιαστικός, είπε πως δεν χρειαζόταν τίποτα παραπάνω.
Μόνο καταγραφή στοιχείων και τίποτε άλλο
Εννοείται πως όλες οι επικοινωνίες με τους κρατικούς φορείς ήταν μέχρι στιγμής για καταγραφή στοιχείων για στατιστικούς λόγους και ουδεμία σχέση είχαν είτε με συμβουλές προς τους ασθενείς είτε με ιχνηλάτηση επαφών.....
Στο τελευταίο τηλεφώνημα που δεχτήκαμε από την Πολιτική Προστασία, επειδή πλέον τηλεφωνούσαν για τρία ΑΜΚΑ, αναρωτήθηκαν αν υπήρξε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα.
Όντως, είχε υπάρξει μία επαφή, από την πλευρά του γιου μου, στις 2 Νοεμβρίου, στο σχολείο του.
Στον χώρο του προαυλίου.
Εκεί τελείωσε και το έργο της ιχνηλάτησης για την Πολιτική Προστασία.
Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι και αυτήν τη φορά ρωτήθηκα αν γνωρίζαμε ότι τα τεστ μας είχαν βγει θετικά.
Στο σημείο αυτό δεν άντεξα και τους απάντησα ειρωνικά ότι αν δεν το γνωρίζαμε μετά από τόσες ημέρες θα είχαμε μεταδώσει τον ιό σε όλη την Αθήνα!!!!
Επίσης, σε όλες αυτές τις επικοινωνίες, δεν ρωτηθήκαμε ποτέ για το πού εργαζόμαστε και αν οι άνθρωποι στις δουλειές μας ήταν ενήμεροι.
Ήταν πληροφορίες που δώσαμε εμείς από μόνοι μας.
Συμπέρασμα:
Όταν αρρωσταίνει κάποιος με Covid19 τόσο ο ΕΟΔΥ όσο και η Πολιτική Προστασία ενδιαφέρονται ....
-Μόνο για τον ΑΜΚΑ και την διεύθυνση απομόνωσης.
Ούτε για τα συμπτώματα, ούτε για το επίπεδο της υγείας του ασθενούς.
-Συλλέγουν στατιστικά στοιχεία και δεν μπορούν να απαντήσουν σε ερωτήματα που αφορούν στις όποιες αγωνίες του Πολίτη.
-Η ιχνηλάτηση είναι έργο του ίδιου του ασθενούς και όχι των υπηρεσιών.
-Η επικοινωνία γίνεται με καθυστέρηση
Εμείς ήμασταν τυχεροί.
Σχεδόν ασυμπτωματικοί.
Δεν χρειαστήκαμε ιατρική βοήθεια ή νοσηλεία.
Τα τηλεφωνήματα από τις λεγόμενες αρμόδιες υπηρεσίες προσέθεσαν ένα ιλαρό ενδιαφέρον στις ημέρες της απομόνωσής μας. Και ευτυχώς....
Δεν θα ήθελα να φανταστώ πώς θα ήταν αν είχαμε την ανάγκη τους για πληροφορίες ή κατευθύνσεις.
Και κυρίως αν δεν θυμόμασταν τον ΑΜΚΑ μας για να ταυτοποιηθούμε....
Άννα Ξένου
Δημοσιογράφος
Δεν ανησύχησα.
Πίστεψα μάλιστα πως ήταν ψευδώς θετικό.
Δεν είχα τίποτα, παρά μόνο μία ελαφρά καταρροή, από αυτές που είναι τόσο συχνές όταν αλλάζει ο καιρός.
Αμέσως με έστειλαν να κάνω το μοριακό τεστ και το βράδυ της ίδιας ημέρας ξέραμε πως όντως ήμουν θετική.
Επικοινώνησα αμέσως με το 1135 του ΕΟΔΥ για να λάβω οδηγίες.
Μου απάντησαν πως πρέπει να ...μείνω σπίτι και θα επικοινωνήσουν εκείνοι μαζί μου.
Τα tests
Την επόμενη μέρα έκαναν τεστ ο σύζυγος και τα παιδιά μου.
Το θεωρούσαμε κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ήταν και εκείνοι θετικοί, γιατί μία εβδομάδα νωρίτερα είχαν εμφανίσει και οι τρεις πυρετό, ο οποίος όμως υποχώρησε αμέσως και δεν ξαναεμφανίστηκε.
Μάλιστα, ο σύζυγος είχε κάνει ήδη ένα μοριακό τεστ το οποίο είχε βγει ...αρνητικό!!!
Όντως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας μου ήταν τελικά θετικά στον Covid 19.
Οι μέρες περνούσαν και εμείς περιμέναμε την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ για οδηγίες και ιχνηλάτηση.
Στις 20 Νοεμβρίου τηλεφωνούν από τον ΕΟΔΥ και με ρωτούν ΑΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΙΟ !!!
Έκπληκτη απαντώ πως το γνωρίζω και τους ενημερώνω πως θετικοί είναι επίσης και οι υπόλοιποι τρεις στο σπίτι.
Ζητώ οδηγίες και κυρίως τι θα μπορούσε να είναι ανησυχητικό.
Η κοπέλα όμως στην άλλη άκρη της γραμμής ενδιαφέρεται μόνο για τα στοιχεία μου, την διεύθυνσή μου και μάλλον τίποτα παραπάνω και με παραπέμπει σε επόμενη επικοινωνία που θα έπρεπε να περιμένω από την Πολιτική Προστασία.
Ρωτώ για την ιχνηλάτηση και καταλαβαίνω πως θα πρέπει να την κάνουμε μόνοι μας...
Κανένα ενδιαφέρον
Μία εβδομάδα μετά το θετικό τεστ επικοινωνούν μαζί μου από την Πολιτική Προστασία.
Ένας νεαρός που μου συστήθηκε με το μικρό του όνομα.
Αυτός είχε μεγάλο ενδιαφέρον να πληροφορηθεί τον ΑΜΚΑ μου.
Του είπα πως είμαστε όλοι θετικοί στο σπίτι.
Ζήτησε και τους ΑΜΚΑ των υπολοίπων.
Προσπάθησα να του εξηγήσω, για χάρη της όποιας ιχνηλάτησης, πως οι δικοί μου είχαν εμφανίσει συμπτώματα μία εβδομάδα νωρίτερα από εμένα και μάλιστα ο σύζυγος, ο οποίος χρειαζόταν να μεταβεί σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, είχε βγει ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ σε μοριακό τεστ.
Δεν έχω χρόνο για την ιστορία σας
Η απάντηση του νεαρού ήταν αποστομωτική.
«Θα ήθελα πολύ να μάθω την ιστορία σας, αλλά δεν έχω χρόνο»
Τι να έκανα λοιπόν, τον άφησα να με ρωτήσει όσα εκείνος θεωρούσε σημαντικά.
Εξάλλου, εκείνος είχε πάρει για εμένα, όχι για τον σύζυγο και τα παιδιά μου. Γιατί να τον ενδιαφέρει αν ο σύζυγος είχε κολλήσει άλλους στο νοσοκομείο και αν θα έπρεπε να ειδοποιηθεί η διοίκηση.....
Αν θυμάμαι καλά, με ρώτησε όμως τι συμπτώματα έχω.
Του απάντησα ότι έχω μόνο ανοσμία και αγευσία και εκεί έληξε η ενδιαφέρουσα συζήτησή μας.
Λίγες ημέρες αργότερα, τηλεφώνησαν από τον ΕΟΔΥ για την περίπτωση του συζύγου και των παιδιών.
Ήταν ο 15χρονος γιος μου που απάντησε το τηλέφωνο.
Το παιδί προσπάθησε να απαντήσει σε όσα τον ρώτησαν, αλλά δεν ήξερε τον ΑΜΚΑ του, τον οποίο εμμονικά ζητούσαν σε όλες τις συνδιαλέξεις μας.
Κάποια στιγμή τους είπε να τους δώσει τον πατέρα του για να μιλήσουν, αλλά ο υπάλληλος και πάλι βιαστικός, είπε πως δεν χρειαζόταν τίποτα παραπάνω.
Μόνο καταγραφή στοιχείων και τίποτε άλλο
Εννοείται πως όλες οι επικοινωνίες με τους κρατικούς φορείς ήταν μέχρι στιγμής για καταγραφή στοιχείων για στατιστικούς λόγους και ουδεμία σχέση είχαν είτε με συμβουλές προς τους ασθενείς είτε με ιχνηλάτηση επαφών.....
Στο τελευταίο τηλεφώνημα που δεχτήκαμε από την Πολιτική Προστασία, επειδή πλέον τηλεφωνούσαν για τρία ΑΜΚΑ, αναρωτήθηκαν αν υπήρξε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα.
Όντως, είχε υπάρξει μία επαφή, από την πλευρά του γιου μου, στις 2 Νοεμβρίου, στο σχολείο του.
Στον χώρο του προαυλίου.
Εκεί τελείωσε και το έργο της ιχνηλάτησης για την Πολιτική Προστασία.
Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι και αυτήν τη φορά ρωτήθηκα αν γνωρίζαμε ότι τα τεστ μας είχαν βγει θετικά.
Στο σημείο αυτό δεν άντεξα και τους απάντησα ειρωνικά ότι αν δεν το γνωρίζαμε μετά από τόσες ημέρες θα είχαμε μεταδώσει τον ιό σε όλη την Αθήνα!!!!
Επίσης, σε όλες αυτές τις επικοινωνίες, δεν ρωτηθήκαμε ποτέ για το πού εργαζόμαστε και αν οι άνθρωποι στις δουλειές μας ήταν ενήμεροι.
Ήταν πληροφορίες που δώσαμε εμείς από μόνοι μας.
Συμπέρασμα:
Όταν αρρωσταίνει κάποιος με Covid19 τόσο ο ΕΟΔΥ όσο και η Πολιτική Προστασία ενδιαφέρονται ....
-Μόνο για τον ΑΜΚΑ και την διεύθυνση απομόνωσης.
Ούτε για τα συμπτώματα, ούτε για το επίπεδο της υγείας του ασθενούς.
-Συλλέγουν στατιστικά στοιχεία και δεν μπορούν να απαντήσουν σε ερωτήματα που αφορούν στις όποιες αγωνίες του Πολίτη.
-Η ιχνηλάτηση είναι έργο του ίδιου του ασθενούς και όχι των υπηρεσιών.
-Η επικοινωνία γίνεται με καθυστέρηση
Εμείς ήμασταν τυχεροί.
Σχεδόν ασυμπτωματικοί.
Δεν χρειαστήκαμε ιατρική βοήθεια ή νοσηλεία.
Τα τηλεφωνήματα από τις λεγόμενες αρμόδιες υπηρεσίες προσέθεσαν ένα ιλαρό ενδιαφέρον στις ημέρες της απομόνωσής μας. Και ευτυχώς....
Δεν θα ήθελα να φανταστώ πώς θα ήταν αν είχαμε την ανάγκη τους για πληροφορίες ή κατευθύνσεις.
Και κυρίως αν δεν θυμόμασταν τον ΑΜΚΑ μας για να ταυτοποιηθούμε....
Άννα Ξένου
Δημοσιογράφος
Σχόλια αναγνωστών