Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα διαδεχθεί την Angela Merkel στο τιμόνι της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας
Αν το 2020 χαρακτηρίζεται ως η χρονιά που η πανδημία του κορωνοϊού ανέτρεψε τα πάντα, το 2021 έχει ήδη ανακηρυχθεί η χρονιά της ελπίδας, με όχημα κυρίως τα εμβόλια κατά της Covid 19.
To νέο έτος θα είναι αναμφισβήτητα μία χρονιά σημαντικών προκλήσεων για την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αναμένεται να στιγματιστεί από την αποχώρηση της καγκελαρίου Merkel, της απόλυτης ηγέτιδας των τελευταίων 15 ετών.
Η καγκελάριος της Γερμανίας καθόρισε τις εξελίξεις σε μία σειρά από μείζονα ζητήματα, τα οποία απείλησαν την ίδια την ύπαρξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Κρίσης χρέους, τραπεζική κρίση, ελληνική κρίση, προσφυγική κρίση, Brexit και πανδημία, συνθέτουν το μίγμα των μεγάλων προκλήσεων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
Μάλιστα, κέρδισε το προσωνύμιο «ηγέτης του ελεύθερου κόσμου», όταν ο λαϊκισμός άρχισε να σαρώνει τη Δύση, με αποκορύφωμα την εκλογή του Αμερικανού προέδρου Donald Trump στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η πορεία αυτή δεν ήταν εύκολη, με την καγκελάριο να δέχεται ισχυρό πλήγμα και σφοδρή κριτική, εντός και εκτός Γερμανίας, κυρίως για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, τις σχέσεις με τον πρόεδρο της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, αλλά και την πανδημία, με το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού να σαρώνει πλέον και τη Γερμανία.
Το 2021 προμηνύεται επίσης δύσκολη χρονιά, τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, καθώς η καγκελάριος θα κληθεί να λάβει δύσκολες και καθοριστικές αποφάσεις μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Ανατροπή
Όπως σημειώνει ο γερμανικός Τύπος, όταν σχεδίαζε την 13η γερμανική προεδρία, η Merkel είχε σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού της την επικείμενη αποχώρησή της από την πολιτική, εντός του 2021.
Έπειτα από 15 χρόνια στην ηγεσία της ισχυρότερης χώρας της ΕΕ, θα ήθελε ενδεχομένως μια σημαντική επιτυχία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πάντως μάλλον λιγότερο «συναρπαστική» έξοδο.
Το μεταναστευτικό, αν και εξαιρετικά δύσκολο ως προς τις ισορροπίες με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, είχε επιλεγεί ως το «μεγάλο θέμα» της γερμανικής προεδρίας και πολλοί προσέβλεπαν στην επιρροή της ίδιας της καγκελαρίου για την επίτευξη συμφωνίας.
Η πανδημία όμως ανέτρεψε τα πάντα – στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο.
Η Merkel ξαναμπήκε σε «λειτουργία κρίσης», αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στο στοιχείο της.
Στο εσωτερικό, ο χειρισμός της πανδημίας εκτόξευσε και πάλι στα ύψη την δημοτικότητά της.
Αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκλήθη να υπερβεί όλα όσα είχε υπερασπιστεί τα προηγούμενα χρόνια.
Γερμανία και Γαλλία παρουσίασαν τον Μάιο την πρότασή τους, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του «κυματοθραύστη» απέναντι στην καταστροφή και τον πανικό.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen δήλωσε πρόσφατα ότι ήταν ευτύχημα το γεγονός ότι την προεδρία του Συμβουλίου ασκούσε η Γερμανία, ενώ η Süddeutsche Zeitung δημοσίευσε την περιγραφή ευρωπαίου διπλωμάτη, ο οποίος αποκάλυψε ότι στις διαπραγματεύσεις όλοι περίμεναν από την Merkel να δώσει λύση.
Σε σχόλιό της, η εφημερίδα αναφέρεται επίσης στην πίεση που δέχτηκε η καγκελάριος αφενός από την συγκλονιστική κατάσταση στην Ιταλία, αφετέρου από την στάση του Emmanuel Macron.
Σε εκείνο το σημείο - καμπή, η Merkel αποφάσισε ότι μια τόσο ιδιαίτερη κρίση δεν μπορούσε να επιλυθεί με τα συνηθισμένα μέσα, σημειώνει η SZ και αναγνωρίζει στην γερμανίδα πολιτικό ότι «διαθέτει μεγαλύτερο ρεπερτόριο απαντήσεων από τους συναδέλφους της σε ό,τι αφορά το πώς μπορεί να αποτραπεί το βέτο από έναν οικονόμο βορειοευρωπαίο ή έναν ανατολικοευρωπαίο πρωθυπουργό».
Στην Merkel απομένει περίπου ένας χρόνος στην Καγκελαρία.
Η μάχη με την πανδημία, το στοίχημα των εμβολίων και των πολιτικών αποφάσεων για τον περιορισμό της κρίσης αναμένεται να την απασχολούν ως και την τελευταία μέρα της θητείας της.
Μπορεί κανείς να πει με αρκετή βεβαιότητα ότι η παράδοση αύριο της σκυτάλης της προεδρίας της ΕΕ στην Πορτογαλία θα γίνει με αρκετή ανακούφιση...
Αυτό πάντως οφειλόταν εν μέρει στο ότι οι κρατιδιακές αρχές καθυστέρησαν, λόγω εορτών, να στείλουν δεδομένα στο Ινστιτούτο Ρόμπερτ Κοχ.
Η τελευταία θητεία
Η τέταρτη και τελευταία θητεία της Merkel σημαδεύτηκε από έντονη δυσαρέσκεια στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, το οποίο υπέστη οδυνηρές ήττες σε κρατιδιακές εκλογές, εν μέρει, σύμφωνα με αναλυτές, εξαιτίας του αντίκτυπου της απόφασης της καγκελαρίου να ανοίξει τα σύνορα της Γερμανίας προκειμένου η χώρα να υποδεχθεί πάνω από ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο το 2015.
Οι ήττες της παράταξής της στις κρατιδιακές εκλογές του 2018 από το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και τους Πράσινους θεωρείται πως ήταν ανάμεσα στους λόγους που την ώθησαν να μη διεκδικήσει πέμπτη θητεία.
Η φράση της Merkel ότι στο διάγγελμά εν όψει της νέας χρονιάς, ότι ήταν «κατά πάσα πιθανότητα» το τελευταίο, αναφερόταν στο ενδεχόμενο οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου να αποδειχθούν δύσκολες και μακρές.
Σε αυτή την περίπτωση, θα παραμείνει στην καγκελαρία, σε υπηρεσιακό ρόλο.
Ποιος θα διαδεχθεί τη Μerkel;
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα διαδεχθεί την Angela Merkel στο τιμόνι της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας θα επιφορτιστεί με μία δύσκολη αποστολή, καθώς οι συγκρίσεις αλλά και οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτες.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές της Γερμανίας θα πραγματοποιηθούν στις 26 Σεπτεμβρίου 2021.
Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν ορίσει ως υποψήφιο τον υπουργό Οικονομικών Olaf Scholz, ωστόσο το κόμμα - εταίρος του Μεγάλου Συνασπισμού, κινείται χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, πίσω από τους Πράσινους.
Η Merkel είχε επιλέξει για τη διαδοχή της την Annegret Kramp - Karrenbauer, η οποία ωστόσο αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Μετά την παραίτησή της από την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών, οι επικρατέστεροι διάδοχοι είναι οι εξής:
O κεντρώος πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας, που είναι και το μεγαλύτερο κρατίδιο της χώρας Armin Lacet, ο Norbert Rentgen, επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της γερμανικής Βουλής. o οποίος τάσσεται υπέρ της οριστικής διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην Ε.Ε. και ο σκληροπυρηνικός Friedrich Merz, εκλεκτός του Wolfang Schaeuble.
Οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου ηγέτη του CDU θα πραγματοποιηθούν στις 16 Ιανουαρίου.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι κανείς από τους υποψήφιους διαδόχους της Merkel δεν προκαλεί ενθουσιασμό στις τάξεις των ψηφοφόρων του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, οι οποίοι θεωρείται βέβαιο ότι θα τη νοσταλγήσουν, τουλάχιστον μέχρ να δώσει πειστικά δείγματα γραφής ο νέος καγκελάριος.
Το ίδιο εκτιμάται ότι θα συμβεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς παρά τις κόντρες - κυρίως με τη Γαλλία και το Νότο - και τις κατηγορίες περί «Γερμανικής Ευρώπης» η Merkel έβαλε πλάτη σε όλες τις μεγάλες κρίσεις που απείλησαν την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Παράδοξο είναι το γεγονός ότι ο δημοφιλέστερος πολιτικός της Γερμανίας, ο υπουργός Υγείας Jens Spahn, δεν θα είναι υποψήφιος.
Ο γερμανικός Τύπος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποτελέσει την υποψηφιότητα της τελευταίας στιγμής, ωστόσο ο ίδιος το έχει αρνηθεί κατηγορηματικά.
Όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι Financial Times, oι αναλυτές εκτιμούν ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει την δραστική αλλαγή που θα επέλθει στη γερμανική πολιτική σκηνή τo 2021, με την αποχώρηση της Merkel.
www.bankingnews.gr
To νέο έτος θα είναι αναμφισβήτητα μία χρονιά σημαντικών προκλήσεων για την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αναμένεται να στιγματιστεί από την αποχώρηση της καγκελαρίου Merkel, της απόλυτης ηγέτιδας των τελευταίων 15 ετών.
Η καγκελάριος της Γερμανίας καθόρισε τις εξελίξεις σε μία σειρά από μείζονα ζητήματα, τα οποία απείλησαν την ίδια την ύπαρξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Κρίσης χρέους, τραπεζική κρίση, ελληνική κρίση, προσφυγική κρίση, Brexit και πανδημία, συνθέτουν το μίγμα των μεγάλων προκλήσεων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
Μάλιστα, κέρδισε το προσωνύμιο «ηγέτης του ελεύθερου κόσμου», όταν ο λαϊκισμός άρχισε να σαρώνει τη Δύση, με αποκορύφωμα την εκλογή του Αμερικανού προέδρου Donald Trump στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η πορεία αυτή δεν ήταν εύκολη, με την καγκελάριο να δέχεται ισχυρό πλήγμα και σφοδρή κριτική, εντός και εκτός Γερμανίας, κυρίως για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, τις σχέσεις με τον πρόεδρο της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, αλλά και την πανδημία, με το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού να σαρώνει πλέον και τη Γερμανία.
Το 2021 προμηνύεται επίσης δύσκολη χρονιά, τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, καθώς η καγκελάριος θα κληθεί να λάβει δύσκολες και καθοριστικές αποφάσεις μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Ανατροπή
Όπως σημειώνει ο γερμανικός Τύπος, όταν σχεδίαζε την 13η γερμανική προεδρία, η Merkel είχε σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού της την επικείμενη αποχώρησή της από την πολιτική, εντός του 2021.
Έπειτα από 15 χρόνια στην ηγεσία της ισχυρότερης χώρας της ΕΕ, θα ήθελε ενδεχομένως μια σημαντική επιτυχία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πάντως μάλλον λιγότερο «συναρπαστική» έξοδο.
Το μεταναστευτικό, αν και εξαιρετικά δύσκολο ως προς τις ισορροπίες με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, είχε επιλεγεί ως το «μεγάλο θέμα» της γερμανικής προεδρίας και πολλοί προσέβλεπαν στην επιρροή της ίδιας της καγκελαρίου για την επίτευξη συμφωνίας.
Η πανδημία όμως ανέτρεψε τα πάντα – στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο.
Η Merkel ξαναμπήκε σε «λειτουργία κρίσης», αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στο στοιχείο της.
Στο εσωτερικό, ο χειρισμός της πανδημίας εκτόξευσε και πάλι στα ύψη την δημοτικότητά της.
Αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκλήθη να υπερβεί όλα όσα είχε υπερασπιστεί τα προηγούμενα χρόνια.
Γερμανία και Γαλλία παρουσίασαν τον Μάιο την πρότασή τους, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του «κυματοθραύστη» απέναντι στην καταστροφή και τον πανικό.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen δήλωσε πρόσφατα ότι ήταν ευτύχημα το γεγονός ότι την προεδρία του Συμβουλίου ασκούσε η Γερμανία, ενώ η Süddeutsche Zeitung δημοσίευσε την περιγραφή ευρωπαίου διπλωμάτη, ο οποίος αποκάλυψε ότι στις διαπραγματεύσεις όλοι περίμεναν από την Merkel να δώσει λύση.
Σε σχόλιό της, η εφημερίδα αναφέρεται επίσης στην πίεση που δέχτηκε η καγκελάριος αφενός από την συγκλονιστική κατάσταση στην Ιταλία, αφετέρου από την στάση του Emmanuel Macron.
Σε εκείνο το σημείο - καμπή, η Merkel αποφάσισε ότι μια τόσο ιδιαίτερη κρίση δεν μπορούσε να επιλυθεί με τα συνηθισμένα μέσα, σημειώνει η SZ και αναγνωρίζει στην γερμανίδα πολιτικό ότι «διαθέτει μεγαλύτερο ρεπερτόριο απαντήσεων από τους συναδέλφους της σε ό,τι αφορά το πώς μπορεί να αποτραπεί το βέτο από έναν οικονόμο βορειοευρωπαίο ή έναν ανατολικοευρωπαίο πρωθυπουργό».
Στην Merkel απομένει περίπου ένας χρόνος στην Καγκελαρία.
Η μάχη με την πανδημία, το στοίχημα των εμβολίων και των πολιτικών αποφάσεων για τον περιορισμό της κρίσης αναμένεται να την απασχολούν ως και την τελευταία μέρα της θητείας της.
Μπορεί κανείς να πει με αρκετή βεβαιότητα ότι η παράδοση αύριο της σκυτάλης της προεδρίας της ΕΕ στην Πορτογαλία θα γίνει με αρκετή ανακούφιση...
Αυτό πάντως οφειλόταν εν μέρει στο ότι οι κρατιδιακές αρχές καθυστέρησαν, λόγω εορτών, να στείλουν δεδομένα στο Ινστιτούτο Ρόμπερτ Κοχ.
Η τελευταία θητεία
Η τέταρτη και τελευταία θητεία της Merkel σημαδεύτηκε από έντονη δυσαρέσκεια στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, το οποίο υπέστη οδυνηρές ήττες σε κρατιδιακές εκλογές, εν μέρει, σύμφωνα με αναλυτές, εξαιτίας του αντίκτυπου της απόφασης της καγκελαρίου να ανοίξει τα σύνορα της Γερμανίας προκειμένου η χώρα να υποδεχθεί πάνω από ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο το 2015.
Οι ήττες της παράταξής της στις κρατιδιακές εκλογές του 2018 από το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και τους Πράσινους θεωρείται πως ήταν ανάμεσα στους λόγους που την ώθησαν να μη διεκδικήσει πέμπτη θητεία.
Η φράση της Merkel ότι στο διάγγελμά εν όψει της νέας χρονιάς, ότι ήταν «κατά πάσα πιθανότητα» το τελευταίο, αναφερόταν στο ενδεχόμενο οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου να αποδειχθούν δύσκολες και μακρές.
Σε αυτή την περίπτωση, θα παραμείνει στην καγκελαρία, σε υπηρεσιακό ρόλο.
Ποιος θα διαδεχθεί τη Μerkel;
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα διαδεχθεί την Angela Merkel στο τιμόνι της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας θα επιφορτιστεί με μία δύσκολη αποστολή, καθώς οι συγκρίσεις αλλά και οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτες.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές της Γερμανίας θα πραγματοποιηθούν στις 26 Σεπτεμβρίου 2021.
Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν ορίσει ως υποψήφιο τον υπουργό Οικονομικών Olaf Scholz, ωστόσο το κόμμα - εταίρος του Μεγάλου Συνασπισμού, κινείται χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, πίσω από τους Πράσινους.
Η Merkel είχε επιλέξει για τη διαδοχή της την Annegret Kramp - Karrenbauer, η οποία ωστόσο αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Μετά την παραίτησή της από την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών, οι επικρατέστεροι διάδοχοι είναι οι εξής:
O κεντρώος πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας, που είναι και το μεγαλύτερο κρατίδιο της χώρας Armin Lacet, ο Norbert Rentgen, επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της γερμανικής Βουλής. o οποίος τάσσεται υπέρ της οριστικής διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην Ε.Ε. και ο σκληροπυρηνικός Friedrich Merz, εκλεκτός του Wolfang Schaeuble.
Οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου ηγέτη του CDU θα πραγματοποιηθούν στις 16 Ιανουαρίου.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι κανείς από τους υποψήφιους διαδόχους της Merkel δεν προκαλεί ενθουσιασμό στις τάξεις των ψηφοφόρων του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, οι οποίοι θεωρείται βέβαιο ότι θα τη νοσταλγήσουν, τουλάχιστον μέχρ να δώσει πειστικά δείγματα γραφής ο νέος καγκελάριος.
Το ίδιο εκτιμάται ότι θα συμβεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς παρά τις κόντρες - κυρίως με τη Γαλλία και το Νότο - και τις κατηγορίες περί «Γερμανικής Ευρώπης» η Merkel έβαλε πλάτη σε όλες τις μεγάλες κρίσεις που απείλησαν την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Παράδοξο είναι το γεγονός ότι ο δημοφιλέστερος πολιτικός της Γερμανίας, ο υπουργός Υγείας Jens Spahn, δεν θα είναι υποψήφιος.
Ο γερμανικός Τύπος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποτελέσει την υποψηφιότητα της τελευταίας στιγμής, ωστόσο ο ίδιος το έχει αρνηθεί κατηγορηματικά.
Όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι Financial Times, oι αναλυτές εκτιμούν ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει την δραστική αλλαγή που θα επέλθει στη γερμανική πολιτική σκηνή τo 2021, με την αποχώρηση της Merkel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών