Σχετικά Άρθρα
AK-47 ή Automat Kalashnikov 1947 ή ο συνεχιστής του Γερμανικού Sturmgewehr 44
Browning B525 - Η συνέχεια μιας μακρόχρονης παράδοσης
Πολύς ντόρος γίνεται για τις ικανότητες του πολυδιαφημισμένου και όχι πιθανόν αδίκως αντιαεροπορικού συστήματος S-400 που εντάχθηκε πρόσφατα στο Τουρκικό οπλοστάσιο.
Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχει όπλο χωρίς αντίμετρα και στρατηγική χωρίς προϋποθέσεις.
Αλλά καλυτέρα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε τι ακριβώς είναι και τι κάνει αυτό το σύστημα.
Οι S-400 είναι ένα αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα - συγκρότημα εδάφους – αέρος και θεωρείται ένα από τα πιο ανεπτυγμένα ρωσικά όπλα.
Το S-500 είναι ακόμη πιο εξελιγμένο σύστημα αλλά δεν διαθέτει η Τουρκία ανάλογο σύστημα.
Τι είναι το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-400 ρωσικής κατασκευής... που διαθέτουν οι τούρκοι;
Πρόκειται στην ουσία, για μια αναβαθμισμένη έκδοση των δικών μας S-300, δηλαδή της Σοβιετικής «απάντησης» στους αμερικανικούς πυραύλους Patriot.
Οι S-400 -γνωστοί στις νατοϊκές χώρες και ως SA 21 Growler- έχουν αρκετά μέρη: ένα φορτηγό που μεταφέρει και εκτοξεύει έως τέσσερις πυραύλους και ένα δίκτυο ραντάρ, καθένα εκ των οποίων λειτουργεί σε διαφορετική συχνότητα.
Αυτό που διαφοροποιεί τους S-400 από τα παλαιότερα μοντέλα είναι ότι το σύστημα μπορεί να καταρρίψει πάνω από έναν στόχους, σε απόσταση έως 250 χλμ (ή και 400χλμ αναλόγως των βλημάτων) και σε ύψος έως και 82.000 ποδιών.
Το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα έχει σχεδιαστεί με στόχο να λειτουργεί ως «ραχοκοκαλιά» ενός αντιαεροπορικού δικτύου, το οποίο πλαισιώνεται και από διάφορα άλλα περιφερειακά αμυντικά συστήματα.
Ενσωματώνει ένα πολυλειτουργικό ραντάρ, αυτόνομα συστήματα ανίχνευσης και στόχευσης, αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, εκτοξευτές και κέντρο διοίκησης και ελέγχου.
Είναι ικανό να εκτοξεύσει τρεις τύπους πυραύλων για να δημιουργήσει μια πολυεπίπεδη άμυνα.
Το σύστημα μπορεί να εμπλακεί με όλους τους τύπους εναέριων στόχων, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών, των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV), και των βαλλιστικών πυραύλων και των πυραύλων Κρουζ.
Το σύστημα εντολών και ελέγχου 55K6E του S-400 Triumph βασίζεται στο όχημα Ural-532301 (mobile command post) και σε ένα ραντάρ παρακολούθησης μεγάλης εμβέλειας, που παρακολουθεί τις απειλές που μεταδίδονται στον αέρα, δίνει προτεραιότητα στις απειλές και συντονίζει τις πυροβολαρχίες.
Το ραντάρ μπορεί να ανιχνεύσει και να εντοπίσει αεροσκάφη, στροφεία, πυραύλους cruise, drone και βαλλιστικούς πυραύλους σε απόσταση 600 χιλιομέτρων.
Μπορεί ταυτόχρονα να παρακολουθεί έως και 300 στόχους.
Να έρθουμε όμως στο προκείμενο.
Η περίπτωση του Αιγαίου Πελάγους
Ο χώρος του Αιγαίου ο οποίος θεωρείται το κατεξοχήν πεδίο πολεμικών επιχειρήσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας χαρακτηρίζεται ως νησιωτικός.
Έχει χιλιάδες νησιά, εκ των οποίων τα περισσότερα έχουν ορεινό ανάγλυφο με πολλές διακυμάνσεις στο τοπογραφικό τους σχήμα. Τα μεγαλύτερα νησιά, βρίσκονται στο Ανατολικό Αιγαίο λειτουργώντας ως ασπίδες κάλυψης στις εμβέλειες των ραντάρ τόσο της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας.
Η Τουρκία, λόγω ακριβώς αυτού του προβλήματος, έχει σοβαρό μειονέκτημα, με τα χερσαία ραντάρ της να έχουν εξαιρετικά μειωμένες επιδόσεις.
Βέβαια εργάζεται τα τελευταία χρόνια ώστε να αναιρέσει αυτό το μειονέκτημα με τα εναέρια ραντάρ και τα συστήματα παροχής εικόνας και λήψης δεδομένων από εναέρια μη επανδρωμένα οχήματα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, τα ραντάρ της παρουσιάζουν μεγάλα κενά που τα Ελληνικά μαχητικά θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν σχετικά εύκολα.
Κανένα οπλικό σύστημα, ακόμα κι αν είναι το καλύτερο της κατηγορίας του, δεν μπορεί να νικήσει βασικές αρχές της φύσης, όπως είναι η καμπυλότητα της Γης, το ανάγλυφο, και η ταχύτητα. Το σύστημα S-400 λοιπόν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να αναγνωρίσει στόχους αλλά και να καταρρίψει αεροσκάφος αλλά όχι στα 400 ή και στα 250 χιλιόμετρα.
Εξ άλλου το σύστημα κατασκευάστηκε ναι μεν για να καταρρίπτει αεροσκάφη η ιπτάμενους στόχους, αλλά ουσιαστικά για να δημιουργεί μια αντιαεροπορική ομπρέλα περιοχής, η οποία θα λειτουργεί με τα αλλά μέσα αεράμυνάς όπως είναι τα αεροσκάφη.
Αυτό που θεωρητικά θα μπορούσαν να κάνουν οι τουρκικοί πλέον S-400 είναι:
- Η προστασία καίριων εγκαταστάσεων και υποδομών της Τουρκικής επικράτειας (αεροδρόμια, κέντρα Διοικήσεως, συγκεντρώσεις δυνάμεων, συγκοινωνιακές υποδομές.
Άρνηση πρόσβασης περιοχής για τα Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, ελευθερώνοντας αντίστοιχα Τουρκικά για αποστολές εναέριας περιπολίας.
- Επιτήρηση του γεωγραφικού χώρου του Ανατολικού και Κεντρικού Αιγαίου εμπλοκή και κατάρριψη τυχόν εισερχόμενων εναέριων απειλών που θα επιχειρούν είσοδο στην Τουρκική ενδοχώρα.
Η τρωτότητα του συστήματος S-400
Το σύστημα όμως παρουσιάζει και μια ακόμη τρωτότητα που δεν είναι άλλη από αυτή της έλλειψης διασύνδεσης με το σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας.
Ότι συμβαίνει περίπου και με τους δικούς μας S-300 καθώς δεν μπορεί να αναγνωρίσει εχθρικούς η φίλιους στόχους.
Στο ραντάρ τους και τα τουρκικά F 16 δεν θα ξεχωρίζουν των ελληνικών.
Οι Ελληνικοί Patriot εντούτοις παρουσιάζουν καλύτερες επιδόσεις στο Αιγαίο, διότι μπορούν να διασυνδεθούν πλήρως με το σύστημα αεράμυνας της χώρας, κι επειδή δύναται να τοποθετηθούν σε καλύτερες γεωγραφικά θέσεις.
Επιπλέον, οι S-400 είναι εξαιρετικά απίθανο να τοποθετηθούν τόσο κοντά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, λόγω των κινδύνων που προκύπτουν από τα Ελληνικά συστήματα και την Πολεμική Αεροπορία.
Το πιο πιθανό είναι να τοποθετηθούν κοντά σε αστικά κέντρα, για την προστασία τους.
Οι παράγοντες που συντελούν στην συνολική ισχύ ενός οπλικού συστήματος δεν είναι μόνο τα τεχνικά χαρακτηριστικά που βρίσκονται σε κοινή θέα και οι κραυγές των ειδικών» της τηλεοψίας.
Αυτοί που πρέπει να ξέρουν, έχουν σχεδιάσει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα προκαλέσουν οι S-400.
Εξ’ άλλου η Πολεμική Αεροπορία ανέκαθεν είχε απέναντι της αντιαεροπορικά συστήματα μακρού βεληνεκούς, οπότε δεν είναι κάτι καινούργιο γι’ αυτήν.
Όπως πάντα τα πράγματα θέλουν καθαρό μυαλό σωστή πληροφόρηση και ψυχραιμία για να κατανοήσουμε και να αναλύσουμε τα δεδομένα.
Χριστόφορος Ζηριάδης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών