Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται διάρκεια και όχι μεμονωμένες βραδιές και ο Γκαρσία αυτό δεν θα του το δώσει! 

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Σε μία σεζόν όπου η ομάδα της Θεσσαλονίκης, έμεινε αρκετά πίσω στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος, η κατάκτηση του Κυπέλλου σε βάρος του πρωταθλητή είναι σημαντική υπόθεση. Και πιστοποιεί την διαρκή πρόοδο που πραγματοποιεί ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια.

Αυτό άλλωστε ήταν το τέταρτο Κύπελλο που κατακτά ο «Δικέφαλος του Βορρά» σε μία πενταετία, «ισοφαρίζοντας» με το χθεσινό, τα Κύπελλα που έχει κατακτήσει σε ολόκληρη την ιστορία του.

Παρόλα αυτά, πηγαίνοντας την κουβέντα ένα βήμα παρακάτω, αυτό που καλείται πλέον ο ΠΑΟΚ να πραγματοποιήσει είναι να μην μείνει προσκολλημένος σε όσα συνήθιζε να καταφέρνει στο παρελθόν.

Να βγάλει από το μυαλό του την αξία που σου δίνει μία πολύ μεγάλη στιγμή, όπως η χθεσινή κατάκτηση και να υιοθετήσει την διάρκεια. Αυτό το χαρακτηριστικό δηλαδή που του έδωσε και το αήττητο πρωτάθλημα πριν από δύο χρόνια.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα άλλωστε, αποτελούν οι μεμονωμένες επιτυχίες του ΠΑΟΚ την δεκαετία του 70'. Τότε ο «Δικέφαλος» ήταν μία ομάδα που διεκδικούσε τίτλους και τον Ολυμπιακό πάντα κατόρθωνε να τον δυσκολεύει. Η παράδοση που είχε στην Τούμπα όπου παρέμεινε αήττητος για 23 χρόνια απέναντι στους Ερυθρολεύκους, από το 1969 έως το 1992 το υπενθυμίζει!

Πάντα επίσης σε ματς μιας βραδιάς τα πήγαινε υπέροχα με τον Ολυμπιακό. Εκείνη τη δεκαετία του 70' αποτέλεσε τη μοναδική ομάδα που κέρδισε τον Ολυμπιακό στην τριετία των τίτλων τους υπό τον Λάκη Πετρόπουλο. Τρεις τίτλοι, 1973, 1974 και 1975 όπου οι Πειραιώτες δεν είχαν χάσει κανένα παιχνίδι από άλλον εκτός από την… ετήσια ήττα στην Τούμπα. 

Το σερί των 58 αήττητων αγώνων που έκανε ο Ολυμπιακός και παραμένει το απόλυτο ρεκόρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο ξεκίνησε μετά από ήττα στην Τούμπα, τον Οκτώβρη του 72' και τελείωσε με ήττα στο ίδιο γήπεδο, με το ίδιο σκορ (1-0), τον Απρίλιο του 74'!

Ο χρόνος όμως έχει περάσει, ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και πλέον καλείται να συνειδητοποιήσει τον λόγο που μετά το νταμπλ του 2019, δεν κατάφερε να μπει ξανά επί της ουσίας, στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Αυτός πρέπει να είναι και ο βασικός στόχος του για του χρόνου, αφήνοντας πίσω τα μεγάλα αποτελέσματα απέναντι στις ομάδες της Αθήνας, καθώς οι νίκες σε αυτά τα ματς και η αστάθεια στην υπόλοιπη σεζόν, δεν πρόκειται να έχουν εν τέλει ουσιαστικό αντίκτυπο.

Τα βασικά στοιχεία που θα οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ ξανά στην κορυφή του πρωταθλήματος υπάρχουν ήδη. Ο κόσμος στηρίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο την ομάδα, αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ, έχουν παραβρεθεί και στην ομάδα του αήττητου, ενώ και οι μεταγραφικές κινήσεις του «Δικέφαλου» κρίνονται επιτυχημένες, αν αναλογιστεί κανείς τον Κρμέντσικ και τον Ζίβκοβιτς που συνέβαλλαν τα μέγιστα στο διάστημα της παρουσίας τους.

Παρόλα αυτά, ίσως η κατάκτηση του Κυπέλλου έθεσε τις βάσεις για να βγουν από την κουβέντα οι συναισθηματισμοί. Και αυτό διότι ο Πάμπλο Γκαρσία, είναι ένας ικανότατος προπονητής, απέδειξε και στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό πως μπορεί να διαχειριστεί «σημαντικές στιγμές» αλλά από εδώ και πέρα η ιστορία του ΠΑΟΚ επιτάσσει οι στιγμές αυτές να μην διαρκούν ένα βράδυ, με έναν άλλο προπονητή που θα στηριχτεί για μία τριετία να είναι πιθανώς μία σοφότερη επιλογή.

Θα είναι δύσκολο. Ο αποχαιρετισμός δεν είναι κάτι απλό και κάθε αντίο κρύβει τον δικό του πόνο. Πόσο μάλλον σε μία τέτοια ιστορία, ανάμεσα στον Πάμπλο Γκαρσία και το «σύστημα του ΠΑΟΚ». Τον κόσμο που περιβάλλει την ομάδα και τους ποδοσφαιριστές που έχουν δουλέψει μαζί του.

Παρόλα αυτά, φαντάζει ορθή λύση. Στόχος του ΠΑΟΚ άλλωστε είναι η επόμενη χρονιά να περιλαμβάνει πολλές στιγμές ανάλογες με την χθεσινή, και όχι μία τέτοια, που θα βάζει κάτω από το χαλί τα πεπραγμένα της σεζόν.

Στόχος του ΠΑΟΚ είναι να είναι διεκδικητής του τίτλου. Οι στιγμές είναι ωραίες, μία κατάκτηση είναι πάντα ξεχωριστή, αλλά η συνολική πορεία είναι αυτή που μετράει. Εκεί πρέπει να εστιάσει η ομάδα της Θεσσαλονίκης!