Σχετικά Άρθρα
Erdogan: Η Τουρκία θα συνεχίσει τις έρευνες για φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο
Απειλές Cavusoglu από τα Κατεχόμενα: Χωρίς δίκαιη κατανομή, θα κάνουμε τα δικά μας βήματα, όπως και πριν
Δένδιας: Να φύγουν όλες οι ξένες δυνάμεις από τη Λιβύη – Saleh: Άκυρο το μνημόνιο με την Τουρκία
Παρά την καλοπροαίρετη πολιτική και τις αγαθές χειρονομίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, η Ελλάδα, παίρνοντας θάρρος από την κοντόφθαλμη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρώπης, διεξάγει έναν «ακήρυχτο» πόλεμο σε πολλούς τομείς, σύμφωνα με όσα αναφέρει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.
Ωστόσο, πρέπει να σκεφτεί ότι η κατεύθυνση που έχει λάβει μπορεί να επιφέρει επώδυνες συνέπειες, υποστηρίζει ο Τούρκος αρθρογράφος, συνεχίζοντας:
Σε πρώτη ανάγνωση, η ολοένα και πιο επιθετική και προκλητική πολιτική της Ελλάδας και οι πρακτικές της φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντά της.
Η ελληνική οικονομία, η οποία ήταν στον δρόμο προς την ανάκαμψη από το 2018 και μετά, επλήγη ιδιαίτερα από την πανδημία.
Εξαρτώμενη κυρίως από τον Τουρισμό και τη ναυτιλία, εισήλθε σε νέα ύφεση το 2020, με την οικονομία της να συρρικνώνεται πάνω από 8%.
Εν τω μεταξύ, η πρόβλεψη του ΟΟΣΑ ότι η ελληνική οικονομία θα επεκταθεί κατά 3,8% το 2021 φαίνεται ήδη ανέφικτη, λαμβάνοντας υπόψη τις επιδόσεις της κατά το α’ και β’ τρίμηνο, αλλά και τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που ισχύουν για τους ταξιδιώτες εκτός της ΕΕ.
Τα παραπάνω προστίθενται στα διαρθρωτικά προβλήματα από τα οποία η ελληνική οικονομία υποφέρει εδώ και δεκαετίες, όπως η κακή διαχείριση δημόσιων πόρων, η χαμηλή παραγωγικότητα, η μικρή εσωτερική αγορά, η υπερβολική εξάρτηση από τον τομέα των υπηρεσιών, το αυξανόμενο ποσοστό ανισότητας και οι ανεπαρκείς και γηράσκουσες υποδομές.
Επιπλέον, ο τομέας της υγείας, που ελέγχεται κυρίως από το κράτος, δεν μπόρεσε να παρουσιάσει αποτελεσματικότητα απέναντι στην πανδημία, κυρίως λόγω των τεράστιων μειώσεων των δημόσιων πόρων.
Αναμενόμενα, αυτή η κατάσταση επικρίνεται ιδιαίτερα από «αριστερές πολιτικές παρατάξεις».
Παρά τις προσπάθειες των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης να πνίξουν τις αντιπολιτευόμενες «φωνές» και να παρουσιάσουν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ως «πολιτικό της εποχής» που είναι πρόθυμος να κάνει τολμηρά βήματα για να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια νεοφιλελεύθερη χώρα, τόσο οικονομικά όσο και ιδεολογικά, η ελληνική αντιπολίτευση αγωνίζεται να επιδείξει μια αποτελεσματική παρουσία τόσο στο κοινοβούλιο όσο και στους δρόμους.
Γιατί η σκληρή εξωτερική πολιτική κατά της Τουρκίας
Η επιδίωξη μιας σκληρής, προκλητικής και ιδεολογικής εξωτερικής πολιτικής κατά της Τουρκίας εξυπηρετεί τρεις βασικούς στόχους στην Ελλάδα:
α)Πρώτα απ' όλα, είναι μια εξαιρετική κάλυψη για αποτυχίες και εσωτερικά προβλήματα.
Εάν η αντιπολίτευση ρωτούσε ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από την αποτυχία του συστήματος οικονομίας και υγείας, η κυβέρνηση μπορεί πάντα να τους πει ότι η Ελλάδα πρέπει να διαθέσει περισσότερα κεφάλαια για να αμυνθεί ενάντια στην «άμεση απειλή από την Ανατολή».
Διαφορετικά, δεν θα ήταν εύκολο να πείσει το κοινό σχετικά με την ανάγκη αγοράς υπερβολικά ακριβών μαχητικών αεροσκαφών όπως τα γαλλικά Rafale και τα αμερικανικά F-35.
Ομοίως, η «τουρκική απειλή» είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εξηγήσει την προθυμία να φιλοξενήσει περισσότερες αμερικανικές βάσεις, να υπογράψει στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ και να εγκαταλείψει τη φιλοπαλαιστινιακή στάση.
β)Το να παρουσιάζεται η Τουρκία ως απειλή για την Ελλάδα βοηθά για να σιγήσει η αριστερή αντιπολίτευση στη χώρα.
Όποιος επισημαίνει τα πιθανά οφέλη από την ύπαρξη καλών σχέσεων με την Τουρκία ή την καταπολέμηση της αντιτουρκικής υστερίας, κατηγορείται σαν κατάσκοπος ή ότι του λένε πως πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Ως εκ τούτου, η Αριστερά είναι υποχρεωμένη να αποδείξει τη «δέσμευσή» της στον ελληνικό εθνικισμό.
γ)Η Ελλάδα προσπαθεί να παρουσιαστεί ως προμαχώνας των δυτικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο, με το πρόσχημα της «υπεράσπισης της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας και της σταθερότητας».
Έχοντας επίγνωση ότι υστερεί από την Τουρκία όσον αφορά την οικονομική, δημογραφική και στρατιωτική δύναμη, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει χωρίς ισχυρή και συνεχή εξωτερική βοήθεια.
Επομένως, πρέπει να διατηρήσει ζωντανό το αντιτουρκικό αφήγημα για να καταστεί αρεστή στα μάτια του δυτικού κοινού και των υπευθύνων λήψης αποφάσεων.
«Τι πρέπει να κάνει η Δύση»
Υπό το φως αυτών των ευρημάτων, η αναμονή μιας ειλικρινούς προσέγγισης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι μη ρεαλιστική, τουλάχιστον για όσο χρονικό διάστημα το κόμμα της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας είναι στην εξουσία.
Δηλαδή, η Ελλάδα, που εξοπλίζεται συνεχώς μόνο προκλήσεις μπορεί να προκαλέσει στο Αιγαίο Πέλαγος.
Επιπλέον, η πρόσφατη τάση εξομάλυνσης των σχέσεων της Τουρκίας με τη Γαλλία και την Αίγυπτο, που είναι μεταξύ των σημαντικότερων δυνάμεων στη Μεσόγειο, μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε ακόμη πιο προκλητική στάση, για να ωθήσει σε απάντηση από την Τουρκία, την οποία η Ελλάδα ελπίζει να χρησιμοποιήσει για να παρουσιαστεί ως «θύμα της τουρκικής επιθετικότητας».
Από την άλλη, η Τουρκία, για να διατηρηθεί η ειρήνη και η σταθερότητα στην περιοχή, ακολουθεί μια ήπια στρατηγική, προστατεύοντας διακριτικά τα εθνικά της συμφέροντα χωρίς να παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα των άλλων χωρών.
Ωστόσο, η Δύση ή οποιοδήποτε άλλο μέρος, που έχει συμφέρον για μια ειρηνική και σταθερή Εγγύς Ανατολή, πρέπει να θυμάται ότι η Τουρκία, με τον αυξανόμενο πληθυσμό και την οικονομία της, δεν μπορεί να επιτρέψει παραβίαση των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το εσωτερικό δίκαιο.
Αυτό θα ισχύει ανεξάρτητα από το ποιος είναι στο τιμόνι στην Τουρκία.
Ως εκ τούτου, είναι ύψιστης σημασίας για την Ελλάδα και τον μυστικό «χορηγό» της να συνειδητοποιήσει ότι η συνεργασία με την Τουρκία σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος όπως ο τουρισμός και η εφοδιαστική, θα είναι η πιο ευεργετική για την ίδια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών