Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το εκλογικό σύστημα της αναλογικής εκπροσώπησης της Ιταλίας οδήγησε σε μια διαδοχή βραχύβιων και ασταθών κυβερνήσεων, με μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, όπως ο Draghi, να καλούνται τακτικά για διάσωση
Το πραγματικό θέμα της συγκέντρωσης τους;
Ο Mario Draghi, σύμφωνα με το Politico.
Όσοι παρευρέθηκαν στη συζήτηση, η οποία συνέκρινε τους περιορισμούς του COVID-19 στη σημερινή Ιταλία με τα ολοκληρωτικά κράτη της δεκαετίας του 1930, συμφώνησαν σε αυτό που είναι μέχρι στιγμής μειοψηφική γνώμη στην Ιταλία: αντίθεση στον πρωθυπουργό και αυτό που περιγράφουν ως ολοένα και πιο αυταρχική συμπεριφορά του.
Διχασμένοι οι Ιταλοί
Ενώ οι δημοσκοπήσεις αναφέρουν επί του παρόντος το ποσοστό αποδοχής του πρωθυπουργού στο 65-70%, με την πλειοψηφία των Ιταλών να εμπιστεύονται την προσωπική του αξιοπιστία και την ικανότητά του να ξεκλειδώσει τα ευρωπαϊκά κεφάλαια και να διαχειριστεί την πανδημία, μια μειονοτική ομάδα —που αποτελείται από φιλελεύθερους και διανοούμενους— εκφράζει όλο και περισσότερο τις ανησυχίες της για την παρακμή των δημοκρατικών δικαιωμάτων στη χώρα.
Κυριότερο από τα παράπονά τους είναι οι κανόνες εμβολιασμού του Draghi - από τους αυστηρότερους που έχουν τεθεί.
Όλοι οι εργαζόμενοι στην Ιταλία πρέπει είτε να έχουν ψηφιακό διαβατήριο υγείας, γνωστό ως πράσινο πάσο, που να αποδεικνύει τον εμβολιασμό ή ένα αρνητικό τεστ κάθε δύο ημέρες — το οποίο ανέρχεται σε 150 ευρώ το μήνα.
Όσοι αρνηθούν απολύονται από την εργασία τους χωρίς αποζημείωση.
Draghistan...
Ο διοργανωτής του συνεδρίου, Gandolfo Dominici, καθηγητής μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο, έχει ξαναβαφτίσει την Ιταλία «Draghistan» υπό το φως αυτών των εξελίξεων, ένα όνομα που οι διαδηλωτές και οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης οικειοποιήθηκαν.
Ο Dominici ανέφερε στο Politico ότι η λέξη είχε σκοπό να υπαινίσσεται το Τουρκμενιστάν, μια από τις μόνες χώρες με υποχρεωτικά εμβόλια, και το Αφγανιστάν, επειδή το να εξαναγκάσουν τους ανθρώπους να κάνουν εμβόλια ισοδυναμεί με θεοκρατία.
«Ζούμε ξεκάθαρα σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς», είπε.
Ο Dominici διοργάνωσε επίσης μια αναφορά που έκτοτε έχει υπογραφεί από περισσότερους από 1.000 πανεπιστημιακούς καθηγητές και ερευνητές που επιμένουν ότι δεν είναι κατά των εμβολίων, αλλά απορρίπτουν το πράσινο πάσο ως αντισυνταγματικό, μεροληπτικό και διχαστικό.
Ένας από τους υπογράφοντες, ο εξέχων ιστορικός Alessandro Barbero, έχει υποστηρίξει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώνει εκ των προτέρων σχετικά με τον εμβολιασμό, αντί να «εκβιάζει» τους πολίτες της.
«Λένε, «το εμβόλιο δεν είναι υποχρεωτικό, απλά αν δεν το έχεις, δεν μπορείς να ζήσεις, δεν μπορείς να πας στη δουλειά ή στο πανεπιστήμιο».
«Ο Δάντης θα μπορούσε να γεμίσει τον κύκλο των υποκριτών στην κόλαση με τους πολιτικούς του σήμερα», είπε ο Barbero σε ένα συνέδριο στη Φλωρεντία.
Ο Giuseppe Cataldi, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Napoli L'Orientale και ειδικός στα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε: «Εάν ένας εργαζόμενος δεν θέλει να εμβολιαστεί, και τουλάχιστον επίσημα διατηρεί το δικαίωμα να μην εμβολιαστεί, αλλά στοο τέλος αναγκάζεται γιατί δεν μπορεί να ξοδέψει το 10% του μισθού του σε τεστ, αυτό δεν είναι σωστό».
Ορισμένοι από τους αναφέροντες ισχυρίζονται ότι το να πληρώνουν οι άνθρωποι για εξετάσεις για να μπορούν να εργαστούν είναι ασυμβίβαστο με το Σύνταγμα της Ιταλίας, το οποίο ξεκινά: «Η Ιταλία είναι μια Δημοκρατία που βασίζεται στην εργασία».
«Το συνταγματικό δικαίωμα στην εργασία δεν μπορεί να εξαρτάται από την κατοχή πιστοποιητικού υπακοής στην κυβέρνηση», είπε ο Dominici.
Ο Daniele Trabucco, καθηγητής συνταγματικού δικαίου που υπέγραψε επίσης την αναφορά, υποστηρίζει ότι δημιουργώντας μια έμμεση υποχρέωση αντί να νομοθετεί για την επιβολή του εμβολιασμού, η κυβέρνηση «παρέκαμψε κρυφά το σύνταγμα».
Η αφορμή της... έκτακτης ανάγκης
Πέρα από το διαβατήριο του εμβολίου, φιλόσοφοι και διανοούμενοι άρχισαν επίσης να εκφράζουν ανησυχίες για το ανατριχιαστικό αποτέλεσμα που έχει ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης στη δημοκρατία — ειδικότερα, η πρακτική της διακυβέρνησης με διάταγμα, η παρατεταμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η περιφρόνηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και η φίμωση της διαφωνίας.
Στην πόλη της Τεργέστης, που έχει καθιερωθεί ως πρωτεύουσα της αντίστασης ενάντια στο Green Pass από τους απεργούς λιμενικούς, οι διαδηλώσεις έχουν απαγορευτεί για το υπόλοιπο του έτους.
Στα πανεπιστήμια - εξ ορισμού ιδρύματα που προορίζονται για την ανταλλαγή απόψεων - όποιος μιλάει για τις ανησυχίες του ακυρώνεται ή δαιμονοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι ενδιαφέρον όμως, σύμφωνα με το Politico, ότι στην καρδιά πολλών από αυτές τις ανησυχίες βρίσκεται συγκεκριμένα ο Draghi.
Δεδομένης της διπλής οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, είναι φυσικό οι πολίτες να έχουν στραφεί σε έναν ισχυρό, ικανό ηγέτη.
Όμως, κατά την άποψη των ανταρτών, οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι η ηγεσία του Draghi, ενώ παρέχει καθησυχασμό, έχει επίσης ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση της εξουσίας κάτω από ένα μόνο άτομο και τον παραγκωνισμό των κομμάτων και του κοινοβουλίου.
Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το εκλογικό σύστημα της αναλογικής εκπροσώπησης της Ιταλίας οδήγησε σε μια διαδοχή βραχύβιων και ασταθών κυβερνήσεων, με μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, όπως ο Draghi, να καλούνται τακτικά για διάσωση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών