Σχετικά Άρθρα
Έτοιμες οι ΗΠΑ για συνομιλίες με Ρωσία για Ουκρανία – Blinken: Καμία ένδειξη ότι το θέλει η Μόσχα
Ενώ ο Biden βλέπει άμεση πυρηνική απειλή και Αρμαγεδδώνα… η Merkel αναφέρει δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη χωρίς την Ρωσία
Τα 70 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα Παρασκευή 7 Οκτωβρίου ο Vladimir Putin, ο οποίος μετρά 22 χρόνια στην προεδρία της Ρωσίας.
Λαμβάνοντας την προεδρία στις 31 Δεκεμβρίου του 1999, ύστερα από την αιφνίδια παραίτηση του προέδρου Yeltsin, ο Putin έμελλε να είναι εκείνος που θα έπαιρνε στην πλάτη του την παραπαίουσα Ρωσία και το βαρύ σοβιετικό της παρελθόν, έχοντας ως στόχο να την «αναστήσει» και να την επαναφέρει στον παγκόσμιο χάρτη, εάν όχι ως μια υπερδύναμη αντίστοιχη με αυτή της Σοβιετικής Ένωσης, τουλάχιστον ως μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη.
Αν και ο Putin κατάφερε η Ρωσία να ορθοποδήσει και να αποκτήσει μέρος της χαμένης αίγλης της, η απόφαση της εισβολής του περασμένου Φεβρουαρίου στην Ουκρανία, έχει οδηγήσει τον Ρώσο πρόεδρο σε πλήρη αντιπαράθεση με τη Δύση και τις ΗΠΑ.
Το BBC αναφέρεται σε 7 σημεία – «κλειδιά» της ζωής του Putin, σε μια προσπάθεια να αποκωδικοποιήσει το πώς ο Putin εξελίχθηκε, όπως αναφέρει, σε έναν απομονωμένο, αυταρχικό ηγέτη που οδήγησε στην καταστροφική εισβολή στην Ουκρανία.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, επτά σημαντικές στιγμές στη ζωή του ήταν αυτές που καθόρισαν τον τρόπο σκέψης του και εξηγούν την αυξανόμενη αποξένωση του από τη Δύση.
1964: Το τζούντο
Ο Putin γεννήθηκε στο Λένινγκραντ επί της Σοβιετικής Ένωσης, έχοντας εντυπωμένες στο μυαλό του τις 872 ημέρες πολιορκίας της πόλης από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Περιγράφεται ως ένας δύστροπος και επιθετικός νεαρός, ο οποίος σύμφωνα με τους συμμαθητές του, «μπορούσε να τσακωθεί με τον οποιονδήποτε, επειδή απλά δεν ένιωθε κανένα φόβο».
Σε ηλικία 12 ετών ο Putin άρχισε την ενασχόληση με το σάμπο, μια ρωσική πολεμική τέχνη, και κατόπιν με το τζούντο. Όπως αναφέρεται, ήταν ένας αποφασισμένος και πειθαρχημένος νέος, ο οποίος είχε καταφέρει έως τα 18 του να έχει μαύρη ζώνη στο τζούντο. Αν και αυτή η πληροφορία χρησιμοποιείται στο πλαίσιο διαμόρφωσης μιας macho προσωπικότητας, επιβεβαιώνει την θέση του ότι σε έναν επικίνδυνο κόσμο, πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση αλλά και να συνειδητοποιείς ότι – όπως λέει ο ίδιος – όταν μια μάχη είναι αναπόφευκτη, τότε «θα πρέπει να χτυπήσεις πρώτος, και να χτυπήσεις τόσο δυνατά τον αντίπαλο σου, ώστε να μην μπορέσει να σηκωθεί».
1968: Η KGB
Αν και όλοι απέφευγαν ακόμα και να περάσουν έξω από το κτήριο της KGB (των διαβόητων μυστικών υπηρεσιών της Σοβιετικής Ένωσης), το οποίο εν είδη κυνικού αστείου λεγόταν ότι ήταν το πιο ψηλό κτήριο, καθώς από το υπόγειο του μπορούσε να δει κανείς τη Σιβηρία, ο Putin πήγε στα 16 του οικειοθελώς για να ζητήσει δουλειά.
Όταν ρώτησε πώς μπορεί να δουλέψει κανείς εκεί, πήρε την απάντηση πως θα έπρεπε αφενός να έχει ολοκληρώσει τη στρατιωτική του θητεία αφετέρου να έχει πτυχίο. Στην ερώτηση ποιο πτυχίο ήταν το καλύτερο, η απάντηση ήταν της Νομικής.
Πράγματι σπούδασε Νομικά, πήγε στο στρατό και εντάχθηκε στην KGB, η οποία για τον Putin – πάντα σύμφωνα με το BBC – ήταν η μεγαλύτερη συμμορία στην πόλη που πρόσφερε ασφάλεια και πρόοδο, ακόμα και αν δεν είχες πολιτικές διασυνδέσεις, αλλά και μια ευκαιρία για να κινεί και να ταράζει κανείς τα νερά.
1989: Η πτώση
Η καριέρα του στην KGB δεν απογειώθηκε ποτέ, καθώς αν και εργαζόταν σκληρά, δεν προήχθη σε κάποιο υψηλότερο αξίωμα. Η αίτηση του να μάθει γερμανικά, τον οδήγησε το 1985 στα γραφεία της Δρέσδης, στην ανατολική Γερμανία.
Είχε μια ήρεμη και άνετη ζωή έως το Νοέμβριο του 1989, όταν και το καθεστώς της ανατολικής Γερμανίας κατέρρευσε. Στις 5 Δεκεμβρίου, το κτήριο της KGB περικυκλώθηκε από τον οργισμένο όχλο, και ο Putin αναζήτησε προστασία στην φρουρά του Κόκκινου Στρατού.
Ο Putin έμαθε να φοβάται την ξαφνική κατάρρευση της κεντρικής εξουσίας και αποφάσισε να μην επαναλάβει ποτέ αυτό που θεωρούσε ότι ήταν το λάθος του Σοβιετικού ηγέτη Mikhail Gorbachev, δηλαδή να μην απαντά με ταχύτητα και αποφασιστικότητα όταν είναι αντιμέτωπος με την αντιπολίτευση.
1992: Πετρέλαιο για φαγητό
Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Putin εγκατέλειψε την KGB, αλλά βρήκε μια θέση ως συνεργάτης του τότε δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης (πρώην Λένινγκραντ). Με την οικονομία σε ελεύθερη πτώση, ο Putin ανέλαβε να φέρει εις πέρας μια συμφωνία ανταλλαγής πετρελαίου και μετάλλων αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων για να εξασφαλίσει φαγητό και τρόφιμα για τους κατοίκους της πόλης.
Λέγεται πως κανείς κάτοικος δεν είδε φαγητό, καθώς ο Putin, οι φίλοι και οι γκάνγκστερ της πόλης έβαλαν τα χρήματα στην τσέπη τους. Στην άγρια για τη Ρωσία δεκαετία του ’90 ο Putin κατάλαβε ότι η πολιτική επιρροή ήταν ένα εμπόρευμα με μεγάλη δυνατότητα χρηματοδότησης και ότι οι γκάνγκστερ μπορούσαν να είναι χρήσιμοι σύμμαχοι. Και κάπως έτσι, του γεννήθηκε η απορία γιατί όταν όλοι γύρω του επωφελούνταν των θέσεων τους, να μην το έπραττε και ο ίδιος;
2008: Η εισβολή στη Γεωργία
Ο Putin έγινε πρόεδρος της Ρωσίας το 2000. Ήταν η περίοδος που πίστευε ότι μπορούσε να οικοδομήσει μια θετική σχέση με τη Δύση, βάσει πάντα των δικών του όρων και θεωρώντας τον χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ως δική του σφαίρα επιρροής. Σύντομα όμως απογοητεύθηκε από τη Δύση, και η απογοήτευση ακολούθως έγινε οργή, όταν πίστεψε ότι η Δύση προσπαθούσε ενεργά να απομονώσει και να μειώσει τη Ρωσία.
Όταν ο «αμερικανοθρεμμένος» τότε πρόεδρος της Γεωργίας Mikheil Saakashvili ανακοίνωσε την πρόθεση της χώρας του να ενωθεί στο ΝΑΤΟ, ο Putin είδε μια κόκκινη γραμμή να παραβιάζεται και η προσπάθεια της Γεωργίας να ανακτήσει τον έλεγχο στην αποσχισμένη περιοχή της Νότιας Οσετίας, αποτέλεσε το καλύτερο άλλοθι για μια εισβολή στη Γεωργία. Εισβολή που κράτησε μόλις 5 ημέρες και που οδήγησε στη διάλυση του στρατού της Γεωργίας και στην ταπείνωση του Γεωργιανού προέδρου.
Η εισβολή προκάλεσε την αντίδραση της Δύσης, αλλά ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama προσφέρθηκε να επαναφέρει σε τάξη τις σχέσεις με τη Ρωσία, η οποία φιλοξένησε και το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου το 2018.
Για τον Putin είχε καταστεί ξεκάθαρο, πως μια αδύναμη και ασταθής Δύση μπορεί να γκρίνιαζε, αλλά τελικά θα υποχωρούσε όταν θα βρισκόταν αντιμέτωπη με μια αποφασιστική βούληση.
2011 – 2013: Οι διαδηλώσεις
Η πεποίθηση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2011 ήταν νοθευμένο, προκάλεσε μια σειρά έντονων διαμαρτυριών, οι οποίες ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο όταν ο Putin ανακοίνωσε ότι θα ήταν και πάλι υποψήφιος για την προεδρία στις εκλογές του 2012.
Οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν ήταν η μεγαλύτερη δημόσια έκφραση δυσαρέσκειας στον Putin, ο οποίος πίστευε πως πίσω από αυτές ήταν οι ΗΠΑ και συγκεκριμένα, η τότε υπουργός Εξωτερικών, Hillary Clinton.
Για τον Putin ήταν πλέον ξεκάθαρο. Η Δύση ήταν απέναντι του και αυτό επί της ουσίας σήμαινε πως ήταν σε πόλεμο.
2021: Η απομόνωση
Με τον κορωνοϊό να σαρώνει τον πλανήτη από τις αρχές του 2021, ο Putin μπήκε σε μια πρωτοφανή απομόνωση.
Όσους επρόκειτο να συναντήσει, έπρεπε να είναι 15 ημέρες σε καραντίνα φρουρούμενοι ενώ περιγράφονται και άλλα μέτρα προστασίας, όπως ότι οι τυχόν συνομιλητές του έπρεπε να περπατούν σε έναν διάδρομο λουσμένο με μικροβιοκτόνο υπεριώδες φως και απολυμαντικό σε μορφή ομίχλης.
Όπως και να ‘χει, την περίοδο αυτή ο Putin συναντήθηκε με ελάχιστους ανθρώπους, καθώς ήταν πολύ λίγοι αυτοί που μπορούσαν να έχουν διά ζώσης επαφή με τον Ρώσο πρόεδρο.
Εκτεθειμένος σε λιγότερες εναλλακτικές απόψεις και βγαίνοντας σπανίως σε εξωτερικούς χώρους, ο Putin φαίνεται να «έμαθε» ότι όλες οι υποψίες του ήταν σωστές και όλες οι προκαταλήψεις του δικαιολογημένες.
Τότε, σύμφωνα με το BBC, όλοι οι σπόροι της εισβολής στην Ουκρανία είχαν πλέον φυτευτεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών