Σχετικά Άρθρα
Ράλι για το Dogecoin λόγω της εξαγοράς του Τwitter από τον Εlon Musk
Οι στρατιές του Τwitter και του Reddit κινούν τα νήματα στη Wall Street και ανεβάζουν στα ύψη τα penny stocks
Musk: Κατηγορεί τους «ακτιβιστές» για τα πεσμένα έσοδα του Twitter
Την περίοδο που διανύουμε βρίσκεται σε εξέλιξη μια υστερική εκστρατεία από φιλελεύθερες οργανώσεις και πολιτικούς με στόχο να απαιτήσουν από το Twitter, που ανήκει πλέον στον Elon Musk να συνεχίσει την πρακτική τού να λογοκρίνει τη ρητορική μίσους και άλλες «αποκρουστικές» αναρτήσεις με βάση την προηγούμενη πολιτική μετριασμού (moderation) που είχε επιβληθεί την εποχή της πανδημίας προκειμένου να διασφαλιστεί η επιβολή μιας αυταρχικής δημόσιας πολιτικής υγείας.
Μια επιστολή που στάλθηκε στους 20 κορυφαίους διαφημιστές του Twitter, υπογεγραμμένη από 40 οργανώσεις ακτιβιστών, συμπεριλαμβανομένου του NAACP, του Κέντρου Αμερικανικής Προόδου, του GLAAD και του Παγκόσμιου Έργου Κατά του Μίσους και του Εξτρεμισμού, περιείχε την ακόλουθη συγκαλυμμένη απειλή:
«Εμείς, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι οργανισμοί σας καλούμε να ενημερώσετε τον Musk και να δεσμευτείτε δημόσια ότι θα διακόψετε κάθε διαφήμιση στο Twitter παγκοσμίως, εάν ακολουθήσει τα σχέδιά του να υπονομεύσει την ασφάλεια της επωνυμίας και τα πρότυπα της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της εκτόπισης του περιεχομένου».
Η απειλή για μποϊκοτάζ
Αυτό σημαίνει ότι ο Musk θα πρέπει να ανακαλέσει τα σχέδια για άρση κάθε προληπτικής λογοκρισίας στο Twitter τώρα και να δεσμευτεί να επιβάλει τους υφιστάμενους κανόνες.
Με άλλα λόγια, ζητήθηκε από τους διαφημιστές του Twitter να μποϊκοτάρουν το Twitter εκτός και αν συνεχίσει να ...λογοκρίνει.
Πριν από δεκαετίες, κατά τη διάρκεια της ακμής του Μακαρθισμού, η σκληρή δεξιά ήταν αυτή που απαιτούσε λογοκρισία, ενώ η αριστερά επέμενε ότι η αγορά των ιδεών έπρεπε να παραμείνει ανοιχτή σε όλες τις μορφές λόγου.
Όπως έγραψε ο Thomas Jefferson το 1801:
«Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από την απογοήτευση ορισμένων εάν οι άλλοι αφεθούν ελεύθεροι να αναδείξουν τα λάθη των πρώτων, και ειδικά εάν ο νόμος είναι έτοιμος να τιμωρήσει την πρώτη εγκληματική πράξη που προκαλείται από ψευδή γεγονότα.
Αυτά είναι ασφαλέστερα διορθωτικά μέσα για τη συνείδηση ενός δικαστή».
Η δυσπιστία του Jefferson για τη «συνείδηση του δικαστή» θα ήταν πιθανώς ακόμη μεγαλύτερη εάν οι λογοκριτές ήταν οι διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών που βασίζονται στους διαφημιστές για τα κέρδη τους.
Η... εύκολη λύση σε ένα δύσκολο πρόβλημα
Σε μια εποχή αυξανόμενου διχασμού, εχθρότητας και βίας, είναι κατανοητό να βλέπουμε τη λογοκρισία ως την εύκολη λύση σε ένα δύσκολο πρόβλημα.
Αλλά η λογοκρισία απαιτεί λογοκριτές, και από τη στιγμή που δίνεται στους λογοκριτές η δυνατότητα να επιλέξουν τι θα ακούσει, θα βλέπει και θα μαθαίνει το κοινό, αυτή η ολισθηρή κατηφόρα μας απομακρύνει από την ελευθερία και θα μας οδηγήσει προς την καταστολή.
Η ελευθερία του λόγου δεν συνεπάγεται ασυδοσία.
Η παλιά έκφραση ότι «ρόπαλα και πέτρες μπορεί να μου σπάσουν τα κόκαλα, αλλά τα οιλέξης δεν θα με πληγώσουν ποτέ» είναι ψευδής.
Οι λέξεις πληγώνουν άτομα, οικογένειες, κοινωνίες.
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Το θέμα είναι αν σε μια ανοιχτή κοινωνία πρέπει να υπομείνουμε αυτούς τους κινδύνους για να αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα προληπτικής λογοκρισίας.
Ο έλεγχος από την ελίτ
Οι Συντάκτες της Πρώτης Τροποποίησης (First Amendment) επέλεξαν να υπομείνουν τον πόνο της υπερβολικής …φασαρίας στη δημόσια σφαίρα παρά τους κινδύνους των λόγων που ελέγχονται από την κυβέρνηση.
Αλλά το Twitter δεν είναι η κυβέρνηση, ούτε το Facebook ούτε το YouTube.
Είναι εταιρείες μέσων ενημέρωσης που κυριαρχούν και ελέγχουν τη ροή του δημόσιου λόγου σε όλο τον κόσμο.
Και οι κίνδυνοι να τεθεί ο έλεγχος αυτών των ροών στα χέρια αόρατων λογοκριτών της ελίτ απειλεί να υπονομεύσει τη σημαντικότερη ελευθερία μας.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό ζήτημα της ελευθερίας του λόγου που θα αντιμετωπιστεί κατά το υπόλοιπο του 21ου αιώνα: αν πρέπει να ανεχθούμε την αχαλίνωτη και μερικές φορές ακόμη και επικίνδυνη ελευθερία του λόγου ή να απαιτήσουμε ιδιωτική λογοκρισία του είδους που η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να επιβάλει.
Φορείς περιεχομένου
Κάποιοι πρότειναν να αντιμετωπίζουμε τις γιγάντιες εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης σαν «κοινούς φορείς περιεχομένου carrieers», όπως οι σιδηρόδρομοι και οι πάλι ποτέ τηλεγραφικές εταιρείες.
Όμως, σύμφωνα με την Πρώτη Τροποποίηση, η υιοθέτηση ελέγχων στη δημόσια ομιλία είναι διαφορετική από τη ρύθμιση των ταξιδιών και ακόμη και των προσωπικών τηλεγραφικών επικοινωνιών.
Μια εκδήλωση ττης πόλωσης του έθνους μας είναι ότι πολύπλοκα ζητήματα αυτού του είδους σπάνια συζητούνται με ψύχραιμο και έξυπνο τρόπο.
Αντίθετα, οι άνθρωποι αναγκάζονται να διαλέξουν πλευρές: είσαι υπέρ του Musk ή εναντίον του;
Είστε υπέρ του ελέγχου του δημόσιου λόγου στο Διαδίκτυο ή κατά;
Το πρώτο θύμα του διχαστικού εξτρεμισμού είναι η επιβολή μιας απόχρωσης.
Ας προσφερθούν και συζητηθούν διαφοροποιημένες προτάσεις.
Ας μη βιαζόμαστε να αποθανούμε για τόσο σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα.
Και το πιο σημαντικό, να μην αφεθεί η τόσο σημαντική ελευθερία του λόγου να καταστεί όπλο στο πλαίσιο του κομματικού ανταγωνισμού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών