Στο τραπέζι της κυβέρνησης η υποχρεωτική ασφάλιση κτιρίων - Συστάσεις ΟΟΣΑ λίγο πριν από τις εκλογές

Λίγο πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις στη χώρα μας, ο ΟΟΣΑ φέρνει στο τραπέζι της Νέας Δημοκρατίας και των κυβερνητικών αξιωματούχων το φλέγον ζήτημα το οποίο η κυβέρνηση έχει αφήσει στο συρτάρι μάλλον για να ξεχαστεί. Για το θέμα αυτό το ΒΝ έχει κάνει αναφορές πολλάκις.
Πρόκειται για την ασφάλιση περιουσιακών στοιχείων έναντι φυσικών καταστροφών. Η Ελλάδα μετρά αναρίθμητες απώλειες από φυσικές καταστροφές, αλλά και πολύ σοβαρές απώλειες στον κρατικό προϋπολογισμό, επιδεινώνοντας τα δημοσιονομικά της μεγέθη, όταν είναι σε θέση να νομοθετήσει σύγχρονο μηχανισμό ασφάλισης στο σχήμα στον οποίο θα μετέχουν κράτος και ιδιωτικές ασφαλιστικές ή αντασφαλιστικές, ανάλογα με τον σχεδιασμό.

Συστάσεις από την εποχή της τροϊκας

Οι συστάσεις του ΟΟΣΑ χρονολογούνται σχεδόν στο 2010 όταν είχε η τότε τρόϊκα για τον έλεγχο των ελλειμμάτων και των δημοσιονομικών του κράτους απαιτούσε μηχανισμό ασφάλισης από την Ελλάδα, ωστόσο καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να ταράξει τα νερά και να προβεί σε μεταρρυθμίσεις, θέλοντας να διατηρήσουν τους πελάτες –ψηφοφόρους τους.
Σήμερα ο ΟΟΣΑ χτυπά και πάλι καμπανάκια στην ελληνική κυβέρνηση, συστήνοντας σαφή κατανομή κινδύνων σε ό,τι αφορά τις φυσικές καταστροφές και τα κτίρια, για παράδειγμα καθιστώντας υποχρεωτική την ασφάλιση περιουσίας για ακραία καιρικά φαινόμενα για όλα τα κτίρια.

Στις καλένδες από τον περασμένο Μάϊο

Υπενθυμίζεται ότι πριν το καλοκαίρι το υπουργείο Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για την φυσικές καταστροφές και την υποχρεωτική ασφάλιση ορισμένων κτιρίων. Η υποχρεωτική ασφάλιση, ωστόσο αφορούσε τα νέα κτίρια που χτίζονται από το 2025 και βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας. Για αυτά τα κτίρια, η ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου θα ήταν πλέον προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση τους.

Ένα ασαφές ανεφάρμοστο νομοσχέδιο

Οι ζώνες υψηλής τρωτότητας ορίζονταν γενικά οι περιοχές που βρίσκονται σε ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου πλημμύρας, όπως αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας και εμπίπτουν στο σενάριο πλημμύρας υψηλής πιθανότητα.
Οι ζώνες αυτές θα καθορίζονταν βάσει μελετών που θα εκπονούνταν στο υπουργείο για την διαχείριση κινδύνου και πλημμύρας.
Επίσης ορίζονταν οι περιοχές πλησίον των δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς και καθορίζονται με απόφαση του γενικού διευθυντή Δασών.
Το νομοσχέδιο ήταν ωστόσο ανεφάρμοστο, καθώς αντίβαινε τους κανόνες της επιστήμης της ασφάλισης, αλλά και την διεθνή πρακτική.
Οι ασφαλιστικές δεν μπορούν να ασφαλίσουν τον βεβαιωμένο κίνδυνο. Το ασφάλιστρο, αν έβγαινε μεταξύ άλλων θα ήταν πολύ υψηλό και κανείς δεν θα είχε την δυνατότητα.
Το νομοσχέδιο είχαν τότε υποστηρίξει ειδικές επιστήμονες από τον τομέα της ασφάλισης συντάχθηκε από στελέχη που δεν γνώριζαν από ασφάλιση για αυτό και τον Μάϊο αποσύρθηκε με στόχο να βελτιωθεί, ωστόσο από τότε παρέμεινε στα συρτάρια.

Ελενα Ερμείδου
www.bankingnews.gr