Μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Rostov, οι στασιαστές παρέδωσαν τα όπλα τους και, στις 27 Ιουνίου…
Πολλά έχουν γραφτεί για την ανταρσία του Yevgeny Prigozhin (αρχηγός της Ομάδας Wagner).
Μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Rostov, οι στασιαστές παρέδωσαν τα όπλα τους και, στις 27 Ιουνίου, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko επιβεβαίωσε ότι ο Prigozhin βρισκόταν στη Λευκορωσία – και, πλέον, στη Ρωσία.
Τα στρατεύματα του Prigozhin κατέλαβαν για λίγο τη ρωσική πόλη Rostov-on-Don τον περασμένο μήνα και ο Πρόεδρος Alexander Lukashenko, μαζί με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, διαπραγματεύτηκαν μια συμφωνία για να θέσουν ένα τέλος σε αυτήν.
Ιστορικά, η παρουσία μισθοφόρων υπό την ομπρέλα ποικίλων νομικών οντοτήτων σε ένοπλες αντιπαραθέσεις δεν είναι κάτι καινούργιο.
Και η υπερβολική αύξηση τέτοιων ομάδων στη Ρωσία μπορεί να περιγραφεί μόνον ως δυτική υποκρισία.
Η αμερικανική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία Blackwater (όπως ήταν παλαιότερα γνωστή) είναι διαβόητη, για παράδειγμα, για τον ρόλο που διαδραμάτισε στη σφαγή στην πλατεία Νισούρ το 2007 στη Βαγδάτη του Ιράκ.
Πίσω στο παρόν και στη σύντομη εξέγερση του Prigozhin, σε αντίθεση με ό,τι μέρος των δυτικών μέσων ενημέρωσης και αξιωματούχοι των ΗΠΑ όπως ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken έχουν πει, το επεισόδιο δεν αποκάλυψε «αδυναμία» της Μόσχας.
Η ρωσική προεδρία είναι πλέον ισχυρότερη, όπως έγραψε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Seymour Hersh στις 29 Ιουνίου: «Η εξέγερση του Prigozhin κατεσβέσθη σε λιγότερο από μια μέρα, καθώς κατέφυγε στη Λευκορωσία, με εγγύηση μη δίωξης, ενώ ο μισθοφορικός στρατός ενετάχθη στον ρωσικό στρατό.
Δεν υπήρξε πορεία στη Μόσχα, ούτε σημαντική απειλή για τη διακυβέρνηση του Putin».
Θεωρίες συνωμοσίας
Κυκλοφορούν θεωρίες συνωμοσίας, χωρίς καμία απολύτως απόδειξη, όπως συμβαίνει συχνά, ότι η όλη υπόθεση Wagner στο Rostov είναι σκηνοθετημένη.
Στον πραγματικό κόσμο, όταν ένα κράτος εξουδετερώνει επιτυχώς και αποτελεσματικά μια κρίση, και μάλιστα αποκομίζει οφέλη για τα εθνικά του συμφέροντα, αυτό φυσικά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το κράτος εξαρχής έχει κατασκευάσει ολόκληρη την κρίση.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι στις μέρες μας όλα πρέπει να εξυπηρετούν τη ρωσοφοβίας: ακόμη και να κατηγορηθεί ο Ρώσος Πρόεδρος και βασικοί Ρώσοι αξιωματούχοι ότι συνεννοήθηκαν με αντάρτες για να καταρρίψουν Ρώσους πιλότους.
Σε κάθε περίπτωση, τι μπορεί να πει κανείς για τον ρόλο της Λευκορωσίας στις διαπραγματεύσεις;
Την 1η Ιουνίου, ο Lukashenko δήλωσε ότι η Δύση σχεδίαζε πραξικόπημα για να ανατρέψει την κυβέρνησή του – κάτι που ήταν πάντα προς το συμφέρον της Δύσης .
Στις 14 Ιουνίου, είπε ο Lukashenko ότι η χώρα του θα «φρόντιζε» για τις επιδρομές και τις προκλήσεις Ουκρανών σαμποτέρ, αναφέροντας ως παράδειγμα τις ουκρανικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Belgorod.
Τόνισε, ωστόσο, ότι η «επιθετικότητα» κατά της χώρας του, όπως η αποστολή «στρατευμάτων», και όχι μόνο «μικρών μονάδων», θα ήταν «κόκκινη γραμμή».
Την προηγούμενη μέρα, στις 13 Ιουνίου, είχε ήδη πει ότι μια «επιθετικότητα» κατά της Λευκορωσίας θα ήταν ο μόνος έγκυρος λόγος για τη χρήση πυρηνικών όπλων: «Πιστεύω ότι είναι απίθανο κάποιος να θέλει να κάνει πόλεμο εναντίον μιας χώρας που διαθέτει τέτοια όπλα.
Είναι αποτρεπτικό όπλο.
Ο Θεός να το κάνει αν χρειαστεί να πάρω απόφαση να χρησιμοποιήσω αυτό το όπλο στη σύγχρονη εποχή. Αλλά δεν θα διστάσω να υπάρξει επιθετικότητα εναντίον μας».
Με αυτόν τον τρόπο, ο Λευκορώσος ηγέτης άφησε να εννοηθεί σιωπηρά ότι περίμενε «εισβολές όπως το Belgorod» εναντίον του έθνους του.
Σε κάθε περίπτωση, το Κίεβο φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αναπτύσσει ομάδες για να πραγματοποιήσουν δολιοφθορές σε ορισμένες ρωσικές περιφέρειες (επαρχίες).
Στις 22 Μαΐου, Ουκρανείς δολιοφθορείς ομάδες δολιοφθοράς αναφέρθηκαν ότι προσπάθησαν να εισβάλουν στην περιοχή Belgorod, στη Ρωσία, όπου πραγματοποίησαν τρομοκρατικές επιθέσεις, στο πλαίσιο προσπαθειών να αποσπάσουν την προσοχή από την περιοχή Bakhmut.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov είπε ότι στόχος ήταν «να μειωθεί ο πολιτικός αντίκτυπος της απώλειας του Bakhmut από την Ουκρανία».
Εάν κάποια εξτρεμιστική ομάδα βομβάρδιζε κάποιο καταφύγιο, στη Δύση, που θα στέγαζε αμάχους πρόσφυγες, θα ήταν σίγουρα μια είδηση παγκοσμίως – και όμως, στον δυτικό Τύπο, δεν έχουν γραφτεί πολλά για το γεγονός ότι ένα ουκρανικό drone βομβάρδισε ένα καταφύγιο που στέγαζε προσωρινά Ρώσους αμάχους στην πόλη Belgorod.
Ως αποτέλεσμα, τρία άτομα, ανάμεσά τους ένα παιδί, έχασαν τη ζωή τους και τουλάχιστον 11 τραυματίστηκαν.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι η λεγόμενη «Ελευθερία της Ρωσικής Λεγεώνας» (FRL) και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις «Ρωσικό Εθελοντικό Σώμα» (RVC) ήταν πίσω από τέτοιες εξελίξεις στο Βelgorod.
Αυτές οι δύο ομάδες με έδρα την Ουκρανία ανέλαβαν την ευθύνη για επιθέσεις εναντίον Ρώσων αμάχων στην περιοχή.
Η FRL χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική ομάδα από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας νωρίτερα φέτος.
Το RVC, με τη σειρά του, ηγείται του διαβόητου νεοναζί Denis Kapustin, του οποίου η ομάδα, στρατολογημένη από τις τάξεις του χουλιγκανισμού, λέγεται ότι είναι μία από τις πιο επικίνδυνες νεοναζιστικές οργανώσεις παγκοσμίως, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της Telegraph, James Kilner.
Η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών επιβεβαίωσε ότι το RVC διαθέτει μονάδα εντός της Ουκρανικής Λεγεώνας των Ξένων.
Τον Μάρτιο, το RVC είχε ήδη αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις στα ρωσικά χωριά Lyubechane και Sushany, στην περιφέρεια Bryansk, η οποία μοιράζεται δυτικά σύνορα με τη Λευκορωσία.
Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Lukashenko μπορεί να ανησυχεί για αυτού του είδους την απειλή για την εθνική και εσωτερική ασφάλεια – και η τεχνογνωσία και οι δεξιότητες των μαχητών της ομάδας Wagner μπορούν σίγουρα να είναι χρήσιμες.
Έτσι, μιλώντας ρεαλιστικά, όπως το θέτει ο πολιτικός αναλυτής Andrew Korybko, η «εξορία» του Prigozhin και του στρατιωτών του στη Λευκορωσία εξυπηρετεί ρωσικά και λευκορωσικά συμφέροντα.
Από τη ρωσική σκοπιά, είναι λογικό να σταματήσει μια εξέγερση χωρίς αιματοχυσία και να χρησιμοποιήσει τους «μετανοημένους» στασιαστές ως μάχιμο ανθρώπινο δυναμικό χάριν ενός γειτονικούς κράτους που αποτελεί σύμμαχο όπως η Λευκορωσία.
Αυτό – και όχι οποιαδήποτε άγρια θεωρία συνωμοσίας – εξηγεί την πρόταση του Lukashenko, στις 30 Μαΐου, ότι οι λευκορωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν να μάθουν από τη στρατιωτική εμπειρία της ομάδας Wagner.
www.bankingnews.gr
Μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Rostov, οι στασιαστές παρέδωσαν τα όπλα τους και, στις 27 Ιουνίου, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko επιβεβαίωσε ότι ο Prigozhin βρισκόταν στη Λευκορωσία – και, πλέον, στη Ρωσία.
Τα στρατεύματα του Prigozhin κατέλαβαν για λίγο τη ρωσική πόλη Rostov-on-Don τον περασμένο μήνα και ο Πρόεδρος Alexander Lukashenko, μαζί με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, διαπραγματεύτηκαν μια συμφωνία για να θέσουν ένα τέλος σε αυτήν.
Ιστορικά, η παρουσία μισθοφόρων υπό την ομπρέλα ποικίλων νομικών οντοτήτων σε ένοπλες αντιπαραθέσεις δεν είναι κάτι καινούργιο.
Και η υπερβολική αύξηση τέτοιων ομάδων στη Ρωσία μπορεί να περιγραφεί μόνον ως δυτική υποκρισία.
Η αμερικανική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία Blackwater (όπως ήταν παλαιότερα γνωστή) είναι διαβόητη, για παράδειγμα, για τον ρόλο που διαδραμάτισε στη σφαγή στην πλατεία Νισούρ το 2007 στη Βαγδάτη του Ιράκ.
Πίσω στο παρόν και στη σύντομη εξέγερση του Prigozhin, σε αντίθεση με ό,τι μέρος των δυτικών μέσων ενημέρωσης και αξιωματούχοι των ΗΠΑ όπως ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken έχουν πει, το επεισόδιο δεν αποκάλυψε «αδυναμία» της Μόσχας.
Η ρωσική προεδρία είναι πλέον ισχυρότερη, όπως έγραψε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Seymour Hersh στις 29 Ιουνίου: «Η εξέγερση του Prigozhin κατεσβέσθη σε λιγότερο από μια μέρα, καθώς κατέφυγε στη Λευκορωσία, με εγγύηση μη δίωξης, ενώ ο μισθοφορικός στρατός ενετάχθη στον ρωσικό στρατό.
Δεν υπήρξε πορεία στη Μόσχα, ούτε σημαντική απειλή για τη διακυβέρνηση του Putin».
Θεωρίες συνωμοσίας
Κυκλοφορούν θεωρίες συνωμοσίας, χωρίς καμία απολύτως απόδειξη, όπως συμβαίνει συχνά, ότι η όλη υπόθεση Wagner στο Rostov είναι σκηνοθετημένη.
Στον πραγματικό κόσμο, όταν ένα κράτος εξουδετερώνει επιτυχώς και αποτελεσματικά μια κρίση, και μάλιστα αποκομίζει οφέλη για τα εθνικά του συμφέροντα, αυτό φυσικά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το κράτος εξαρχής έχει κατασκευάσει ολόκληρη την κρίση.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι στις μέρες μας όλα πρέπει να εξυπηρετούν τη ρωσοφοβίας: ακόμη και να κατηγορηθεί ο Ρώσος Πρόεδρος και βασικοί Ρώσοι αξιωματούχοι ότι συνεννοήθηκαν με αντάρτες για να καταρρίψουν Ρώσους πιλότους.
Σε κάθε περίπτωση, τι μπορεί να πει κανείς για τον ρόλο της Λευκορωσίας στις διαπραγματεύσεις;
Την 1η Ιουνίου, ο Lukashenko δήλωσε ότι η Δύση σχεδίαζε πραξικόπημα για να ανατρέψει την κυβέρνησή του – κάτι που ήταν πάντα προς το συμφέρον της Δύσης .
Στις 14 Ιουνίου, είπε ο Lukashenko ότι η χώρα του θα «φρόντιζε» για τις επιδρομές και τις προκλήσεις Ουκρανών σαμποτέρ, αναφέροντας ως παράδειγμα τις ουκρανικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Belgorod.
Τόνισε, ωστόσο, ότι η «επιθετικότητα» κατά της χώρας του, όπως η αποστολή «στρατευμάτων», και όχι μόνο «μικρών μονάδων», θα ήταν «κόκκινη γραμμή».
Την προηγούμενη μέρα, στις 13 Ιουνίου, είχε ήδη πει ότι μια «επιθετικότητα» κατά της Λευκορωσίας θα ήταν ο μόνος έγκυρος λόγος για τη χρήση πυρηνικών όπλων: «Πιστεύω ότι είναι απίθανο κάποιος να θέλει να κάνει πόλεμο εναντίον μιας χώρας που διαθέτει τέτοια όπλα.
Είναι αποτρεπτικό όπλο.
Ο Θεός να το κάνει αν χρειαστεί να πάρω απόφαση να χρησιμοποιήσω αυτό το όπλο στη σύγχρονη εποχή. Αλλά δεν θα διστάσω να υπάρξει επιθετικότητα εναντίον μας».
Με αυτόν τον τρόπο, ο Λευκορώσος ηγέτης άφησε να εννοηθεί σιωπηρά ότι περίμενε «εισβολές όπως το Belgorod» εναντίον του έθνους του.
Σε κάθε περίπτωση, το Κίεβο φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αναπτύσσει ομάδες για να πραγματοποιήσουν δολιοφθορές σε ορισμένες ρωσικές περιφέρειες (επαρχίες).
Στις 22 Μαΐου, Ουκρανείς δολιοφθορείς ομάδες δολιοφθοράς αναφέρθηκαν ότι προσπάθησαν να εισβάλουν στην περιοχή Belgorod, στη Ρωσία, όπου πραγματοποίησαν τρομοκρατικές επιθέσεις, στο πλαίσιο προσπαθειών να αποσπάσουν την προσοχή από την περιοχή Bakhmut.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov είπε ότι στόχος ήταν «να μειωθεί ο πολιτικός αντίκτυπος της απώλειας του Bakhmut από την Ουκρανία».
Εάν κάποια εξτρεμιστική ομάδα βομβάρδιζε κάποιο καταφύγιο, στη Δύση, που θα στέγαζε αμάχους πρόσφυγες, θα ήταν σίγουρα μια είδηση παγκοσμίως – και όμως, στον δυτικό Τύπο, δεν έχουν γραφτεί πολλά για το γεγονός ότι ένα ουκρανικό drone βομβάρδισε ένα καταφύγιο που στέγαζε προσωρινά Ρώσους αμάχους στην πόλη Belgorod.
Ως αποτέλεσμα, τρία άτομα, ανάμεσά τους ένα παιδί, έχασαν τη ζωή τους και τουλάχιστον 11 τραυματίστηκαν.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι η λεγόμενη «Ελευθερία της Ρωσικής Λεγεώνας» (FRL) και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις «Ρωσικό Εθελοντικό Σώμα» (RVC) ήταν πίσω από τέτοιες εξελίξεις στο Βelgorod.
Αυτές οι δύο ομάδες με έδρα την Ουκρανία ανέλαβαν την ευθύνη για επιθέσεις εναντίον Ρώσων αμάχων στην περιοχή.
Η FRL χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική ομάδα από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας νωρίτερα φέτος.
Το RVC, με τη σειρά του, ηγείται του διαβόητου νεοναζί Denis Kapustin, του οποίου η ομάδα, στρατολογημένη από τις τάξεις του χουλιγκανισμού, λέγεται ότι είναι μία από τις πιο επικίνδυνες νεοναζιστικές οργανώσεις παγκοσμίως, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της Telegraph, James Kilner.
Η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών επιβεβαίωσε ότι το RVC διαθέτει μονάδα εντός της Ουκρανικής Λεγεώνας των Ξένων.
Τον Μάρτιο, το RVC είχε ήδη αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις στα ρωσικά χωριά Lyubechane και Sushany, στην περιφέρεια Bryansk, η οποία μοιράζεται δυτικά σύνορα με τη Λευκορωσία.
Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Lukashenko μπορεί να ανησυχεί για αυτού του είδους την απειλή για την εθνική και εσωτερική ασφάλεια – και η τεχνογνωσία και οι δεξιότητες των μαχητών της ομάδας Wagner μπορούν σίγουρα να είναι χρήσιμες.
Έτσι, μιλώντας ρεαλιστικά, όπως το θέτει ο πολιτικός αναλυτής Andrew Korybko, η «εξορία» του Prigozhin και του στρατιωτών του στη Λευκορωσία εξυπηρετεί ρωσικά και λευκορωσικά συμφέροντα.
Από τη ρωσική σκοπιά, είναι λογικό να σταματήσει μια εξέγερση χωρίς αιματοχυσία και να χρησιμοποιήσει τους «μετανοημένους» στασιαστές ως μάχιμο ανθρώπινο δυναμικό χάριν ενός γειτονικούς κράτους που αποτελεί σύμμαχο όπως η Λευκορωσία.
Αυτό – και όχι οποιαδήποτε άγρια θεωρία συνωμοσίας – εξηγεί την πρόταση του Lukashenko, στις 30 Μαΐου, ότι οι λευκορωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν να μάθουν από τη στρατιωτική εμπειρία της ομάδας Wagner.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών