Gold Switzerland: Τσουνάμι χρηματοπιστωτικής καταστροφής 34 τρισ. δολ. θα πνίξει τα πάντα: οικονομία, αγορές, τράπεζες

Την αγωνία του για τσουνάμι μαζικής χρηματοπιστωτικής κρίσης ύψους 34 τρισεκ. δολαρίων, η οποία εδράζεται στην αβεβαιότητα που εμπνέει η αγορά των αμερικανικών ομολόγων, μεταφέρει με έκθεσή του ο ελβετικός οίκος Gold Switzerland.
Πιο συγκεκριμένα, όπως επισημαίνεται, δεν χρειάζεται να έχουμε ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να αντιληφθούμε πως δεν υπάρχει ιδιαίτερο νόημα στο να προσπαθήσουμε να πουλήσουμε κλιματιστικά στη Σιβηρία ή στην καρδιά της Αρκτικής.
Με άλλα λόγια, ακόμα και ένας μαθητής δημοτικού θα μπορούσε να προβλέψει την αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης.
Άλλωστε, τα ανεπιθύμητα περιουσιακά στοιχεία, των αμερικανικών ομολόγων συμπεριλαμβανομένων, μπορεί να παρουσιάζουν περισσότερη προσφορά από ό,τι ζήτηση.
Δηλαδή, επισημαίνει η Gold Switzerland, αυτό το οποίο έχει σημασία είναι η κοινή λογική.
Αλλά στις χώρες των δίδυμων ελλειμμάτων, των παθολογικά ανέντιμων/υπό πίεση πολιτικών, των αρνητικών καθαρών διεθνών επενδυτικών θέσεων, των χρονιζόντων παχύσαρκων ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών, του μπλε χαπιού οικονομολόγων όπως ο Paul Krugman, που για την επίλυση κάθε προβλήματος χρέους προτείνουν περισσότερο χρέος, η κοινή λογική απουσιάζει.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα αστείο για ένα έθνος που ζει πάνω από τις δυνατότητές του και πνίγεται σε μια ανοιχτά αγνοούμενη σπείρα χρέους που ξεπερνά το 120% επί του ΑΕΠ.
Από την άλλη, δεν είναι αστείο να συζητάμε για «σκληρές έναντι ηπίων προσγειώσων», με το ιδιωτικό χρέος σε επίπεδα ρεκόρ, ενώ τα επιτόκια στις πιστωτικές κάρτες ξεπερνούν το 20%.
Και ας μην ξεχνάμε πως την ίδια ώρα που οι ειδικοί που κάνουν λόγο για ύφεση ή «διαφαινόμενη» ύφεση με βάση το γεγονός πως η καμπύλη αποδόσεων έχει αναστραφεί και ο δείκτης M2 υποχωρεί, οι δείκτες Conference Board of Leading Indicators και η έλλειψη ρευστότητας στις αγορές repo καθιστούν πραγματικά σαφές ότι η Αμερική είναι ήδη σε ύφεση.

Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ κλείνουν το έτος με περισσότερες από 400 χρεοκοπίες, κύμα απολύσεων και έναν S&P 500 που προσποιείται ανθεκτικότητα ενώ ηθελημένα αγνοεί εταιρικά ομόλογα άνω των 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων – πέρα από τις μετοχές που πρόκειται να μετατραπούν σε υψηλότερο (από τον Powell) κόστος χρέους το 2024, και roll overs 1,2 τρισεκατομμυρίου δολαρίων που αναμένεται να «σκάσουν» το 2025.
Δεδομένου ότι το παραμορφωμένο αμερικανικό όνειρο ζει από το χρέος, όταν το κόστος αυτού του χρέους αυξάνεται, το «όνειρο», όπως και η αγορά, θα πεθάνουν.

Πεθαίνοντας

Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, αυτός ο αργός θάνατος που ενδέχεται να επιφέρει το χρέος που έχει συσσωρευτεί θα επιταχυνθεί λόγω των υψηλών επιτοκίων.
Υπενθυμίζεται πως το χρέος των ΗΠΑ ξεπερνά τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Εκτός εάν η Fed στραφεί προς νέο QE, μειώσεις επιτοκίων και πιθανώς έλεγχο της καμπύλης απόδοσης των ομολόγων, το 30% αυτού του ήδη απλήρωτου δημόσιου χρέους πρόκειται να ανατιμηθεί με υψηλότερα επιτόκια (από τη Fed) τους επόμενους 36 μήνες.
Αυτό σημαίνει ότι περισσότερο από το 40% των φορολογικών εσόδων των ΗΠΑ θα διατεθεί απλώς για την πληρωμή των τόκων στο ανοιχτά γκροτέσκο μπαρ-καρτέλ του θείου Σαμ.

Τέτοιες πραγματικότητες της αγοράς χρέους, επιτοκίων αποδεικνύουν ότι η Αμερική δεν ζει πέρα από τις δυνατότητές της, αλλά στην πραγματικότητα «πεθαίνει πάνω από τις δυνατότητές της».
Πρόκειται για απλά μαθηματικά…

Η αγορά ομολόγων

Όπως αναφέρει η Gold Switzerland, η αγορά ομολόγων είναι το παν…
Και εδώ «κολλάει» το ανέκδοτο περί εσκιμώων και κλιματιστικών το οποίο αναφέρθηκε στην αρχή της ανάλυσης.
Ξέρετε, ο θείος Σαμ είναι κάτι περισσότερο από ένας κακός εκδότης που εκδίδει ένα φθίνον και όλο και περισσότερο μη αγαπητό περιουσιακό στοιχείο (αμερικανικά ομόλογα, UST).
Οι αποδείξεις αυτού είναι εμφανείς μεταξύ των παγκόσμιων κεντρικών τραπεζών, οι οποίες από το 2014 ήταν καθαροί πωλητές UST και τα τελευταία χρόνια αγοραστές φυσικού χρυσού.
Φυσικά, καθώς η ζήτηση για τα IOU του θείου Σαμ υποχωρεί, το ίδιο συμβαίνει και με την τιμολόγησή τους, γεγονός που εξηγεί γιατί οι αποδόσεις τους (που κινούνται αντιστρόφως από την τιμή) αυξάνονται σαν άσχημα μικρά πτερύγια καρχαρία ανάμεσα σε μια θάλασσα αφρωδών παιχνιδιών.
Νωρίτερα αυτό τον μήνα, οι αποδόσεις των 30τών ομολόγων ανέβηκαν από 4,65% σε 4,8% αφού ομόλογα ύψους 24 δισεκ. δολ. είδαν λιγότερη αγάπη/ζήτηση από τους επενδυτές από ό,τι ήλπιζε η αμερικανική κυβέρνηση.
Και είναι λογικό: ποιος θέλει ένα κακό περιουσιακό στοιχείο ενός αφερέγγυου εκδότη;

Αυτό που είναι πολύ πιο τρομακτικό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι η πρόσφατη δημοπρασία των ομολόγων, δηλαδή αυτά τα 24 δισεκ. δολ., αγόρασαν κάλυψη για τα ελλείμματα των ΗΠΑ μόλις για πέντε μήνες.
Τέτοια απλά μαθηματικά ασκούν αφόρητη πίεση στους παραδοσιακούς/αναγκαστικούς αγοραστές (κορόιδα;) του χρέους του θείου Σαμ (τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία και ξένοι), οι οποίοι θα διψούν ολοένα και περισσότερο για ρευστότητα και ως εκ τούτου κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να πουλήσουν αμερικανικά ομόλογα.
Φυσικά, οι ολοένα διογκούμενες πωλήσεις UST θα ασκήσουν πτωτικές πιέσεις στην τιμολόγηση των UST και ως εκ τούτου μεγαλύτερες πιέσεις στις αποδόσεις του UST.
«Και αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, αποτελεί απόδειξη πώς μια σπείρα χρέους διαφθείρει τις οικονομίες» αναφέρει ο ελβετικός οίκος.
Καθώς οι αποδόσεις αυξάνονται, όλο και περισσότερα από τα φορολογικά έσοδα των ΗΠΑ θα σπαταλούνται μόνο για την πληρωμή τόκων για τα IOU της Ουάσιγκτον…
Δηλαδή, όσο περισσότερο χρεώνονται οι ΗΠΑ, τόσο περισσότερο «σπάνε» πράγματα: από τράπεζες και τη μεσαία τάξη έως τον διαρκώς συρρικνούμενο τομέα των μικρών επιχειρήσεων…
Ο μόνος τρόπος ίσως για να σωθεί το σύστημα είναι να θυσιαστεί το δολάριο…
Εν ολίγοις: Το «σύστημα» μπορεί να «σωθεί» μόνο με τρισεκατομμύρια νέα δολάρια.
Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.
Διαχρονικά, όλα τα έθνη που είναι πνιγμένα στα χρέη θυσιάζουν τα νομίσματά τους για να σώσουν τα κατεστραμμένα «συστήματα» τους.
Σε αυτή την περίπτωση, ίσως υπάρξει σανίδα σωτηρίας στην αξιοθαύμαστη ζήτηση παγκοσμίως για δολάρια… σύμφωνα με την αξιοθαύμαστη λογική της περίφημης «θεωρίας του milkshake», η οποία δεν είναι μόνο πλούσια σε δεδομένα, αλλά και σε κοινή λογική.

Αλλά, η πραγματικότητα ενός χάρτινου και πλέον οπλισμένου νομίσματος που έχει χάσει την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό της νομισματικής κοινότητας είναι αδυσώπητη.
Αργά ή γρήγορα το δολάριο θα χάσει τη λάμψη του, καταλήγει η Gold Switzerland.

www.bankingnews.gr