Τι σημαίνει η συγκατοίκηση του Macron και της Αριστεράς και εν εξελίξει η αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη
Στη Γαλλία ολοκληρώθηκε ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών της στις 7 Ιουλίου 2024 προκαλώντας έναν πολιτικό σεισμό.
Σε αυτές προβλεπόταν μία ιστορική νίκη για ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (RN) και την πρώτη της ευκαιρία να διορίσει πρωθυπουργό ενώ η Αριστερά έκανε εν τέλει την ανατροπή προδικάζοντας ημέρες πολιτικού χάους για την Γαλλία.
Με επικεφαλής τον 28χρονο Jordan Bardella και ηγέτιδα τη Marine Le Pen, «έτρεξε» μια ευρωσκεπτικιστική και αντιμεταναστευτική καμπάνια, ενώ προσπαθούσε να αποκόψει τους δεσμούς του με το Κρεμλίνο.
Την ίδια ώρα το Νέο Λαϊκό Μέτωπο υπό τον Jean-Luc Melenchon, έχει δείξει μια σαφή διάθεση αποστασιοποίησης από την πολεμοχαρή... στάση του προέδρου Emmanuel Mecron o οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ήθελε.. γαλλικές μπότες στην Ουκρανία.
Οι θέσεις του Melenchon θα φέρουν μια ανατροπή στη πολιτική Macron, καθώς θα διαμορφωθεί ένταση για το ποιος θα καθορίζει την εξωτερική πολιτική του κράτους.
Το 2014 υποστήριξε την κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία, αλλά το 2022 στράφηκε εναντίον του προέδρου Putin.
Μετά τη ρωσική εισβολή εξέφρασε κάποιες αντιρρήσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Στο παρελθόν είχε ηγηθεί εκστρατείας για την αποχώρηση της Γαλλίας από το NATO − το οποίο θεωρούσε «βραχίoνα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού».
Όπως ο Βρετανός Jeremy Corbin, έτσι και ο Melenchon έχει αντιμετωπίσει σποραδικές κατηγορίες για αντισημιτισμό, κυρίως λόγω της κριτικής που ασκεί διαχρονικά στο Ισραήλ.
Προφανώς αρνείται τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι δεν έχει «καμία σχέση με τον ρατσισμό και καμία σχέση με τον αντισημιτισμό».
Οι επικριτές του επισημαίνουν την υποστήριξη που έχει επιδείξει, όχι μόνο στον Ρώσο πρόεδρο, αλλά και σε αυταρχικούς ηγέτες της Νότιας Αμερικής και τη συμπάθεια του για το αναδυνόμενο κίνημα του Παγκόσμιου Νότου.
H πολιτική αυτή ανατροπή ανοίγει το δρόμο για μία συνολικότερη στροφή: η αμέριστη στήριξη στην Ουκρανία στους λαούς της Ευρώπης έχει αρχίσει να μειώνεται καθώς το οικονομικού κόστος το πληρώνει κατ’ εξοχήν η Γηραιά Ήπειρος, η ρωσική επικράτηση δεν αμφισβητείται από κανέναν αλλά και οι νομιμοποίηση του πολέμου έχει τεθεί εν αμφιβόλω – καθώς παρά την επίκληση αξιών, εξυπηρετούνται σχεδόν τα αμερικανικά συμφέροντα ενώ κανείς δεν έχει πιστέψει το παραμύθι.. ότι ο Putin θα επιτεθεί στην Ευρώπη.
Ενώ το κόμμα προσπάθησε να μετριάσει τη ρητορική του υπέρ του Κρεμλίνου ενόψει των βουλευτικών εκλογών, μιλώντας φαινομενικά υπέρ του Κιέβου, η πιθανή κατανομή εξουσίας μεταξύ του Προέδρου Emmanuel Macron και της Αριστερας θα μπορούσε να υπονομεύσει τη συνολική δέσμευση για την στήριξη της Ουκρανίας και να αρχίσει να μειώνεται το φιλοπολεμικό κλίμα στην Ευρώπη εν όψει συνδιαλλαγής με την Μόσχα σε ένα κοινό πλαίσιο για την ειρήνευση.
Η νίκη της Αριστεράς - με τη συναίνεση και της Marine Le Pen θα έριχνε επίσης σκιά στις μελλοντικές προμήθειες πυραύλων SCALP ή στη χρήση τους εναντίον στρατιωτικών στόχων εντός της Ρωσίας, στα στην αποστολή αεροσκαφών Mirage 2000 και σε οποιαδήποτε σχέδια αποστολής στρατιωτικών εκπαιδευτών στην Ουκρανία.
Οι εκλογές για την Κάτω Βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου – την Εθνοσυνέλευση – απέχουν ακόμη τρία χρόνια.
Ωστόσο, ο Macron προκήρυξε πρόωρες εκλογές σε μια κίνηση σοκ αφού το κόμμα του υπέστη καταστροφικό αποτέλεσμα στις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου.
Η Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας έχει 577 έδρες, με τους βουλευτές να εκλέγονται για πέντε χρόνια σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
Ο συνασπισμός του Macron είχε μόνο 250 έδρες στο προηγούμενο κοινοβούλιο, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να ζητήσει χάρη από άλλα κόμματα για να περάσει νομοθεσία ή να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα, όπως η ρήτρα 49,3, για να το προωθήσει.
Όποιο και αν ήταν το στοίχημα των πρόωρων εκλογών του Macron, δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής.
Η συγκατοίκηση
Το απτέλεσμ των ελλογών στη λεγόμενη «συγκατοίκηση», ή στην κατανομή των εξουσιών μεταξύ του προέδρου και του πρωθυπουργού από τα αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα.
Ενώ οι προηγούμενες συμβιώσεις καθιέρωσαν μια πρακτική όπου ο πρωθυπουργός διαχειριζόταν τις εσωτερικές υποθέσεις ενώ ο πρόεδρος καθόριζε την πορεία της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας, το γαλλικό Σύνταγμα δεν ορίζει ιδιαίτερα ποιος είναι υπεύθυνος για τι.
Εφόσον δεν υπήρξε ποτέ συγκατοίκηση εν μέσω τόσο έντονης πολιτικής αντίθεσης, μένει να φανεί αν ο ακροδεξιός πρωθυπουργός θα σεβαστεί τον τομέα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας τις προτεραιότητες του προέδρου - αυτό δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό σύμφωνα με ανάλυση του Monde για λόγους που αφορούν την ίδια την ιδεολογική φυσιογνωμία του κόμματος και τις βασικές κοινωνικές του συμμαχίες.
Η Εθνική συσπείρωση και το Κρεμλίνο
Η Le Pen και το κόμμα της κατατάσσονταν παραδοσιακά στις πιο φιλικές προς το Κρεμλίνο πολιτικές δυνάμεις στην ΕΕ ενώ και η Αριστερά του Melenchon.
Το ακροδεξιό κόμμα πήρε ένα αμφιλεγόμενο δάνειο 9 δισεκατομμυρίων ευρώ από ρωσική τράπεζα το 2014 παρά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα για τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και την κατοχή της Κριμαίας.
Το ποσό εξοφλήθηκε μόλις πέρυσι.
Η Le Pen αποκάλεσε επίσης την παράνομη προσάρτηση της νόμιμης χερσονήσου το 2017 και χαρακτήρισε τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin «πατριώτη» και προπύργιο των παραδοσιακών ευρωπαϊκών αξιών.
Τον Απρίλιο του 2022, λίγο μετά το ξέσπασμα του πολέμου πλήρους κλίμακας και λίγο πριν από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, η Le Pen ζήτησε «μια στρατηγική προσέγγιση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας» μόλις τελειώσει ο πόλεμος και διευθετηθεί με μια συνθήκη ειρήνης.
Πιο πρόσφατα, εμφανίστηκε μια αλλαγή στη ρητορική του κόμματος, που δείχνει ότι το κόμμα επιδιώκει να αποτινάξει την εικόνα του υπέρ του Κρεμλίνου.
Τα μέσα ενημέρωσης σημείωσαν τον Ιούνιο ότι το ακροδεξιό κόμμα διέγραψε αθόρυβα ένα μέρος του μανιφέστου του που ζητούσε στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία και αποχώρηση από τη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Μιλώντας στην Εθνοσυνέλευση τον Μάρτιο, η Le Pen εξέπληξε πολλούς εκφράζοντας την υποστήριξή της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η Ρωσία «πυροδότησε τον πόλεμο στο κατώφλι της ΕΕ και την πιο δραματική γεωπολιτική κρίση τα τελευταία 20 χρόνια».
«Οφείλουμε τον σεβασμό και την υποστήριξή μας στο ουκρανικό έθνος, το οποίο έχει υπομείνει την επιθετικότητα... Είναι η ηρωική αντίσταση του ουκρανικού λαού που θα οδηγήσει στην ήττα της Ρωσίας», είπε.
Ο Bardella χαρακτήρισε τη Ρωσία «πολυδιάστατη απειλή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη».
Πολλοί ήταν δύσπιστοι για την ειλικρίνεια της ρητορικής του RN.
«Η αλλαγή της γλώσσας RN όσον αφορά τη Ρωσία είναι καθαρά τακτική», δήλωσε ο Sudhir Hazareesingh, ειδικός στη γαλλική πολιτική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το κόμμα της Λεπέν «δεν θέλει να φαίνεται εχθρικό προς την Ουκρανία, καθώς υπάρχει ευρεία δημόσια υποστήριξη για την ουκρανική υπόθεση στη Γαλλία», εξήγησε.
Σε δημοσίευμα του Le Monde, μια ομάδα 170 Γάλλων διπλωματών εξέφρασε ανησυχία για τη μελλοντική κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας σε περίπτωση που κερδίσει το ακροδεξιό κόμμα.
«Είδαμε τη Ρωσία να εισβάλλει σε κυρίαρχα κράτη και να χρησιμοποιεί τεθωρακισμένα για να καταστρέψει αυτό που εγγυήθηκε την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο», επισημαινόταν.
«Χρέος μας ως πολίτες και υπηρέτες του κράτους δεν είναι να συμβιβαζόμαστε με την αλήθεια. Η υποταγή στη Ρωσία, στα αυταρχικά καθεστώτα, αναιρώντας την Ευρώπη και τις συμμαχίες μας, αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, είναι να επιλέξουμε την ανικανότητα και την υποτέλεια»
«Το Κρεμλίνο θα έχει πράκτορες επιρροής και πληροφόρησης.
Υπάρχουν δεσμοί (με το RN) που έχουν εδραιωθεί από καιρό.
Επομένως, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση», δήλωσε ο Mieche Fousser, πρώην πρεσβευτής της Γαλλίας στη Λετονία, σε σχόλιο στο Radio France.
Λέγεται επίσης η αντίδραση της Μόσχας για την επιτυχία του RN στον πρώτο γύρο.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επαίνεσε την επιτυχία του κόμματος της Λεπέν και του Bardella , λέγοντας: «Ο λαός της Γαλλίας επιδιώκει μια κυρίαρχη εξωτερική πολιτική που εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα και ένα διάλειμμα από τον δικτάτορα της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών».
Προκλήσεις για την Ουκρανία
Ο Bardella δεσμεύτηκε να συνεχίσει να παρέχει αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία εάν γίνει πρωθυπουργός, αλλά έθεσε επίσης σαφείς κόκκινες γραμμές σχετικά με αυτήν την υποστήριξη.
«Δεν σκοπεύω να στείλω... πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ή άλλα όπλα που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να χτυπήσει το ρωσικό έδαφος», ούτε «γαλλικά στρατεύματα και στρατιώτες στην Ουκρανία», είπε ο ακροδεξιός ηγέτης.
Το Παρίσι παρείχε στην Ουκρανία όπλα αξίας άνω των 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ (2,8 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2022-2023, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς SCALP και των οβίδων Caesar.
Ο Macron δεσμεύτηκε επίσης να παράσχει στην Ουκρανία αεροσκάφη Mirage 2000-5, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντική ενίσχυση για την καταπατημένη Πολεμική Αεροπορία της Ουκρανίας.
Δεδομένου ότι τόσο το SCALP όσο και το Mirage θα μπορούσαν θεωρητικά να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν στρατιωτικούς στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας, τα σχόλια του Bardella ρίχνουν μια σκιά στις μελλοντικές προμήθειες.
Η Le Pen δήλωσε επίσης στο CNN ότι η κυβέρνηση του RN δεν θα επιτρέψει τη χρήση γαλλικών όπλων μεγάλου βεληνεκούς που διαθέτει η Ουκρανία για να χτυπήσει εντός της Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
Σε αυτές προβλεπόταν μία ιστορική νίκη για ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (RN) και την πρώτη της ευκαιρία να διορίσει πρωθυπουργό ενώ η Αριστερά έκανε εν τέλει την ανατροπή προδικάζοντας ημέρες πολιτικού χάους για την Γαλλία.
Με επικεφαλής τον 28χρονο Jordan Bardella και ηγέτιδα τη Marine Le Pen, «έτρεξε» μια ευρωσκεπτικιστική και αντιμεταναστευτική καμπάνια, ενώ προσπαθούσε να αποκόψει τους δεσμούς του με το Κρεμλίνο.
Την ίδια ώρα το Νέο Λαϊκό Μέτωπο υπό τον Jean-Luc Melenchon, έχει δείξει μια σαφή διάθεση αποστασιοποίησης από την πολεμοχαρή... στάση του προέδρου Emmanuel Mecron o οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ήθελε.. γαλλικές μπότες στην Ουκρανία.
Οι θέσεις του Melenchon θα φέρουν μια ανατροπή στη πολιτική Macron, καθώς θα διαμορφωθεί ένταση για το ποιος θα καθορίζει την εξωτερική πολιτική του κράτους.
Το 2014 υποστήριξε την κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία, αλλά το 2022 στράφηκε εναντίον του προέδρου Putin.
Μετά τη ρωσική εισβολή εξέφρασε κάποιες αντιρρήσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Στο παρελθόν είχε ηγηθεί εκστρατείας για την αποχώρηση της Γαλλίας από το NATO − το οποίο θεωρούσε «βραχίoνα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού».
Όπως ο Βρετανός Jeremy Corbin, έτσι και ο Melenchon έχει αντιμετωπίσει σποραδικές κατηγορίες για αντισημιτισμό, κυρίως λόγω της κριτικής που ασκεί διαχρονικά στο Ισραήλ.
Προφανώς αρνείται τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι δεν έχει «καμία σχέση με τον ρατσισμό και καμία σχέση με τον αντισημιτισμό».
Οι επικριτές του επισημαίνουν την υποστήριξη που έχει επιδείξει, όχι μόνο στον Ρώσο πρόεδρο, αλλά και σε αυταρχικούς ηγέτες της Νότιας Αμερικής και τη συμπάθεια του για το αναδυνόμενο κίνημα του Παγκόσμιου Νότου.
H πολιτική αυτή ανατροπή ανοίγει το δρόμο για μία συνολικότερη στροφή: η αμέριστη στήριξη στην Ουκρανία στους λαούς της Ευρώπης έχει αρχίσει να μειώνεται καθώς το οικονομικού κόστος το πληρώνει κατ’ εξοχήν η Γηραιά Ήπειρος, η ρωσική επικράτηση δεν αμφισβητείται από κανέναν αλλά και οι νομιμοποίηση του πολέμου έχει τεθεί εν αμφιβόλω – καθώς παρά την επίκληση αξιών, εξυπηρετούνται σχεδόν τα αμερικανικά συμφέροντα ενώ κανείς δεν έχει πιστέψει το παραμύθι.. ότι ο Putin θα επιτεθεί στην Ευρώπη.
Ενώ το κόμμα προσπάθησε να μετριάσει τη ρητορική του υπέρ του Κρεμλίνου ενόψει των βουλευτικών εκλογών, μιλώντας φαινομενικά υπέρ του Κιέβου, η πιθανή κατανομή εξουσίας μεταξύ του Προέδρου Emmanuel Macron και της Αριστερας θα μπορούσε να υπονομεύσει τη συνολική δέσμευση για την στήριξη της Ουκρανίας και να αρχίσει να μειώνεται το φιλοπολεμικό κλίμα στην Ευρώπη εν όψει συνδιαλλαγής με την Μόσχα σε ένα κοινό πλαίσιο για την ειρήνευση.
Η νίκη της Αριστεράς - με τη συναίνεση και της Marine Le Pen θα έριχνε επίσης σκιά στις μελλοντικές προμήθειες πυραύλων SCALP ή στη χρήση τους εναντίον στρατιωτικών στόχων εντός της Ρωσίας, στα στην αποστολή αεροσκαφών Mirage 2000 και σε οποιαδήποτε σχέδια αποστολής στρατιωτικών εκπαιδευτών στην Ουκρανία.
Οι εκλογές για την Κάτω Βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου – την Εθνοσυνέλευση – απέχουν ακόμη τρία χρόνια.
Ωστόσο, ο Macron προκήρυξε πρόωρες εκλογές σε μια κίνηση σοκ αφού το κόμμα του υπέστη καταστροφικό αποτέλεσμα στις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου.
Η Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας έχει 577 έδρες, με τους βουλευτές να εκλέγονται για πέντε χρόνια σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
Ο συνασπισμός του Macron είχε μόνο 250 έδρες στο προηγούμενο κοινοβούλιο, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να ζητήσει χάρη από άλλα κόμματα για να περάσει νομοθεσία ή να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα, όπως η ρήτρα 49,3, για να το προωθήσει.
Όποιο και αν ήταν το στοίχημα των πρόωρων εκλογών του Macron, δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής.
Η συγκατοίκηση
Το απτέλεσμ των ελλογών στη λεγόμενη «συγκατοίκηση», ή στην κατανομή των εξουσιών μεταξύ του προέδρου και του πρωθυπουργού από τα αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα.
Ενώ οι προηγούμενες συμβιώσεις καθιέρωσαν μια πρακτική όπου ο πρωθυπουργός διαχειριζόταν τις εσωτερικές υποθέσεις ενώ ο πρόεδρος καθόριζε την πορεία της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας, το γαλλικό Σύνταγμα δεν ορίζει ιδιαίτερα ποιος είναι υπεύθυνος για τι.
Εφόσον δεν υπήρξε ποτέ συγκατοίκηση εν μέσω τόσο έντονης πολιτικής αντίθεσης, μένει να φανεί αν ο ακροδεξιός πρωθυπουργός θα σεβαστεί τον τομέα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας τις προτεραιότητες του προέδρου - αυτό δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό σύμφωνα με ανάλυση του Monde για λόγους που αφορούν την ίδια την ιδεολογική φυσιογνωμία του κόμματος και τις βασικές κοινωνικές του συμμαχίες.
Η Εθνική συσπείρωση και το Κρεμλίνο
Η Le Pen και το κόμμα της κατατάσσονταν παραδοσιακά στις πιο φιλικές προς το Κρεμλίνο πολιτικές δυνάμεις στην ΕΕ ενώ και η Αριστερά του Melenchon.
Το ακροδεξιό κόμμα πήρε ένα αμφιλεγόμενο δάνειο 9 δισεκατομμυρίων ευρώ από ρωσική τράπεζα το 2014 παρά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα για τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και την κατοχή της Κριμαίας.
Το ποσό εξοφλήθηκε μόλις πέρυσι.
Η Le Pen αποκάλεσε επίσης την παράνομη προσάρτηση της νόμιμης χερσονήσου το 2017 και χαρακτήρισε τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin «πατριώτη» και προπύργιο των παραδοσιακών ευρωπαϊκών αξιών.
Τον Απρίλιο του 2022, λίγο μετά το ξέσπασμα του πολέμου πλήρους κλίμακας και λίγο πριν από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, η Le Pen ζήτησε «μια στρατηγική προσέγγιση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας» μόλις τελειώσει ο πόλεμος και διευθετηθεί με μια συνθήκη ειρήνης.
Πιο πρόσφατα, εμφανίστηκε μια αλλαγή στη ρητορική του κόμματος, που δείχνει ότι το κόμμα επιδιώκει να αποτινάξει την εικόνα του υπέρ του Κρεμλίνου.
Τα μέσα ενημέρωσης σημείωσαν τον Ιούνιο ότι το ακροδεξιό κόμμα διέγραψε αθόρυβα ένα μέρος του μανιφέστου του που ζητούσε στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία και αποχώρηση από τη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Μιλώντας στην Εθνοσυνέλευση τον Μάρτιο, η Le Pen εξέπληξε πολλούς εκφράζοντας την υποστήριξή της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η Ρωσία «πυροδότησε τον πόλεμο στο κατώφλι της ΕΕ και την πιο δραματική γεωπολιτική κρίση τα τελευταία 20 χρόνια».
«Οφείλουμε τον σεβασμό και την υποστήριξή μας στο ουκρανικό έθνος, το οποίο έχει υπομείνει την επιθετικότητα... Είναι η ηρωική αντίσταση του ουκρανικού λαού που θα οδηγήσει στην ήττα της Ρωσίας», είπε.
Ο Bardella χαρακτήρισε τη Ρωσία «πολυδιάστατη απειλή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη».
Πολλοί ήταν δύσπιστοι για την ειλικρίνεια της ρητορικής του RN.
«Η αλλαγή της γλώσσας RN όσον αφορά τη Ρωσία είναι καθαρά τακτική», δήλωσε ο Sudhir Hazareesingh, ειδικός στη γαλλική πολιτική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το κόμμα της Λεπέν «δεν θέλει να φαίνεται εχθρικό προς την Ουκρανία, καθώς υπάρχει ευρεία δημόσια υποστήριξη για την ουκρανική υπόθεση στη Γαλλία», εξήγησε.
Σε δημοσίευμα του Le Monde, μια ομάδα 170 Γάλλων διπλωματών εξέφρασε ανησυχία για τη μελλοντική κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας σε περίπτωση που κερδίσει το ακροδεξιό κόμμα.
«Είδαμε τη Ρωσία να εισβάλλει σε κυρίαρχα κράτη και να χρησιμοποιεί τεθωρακισμένα για να καταστρέψει αυτό που εγγυήθηκε την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο», επισημαινόταν.
«Χρέος μας ως πολίτες και υπηρέτες του κράτους δεν είναι να συμβιβαζόμαστε με την αλήθεια. Η υποταγή στη Ρωσία, στα αυταρχικά καθεστώτα, αναιρώντας την Ευρώπη και τις συμμαχίες μας, αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, είναι να επιλέξουμε την ανικανότητα και την υποτέλεια»
«Το Κρεμλίνο θα έχει πράκτορες επιρροής και πληροφόρησης.
Υπάρχουν δεσμοί (με το RN) που έχουν εδραιωθεί από καιρό.
Επομένως, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση», δήλωσε ο Mieche Fousser, πρώην πρεσβευτής της Γαλλίας στη Λετονία, σε σχόλιο στο Radio France.
Λέγεται επίσης η αντίδραση της Μόσχας για την επιτυχία του RN στον πρώτο γύρο.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επαίνεσε την επιτυχία του κόμματος της Λεπέν και του Bardella , λέγοντας: «Ο λαός της Γαλλίας επιδιώκει μια κυρίαρχη εξωτερική πολιτική που εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα και ένα διάλειμμα από τον δικτάτορα της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών».
Προκλήσεις για την Ουκρανία
Ο Bardella δεσμεύτηκε να συνεχίσει να παρέχει αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία εάν γίνει πρωθυπουργός, αλλά έθεσε επίσης σαφείς κόκκινες γραμμές σχετικά με αυτήν την υποστήριξη.
«Δεν σκοπεύω να στείλω... πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ή άλλα όπλα που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να χτυπήσει το ρωσικό έδαφος», ούτε «γαλλικά στρατεύματα και στρατιώτες στην Ουκρανία», είπε ο ακροδεξιός ηγέτης.
Το Παρίσι παρείχε στην Ουκρανία όπλα αξίας άνω των 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ (2,8 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2022-2023, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς SCALP και των οβίδων Caesar.
Ο Macron δεσμεύτηκε επίσης να παράσχει στην Ουκρανία αεροσκάφη Mirage 2000-5, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντική ενίσχυση για την καταπατημένη Πολεμική Αεροπορία της Ουκρανίας.
Δεδομένου ότι τόσο το SCALP όσο και το Mirage θα μπορούσαν θεωρητικά να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν στρατιωτικούς στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας, τα σχόλια του Bardella ρίχνουν μια σκιά στις μελλοντικές προμήθειες.
Η Le Pen δήλωσε επίσης στο CNN ότι η κυβέρνηση του RN δεν θα επιτρέψει τη χρήση γαλλικών όπλων μεγάλου βεληνεκούς που διαθέτει η Ουκρανία για να χτυπήσει εντός της Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών