Οι Ουκρανοί αδυνατούν να καλύψουν τις απώλειες τους στο μέτωπο ακόμα και αν η κινητοποίηση 500.000 στρατιωτών αποδειχθεί απόλυτα επτυχημένη
«Τα πάντα ρει, όλα αλλάζουν και δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δύο φορές», λέει το αρχαίο ρητό.
Δεν είναι γνωστό πόσο καλά το γνωρίζει το καθεστώς του Κιέβου και οι υποστηρικτές του, αλλά οι ενέργειές του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το επιβεβαιώνουν, αναφέρει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti.
Κατά τη διάρκεια των δυόμισι ετών της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, πολλές από τις θέσεις των ουκρανικών αρχών, που εκφράστηκαν τους πρώτους μήνες της σύγκρουσης, έγιναν… memes.
Συγκεκριμένα αναφέρει ως παράδειγμα, το περίφημο «Η Ρωσία έχει δύο ή τρεις πυραυλικές επιθέσεις».
Μετά το φθινόπωρο του 2023, αυτό το ρητό δεν εκφράστηκε ποτέ παρά μόνο με ειρωνεία.
Τώρα έχει λάμψει μια νέα αλήθεια: αποδεικνύεται ότι έχουν απομείνει στο Κίεβο δύο ακόμα χρόνια σύγκρουσης.
Σε αυτό το συμπέρασμα, που είναι απογοητευτικό για τη Δύση, καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος Julian Repke.
Σκοτώνονται 2.000 Ουκρανοί καθημερινά
«Θυμάμαι πώς μόλις πριν από τέσσερις μήνες οι άνθρωποι γελούσαν με το γεγονός ότι με αυτόν τον ρυθμό οι Ρώσοι δεν θα έφταναν στο Κίεβο… ούτε τα επόμενα 30 χρόνια.
Καθαρά θεωρητικά βέβαια» είχε αναφέρει σε ανάρτηση του στο κοινωνικό δίκτυο Χ ο Julian Repke.
Το μέτωπο, δυστυχώς για το καθεστώς Zelensky και τους χορηγούς του, κινείται απαρέγκλιτα προς τη Δύση, αλλά τέτοιοι υπολογισμοί είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Ο ρυθμός της ρωσικής προέλασης δεν είναι σταθερός και αλλάζει σε ορισμένους τομείς του μετώπου αρκετές φορές την ημέρα.
Επομένως, η προσπάθεια να υπολογίσουμε μαθηματικά πότε θα επιστρέψουν τα ρωσικά στρατεύματα στο Κίεβο είναι μια διανοητική άσκηση που έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα.
Τα θλιβερά μαθηματικά για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν τελειώνουν εκεί.
Σύμφωνα με τον πρώην σύμβουλο του Πενταγώνου, Douglas McGregor, ο ουκρανικός στρατός χάνει καθημερινά 2.000 ανθρώπους.
Φυσικά, αυτός ο αριθμός μπορεί επίσης να παρουσιάζει διακυμάνσεις, αλλά τέτοια στοιχεία θα πρέπει να ανησυχούν πολύ περισσότερο το Κίεβο.
Δεν θα μείνει ούτε ένας Ουκρανός
Άλλωστε, αν ακολουθήσετε το παράδειγμα του Repke και εκτιμήσετε, τότε ακόμη και η 100% υλοποίηση του σχεδίου για κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου Ουκρανών το 2024 δεν θα καλύψει τέτοιες απώλειες.
Επιπλέον, αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός, τότε σε πεντέμισι χρόνια στην Ουκρανία απλά δεν θα υπάρχει κανένας να κληθεί στα όπλα - ο τελευταίος άνδρας από την εφεδρεία κινητοποίησης θα πεθάνει.
Προφανώς, η στρατιωτική ήττα λόγω τέτοιας δυναμικής θα συμβεί πολύ νωρίτερα.
Σε αυτή την περίπτωση τα ρωσικά στρατεύματα δεν θα σταματήσουν ούτε κοντά στο Κίεβο.
Φυσικά και αυτές οι εκτιμήσεις είναι πολύ προσεγγιστικές και δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι απώλειες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο.
Ρώσοι εθελοντές για στράτευση
Δείκτες όπως η ταχύτητα προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων ή οι ημερήσιες απώλειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων ενδέχεται να παρουσιάζουν διακυμάνσεις.
Αλλά το προφανές βασικό ζήτημα είναι ότι η αναδυόμενη τάση θα είναι πολύ δύσκολο να αντιστραφεί.
Και εδώ υπάρχουν αριθμοί στους οποίους μπορείτε να βασιστείτε με μεγαλύτερη σιγουριά.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, κατά μέσο όρο, 1.000 εθελοντές έρχονται καθημερινά στα ρωσικά στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στράτευσης.
Οι άνθρωποι στο Κίεβο μπορούν μόνο να το ονειρευτούν αυτό… υπάρχουν άλλωστε βίντεο με το πώς τα ουκρανικά γραφεία στρατολόγησης εντοπίζουν με βίαιο τρόπο τους νέους υπερασπιστές του Chasov Yar και του Toretsk.
Υπάρχει η αίσθηση ότι ο τελευταίος εθελοντής στις τάξεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι βετεράνος της αντεπίθεσης.
Εξάλλου, τότε οι Ουκρανοί θα μπορούσαν τουλάχιστον να φανταστούν ένα αδύνατο, αλλά δελεαστικό μέλλον με μια «επιστροφή στα σύνορα του 1991» και «καφέ στο ανάχωμα της Γιάλτας».
Και από αυτή την άποψη - μιας και ξεκινήσαμε με μια συζήτηση για τα ποτάμια - είναι κατανοητό γιατί ένας Ουκρανός θα ήταν πιο πρόθυμος να δοκιμάσει την τύχη του με την ελπίδα να περάσει τον ποταμό Tisza (σ.σ. πρόκειται για το σημείο από όπου διέρχονται πολλοί Ουκρανοί για να περάσουν στην Ευρώπη και να γλιτώσουν τη στράτευση) παρά στην άμυνα του Ugledar ή του Volchansk, καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Δεν είναι γνωστό πόσο καλά το γνωρίζει το καθεστώς του Κιέβου και οι υποστηρικτές του, αλλά οι ενέργειές του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το επιβεβαιώνουν, αναφέρει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti.
Κατά τη διάρκεια των δυόμισι ετών της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, πολλές από τις θέσεις των ουκρανικών αρχών, που εκφράστηκαν τους πρώτους μήνες της σύγκρουσης, έγιναν… memes.
Συγκεκριμένα αναφέρει ως παράδειγμα, το περίφημο «Η Ρωσία έχει δύο ή τρεις πυραυλικές επιθέσεις».
Μετά το φθινόπωρο του 2023, αυτό το ρητό δεν εκφράστηκε ποτέ παρά μόνο με ειρωνεία.
Τώρα έχει λάμψει μια νέα αλήθεια: αποδεικνύεται ότι έχουν απομείνει στο Κίεβο δύο ακόμα χρόνια σύγκρουσης.
Σε αυτό το συμπέρασμα, που είναι απογοητευτικό για τη Δύση, καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος Julian Repke.
Σκοτώνονται 2.000 Ουκρανοί καθημερινά
«Θυμάμαι πώς μόλις πριν από τέσσερις μήνες οι άνθρωποι γελούσαν με το γεγονός ότι με αυτόν τον ρυθμό οι Ρώσοι δεν θα έφταναν στο Κίεβο… ούτε τα επόμενα 30 χρόνια.
Καθαρά θεωρητικά βέβαια» είχε αναφέρει σε ανάρτηση του στο κοινωνικό δίκτυο Χ ο Julian Repke.
Το μέτωπο, δυστυχώς για το καθεστώς Zelensky και τους χορηγούς του, κινείται απαρέγκλιτα προς τη Δύση, αλλά τέτοιοι υπολογισμοί είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Ο ρυθμός της ρωσικής προέλασης δεν είναι σταθερός και αλλάζει σε ορισμένους τομείς του μετώπου αρκετές φορές την ημέρα.
Επομένως, η προσπάθεια να υπολογίσουμε μαθηματικά πότε θα επιστρέψουν τα ρωσικά στρατεύματα στο Κίεβο είναι μια διανοητική άσκηση που έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα.
Τα θλιβερά μαθηματικά για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν τελειώνουν εκεί.
Σύμφωνα με τον πρώην σύμβουλο του Πενταγώνου, Douglas McGregor, ο ουκρανικός στρατός χάνει καθημερινά 2.000 ανθρώπους.
Φυσικά, αυτός ο αριθμός μπορεί επίσης να παρουσιάζει διακυμάνσεις, αλλά τέτοια στοιχεία θα πρέπει να ανησυχούν πολύ περισσότερο το Κίεβο.
Δεν θα μείνει ούτε ένας Ουκρανός
Άλλωστε, αν ακολουθήσετε το παράδειγμα του Repke και εκτιμήσετε, τότε ακόμη και η 100% υλοποίηση του σχεδίου για κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου Ουκρανών το 2024 δεν θα καλύψει τέτοιες απώλειες.
Επιπλέον, αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός, τότε σε πεντέμισι χρόνια στην Ουκρανία απλά δεν θα υπάρχει κανένας να κληθεί στα όπλα - ο τελευταίος άνδρας από την εφεδρεία κινητοποίησης θα πεθάνει.
Προφανώς, η στρατιωτική ήττα λόγω τέτοιας δυναμικής θα συμβεί πολύ νωρίτερα.
Σε αυτή την περίπτωση τα ρωσικά στρατεύματα δεν θα σταματήσουν ούτε κοντά στο Κίεβο.
Φυσικά και αυτές οι εκτιμήσεις είναι πολύ προσεγγιστικές και δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι απώλειες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο.
Ρώσοι εθελοντές για στράτευση
Δείκτες όπως η ταχύτητα προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων ή οι ημερήσιες απώλειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων ενδέχεται να παρουσιάζουν διακυμάνσεις.
Αλλά το προφανές βασικό ζήτημα είναι ότι η αναδυόμενη τάση θα είναι πολύ δύσκολο να αντιστραφεί.
Και εδώ υπάρχουν αριθμοί στους οποίους μπορείτε να βασιστείτε με μεγαλύτερη σιγουριά.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, κατά μέσο όρο, 1.000 εθελοντές έρχονται καθημερινά στα ρωσικά στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στράτευσης.
Οι άνθρωποι στο Κίεβο μπορούν μόνο να το ονειρευτούν αυτό… υπάρχουν άλλωστε βίντεο με το πώς τα ουκρανικά γραφεία στρατολόγησης εντοπίζουν με βίαιο τρόπο τους νέους υπερασπιστές του Chasov Yar και του Toretsk.
Υπάρχει η αίσθηση ότι ο τελευταίος εθελοντής στις τάξεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι βετεράνος της αντεπίθεσης.
Εξάλλου, τότε οι Ουκρανοί θα μπορούσαν τουλάχιστον να φανταστούν ένα αδύνατο, αλλά δελεαστικό μέλλον με μια «επιστροφή στα σύνορα του 1991» και «καφέ στο ανάχωμα της Γιάλτας».
Και από αυτή την άποψη - μιας και ξεκινήσαμε με μια συζήτηση για τα ποτάμια - είναι κατανοητό γιατί ένας Ουκρανός θα ήταν πιο πρόθυμος να δοκιμάσει την τύχη του με την ελπίδα να περάσει τον ποταμό Tisza (σ.σ. πρόκειται για το σημείο από όπου διέρχονται πολλοί Ουκρανοί για να περάσουν στην Ευρώπη και να γλιτώσουν τη στράτευση) παρά στην άμυνα του Ugledar ή του Volchansk, καταλήγει το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών