Τελευταία Νέα
Διεθνή

Η κεντροδεξιά κωφεύει στo μήνυμα της κάλπης – Η παλαβή αριστερή πολιτική της von der Leyen οδηγεί σε οικονομικό όλεθρο

Η κεντροδεξιά κωφεύει στo μήνυμα της κάλπης – Η παλαβή αριστερή πολιτική της von der Leyen οδηγεί  σε οικονομικό όλεθρο
Δεν υπάρχει κανένας στόχος κανενός είδους στη Ευρώπη που να έχει απαιτήσει ποτέ την εκτροπή του 10% του ΑΕΠ μιας ηπείρου σε κάποιο στόχο με αυταρχικού τύπου διατάγματα όπως αυτός της κλιματικής αλλαγής
Σε μια ομιλία της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 18 Ιουλίου 2024, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Γερμανίδα Ursula von der Leyen, μια ειλικρινής φίλη του περιβάλλοντος και διαπρεπής εκπρόσωπος των αξιών της δυτικής ελίτ, παρουσίασε το πρόγραμμά της για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Παρουσιάζονται ορισμένες από τις εξέχουσες πτυχές της πρότασής της, οι οποίες δεν ξεφεύγουν ούτε εκατοστό από όσα έπραξε την προηγούμενη θητεία της.
Ο στόχος της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου - 90% μείωση έως το 2040, 100 % έως το 2050 - διατηρείται.
Εξ ορισμού, αυτή η μείωση δομεί και καθορίζει το σύνολο του προγράμματος της Επιτροπής, επειδή όλη η ανθροπογενής δραστηριότητα - βιομηχανική, εμπορική και ιδιωτική -- εκπέμπει αέρια του θερμοκηπίου.
Μάλιστα, σε κείμενο που δημοσιεύθηκε από την Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2024, ήδη υπό την αιγίδα της von der Leyen, σχεδιάζεται να επενδυθούν 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και για τον σκοπό αυτό πρόκειται να ληφθούν αυταρχικά μέτρα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Το ποσό ισοδυναμεί με το 10% του ΑΕΠ της Ευρώπης -- κάθε χρόνο.
Προφανώς αυτή η πολιτική είναι το ασυμβίβαστο οικονομικό μοντέλο που συναντάμε σε κάθε κόμμα στη Γερμανία, αλλά εκτός από μια πολεμική προσπάθεια, δεν υπάρχει κανένας στόχος κανενός είδους στόχος που να έχει απαιτήσει ποτέ την εκτροπή του 10% του ΑΕΠ μιας ηπείρου με αυταρχικού τύπου διατάγματα.

Το κράτος δικαίου

Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, τα οποία διανέμονται στα κράτη-μέλη της ΕΕ με διάφορους τρόπους, θα υπόκεινται στο εξής στο κανόνα για «τον σεβασμό του κράτους δικαίου».
Με τον όρο κράτος δικαίου, η ΕΕ εννοεί μια πολύ συγκεκριμένη και ταυτόχρονα ασαφή έννοια, η οποία της επιτρέπει να αποκλείει καθεστώτα και πολιτικές προσωπικότητες με τις οποίες διαφωνεί, κυρίως -  αλλά όχι αποκλειστικά - τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Viktor Orbán.
Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε απόκλιση από την ιδεολογική γραμμή της ΕΕ, σε οποιονδήποτε τομέα, θα υπόκειται σε οικονομικές κυρώσεις - όπως συμβαίνει ήδη με την Ουγγαρία.
Αυτή η νέα κατεύθυνση για την ΕΕ θα οδηγήσει στην επιβολή της ιδεολογίας της Δυτικής Ευρώπης στην Ανατολική Ευρώπη: «ανοιχτά σύνορα», πράσινη μετάβαση, καταπολέμηση του «μίσους» - αλλά μόνο «μίσος» από τα δεξιά του πολιτικού φάσματος.
Για παράδειγμα, η ακροαριστερή ευρωβουλευτής Rima Hassan πρχωρεί συχνά σε άμεσες απειλές κατά συναδέλφων που δεν συμμερίζονται το μίσος της για το Ισραήλ, χωρίς καμία συνέπεια.
Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι οι κύριοι δικαιούχοι των κονδυλίων της ΕΕ οπότε ο εκβιασμός είναι προφανής.

Τιμωρία για τον τεχνολογικό κλάδο

«Θα ξεκινήσουμε εστιάζοντας στην εφαρμογή και επιβολή των ψηφιακών νόμων που εγκρίθηκαν κατά την τελευταία θητεία.
Οι τεχνολογικοί γίγαντες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την τεράστια συστημική τους ισχύ στην κοινωνία και την οικονομία μας.
Έχουμε ξεκινήσει την ενεργό επιβολή του νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες και του Νόμος για τις ψηφιακές αγορές Θα ενισχύσουμε και θα εντείνουμε την επιβολή μας στην επόμενη θητεία μας», εξηγεί η von der Leyen.
Ειδικότερα, ο στόχος είναι προφανώς να τιμωρηθούν τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης που αρνούνται να λογοκρίνουν τους χρήστες τους ή, πιο συγκεκριμένα, που αρνούνται να τιμωρήσουν τους χρήστες τους με τον τρόπο που θέλει η ΕΕ.
Ο πρώτος που στοχοποιείται είναι ο Χ, παλαιότερα γνωστός ως Twitter, όπως δεν έχει κρύψει ο Επίτροπος Thierry Breton: είτε ο Χ υποτάσσεται στην ιδεολογία και τη λογοκρισία της ΕΕ, είτε θα κατασχεθεί μέρος των παγκόσμιων εσόδων του.

H άμυνα, τα ανοικτά σύνορα  και οι απειλές…

Όπως αναφέρθηκε τα τελευταία 80 χρόνια, έχει ανακοινωθεί ένα σχέδιο για την οικοδόμηση μιας γνήσιας «Ευρώπης ως στρατιωτικου παράγοντα».
Ξανά και ξανά, διατυπώνεται η πρόταση για την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού στρατού, που θα υποστηρίζεται ουσιαστικά από κράτη όπως η Γερμανία και το Βέλγιο, τα οποία αφιερώνουν ένα... βασιλικό 1% του ΑΕΠ στη στρατιωτική τους άμυνα και που θα ήταν ήδη ανίκανο να υπερασπιστεί τα σύνορά τους χωρίς την αμερικανική βοήθεια.
Η Von der Leyen ανακοίνωσε επίσης τον τριπλασιασμό των συνοριοφυλάκων της FRONTEX σε 30.000 υπαλλήλους.
Το πρόβλημα είναι ότι, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ), αυτοί οι συνοριοφύλακες, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους, ουσιαστικά παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες... ελέγχου μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης - κάτι σαν πορτιέρηδες.
Πράγματι, σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΣΔΑ, οποιοσδήποτε λαθρομετανάστης αναχαιτίζεται στη Μεσόγειο, ακόμη και όταν βλέπουν οι αφρικανικές ακτές, πρέπει να οδηγούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ασκήσουν τα «δικαιώματα» τους.
Μια δεκαπλάσια αύξηση του αριθμού των συνοριοφυλάκων δεν θα άλλαζε την ισχύουσα νομοθεσία
Όσο ο νόμος δεν μεταρρυθμιστεί, θα συνεχιστεί η απεριόριστη και ανεξέλεγκτη μετανάστευση στην Ευρώπη.
Όπως επισημαίνει η Von der Leyen: «Θα σεβόμαστε πάντα τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα διασφαλίζουμε ότι όσοι έχουν δικαίωμα διαμονής μπορούν να το κάνουν και μπορούν να λάβουν ουσιαστική υποστήριξη για να ενσωματωθούν στις κοινότητες».

Οι ωκεανοί…

Τέλος, ανακοινώνεται μια ολόκληρη σειρά νέων κανονισμών με παγκόσμιες φιλοδοξίες, που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό της ΕΕ να νομοθετεί όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τον κόσμο. Για παράδειγμα, ένα «Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τους Ωκεανούς» - σημειώστε τα «s» στους Ωκεανούς - δηλώνεται: προφανώς η ΕΕ ισχυρίζεται ότι ρυθμίζει όλους τους ωκεανούς του κόσμου, ενώ βυθίζει μόνο τα δάχτυλα των ποδιών της σε έναν.
Υπολογιζόμενο με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης - δηλαδή αγνοώντας την ισχύ του δολαρίου - το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην ΕΕ από το 2022 είναι 72% του μέσου Αμερικανού.
Δεδομένου ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι υψηλότερη κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι στην ΕΕ, αυτό το χάσμα θα διευρυνθεί.
Σε ένα μόνο παράδειγμα, συγκρίνετε την τεχνητή νοημοσύνη, ουσιαστικά αμερικανική καινοτομία, με την έλλειψη δημιουργικότητας στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Η επιτυχία της NVIDIA είναι αδιανόητη στην Ευρώπη.

Οι τρεις παράγοντες

Τρεις παράγοντες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εξήγηση της οικονομικής καθυστέρησης της Ευρώπης σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες:
- το κόστος της ενέργειας, το οποίο είναι πέντε έως δέκα φορές υψηλότερο στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ
- η μεγαλύτερη δυσκολία στην Ευρώπη συγκέντρωσης ιδιωτικών κεφαλαίων για επενδύσεις σε Ε&Α - έρευνα και ανάπτυξη. 
- και τέλος, το εμπόδιο του «τρελού νομοθέτη», που είναι ακόμα χειρότερο στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ.
Για παράδειγμα, η Apple διευκόλυνε πρόσφατα μια έρευνα της ΕΕ σχετικά με τον περιορισμό της σε τρίτους προγραμματιστές να έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία πληρωμών της, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμο 10% των ετήσιων εσόδων της για μη συμμόρφωση.
Οι συνολικές καθαρές πωλήσεις της Apple το 2023 ήταν 383,3 δισεκατομμύρια δολάρια, επομένως ένα πρόστιμο 10% θα ανερχόταν σε 38,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Δεδομένου ότι τα λειτουργικά έσοδα της Apple στην Ευρώπη είναι 36,1 δισεκατομμύρια δολάρια, η μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς της ΕΕ θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμα που υπερβαίνουν τα περιφερειακά της κέρδη.

Η υποταγή στην Αριστερά

Πώς γίνεται, όταν είναι γνωστά όλα αυτά τα στοιχεία, η εν λόγω κυρία  να διορίστηκε εκ νέου στη θέση της, ενώ οι Πράσινοι έχασαν τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα δεξιά κόμματα όλων των πεποιθήσεων τις κέρδισαν με μεγάλη διαφορά;
Ίσως αυτό το φαινομενικά παράδοξο μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η κεντροδεξιά, το μεγαλύτερο κομματικό μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υποτάσσεται ιδεολογικά στην αριστερά, σε δύο επίπεδα:
1) Τηρώντας τα περισσότερα από τα δόγματα της αριστεράς, ξεκινώντας με περιβαλλοντισμό
και 2) αρνούμενοι επί της αρχής οποιονδήποτε συνασπισμό με πραγματικά δεξιά κόμματα όπως τα Αδέρφια της Ιταλίας της πρωθυπουργού Giorgia Meloni ή, στη Γαλλία, το κόμμα της Marine Le Pen.
Αυτό διασφαλίζει ότι, ενώ χάνει τις εκλογές, η αριστερά μπορεί να παραμείνει στην εξουσία.
Η νέα πλειοψηφία της von der Leyen αποτελείται από τέσσερις κοινοβουλευτικές ομάδες: την κεντροδεξιά, τους σοσιαλιστές, τους αριστερούς φιλελεύθερους και τους ακροαριστερούς περιβαλλοντιστές.
Από αυτές τις ομάδες, η κεντροδεξιά είναι μακράν η μεγαλύτερη.
Θα ήταν λοιπόν λογικό να κυριαρχήσουν στο πρόγραμμα της von der Leyen.
Αλλά δεν συμβαίνει αυτό.
Είναι τα αιτήματα της μικρότερης ομάδας - των περιβαλλοντιστών - που κυριαρχούν: συνέχιση της Πράσινης Συμφωνίας, πλήρης απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα έως το 2050.

Η αντιδημοκρατική επιβολή της ελίτ

Η ευρωπαϊκή δύναμη είναι ο καθρέφτης των δύο κινητήριων δυνάμεών της - της Γαλλίας και της Γερμανίας - όπου τα κεντροδεξιά κόμματα συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο: ιδεολογική υποταγή στην αριστερά και απαγόρευση της δεξιάς διακυβέρνησης.
Στη Γερμανία, το δεξιό πολιτικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), βρίσκεται σε θέση να κυβερνήσει πολλές περιφέρειες με την κεντροδεξιά.
Αλλά παντού στη Γερμανία, η κεντροδεξιά προτιμά να συμμαχεί με την αριστερά, τους οικολόγους, μερικές φορές ακόμη και τους κομμουνιστές, παρά να κυβερνά με το AfD.
Στη Γαλλία, o Εθνικός Συναγερμός της Le Pen κέρδισε ξεκάθαρα τις ευρωπαϊκές εκλογές και μετά τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών.
Η κεντροδεξιά ανακοίνωσε αμέσως ότι προτιμά τη νίκη της άκρας αριστεράς και των κομμουνιστών  από τη νίκη της Le Pen.
Ο Ευρωπαίος πολίτης παρότι ψήφισε Δεξιά θα υποστεί ένα πρόγραμμα που ποτέ δεν ήταν τόσο αριστερό.
Το πρόγραμμα της von der Leyen οφείλει περισσότερα στους Πράσινους (53 ευρωβουλευτές) παρά στην κεντροδεξιά (188 ευρωβουλευτές).
 Αρνούμενη της αρχής να κυβερνήσει ποτέ με πραγματικά δεξιά κόμματα, η κεντροδεξιά εγγυάται ότι η αριστερά παραμένει για πάντα στην εξουσία.
Παρόλα αυτά όταν η ψήφος δεν εξυπηρετεί πλέον κανένα σκοπό και ακυρώνεται από τους βυζαντινισμούς των ελίτ, δεν πρόκειται για έκφραση της λαϊκής βούλησης και η δημοκρατία πεθαίνει.

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης